| No. 1056 เดจา วู (ตะพาบ ) ที่ผมพบ |
(สวนน้ำบึงหนองบอน กท)
|
| ความแปลกที่แตกต่าง ไม่คาดคิดเกิดขึ้นหลายครั้งพิสูจน์ให้เห็นชัดไม่ได้บางครั้งก็ น่าจะมีเหตมาจากบางอย่าง |
| บอกก่อนนะครับ ผมคนไกลวัดมาก หุ หุ ไม่ค่อยเชื่ออะไรง่าย ๆ |
| มีอาชีพทำงานกลางวัน และบางคืนก็ไปทำงานผับสับเปลี่ยนที่ไปเพื่อน ๆ แซวว่ามีอาชีพสีเทาแต่ผมไม่ใช่ ...เป็นอาชีพสุจริตไม่คดโกง |
| เหมือนเราเป็นร้าน บริการน้ำเมา เสียงดนตรีเสียงนักร้องแสงสีทำความบันเทิงแก่ลูกค้าช่วยให้ คนมีอาชีพเลี้ยงครอบครัว |
| ถ้าได้ทำงานไปเรื่อย ๆ ไม่ต้องรอรับเงิน คนละครึ่ง หุ หุ ก็อยู่อย่างสบาย ๆ |
| เพื่อนหลายคนบอกว่าพี่ไวน์นี่ไม่ไหวเลย มีเหล้า ไวน์ วิสกี้บรั่นดีขาย มอมเมาคน |
| ผมมองหน้าแล้ว ก็อมยิ้ม... บริษัทซื้อเหล้ามาขาย ในน้ำเหล้ามีภาษีสรรพสามิตเกือบครึ่ง เสียภาษีมูลค่าเพิ่ม 7 % แล้ว |
| ได้เงินมาจ่ายเงินเดือน พนง.ค่าไฟฟ้า นักดนตรีค่าน้ำ+กำไร = ราคาขาย ลูกค้าซื้อเราก็ทำหน้าที่แทนราชการ |
| เก็บภาษี 7 % นำส่งสรรพกรเดือนถัดไป เม้มไม่ได้ด้วย หุ หุ |
|
| เพื่อน....ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ไม่ยอมเสียภาษีสรรพสามิต มูลค่าเพิ่ม เท่ากับไม่ช่วยชาติ.. แย่นะ 555 |
ทำเอาเพื่อนหัวเราะ มันก็จริงอยู่ ถามจริงพี่ไวน์ ทำงานผับบาร์ มีกิ๊กปะ... เฮ้ยไม่มี
สาว ๆ ตรึมละซี ......ไม่ ๆ เฮ้ย ๆ ถามแบบนี้ได้ไง
ก็เห็นตอนที่พวกเราเรียน หนูเห็นมาหลายคน อิ อิ |
| ไม่หรอก...เพื่อนขอกลับบ้านทางเดียวกัน..ถ้าในผับบาร์ ห้องอาหารสาวเสิร์พมาเกาะแขนบ้างพลางเอื่อนเอ่ย.. เฮียยืมตังค์ 500 |
| เฮอะ เอาที่ยืมงวดก่อนมาคืนก่อน ค่อยว่ากันใหม่ผัวเมิงให้มายืมซิ |
| น่า เฮีย 200 ก็ยังดี |
| บ๋อยกับสาวเสิร์ฟกับ...เขาเป็น ปั๋วเมียกันหลายคู่ น้อง ๆ ต่างมีความขยันทำงาน |
| เป็นคนมีน้ำใจทำมาหากิน |
| |
| เมื่อปีกว่ามานี้ บาร์เทนเดอร์ที่เคยทำผับแถว สมาคมเก่านักเรียนอังกฤษ โทรมาให้ผมไปรับทำงาน ผับแห่งใหม่ |
| คือเขาฝากงานให้.. เลยบอกขอบใจมากนะกบ |
| |
| อยู่ในวงการสีเทา และเป็นคนไกลวัดเห็นภิกษุเดินมาผมมักจะ เดินเลี่ยงห่าง ๆ หน่อยคล้ายกับเราต่ำตมพูดกับภิกษุไม่เป็น |
| มีอยู่วันหนึ่งได้อ่านหนังสือ สัตว์โลกเป็นไปตามกรรม ชีวประวัติ หลวงพ่อจรัญ แห่งวัดอัมพวันสิงห์บุรี |
| ที่ ดร.สุทัศสา อ่อนค้อมเรียบเรียง อ่านหลายเล่ม หลายรอบด้วยมีสิ่งที่น่าสนใจ น่าศึกษาคือ การทำสมาธิมีความเป็นไปได้ |
| ว่ากรรมหรือสิ่งที่กระทำ จะกลับมาหาเราเสมอไม่ช้าก็เร็ว ที่เร็วคือ การทำชั่วแหะ ๆ ผมทำนิดเดียวจริง ๆ |
| คือพูดล้อเล่นกับเพื่อนทำเอาเพื่อนโกรธอยู่สองสามคน เคยเชือดไก่ตั้งแต่เป็นเด็กหนุ่ม ยิงนกเยอะผลคือ มีโรคภัยเกิดขึ้น |
| กับตัวจนร่างกายแย่อยู่หลายครั้ง ที่ทรวงอก หัวใจ กระเพาะอาหาร |
| งั้นต้องพิสูจน์ว่า จริงหรือไม่ |
| สมัครปฏิบัติธรรมวัดพระรามเก้า วัดอินทรวิหาร เริ่มรู้แล้วว่า สายสมาธิทำให้พบกับความจริงหลายอย่างเลยเรียน |
| สมาธิที่วัดธรรมมงคล กรุงเทพอย่างจริงจัง |
|
| วันหยุดทำงานจะไปออกกำลังกายประจำ โดยปั่นจักรยานเสือภูเขามาหลายปีแล้ว กีฬาจ๊อกกิ้งหรือเต้นแอโรบิกหยุดจ๊อก/เต้น |
| นานกว่าสิบปี เลยไปปั่นจักรยานรอบสวนน้ำบึงหนองบอน รอบหนึ่ง 4 กม.วันละ 5 - 6 รอบที่นั่นคนน้อยแทบจะไม่มีคน |
| (เมื่อ 10 ปัก่อน) รอบสุดท้ายจะปั่นเข้าแหลมก็แผ่นดินยื่นไปในน้ำกลางบึงระยะทาง 1 กม.กับ 90 เมตรเอง |
แหลมเล็กยาวตามภาพข้างบนยาวประมาณ 1,090 เมตร (รูปหยดน้ำ-เขียวสวนสาธารณะฯ)
|
| จอดรถดื่มน้ำประจำตัว เดินจงกรม ระยะทางแค่ 5 เมตรไปกลับ 20 นาทีพอจิตนิ่ง |
| ก็นั่งขอนไม้ปล่อยกายให้สบาย ๆ คลายการเกร็งตัวแล้ว บริกรรมพุทโธ ๆ ไปเรื่อย ๆ ไม่ต้องกลัวว่าจะมีใครรบกวน |
| เพราะอยากจะรู้ว่า ทำสมาธิแล้วจิตสงบมีความสุขจริงหรือไม่ |
| ถึงเข้าสมาธิไม่ได้ไม่เป็นไร เพราะหลวงพ่อวิริยังค์.ปัจจุบัน คือสมเด็จพระญาณวชิโรดมได้บอกให้ผมกับเพื่อนเรียนและทำ |
| ชั่วโมงเรียนตามที่กำหนด หากขาดการเข้าเรียนก็ให้ เดินจงกรม/ทำสมาธิที่บ้านหรือที่ไหนก็ได้ นำชั่วโมงมารวมกันได้ |
| แต่ต้องไม่เกิน....... ชม. ปกติเลิกงานที่สีลมก็จะไปเรียนไม่เคยขาด |
|
| เช้าวันหนึ่งไปปั่นจักรยานที่สวนน้ำบึงหนองบอนเส้นทางเดิมได้แค่ 5 รอบก็ยี่สิบโล หยุดแวะไปเดินจงกรม 20 นาที |
| ตรงเก้าอี้สนามใต้ต้นดอกกระดังงาใกล้ปลายแหลมลมพัดเบา ๆ |
| นั่งทำสมาธิเพียง 5 นาทีจิตเริ่มสงบ รีบดิ่งเข้าสมาธิทุกอย่างสงบ ไม่เห็นไม่รู้ไม่ได้กลิ่น |
| ใด ๆ นั่งหลับตาทำสมาธิ |
(วิธี.. นั่งผ่อนคลายกล้ามเนื้อ +หลับตา+เพิ่งจิตไว้ที่ปลายจมูก+ท่องพุทโธในใจตลอดเวลาจนสงบนิ่ง)
|
| เริ่มเห็นภาพราง ๆ อยู่ตรงหน้าขณะหลับตา มีหญิงชาย 3 คนนั่งยอง ๆ ด้านขวามือ อีกสองคนยืนซ้ายมือ หญิงสวมกางเกงดำ |
| เสื้อสีอ่อน มีผ้าบาง ๆ สีเดี่ยวกันคลุมเส้นผมปิดถึงอก(ฮิญาบ) ส่วนชายสวมโสร่งใส่หมวกไม่่ใช่ศาสนาพุทธ |
| เหมือนรอบางสิ่งบางอย่างอยู่ |
| |
| มอง รู้แล้วว่าสิ่งเร้นรับปรากฏตัว ของต้องการส่วนบุญ.... เลยพูด ผลบุญที่ผมทำมาก็มอบให้ทั้ง 5 คน |
| พูดซ้ำ ๆ กัน 3 ครั้งก็ไม่ได้สนใจอะไรอีก มองไปอีกครั้งก็ไม่มีใครอยู่... มีความรู้สึกดี สบาย ๆ ที่เจือจานสิ่งดีให้พวกเขา |
| ไม่ได้กลัวอะไรเลย |
| หลังจากออกจากสมาธิ ข้างหน้าแสงอาทิตย์ส่อง พริ้วน้ำละลอกคลื่นเป็นประกายลมพัดเย็น ๆ มองไปทางปลายแหลม |
| ไม่มีใครเลย หันไปมองทางเชื่อมถนนใหญ่สู่แหลม 1 กม.กว่าไม่มีใครเช่นกัน |
| กลับไปอาบน้ำที่บ้าน ไปเคลียงานที่ค้างแล้วก็คิดถึงเรื่องนี้ รู้สึกฉงนไม่เข้าใจนิด ๆ ว่าคนทั้ง 5 คนเป็นใครมาจากไหน |
| น่าจะเป็นวิญญานที่ยังไม่ไปเกิด แหลมที่ยืนไปในน้ำยาวกิโลเมตรกว่ากว้างไม่เกิน 50 เมตรตลอดความยาว |
| ไม่เห็นใครอยู่ |
| นึกได้ว่าพระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ เคยบอกผมกับเพื่อน ๆ ที่เรียนว่า สิ่งที่เห็นแปลกกว่าที่เราเคยเห็น |
ไม่ต้องตกใจ จิตของคนเราเหมือนฟิล์มถ่ายรูป เห็นสิ่งใดแล้วจะพิมพ์ติดฟิล์มโดยอัตโนมัติ
|
| เมื่อเราเข้าสมาธิสิ่งนั้นจะลอยหรือปรากฏออกมาเอง แต่อาจจะเป็นจริงก็ได้อย่าไปยึดติดไม่ต้องสนใจ ทำสมาธิแล้วจะรู้ว่า |
| จิตสงบ ไต่ขึ้นสู่สมาธิขั้นต่าง ๆ |
| พระอาจารย์หลวงพ่อ บอกไว้ สิ่งที่เห็นในนิมิตร (ยังไม่หลับ) อาจจะจริง หรือไม่จริงก็ได้....หลักสูตรการเรียนสมาธิ |
| ใช้เวลานานหลายเดือนเรียนทุกวันยกเว้นวันเสาร์อาทิตย์ |
| เรียนจบแล้วผมยังคง ทำงาน + ทำสมาธิ + ออกกำลังกาย + เข้าพูดคุยกับเพื่อนที่ร้องเพลงตามปกติไม่มีสิ่งใดห้าม |
| การเห็นสิ่งใดนั้นผมมิได้มุ่งมั่น จะเข้าสมาธิได้หรือไม่ได้ ไม่เห็นอะไรก็ไม่เป็นไร |
| |
| จากที่เคยโมโหง่าย(ในใจ) แต่มิได้แสดงออกเริ่มพบว่าการสงบนิ่ง ทำความเข้าใจ |
| คนที่ด่าหรือหาทางให้เราเสียหายโดยวาจาหรือการกระทำ.. เขาคนนั้น มาจากเราพื้นฐานชีวิต..ของคนนั้นยังไม่เคยเข้าสังคม |
| แบบที่เรา ๆ อยู่เลี้ยงลูกคนเดียว เลยเรียกคุยส่วนตัวแต่ไม่มีอะไรดีขึ้นก็ต้องตัดปล่อย |
| บางคนพูดส่อเสียด พูดปดยุแยง กับคนรอบข้างเพื่อน ๆ บ่นกัน ก็แนะนำเพื่อนให้ถอยห่างเงียบ ถ้าเขามายกมือ |
ไหว้สวัสดีก็ควรยกมือไหว้ไม่ต้องพูดคุยอะไรมาก
|
| การทำสมาธิทำให้รู้ว่า เราควรอยู่ตรงจุดไหนแยกออก ถึงบุคคลที่ควรคบคนไหน พอพูดได้ก็จะพูดเป็นการส่วนตัวขอ |
| ให้เขาเปลี่ยนพฤติกรรมถ้า ไม่ดีขึ้นก็ถอยห่างออกไป |
| การทำสมาธิจึงทำให้ จิตเราสงบ ถ้ารู้สึกโกรธก็รู้ตัวเร็วและให้อภัยเขาไปมีความสุขพอประมาณไม่ต้องการอะไรมาก |
มีอีกอย่างที่ไม่น่าเชื่อ ฝึกทำสมาธิบ่อย จิตจะนิ่งมองเห็นแนวทางดี
ไปร่วมบำเพ็ญสวดพระอภิธรรมอุทิศถวาย สมเด็จพระญาณวชิโรดม(วิริยังค์ สิรินธโร)... ข้างล่าง ม.ล.กุลรัตน์ เทวกุล ประธานครูสมาธิรุ่น 29 กับผมและเพื่อนรุ่น 29
เข้าสู่การทำสมาธิเมื่อ สิบปีกว่าวันนี้พวกเราได้มารวมตัวกันอีกครั้งหลังจาก ไปทำงานตามสายอาชีพ... จากคำสอนของพระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ทำให้ |
เกิดความคิดริเริ่มที่จะ ทดลองทำดู... บางครั้งแปลกใจตนเองว่า ทำไมจำเรื่องราวที่ผ่านมาหลายสิบปีได้ทั้งที่ไม่ได้บันทึก
เป็น เดจาวูสิ่งที่เห็น เกิดขึ้นโดยไม่คาดคิดกลับมาทำให้พบ เห็น |
| น่าจะมาจาก ก. ออกกำลังกายประจำ ข. ทำสมาธิ ค.ฝึกฝนทำงานที่ไม่เคยทำบ่อยให้บ่อยขึ้น |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| st ผู้เข้าชม 2,126,975. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
ชอบอ่านเรื่องราวลี้ลับแบบนี้ครับพี่
ผมว่าเป็นประสบการณ์ที่น่าทึ่ง
เคยเจอคล้ายๆกับพี่ไวน์
คือมาให้เห็นตอนนั่งสมาธิ
แต่นั่นทำให้ผมเลิกนั่งสมาธิไปเลยครับ 555
รู้สึกว่าไม่ชอบ แต่พระอาจารย์ก็เคยแนะนำว่า
เห็นก็สักแต่ว่าเห็น นี่ขนาดผมเจอแค่คนเดียว
พี่ไวน์เจอ 5 คน ถ้าผมเจอก็คงยิ่งสงสัยว่ามาทำไม 555
ประโยชน์ของการทำสมาธิมีมากมายเหมือนพี่ไวน์เขียนไว้จริงๆครับ