No. 1015 เที่ยวทิพย์ ร๊ายอง (ตะพาบ) |
|
โปรดทราบ ๆ ๆ เที่ยวก่อนเมษายน พศ.2564 เลยไม่ได้มีผ้าปิดจมูกปาก ฮ่า .... |
เก็บตกจาก ไปทำงานและพักผ่อนที่ คอนโดของบริษัทที่ อ.ศรีราชา ภาพแรกถ่ายจากคอนโดชั้น 11 |
ตื่นมาคนอื่นยังไม่ตื่นไม่เป็นไร เรามันเคยชินจากต้องตื่นเช้าไปทำงาน อยู่ต่างจังหวัดตื่นแล้วก็ลงไปข้างล่างปลดจักรยาน |
จากท้ายรถปั่นในตัวตลาดศรีราชาไปบนถนนสุขุมวิท ปั่นค่อนข้างสบายมีเนินพอโหย่งตัวใช้น้ำหนักตัวกดจานหน้า |
ให้ล้อหมุน แต่พอใกล้จะถึงตลาดบางพระก็เลี้ยวขวาเข้าสู่ถนนไปอ่างเก็บน้ำถนนชันมากกว่าเดิมนิหน่อย |
ถามว่าไกลหรือเปล่า ไกลเหนื่อย.......... ปั่นไปหลังเขาสู่อ่างเก็บน้ำที่เห็นไกล ๆ |
|
ปั่นผ่านป้อมเข้าที่ทำการชลประทาน เจอทางแยกซ้ายลงไปข้างล่าง เราไม่... แต่ปั่นผ่านสันเขื่อนดีกว่าที่นี่ไปบ่อย |
|
... ... ขากลับก็กลับทางเดิมแวะเข้าตลาด จากอ่างเก็บน้ำบางพระ ถึงที่พัก ไกลพอประมาณดูภาพดาวเทียม จาก อ่างเก็บน้ำไกล ๆผ่าภูเขาแล้วมาที่ โรบินสันศรีราชาที่ทำงานและคอนโดอยู่แถวนั้น ซื้ออาหารเช้าไปแบ่งกกันกินที่ห้องคอนโด กินอิ่มแล้วจิบกาแฟ |
ไปเที่ยวเขาแหลมหญ้าระยองกันไหม |
ตอบทันที ไปซิ.. วันไหนดี |
วันนี้อาบน้ำแล้วไปกัน ... ฟังแล้วอืมมม.. ยังไม่หายเหนื่อยแต่นึกถึงจังหวัดระยองที่เคยไปทำงานแห่งแรกที่บริษํทส่ง |
ไปทำงานต่างจังหวัด... งั้นไปกัน |
ขับไปเส้นถนนสุชุมวิทเป็นสายเก่ามาก ๆ 555 ไกลกว่าถนนเส้น 36 ด้วยซ้ำแต่อยากจะเห็น บ้านเรือน ไร่มันสัมปะหลัง |
ที่เคยขี่มอไซค์ไปหาลูกค้า กับไปหาทีมงานบริษัท |
ถนนเส้นนี้ผ่านบางสะเหร่ เข้าสู่ อู่ตะเภา แยกสัตหีบเข้าสู่ อ.ห้วยโป่งระยองไม่ได้ไปเส้นนี้นาน ต้องคอยดูชื่อถนนที่เป็น |
หมายเลขแทน.. ไม่หลงแต่รู้สึกพิกลคือไม่คุ้นเคยเลยคงเป็นเพราะมีบ้านคนเยอะขึ้น ถนนดีขึ้น |
|
เมื่อก่อนเดินทางไปทำงานประจำบริษัทส่งไปนะครับ 555 หิ้วกระเป๋าเสื้อผ้าขึ้นรถ บขส. ดีที่สุดเพราะไม่มีรถอะไรอีกแล้ว |
รถจอดเป็นระยะให้คนที่โบกจะขึ้นรถ บางครั้งก็จอดให้ผู้โดยสารลงเมื่อถึงจุดหมาย นั่งรถนานมาก ง่วงลมพัดโกรกดี |
ผมหลังรถด้านซ้ายมือตรงทางขึ้นลง ครู่เดียวเย็นเท้าเพราะรองเท้าคัดชูหนัง หลุดตกไปจากรถ |
พี่ ๆ หยุดรถด้วย |
ทำไมน้อง |
รองเท้าหลุดครับลูกพี่ หยุดเก็บหน่อย |
พอรถหยุดก็ลงวิ่งย้อนไปเกือบ 100 เมตรใส่รองเท้าแล้ววิ่งกลับขึ้นรถ ผู้โดยสารบางคนส่ายหัว บางคนหัวเราะ 555 |
รถบขส. เมื่อก่อนใจดี กระเป๋าเห็นคนโบกมือไกล ๆ ก็เตรียมตัว พอถึงก็โดดลง ช่วยลุงที่จะขึ้นขนกระสอบสัปรดมั้งทีละ |
กระสอบรวม 3 กระสอบขึ้นรถ..เบียดเท้าผมที่ยาวแสนยาว อุ๊ไม่เป็นไรเนาะ 555 |
พอรถวิ่งถึง ทัณฑสถานเปิดห้วยโป่ง ได้ครู่เดียวนึกแล้วขำ |
|
เมื่อก่อนแถวนั้นเป็นไร่มันสำปะหลังทั้งสองข้างไม่มีบ้านคนผมเริ่มปวดท้องนิด ๆ โชคดีผู้โดยสารข้างหน้าเป็นหญิง |
ขอโชเฟอร์ลงไปฉี่ รถจอดแกก็วิ่งลงไป ข้างรถนั่งคร่อมผ้าถุงดึงขึ้นแล้ว ทำธุระหน้าตาเฉย ผมได้ทีโอกาสเหมาะ |
ลูกพี่รอเดี๋ยวปวดหนัก ...โชเฟอร์หัวเราะหึ ๆ |
ผมก็วิ่งเข้าป่ามันไปได้ 50 เมตรกำลังจะเปิดกุงเกงหันไปมอง อ้าวเฮ้ยผู้โดยสารบนรถนั่งหัวเราะกันเกรียวคงอยากดู |
ก้นของผมมั้ง.. เรื่องอะไรจะให้เห็น ดึงกุงเกงหิ้วขึ้นวิ่งไปไกลอีก 50 เมตรได้มั้งเฮ้อ.. ต้นมันสำปะหลังมีใบน้อยพอบังสายตา |
ได้หน่อย ครู่เดียวน้ำหนักลดใส่กางเกงวิ่งกลับขึ้นรถเฉย ๆ ไม่มีใครสนใจ |
ไปเยือนถิ่นเก่าย้อนหลังดีแบบนี้แหละครับ 555 |
เข้าเรื่องเกือบปัจจุบันก่อน โควิดมาเยือนยังเดินทางไปเที่ยวได้เยอะ ขับรถจาก อ.ศรีราชาไป ระยองต่อเข้าบ้านเพ |
ไม่ไกลประมาณ 120 กว่ากิโลได้มั้งเราไม่จอดตลาดบ้านเพที่ขายอาหารทะเลแห้งเพราะที่พักศรีราชาก็มีพวกนี้อยู่แล้ว |
ไปโน่น... ชายทะเลเขาแหลมหญ้า จอดรถที่นั่นสบาย ๆ ดูสวย..กว่า เอะไม่ใช่ซิ.. เมื่อก่อนอยู่ระยองหลายปีแต่ยัง |
ไม่มีที่ท่องเที่ยวแบบนี้คือยังไม่มีคนรู้จักและยังไม่ตั้ง อุทยานเขาแหลมหญ้างั้นเดินไปเที่ยวกัน |
|
... ... ปีนขึ้นบนศาลาสูงหน่อย มองลงมาข้างล่าง |
คนข้างล่าง คงป้องหูถามว่า อะไรนะ 555 ... ... ... ... ภาพข้างล่าง จะเห็นเกาะเสม็ดเสร็จทุกราย 555 ด้านหลังที่คนเขาไม่ค่อยเที่ยวกันเพราะเป็นหินไม่ค่อยมีหาด ... อะขนาดเด็กยังเดินไหว งั้นเราเดินต่อ .. ... ก้อนหินแถวนี้่แปลกไม่เคยเห็น ภาพข้างล่าง มองแล้วน่า ฉงน... ใครว่าคล้ายอะไรน้า เหมือนนักร้องเขาร้องว่า ..... teen เห็นรอยเท้า โชว์หรา เอะหรือเขาห้ามว่าอย่าไปนะไม่งั้นเจอ... อะไม่เป็นไรอย่าไปสน เดินต่อไป นั่นไง วิวสวย ไต่เนินนิดหน่อยเอง อืมมม ดูจะไกลไปซะแล้ว อ้าวทางนี้ค่อนข้างเปลี่ยนคนไม่ค่อยเดิน เสียดายไม่มีคนรู้จัก พาเที่ยวไม่รู้ว่าข้างหน้าเป็นแบบไหน หันหลังกลับทางเดิมดีกว่า กลับไปเยือนถิ่นเดิม และได้ไปที่ใหม่ ๆ ใกล้กับที่เคยอยู่ ก็รู้ว่าการพัฒนา การสื่อสารทำให้โลกกว้าง มีสถานที่ท่องเที่ยว |
สวยอาจจะตัดต้นหญ้า ต้นไม้บางต้นทิ้ง ตัดถนนเพิ่มใคร ๆ ก็ชอบไปเพราะชีวิตแต่ละคนอยู่ในเมืองจนเบื่อรถติด |
เมื่อไปในที่โล่งอากาศดีก็เริ่มไปเที่ยวมากขึ้น เกิดอาชีพค้าขาย ขับรถ ทำงานราชการ ปั้มน้ำมัน ปั้มแก๊ส |
โรงแรม ร้านอาหารรีสอร์ท เรือนำเที่ยวจากบ้านเพ ไปเกาะเสม็ดเสร็จทุกราย 555 |
ดูแผนที่ดาวเทียมเลยรู้ว่าเรือ จะออกจากท่าเรือ อ้อมไปส่งนักท่องเที่ยวแถว อ่าววงเดือน และที่อื่นอีก ดูแผนที่ข้างล่าง จะเห็นแหลมเขาหญ้าที่ผมไปครั้งนี้ ตรงติ่ง ไม่ไกลจากเกาะเสม็ด แต่เกาะด้านนี้เป็นหินเยอะ คนเลยไปขึ้นอีก ฝั่งของเกาะ จะเห็นรอยปรุ เส้นทางเดินเรือไปอีกด้าน ใครก็รู้ว่าอ่าววงเดือน หาดทรายแก้ว มีหาดทรายโค้งสวยกว่า |
เมื่อก่อนเกาะเสม็ดเล็กมากไม่มีคนรู้จัก ผมเองเคยไปไม่กี่ครั้งอย่างที่เคยใช้ฉากในเกาะเสม็ดเขียนในรูปนิยาย 4 - 5 ตอนด้วย |
|
การท่องเที่ยวการพัฒนาสถานที่ธรรมชาติให้เข้าถึงง่าย ดีสำหรับทุกคนอาจจะไม่เกิดประโยชน์โดยตรงแต่ |
รัฐได้ภาษีจากร้านค้า ห้างสรรพสินค้า น้ำมัน โรงแรม ภาษีส่วนบุคคล ทำให้รัฐมีพลังที่จะ ตัดถนนเพิ่ม อำนวยความสะดวก |
ในการขออนุญาต สร้าง รพ.ต่าง ๆ ขึ้น และ แฮ่... ซื้อวัคซีนป้องกันโควิดได้รวดเร็วขึ้น (นะ) |
|
สักวันพวกเราคงได้ท่องเที่ยวหลังจากได้ ถูกฉีดวัคซีนป้องกันโควิด เดลต้าหรือสายพันธ์อื่นที่พัฒนาตัวเองให้ร้ายขึ้น |
แต่อย่าพัฒนามากเลย รัฐจะได้มีเงินซื้อวัคซีนได้ตรงเชื้อพอเพียงแต่ อีกกี่ปีนี่ซิ |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
st ผู้เข้าชม 1,988,817. |
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
|
Diarist |
|
อีกนานแค่ไหนไม่รู้
ที่เราจะกลับมาเที่ยวได้
แบบเป็นปกติ
ระยองก็เป็นจังหวัดหนึ่งที่น่าไปเที่ยว
ผมมีญาติอยู่ที่แกลงครับ