ถ้าเรารักที่จะทำอะไร...รักใคร...
สำ ห รั บ ดี.
เป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับหัวใจตัวเองล้วนๆ
ไม่เกี่ยวกับใครเลยซ๊าคน
เพราะฉะนั้นที่ยังรักอยู่...ก็เป็นความสุขของเรา
เนอะพี่เนอะ


..........................


ดี.มาส่งความสุขยามเช้าค่ะ
มีความสุขมากๆๆๆนะคะวันนี้

ตอนเป็นวัยรุ่นผมก็ชอบเขียนจดหมายเหมือนกัน เคยเขียนทีนึงถึง 8 หน้ากระดาษ A4 ไม่รู้เพื่อนอ่านหมดหรือเปล่า

ที่จริงนอกจากจะชอบที่ได้เขียน ได้รับ และได้อ่านแล้ว ผมยังชอบที่ได้รอ รอว่าจะมีจดหมายสักฉบับหนึ่งส่งมาถึงผม

การเขียนจม.ก็เป็นความสุขอย่างนึง
และเวลาที่ได้รับจม. ก็จะตื่นเต้นเมื่อเปิดออกอ่าน
เมื่อก่อนก็ชอบเขียนจดหมายเหมือนกันค่ะ
จะบรรยายเป็นหน้า ๆ เลย
ตราบใดที่ยังมีคนรอคอยจม.ของเรา
ก็เขียนมันต่อไปเถอะค่ะ

แล้วเข้าไปเยี่ยมที่บล็อคของเรามั่งนะคะ

จดหมายเยอะจังเลยค่ะ

ดีจังคับ.. เป็นความทรงจำที่เก็บไว้ได้
ผมเองก็ชอบเขียนโปสการ์ดส่งให้เพื่อนเหมือนกันครับ :)

สวัสดีค่ะ ..

ชอบเขียนจดหมายเป็นที่สุด ..

จดหมายที่ผมเขียนถึงเพื่อน หรือ ใครสักคนที่พิเศษ
สองหน้ากระดาษคือความปกติ ที่โลดแล่นบนแผ่นกระดาษมากจำนวนหน้ากว่านั้น คือเรื่องเล่าที่ผ่านพล
โดยคาดเอาว่า เพื่อนน่าจะอยากรับรู้......

โทรศัพท์มือถือ ทำให้ผมแทบไม่ได้เขียนจดหมายอีกเลย
ทั้งๆที่ผม เป็นคนที่ชอบให้แสตมป์เป็นสื่อนำสารมากกว่า

สมัยมหาลัยก็เคยเขียนจดหมายส่งเล่นกะเพื่อนที่ไม่เคยรุ้จักค่ะ แต่เขียนไปซัก 5-6 ฉบับก็เริ่มขี้เกียจเขียนแล้ว..แฮ่ๆ..

แต่ก็เก็บไว้ทุกฉบับเหมือนกันค่ะ...

//ปล. อยากเห็นผมทรงใหม่ของคุณก๋าจังน๊า ว่าเหมือนเฮียจริงอ๊ะป่าว..

หวัดดีครับพี่เหงา เหงา

ชอบอ่านและชอบเขียนจดหมายเป็นที่สุดเหมือนกันครับ
เขียนยาวแบบเรื่องสั้นเลยครับ 555

แต่แย่หน่อยตรงที่เดี๋ยวนี้ไม่มีใครอยากเขียนจดหมายแล้วครับ

ยังไม่เบื่อค่ะ อยากอ่านใจจะขาด
แต่ไม่มีใครเขียนมาหาเลย...

มันเป็นอารมณ์สุนทรีย์อย่างหนึ่งเลยค่ะสำหรับการเขียน
จดหมาย ... ทั้งเขียนไปให้เค้าอ่าน และรอรับจดหมาย
จากคนที่เราส่งไป ..

ความอดทนในการรอสำคัญที่สุดจริงๆนะค่ะเวลารับส่งจดหมายกันเนี่ย ... เพราะทุกวันที่เราได้รอมันเหมือนมิตรภาพในจดหมายมันก็เริ่มพอกพูน

พูดแล้วรำลึกถึงอารมณ์การเขียนจดหมาดและการรอคอยจัง แต่ว่าก็นานมาแล้วกว่า 10 ปีล่ะค่ะที่ไม่ได้เขียนจดหมายซะเลย จนทำให้สิ่งที่เลวร้ายปรากฏชัดเจน เมื่อจะต้องเขียนอะไรลงกระดาษสักอย่าง แล้วมองเห็นตัวหนังสือของตัวเองมันตามมาหลอกหลอนทู๊กที

ชอบเขียนเหมือนกันคะ
แต่ก่อนเขียนติดต่อกับเพื่อน
ประจำจนเป็นนิสัย

วันนี้เขามาใช้อีเมลล์กัน
ก็ไม่ได้เขียนถึง
มันเป็นอะไรที่คลาสสิคมาก

ตอนนี้
บางทีก็ส่งไปรษณีย์ถึงตัวเองคะ
มันก็ได้อารมณ์อีกแบบ

จะได้ปื๊กบ้านวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้แล้วเจ้า ร้านอยู่ไหนนะเจ้า ขออีกรอบเตอะ หาหน้าเวปที่เคยเขียนหื้อบ่เจอเจ้า
ขอบคุณเจ้า

ดีอีกครับ ..

งั้นของเราดีกว่า ... เพราะมีแต่คนชอบอ่านจดหมายของเรามากมาก .. ไม่รู้โชคดีหรือโชคร้าย .. เพื่อนเพื่อนที่สนิทกันส่วนมากมีภูมิลำเนาอยู่ต่างจังหวัด ..เลยติดต่อกันทางจดหมาย .. อย่างสม่ำเสมอมาจะสิบปีแล้ว แม้ทุกวันนี้จะมีอิเล็กโทรนิคส์เมลก็ตาม แต่หลายคนยังยินดีที่จะใช้จดหมายแบบเดิมเดิมอยู่ ..

ทุกวันพอเข้าบ้าน ..จอดรถเรียบร้อย ต้องเดินย้อนกลับไปที่หน้าบ้านเพื่อเปิดกล่องรับจดหมาย ..ลุ้นไปด้วยว่าวันนี้จะเป็นเพื่อนคนไหน..เล่าเรื่องอะไรมานะ .. แล้วก็แปลก ..คุยกันเรื่อยเรื่อย แต่ก็สามารถหาเรื่องราวมาเล่าได้มากมายในทุกทุกฉบับที่ส่งถึงกันและกัน ...

สรุปแล้ว : ชอบเขียนและชอบอ่านจดหมายเป็นที่สุด อิอิ ...

^
^
^

คนชอบโทรศัพท์จะไม่ค่อยรู้นะครับ
ว่าคนชอบเขียนจดหมายและอ่านจดหมาย
มีความสุขขนาดไหน

ดีจังเลยอ่ะ การเขียนจดหมายเป็นอะไรที่คลาสสิคมาก ๆ อ่ะ

จนปัจจุบันนี้ ผมก็ยังเขียนจดหมายหรือไม่ก็ไปรษณียบัตรอยู่เหมือนกันนะครับ
รู้สึกว่ามันได้บรรยากาศของมิตรภาพ และมีความทรงจำที่น่าจดจำ มากกว่าโทรศัพท์หรืออีเมล์เนอะครับ

..

ตอนนี้จดหมายอีเมล์มาแรงมาก
น้องคนนะคะที่จะมีเวลาละเมียดละไม
เขียนจดหมายแบบนี้


ดีใจค่ะที่ยังมีคนรักการเขียนจดหมาย
เห็นภาพประกอบแล้วเผลอยิ้มเลยล่ะค่ะ

ชอบเก็บจดหมายเก่าๆเหมือนกันเลยยยยยย
แต่ที่แน่ๆชอบเก็บโปดสการ์ดที่เพื่อนๆให้ในวันสำคัญๆอ่ะคะ
เอามาอ่านแล้วอมยิ้มได้ตลอดเลยนะเปิ้นว่า...

Mai dai kern mar suk puk laew kha

Mai chai praol baer

Tae por mun yung yung

Kor kee kaerj pai tee prai-sa-nee kha