กันยายน 2550
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
8 กันยายน 2550

จดหมายถึงตัวเอง ฉบับที่ 8






นั่งคุยกับตัวเอง : จดหมายถึงตัวเอง ฉบับที่ 8
เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ
8 กันยายน 2550



สวัสดีครับคุณก๋า


คุณก๋า...คุณเคยคุยกับผมเรื่อง “ความฝัน”
ผมยังจำได้ที่คุณบอกว่าระหว่าง “ความฝันบิ่น”
กับ “ความจริงอันปวดร้าว”

คุณไม่แน่ใจว่าถ้าต้องเลือก
คุณจะเลือกคำตอบใดจากหนึ่งในสองคำตอบนี้




.......................................


เคยมีคนถามคุณก๋าว่าคุณฝันอยากเป็นอะไร ?
คุณตอบคำถามนี้ทุกครั้งเหมือนๆเดิมว่า คุณอยากเป็นครู
แต่ผมไม่แน่ใจว่าหากวันนั้นคุณได้เป็นครูขึ้นมาจริงๆ
วันนี้...คุณยังจะมีความสุขในวิชาชีพนี้จริงๆหรือเปล่า...


.......................................


9 ปีที่แล้วคุณหอบหิ้วกีต้าร์ลงไปกรุงเทพฯ
เพื่อประกวดร้องเพลง
ผมว่าคุณดูไม่ตื่นเต้นเลยนะ
ทั้งๆที่คุณเป็น 1 ใน 10 คนสุดท้ายที่ได้ผ่านเข้ารอบ

วันนั้นคุณนั่งรถทัวร์ไปลงกรุงเทพฯตอนตี 5
แล้วนั่งรถแท็กซี่ไปที่ค่ายเพลงชื่อดัง
9 คนที่เข้าประกวดกับคุณดูเป็นมืออาชีพมาก
มาถึงก็งัดกีตาร์ราคาแพงมาโชว์ข่มขวัญกันใหญ่

ผมขำคุณไม่หายว่ะ
ในขณะที่เขาซ้อมๆๆๆๆ โชว์กันสนั่นหวั่นไหว
คุณนั่งลงแล้วคุยกับเพื่อนที่ไปส่งคุณ
จนเพื่อนถามว่า “มึงไม่ซ้อมเหรอ”
คุณตอบว่า “กูไม่รู้จะซ้อมอะไร ?” 5555

ก็คุณจะได้ซ้อมอะไร...
เมื่อวานทั้งวันคุณยังนั่งเกณฑ์ทหารจนถึงทุ่ม
กลับมาบ้านอาบน้ำเสร็จซื้อตั๋วรถทัวร์นั่งจากเชียงใหม่มากรุงเทพทันที

ถึงเวลาประกวดจริง
ทุกคนพยายามเล่นให้เหมือนต้นฉบับมากที่สุด
วันนั้นคุณเป็นคนเดียวที่เล่นไม่เหมือนต้นฉบับเลย
ทั้งร้องและเล่นกีตาร์

แน่นอน....วันนั้นคุณไม่ใช่ผู้ชนะ
แต่ผมรู้สึกว่าคุณมีความสุข
รู้ว่าคุณแอบเห็นคะแนนในมือกรรมการว่า
คะแนนการร้องเพลงของคุณได้คะแนนสูงสุด....


.....................................


เมื่อเรียนจบ ความฝันแรกคือการได้ทำงานเป็นสถาปนิก
คุณก๋า...คุณจบมาแล้วได้งานทำเลย
แต่ผมขำที่คุณได้เป็นสถาปนิกแค่สองเดือนเอง
อุตส่าห์เรียนมาแทบตายตั้งหลายปี
เป็นสถาปนิกสองเดือน แล้วต้องแปลงร่างเป็นพ่อค้า

ถึงคุณไม่พูด...ผมพอรู้ว่าคุณอึดอัดใจแค่ไหน
ที่ต้องมายืนอยู่ในสนามชีวิตที่ตัวเองไม่ได้เลือก
ความฝันบิ่นยังไม่พอ
ความจริงยังสร้างความเจ็บปวดให้กับความรู้สึกอีก

ผมจำได้ดี 2 ปีแรกของการทำงานกับครอบครัว
คุณโคตรไม่มีความสุข เบื่อ หน่าย
เจอแต่คนที่คุณไม่อยากเจอ ทำแต่งานที่คุณไม่อยากทำ
ผมรู้ --- คุณทนอยู่ เพราะคำว่า “หน้าที่ของลูกที่ดี” แค่คำเดียว


แต่น่าแปลกที่พอคุณอดทน และเริ่มชินชากับมัน
เหมือนคุณมีภูมิต้านทานที่จะรับมือกับความกดดัน
รับมือกับความน่าเบื่อหน่ายทั้งหลายทั้งปวง
ที่เกิดขึ้นจากคนที่เข้ามาติดต่อด้วยไม่ว่าจะเป็นเจ้าของบริษัทต่างๆ
พนักงานของคุณ หรือแม้แต่จากลูกค้าที่เต็มไปด้วยสารพัดอารมณ์

กลุ่มคนที่เคยสร้างความเซ็งอารมณ์ให้กับคุณอย่างมากมาย
กลับเป็นกลุ่มคนที่สอนและมอบบทเรียนในการใช้ชีวิตให้กับคุณ
เป็น “มหาวิทยาลัยชีวิต” ที่คุณต้องสอบผ่านให้ได้ด้วยตัวของคุณเองเท่านั้น
ใครก็ไม่อาจช่วยเหลือคุณได้


.......................................


วันนี้ผมไม่เห็นคุณฟูมฟาย
หรือพูดถึงความฝันในวันก่อนเก่าของคุณแล้ว
คุณดูผ่อนคลายกับตัวเอง
เปลี่ยนวิธีคิดไปมากจนผมเองยังแปลกใจ

คุณพูดถึงความสุขบ่อยๆ
และพยายามทำตามที่พูด

คนรอบข้างรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงในตัวคุณ

....................................



ณ วันนี้...
คุณไม่ได้คิดถึงความฝันบิ่นๆเหล่านั้นแล้ว
วันก่อนคุณนั่งเล่นกีต้าร์และร้องเพลงให้ภรรยาฟังอย่างมีความสุข
คุณมีเพื่อนอยู่กลุ่มเล็กๆ ที่ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่คุณร้องเพลง
คนเหล่านั้นจะตั้งใจฟังและมีความสุขไปกับเสียงเพลงที่คุณร้อง

บางที....
คำตอบคงไม่ได้อยู่ที่เราเป็นอะไรได้ ?
แต่อาจอยู่ที่เราจะทำอย่างไรกับสิ่งที่เรามีอยู่ได้มากกว่า
และเมื่อเรารู้ ว่าอะไรคือสิ่งที่เราต้องการอย่างแท้จริง
“ความสุข” ที่เราพยายามตามหา
แท้จริงอาจไม่ได้อยู่ไกลจนเกินเอื้อมเลย
หากแต่วางอยู่ตรงหน้าของเรานั่นเอง


เข้าใจ

ผมเอง (ส่วนหนึ่งในตัวคุณ)

















Create Date : 08 กันยายน 2550
Last Update : 8 กันยายน 2550 7:06:26 น. 47 comments
Counter : 869 Pageviews.  

 

ไม่รู้สินะ....

พี่ไม่เคยมีความฝันอะไรเลย
ไม่เคยอยากเป็น
อยากมี หรืออยากได้อะไร

หากจะอยาก
ก็อยากให้ตัวเองมีความสุข
ในทุกๆ วันที่ยังหายใจอยู่

เมื่อใดรู้สึกทุกข์จากบางเรื่อง
ก็อยากให้แค่มันหายทุกข์

เป็นความอยากสั้นๆ
มันจึงไม่เหมือนความฝัน
ในความหมายของเรา

เคยมีคนบอกว่า
คนไม่มีความฝัน
ก็เหมือนคนไม่มีอนาคต

แต่พี่ไม่รู้จะฝันอะไรนี่หว่า
อนาคตของพี่ก็คือปัจจุบัน

แค่พยายามประคองชีวิตปัจจุบัน
เดินไปหาอนาคตเรื่อยๆ
สักวันความฝันที่มากกว่าความอยาก
ซึ่งอาจฝังอยู่ในความคำนึงลึกๆ
มันอาจจะโผล่มาบอกพี่เอง


และถ้าเจอ....ความฝันนั้น
พี่จะมาบอกเราเป็นคนแรกเลย

แต่พี่ว่า
เราอาจจะรู้ก็ได้ว่า
จริงๆ แล้ว
ความฝันที่พี่อยากเจอ
คืออะไร


โดย: sunny-low วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:7:33:26 น.  

 
เดี๋ยว วันไหนกลับไปบ้านจะ แวะไปอุดหนุนที่ร้านนะคะ คาดดว่าน่าจะยู่ใกล้ๆกัน สันกำแพงแม่นก่อเจ้า
คุณกะว่าก๋า ว่าไป รูปที่เห็นลวงตาเน้อ นาดิลงพุงแล้วล่ะเจ้า กำลังจะหาเวลาไปออกกำลังกายไปวิ่งกันอยู่ นน มันมาจากไหนบ่ฮู้นักขนาดเลย


โดย: mintny_n วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:8:00:41 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณครูก๋า emo

จำได้เลยค่ะว่าคุณครูก๋าอยากเป็นครู emo

แต่ถึงแม้จะไม่ได้เป็น ก็ยังรู้สึกว่าคุณครูก๋าในทุกวันนี้มีความสุขมาก emo

" บางที....
คำตอบคงไม่ได้อยู่ที่เราเป็นอะไรได้ ?
แต่อาจอยู่ที่เราจะทำอย่างไรกับสิ่งที่เรามีอยู่ได้มากกว่า
และเมื่อเรารู้ ว่าอะไรคือสิ่งที่เราต้องการอย่างแท้จริง
“ความสุข” ที่เราพยายามตามหา
แท้จริงอาจไม่ได้อยู่ไกลจนเกินเอื้อมเลย
หากแต่วางอยู่ตรงหน้าของเรานั่นเอง "

เห็นด้วยค่ะ emo

มีความสุขมาก ๆ นะคะคุณครูก๋าและคุณภรรยาคนสวย emo


โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:8:08:10 น.  

 
ถ้าไมได้ทำในสิ่งที่รัก ก็รักในสิ่งที่ทำได้ค่ะ


โดย: ซซ วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:8:17:30 น.  

 


ยังไม่ใช่หรอก
.....อันนั้นมันแค่ความอยากปกติสามัญ....
มีแล้วไม่ทุกข์ไม่สุขเท่าไหร่มากนัก


แต่ถ้าเป็นความฝัน
เมื่อเรามีแล้ว
เราจะมีความสุขมากขึ้นเป็นพิเศษ

คงเหมือนเราได้จับกีตาร์ของครูจรัลไง
ความรู้สึกเป็นอย่างไรบ้างล่ะ


ต้องไปทำงานแล้วล่ะ
เขายึดห้องทำงานไปแล้ว
อยู่ระหว่างจัดโต๊ะทำงานใหม่
จากแค่ขอ...หลังๆ เหมือนถูกไล่
ก็เลือกรีบขนย้ายข้าวของ
ออกจากห้องภายใน 1 ชม.
และมากองสุมๆ ไว้ที่โต๊ะทำงานใหม่
สบายใจดี

มองอีกแง่
มันก็ทำให้เราใกล้ชิดเพื่อนร่วมงานมากขึ้น
โดยแลกกับความเป็นส่วนตัวของเรา

และว่าไป
ความเป็นส่วนตัว
มันไม่ได้จกำจัดขอบเขตแค่ฝาห้อง
หรือกำแพงกั้น
อยู่กลางโล่งแจ้ง
ถ้าเราคิดว่า
มันคือที่ส่วนตัวของเรา
เราก็คงทำอะไรที่เราอยากทำได้
ถ้าไม่รบกวนใครเขาน่ะ เนอะ เนอะ


โดย: sunny-low วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:8:35:28 น.  

 
ทุกอย่างทำแล้วก็มีความสุขได้ ขอแค่เรารู้สึกดีในสิ่งที่เราทำอยู่ และความสุขก็จะตามมาเอง...

แต่คุณกะว่าก๋าก็เก่งนะ ยอมทำเพื่อครอบครัว...

นี่ถ้าเกิดแข่งชนะอันดับ 1 ขึ้นมา เมื่อหลายปีก่อน...ตอนนี้จะเป็นยังไงน้อ...


โดย: uter วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:8:41:29 น.  

 
จอบในความหมายหนู ณ สถานะการณ์ที่หนูกล่าวถึงแปลว่า แอบเล่นนคอมค๊า

เอาหัวแตกไปให้หมอแลก่อนนะค่ะ ผมข้าน้อยหายไปกระจุกหนึ่ง


โดย: นางน่อยน้อย วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:8:56:34 น.  

 
วันนี้วันดี ได้เห็นของดีเข้าแล้ว 555 emoemo

" มาดามบอกว่าบ้ามาก 55555
อยู่กระบี่สามคืนสี่วัน
ไม่ลงเล่นน้ำทะเลเลย
แต่ดันมาแปลงร่างเป็นพยูนเกยตื้นที่สระน้ำในโรงแรม 5555 "

555555555 นั่นสิคะ ไปถึงทะเล แต่เล่นน้ำในสระ emoemo

เจอพยูนเกยตื้นอีก 1 5555555555555 emoemoemo


โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:9:06:55 น.  

 

ลูกน้องเขารักพี่ย่ะ

กุลีกุจอช่วยขนของซะ

เราแทบไม่ได้ขนอะไรเลย

แต่ตอนมาจัดนี่ดิ

เหนื่อยไปเลย

ทำไมของมันเยอะขนาดน้านก็ไม่รู้

พูดถึงการจับกีตาร์โดยไม่ได้ฝัน

เคยเจอเหตุการณ์ประมาณนี่ไม๊
บางทีเราได้อะไรดีๆ มาโดยไม่คาดฝัน
มันก็ให้ความรู้สึกที่ดีเหมือนกันเนอะ
มันดีกว่าเราวิ่งตามฝันอีก

เอ....แล้วเราจะมีฝันไว้วิ่งตามหา

หรือรอพบกับสิ่งดีๆ ที่ไม่คาดฝันดีกว่าหว่า

มืดๆ มาหาใหม่เน้อ


โดย: sunny-low วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:9:45:10 น.  

 
นั่นสินะ
วันนี้คุณมีความสุขได้อย่างไม่กังขาใดใด
นั่นแหละความสุขที่แท้จริง


โดย: คนเลวที่แสนดี วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:9:51:16 น.  

 
จริง...อย่างที่คุณก๋าพูด...สุขไม่สุขเราเป็นผู้กำหนด..
นับถือ...นับถือ...

อ้อ...อย่างคุณเค้าไม่เรียกอ้วนน่ะ...เค้าเรียก..

*อวบระยะสุดท้าย* ก๊ากๆๆๆ


โดย: tai (taibangplee ) วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:9:51:56 น.  

 
กรรม.......emo
ไอ้ที่ต้องมาทนฟังเพลงกะก๋าอยู่ทุกวันนี้...........เพราะกะก๋าฝันบิ่น นี่เอง...เฮ้อemo


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:9:56:56 น.  

 
ก๊ากๆๆๆๆ หัวเราะดัง..เป็นยาขนานเอกเลย..ขอบอก
เรื่องอวบระยะสุดท้าย..มานก็แก้ไขกันได้...ให้มานทรง..อย่าให้ทรุดน่ะคุณ 555555


โดย: tai (taibangplee ) วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:10:18:20 น.  

 
อ่านจดหมายฉบับนี้แล้วรู้สึกตื้นตันจังค่ะ
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม รู้สึกเหมือนมันเป็นคำปลอบใจ
และให้กำลังใจคนฝันบิ่นและต้องเจอกับความจริงที่ปวดร้าว
ซึ่งพี่เองก็คงเป็นหนึ่งในจำนวนนั้นมั้งคะ
ก็เคยหวั่นไหวบ้างเมื่อคิดถึงสิ่งที่เราเคยฝันในบางครั้ง
แต่ทุกวันนี้ก็พอใจกับสิ่งที่ตัวเองเป็น และมีความสุขกับมันค่ะ
..................
สุขสันต์วันเสาร์นะคะ
emoemo


โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:10:33:48 น.  

 
Ann chaer kha wa' kwam suk yoo tee jai jing jing kha

Por Ann plaern vi-tee mong lok...lae ruk hai pen...Ton nii Ann mee kwam suk kun yang mak mai kha

Raerm kao jai kub kum wa'

Ruk doy mai kad hwung lae mai tong karn sing dai tob tan kha

Tong kob kun P'Kit duay kha...Kor' kaern kong P'Kit cuay dai mak jing jing kha

Plaoi wang dai mak kun...kao jai poo kon dai mak kun duay kha

Fark sa-wad-dee K'P'Pan-la-ya duay naa kaa

Mee kwam suk naa kaa...tung 2 kon laer kha


โดย: CSULB@FineArt วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:10:39:52 น.  

 
Ann chaer kha wa' kwam suk yoo tee jai jing jing kha

Por Ann plaern vi-tee mong lok...lae ruk hai pen...Ton nii Ann mee kwam suk kun yang mak mai kha

Raerm kao jai kub kum wa'

Ruk doy mai kad hwung lae mai tong karn sing dai tob tan kha

Tong kob kun P'Kit duay kha...Kor' kaern kong P'Kit cuay dai mak jing jing kha

Plaoi wang dai mak kun...kao jai poo kon dai mak kun duay kha

Fark sa-wad-dee K'P'Pan-la-ya duay naa kaa

Mee kwam suk naa kaa...tung 2 kon laer kha


โดย: CSULB@FineArt วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:10:40:01 น.  

 
สวัสดี (สายสาย) คุณกะว่าก๋า

มีความสุขค่ะ .. มีความสุข ..



โดย: เหงาเหงา IP: 58.9.49.147 วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:11:18:49 น.  

 
โคะ อ้ายก๋า ฉบับตี่ 8 แล้วกา ต้องปิ๊กไปอ่านฉบับก่อนๆ ละ เพราะว่าอ่านบ่าตัน บ่าได่เข้ามาหลายวันเลย

ขอบคุณเจ้าตี่ไปแนะนำเรื่องกีต้าร์ จ๋าจะพยายามใจ๊ หูกะมือฮื้อดีตี่สุด

ต๋อนนี้จ๋าเอาหูฟังมาเสียบละ จะได่มาฟังเพลงตี่อ้ายก๋าฮ้อง


อ้ายก๋าๆ เปื้อนจ๋าไค้เป็นสถาปนิกขนาดเลย ต๋อนนี้มันกำลังจะไปสอยเข้าสถาปัตย์ตี่ราชมงคล ตี่เจียงใหม่ อ้ายก๋าปอจะมีหนังสือแนะนำเกี่ยวกับสถาปัตย์ก่อเจ้า เปื้อนจ๋าไค้อ่านขนาดเลย
ขอบคุณเจ้า

ตี่บ้านขายของเหมือนกั๋นเลยเจ้า แต่จ๋าบ่ามักเป็นแม่ค๊า แม่ก็ชอบฮู้ว่า ไผ่จะมาฮับกิจการต่อ แม่ ปรากฏว่าบ่ามีไผ่เลย ตึงปี่ตึงน้อง เหอๆ


โดย: weraj วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:11:22:51 น.  

 
ไปฟังเพลงตี่อ้ายก๋าฮ้องมาแล้วเจ้า
เสียงเพราะขนาดเลย
เสียงกีต้าร์นิก็ใส ขนาดเลยเนาะ
เก่งขนาดเลย

จ๋าชอบเล่นเพลง แพ้ใจ๋ ของใหม๋ เจริฐปุระอะเจ้า ม่วนดี
อยากได่โน๊ตเพลงของครูจรัญเหมือนกั๋นเจ้า
ชอบเพลงมะเมี๊ยะ กับอุ้ยคำขนาดเลย


โดย: weraj วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:11:41:13 น.  

 
เปล่าว..ไฮโซ emo
กีวีพี่สาวให้มาตั้งแต่วันสาร์ทจีน ลูกชายกะซะมีกินผลไม้กันเก่งมาก แต่กีวีไม่มีใครแตะ emo
กระต่ายที่บ้านเลยได้ไฮโซ emo
อยากกินก็ขึ้นบกมาเป็นกระต่ายบ้านแม่น้องรันซิ พยูนน้อย อิๆ emo


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:11:44:34 น.  

 
สวัสดีค่ะครูก๋า ครูก๋ามีอะไรดี ๆ ให้อ่านให้เก็บเอาไปคิดเสมอค่ะ

ความสุขในชีวิต มีรอยยิ้ม มีเสียงหัวเราะ มีเสียงดนตรีในครอบครัว ก็เป็นอะไรที่สุขที่สุดแล้วนะคะ


โดย: แป๋วภูเก็ต วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:12:07:09 น.  

 
โอ้แม่เจ้า.......... emo
เมียเลี้ยงดีงี้เองถึงว่า...........emo


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:12:36:03 น.  

 
ทำใจให้เป็นสุข หน่ะสุดยอดแล้ว
เล่นกีต้าร์เพื่อผ่อนคลาย มีความสุขที่ได้ร้องเพลง

แจังข่าวจ้าผ่างๆ


โดย: ดา ดา วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:12:56:21 น.  

 
ความฝันอาจไม่เปลี่ยนเป็นความจริง
แต่ก็ยังคงหอมหวานกลมกล่อมยามนึกถึง

..
..
ความจริงตรงหน้าแม้อาจทำให้เรารู้สึกขมขื่น
แต่เมื่อเราเข้าใจความจริงแล้วความสุขมันก็อยู่
ใกล้แค่มือเอื้อมจริงๆ

..
..
คุยกันเบาๆค่ะ


โดย: azamiya วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:15:20:55 น.  

 
วันนี้เอารูปท้องฟ้าแถวๆหลังบ้านมาฝากคุณก๋าค่ะ




โดย: azamiya วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:15:30:54 น.  

 
.................
บางที......
คำตอบคงไม่ได้อยู่ที่เราเป็นอะไรได้ ?
แต่อาจอยู่ที่เราจะทำอย่างไรกับสิ่งที่เรามีอยู่ได้มากกว่า
และเมื่อเรารู้ ว่าอะไรคือสิ่งที่เราต้องการอย่างแท้จริง
“ความสุข” ที่เราพยายามตามหา
แท้จริงอาจไม่ได้อยู่ไกลจนเกินเอื้อมเลย
หากแต่วางอยู่ตรงหน้าของเรานั่นเอง
................

เป็นคำตอบที่ให้ทั้งแง่คิดและมุมมองใหม่ที่ดี
แก่ผู้ที่อยู่ในภาวะสับสน



โดย: ป้ากุ๊กไก่ IP: 124.121.64.221 วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:15:46:33 น.  

 
ทุกๆวัน คือวันที่มีค่า

ไม่ว่าฝนตก แดดออก อากาศแจ่มใส

แม้บางวันจะร้อนแรงเหมือนจะเผาให้ผิวไหม้

แต่ทุกๆวัน ที่ได้มีชีวิตคือวันที่มีค่า

ทุกๆวัน ที่ได้สัมผัส ได้รับรู้ ได้รับฟัง ได้มองเห็น

ทุกๆวัน ที่มีอยู่ จับต้องได้ สัมผัสได้ อยู่ ณ ตรงนี้


โดย: karnlaka IP: 67.15.183.6 วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:15:47:02 น.  

 

ความฝัน ? มันค่อยๆเริ่มจางหายไปพร้อมกับกาลเวลา

เเล้วครับ เพราะฉะนั้นควรจะกอดมันเอาไว้ให้เเน่นๆ

อย่าให้มันจางหายไปกับกาลเวลา ให้ตายสิเสียงคุณ

ดีชิบหาย


โดย: มหาสำลี (มหาสำลี ) วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:16:41:13 น.  

 
โดนจริงๆเลย จดหมายฉบับนี้
แต่ยังไงซะ ทุกๆคนก็ต้องรู้สึกอยากลองออกตามหาความสุขก่อนทั้งนั้น
ก่อนที่จะพบว่ามันอยู่ใกล้ๆตัวนี่เอง




ปล. ชวนไปอ่านทริปอินเดียต่อนะครับ เพิ่งลงตอนที่ 4


โดย: Unravel วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:17:26:15 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณครูก๋า
ตอนนี้ฟ้าแข็งแรงขึ้นมากแล้วค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ

-----
ดีจังเลยค่ะ นั่งเขียนจดหมายถึงตัวเอง
เดี่ยวขอลอกเลียนแบบไปทำมั่งนะคะ
------------
แล้วก็มีเรื่องจะบอกคุรครูก๋า ว่าการเดินทางของหนังสือของคุณครูก๋า ไม่ได้ให้ฟ้าเพียงแค่ได้อ่าน แต่ได้รับมิตรภาพที่ยิ่งใหญ่ค่ะ

แล้วก็ฟ้าขอให้คุณครูก๋ากับมาดามมีความสุขมากๆๆนะคะ
ถ้าว่างก็ชวนมาดามไปฟังเพลงที่บ้านฟ้านะคะ ตั้งใจมอบให้ด้วยความรักและหวังดีต่อเพื่อนๆๆเต็มหัวใจค่ะ
-----------------
ปล.ฟ้าขอaddคุณครูก๋าไว้นะคะ


โดย: ฟ้า (ฟ้ากระจ่าง ) วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:17:27:30 น.  

 
คำถามประจำวันเสาร์
วันนี้คุณก๋า...


ร้องเพลงให้.....





มาดามฟังหรือยังเอ่ย????


แหม ! ! ตื่นเต้นๆๆๆๆ อยากรู้ๆๆๆ ค่ะemo


โดย: ป้าซ่าส์ วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:19:02:12 น.  

 
โห....
ท่านมหาพูดไม่เพราะเป็นด้วย emo
กะก๋าดีใจอ่ะดิ ท่านมหาไม่เคยชมใครแรงงี้เลยน่ะ emo


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:19:22:09 น.  

 
ผมดีใจกับเฮียนะที่ทำความรู้จักกับสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น
และยอมรับมันด้วยความสุข...
อย่างงี้แหล่ะที่เค้าเรียกว่า...เข้าใจ


โดย: Kurt Narris วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:19:53:11 น.  

 
ยุคโน้น (ยุค 80 - 90) นี่
มีคนฝันอยากเป็นนักดนตรีกันเยอะจริง ๆ นะคะ
เราก็เป็นคนหนึ่งที่ผ่านความฝันนั้นมาเหมือนกัน

นึกถึงคืนวันเก่า ๆ แล้ว .. สนุกดีค่ะ

emo


โดย: BFBMOM (BFBMOM ) วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:19:54:18 น.  

 
Be happy with your life na ka กะว่าก๋า

I liked every picture in your blog ka

...........................................................
Goodpeople มาเยี่ยมในวันหยุดนะจ้า


ขอบคุณที่ไปเยี่ยมที่ Blog goodpeople นะคะ
อย่าลืมไปเยี่ยมกันอีกนะคะ ขอบคุณจ้า

Takecare &
GoodLuck


โดย: goodpeople วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:19:58:17 น.  

 
เคยเป็นคนที่ไม่รู้จักความสุข ไม่รู้ว่าหน้าตามันเป็นยังไงและไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะมีวันได้เจอ

แต่ทุกวันนี้ รู้สึกว่าตัวเองมีความสุขขึ้นมากเลย ต่างจากเมื่อก่อน

อาจเป็นเพราะว่าได้กลับมาอยู่บ้าน อยู่กับครอบครัว
ห่างจากเมืองหลวงที่ชื่อกรุงเทพกลับมาอยู่บ้านที่เพชรบุรีได้สองปีแล้ว

ชีวิตดีขึ้น


โดย: printcess of the moon วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:19:59:18 น.  

 
ให้เวลากับกะว่าก๋ามากอีกแล้ว
นอน เอ๊ย นั่งอ่านบล็อกที่ผ่านมาหมดแย้ว (เก่งม๊ากๆเราเอง..)
มาทั้งทีต้องสำรวจบ้านเขาให้คุ้มไปเลย
รู้จักเพื่อนคนดีที่หนึ่งขึ้นอีกเยอะเลยค่ะ
ไม่รู้จะเม้นท์อะไรดี เพราะอ่านแล้วซึมเข้ามาเก็บในหัวไว้ดีกว่า
สิ่งที่คุณเขียน บางอย่างเราเก็บไว้ใน "หัว"
บางอย่างเราเก็บไว้ใน "หัวใจ" จ้ะ



โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:20:00:37 น.  

 

แวะมาทักตามสัญญา...

ไม่ได้เพิ่งเลิกงานแล้วถึงบ้านนะ
เลิกตั้งแต่ 5 โมงเย็น
แวะไปนวดขาสัก ชม. เพราะเมื่อยมาก
ค่อยดีขึ้นหน่อย
เพราะพรุ่งนี้จะไปลุยตลาด 100 ปีที่สุพรรณ
ต้องเตรียมพร้อม

อิอิ

เรื่องเที่ยวต้องพร้อมไว้ก่อน

เออ....นี่
วันนี้พี่เจอเรื่องที่อยากเล่าให้เราฟัง
เป็นอะไรก็ไม่รู้
ถ้ามีเรื่องที่เกี่ยวกับความคิด
พี่ชอบคุยกับเรา
มันเหมือนได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับเรื่องนั้นๆ

เรื่องแรก
ดูหนังจีนช่องทีไอทีวี เรื่องนางพญาอะไรก็ไม่รู้ จำไม่ได้
ตอนประมาณบ่ายโมง
วันนี้ขุนนางผู้จงรักภักดีและเป็นรัฐบุรุษถึง 4 สมัย
ถูกสั่งประหารชีวิต เขาได้รับมอบหมายจากฮ่องเต้
ให้เขียนประวัติศาสตร์บ้านเมือง ก่อนเขียนเขาถามฮ่องเต้แล้วว่า บางเรื่องถ้าเป็นเรื่องไม่ดีของฮ่องเต้
เขาจะเขียนได้หรือไม่ ฮ่องเต้บอกว่าได้จะได้ไว้สอนลูกหลาน เขาจึงเขียน
แต่พอเขาเขียนออกมาเป็นเรื่องจริงล้วนๆ แต่เขาเขียนเรื่องจริงของอดีตฮ่องเต้ด้วย ทำให้ฮ่องเต้โกรธเพราะทำให้เกิดความเสื่อมเสีย เสมือนว่าเขาอนุญาตให้เขียนเกี่ยวกับฮ่องเต้องค์ปัจจุบันเท่านั้น ไม่ได้อนุญาตให้พาดพิถึงอดีตฮ่องเต้ ขุนนางกังฉินทั้งหลายเพ็ดทูลจนฮ่องเต้ต้องสั่งประหารชีวิต ถือเป็นความผิดร้ายแรง
เป็นถึงรัฐบุรุษ 4 สมัย เป็นขุนนางแสนจงรักภักดี
แต่เมื่อทำผิดพลาด ความดีไม่อาจลบล้างได้เลย

ดูแล้วสะท้อนอะไรบางอย่างในชีวิตทำงานเหมือนกัน
คนทำงาน ให้ทำดีแค่ไหน แต่เมื่อคุณพลาด
ความดีที่คุณทำไว้ ไม่อาจช่วยคุณได้เลย
กรรมดี กรรมชั่ว แยกกันก็จริง
แต่กรรมชั่วมักให้ผลร้ายได้ง่ายกว่า

ตอนดูคิดปลงอาชีพตัวเองไปในตัวเลยนะเนี่ย

เรื่องที่สอง
แวะกินข้าวเย็นบิ๊กซี
ไม่รู้เคยเล่าให้ฟังยัง ห้างนี้เขามีคาราโอเกะ
ให้คนกินข้าวจ่ายตังค์และขึ้นไปร้องได้
วันนี้เจอลุงกับป้า 2 - 3 คน
อายุรวมกันน่าจะเกือบ 300
ขึ้นไปร้องคนละสองเพลง
นั่งมองด้วยความนิยม
นิยมความสุขที่พวกเขาแสวงหากัน
คิดว่า ถ้าตัวเองอายุรุ่นเดียวกับเขา
จะกล้าไปร้องเพลงแบบหรือเปล่า
ที่สำคัญเขาร้องเพลงเพราะกันมาก
ร้องไปเต้นไปด้วยนะ

น่าอิจฉามากเลย เชียงใหม่มีปะแบบเนี้ย

อิอิ

การได้รู้จักเรา
ก็เป็นสิ่งดีของพี่เช่นกัน

คำแนะนำหลายๆ คำแนะนำของเรา
ช่วยพี่ได้มาก
ยามไม่รู้จะทำยังไงกับบางเรื่องจริงๆ

ยาวดีแฮะ....อิอิ


โดย: sunny-low วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:21:46:07 น.  

 


เออเน๊าะไม่เคยเล่าความฝันให้ใครฟังเลย
ทุกวันนี้ก็ยังอยากเป็น
อยากเป็นคอรัส
ยืนอยู่ข้างหลังบนเวที CONCERT สักวง
ไม่เคยบใฝ่ฝันว่าจะเป็นดีเจ
แต่หลายๆ คนบอกว่าแกต่อเพลงแจ่มไลน์ดนตรีได้
ทำไมไม่เป็นดีเจ
หรือว่าเป็นนักจัดรายการกับเขามั่ง
นั่นสิทำไมอาชีพนักจัดรายการไม่เคยอยู่ในหัว
แต่รู้ตัวเองเป็นอย่างดีว่าชอบฟังเพลง
บางคนตั้งสมมุติฐานว่าเราฟังแต่เพลงเพื่อชีวิต
ปล่าวเลยเป็นคนชอบฟังเพลงทุกรูปแบบ
มีหน 1 เคยไปคอมเม้นท์เพลงเกาหลี
น้อง จขบ. เขาเม้นท์กลับมาว่า
ต๊าย...ฟังเพลงเกาหลีกับเขาเป็นด้วยเหรอ
ก็เลยเป็นงง ไม่เข้าบ๊อกเขาอีกเลย
ต่อมาร่ำเรียนวิชาที่เรียน
ก็ไม่เคยคิดจะทำงานอย่างที่เรียนมา
จนตอนนี้ก็ทำงานไม่ตรงกับที่เรียนมา
มาทำงานแบบฟลุ๊คมากกว่า
จนบัดนี้ยังไม่มีความฝันเลย
แต่เมื่อคืนฝันถึงชายหนุ่มบนหิ้ง
ว่าจะโทรไปป่วนสักกะหน่อย
ปลุกคนนอนหลับท่าดีไม่หยอก ????
จบข่าว


โดย: อุ้มสี วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:22:15:57 น.  

 
คุณก๋า
บีเพิ่งกลับบ้านเองค่ะ
ไปซ่าส์มาทั้งวันเลยค่ะ

พรุ่งนี้มาอ่านนะคะ
วันี้ต้องรีบไปก่อนค่ะ

จะมาส่งครูก๋ากะน้องมาดามนอน
เพราะมานี่จนชินแล้ว
ไม่มานอนไม่หลับอ่ะ

พ่อบอกบีว่าพ่อตื่นเต้นพูดไม่ดีเนอะ
ดูห้วนๆไปหน่อย
บีบอกว่าไม่เป็นไรหรอกพ่อ

พ่อเลยขำๆๆ
บอกแก่แล้วไม่น่าประหม่าเลย
ฮ่าๆๆ
ฝันดีนะ
พรุ่งนี้พี่จะมาดูปลาพยูน


โดย: rendezvous (be-oct4 ) วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:22:30:40 น.  

 
..

“ความสุข” ที่เราพยายามตามหา
แท้จริงอาจไม่ได้อยู่ไกลจนเกินเอื้อมเลย
หากแต่วางอยู่ตรงหน้าของเรานั่นเอง



เป็นบทสรุปของคนที่ผ่านร้อนผ่านหนาว
และเข้าใจชีวิตแล้วล่ะค่ะ
..
..




โดย: ระเบียงดอกไม้ วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:22:38:07 น.  

 


โดย: มหาสำลี (มหาสำลี ) วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:22:56:38 น.  

 
emo


สงสัยบ้านจะพังอ่ะค่ะคุณก๋า


โดย: azamiya วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:23:08:27 น.  

 
ชอบคำว่า ความฝันบิ่น

ยังดีที่ยังแค่บิ่น ไม่หักหรือพังลงมาซะก่อน

อยู่ที่ว่าเราจะใช้ความฝันแบบบิ่นๆได้ยังไง หรือจริงๆเอาไปลับอีกสักหน่อยก็น่าจะใช้ได้นะ

จม.นี้ ได้ข้อคิดดีดีมากมายครับ


โดย: fzero วันที่: 9 กันยายน 2550 เวลา:0:41:26 น.  

 
ฝันบิ่น บิ่น
ฝันบุบ-บุบ
ไว้ทุบฝัน
ทุบให้มัน
แตกสลาย
กลายเป็นฝัน


โดย: สัญจร ดาวส่องทาง วันที่: 9 กันยายน 2550 เวลา:0:53:25 น.  

 
ถ้าการทำงานกับธุรกิจครอบครัวเป็นมหาวิทยาลัยชีวิตวิชาหนึ่ง สอบตกเสียแล้วค่ะ วิชานั้น ดรอป และเปลี่ยนสาขา เปลี่ยนคณะไปเลย แต่สิ่งที่เรียนรู้ตอนนั้น ยังเป็นประโยฃน์จนถึงทุกวันนี้

*****

เรื่องความอบอุ่นในใจที่จะเอามาต่อสู้กับระยะทางที่คนสองคนอยู่ไกลกันนี่ บอกได้อีกอย่างว่า ความห่างของระยะทางนำให้หัวใจเราใกล้กันมากขึ้น

อืมม.. พิมพ์เสร็จ จักกะจี๋หัวใจเหมือนกัน อิอิ


โดย: อั๊งอังอา วันที่: 9 กันยายน 2550 เวลา:19:57:09 น.  

 
ความฝัน
ว่าสักวัน จะมีที่สถิตย์ ณ แห่งหนึ่ง
ไม่ต้องรับรู้กับสังคมที่เร่งร้อน
ไม่ต้องรองรับความหวัง ความฝัน ของใครสักคน
สักวัน ไม่นาน ก็สงบและมีที่สถิตย์ ทุกคนต้องมี

ความจริง
วันนี้เป็นวันที่ดี ได้รู้ว่า
รักคืออะไร
ทุกข์คืออะไร
ภาพลวงตาคืออะไร
สายน้ำไม่ไหลกลับเป็นเช่นไร
เป็นความหวังของใคร
เป็นใครที่คนคนหนึ่งหวังเห็นความสุขทุกวินาที
เป็นคนที่จะรักตัวเองให้มากมากพอ กับที่มีชีวิต
ไม่ทุกข์ร้อน หากไม่ได้เป็นในสิ่งที่ตั้งเป้าหมาย
เพราะ เป้าหมาย ไม่ใช่ความฝัน


สวัสดียามหัวค่ำคะ ลุง



โดย: sysee วันที่: 9 กันยายน 2550 เวลา:20:12:24 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]