| No. 1003 ทำตัวไม่ดีเยอะ เกือบไปแล้ว.... |
ภาพนี้ทำดีครับ 555 ร่วมจัดปั่่นจักรยาน/ฮูล่าฮูปหาทุนเข้า รพ.สิรินธรแต่ก่อนหน้านั้นเหรอ หุ หุ
|
| ตั้งแต่ย้ายเข้ากรุงเทพ ทำงานตามปกติเช่นคนอื่นและ หงุดหงิดกับการจราจรเลยบ่นด่าบนรถแบบคนอื่น |
| พี่ เบรค ๆ ๆ |
| เฮ้ย ปาดหน้าเฉยเลย ไอ้.... พ่อแม่ไม่สั่งสอน |
| อย่าพี่อย่าไปตาม เดี๋ยวถูกยิง |
| ไม่ได้ มันหยามเดี๊ยะปาดหน้ากลับ นั่นเห็นไหม แก่แล้วไม่เจียมเดี๋ยวเถอะต่อย แ ม...มันเลยแต่ก็ไม่เคยลงต่อยกันเลย |
| เรื่องตำรวจจราจร นี่ไม่ถูกกันเลย คือจราจรคงจะชอบผมมั้ง |
| ตอนเช้าทะเลาะกับ หมวกขาว ชี้ให้จอด |
| มีอะไรเหรอครับ |
| คุณเลี้ยวไม่ให้สัญญานไฟ ขอใบขับขี่ |
| ผมเปิดครับ |
| ไม่เปิด ผมเห็น |
| อ้าว คุณเห็นไฟแล้วทำไมว่าไม่เห็น.... ผมเริ่มยวน.... |
| เห็นว่าคุณไม่เปิดไฟ |
| เอะ ผมอยู่ในรถคุณจะเห็นมือผมได้ไง ชักฉุน เอางี้ ผมขอผ่านสักครั้งได้เปล่า |
| ไม่ได้ เอาขอใบขับขี่ก่อน |
| ยื้อ ไม่ยอมให้หลายครั้ง ก็ยืนยันจะเอาให้ได้ เอางี้ผมรีบไปอุบลช่วยไปเสียค่าปรับแทนด้วยก็แล้วกัน |
| ดีที่มีคนใจดี ช่วยไปเสียค่าปรับแทนให้ ง่าย ๆ หุ หุ โอ้ย...จิบ้าตาย นึกแล้วแค้นครับ คิดวนไปวนมา นอนไม่หลับ |
| |
| ด้านการงานลูกค้าจากบริษัท ร้านค้าหลายร้านมีปัญหาด้านภาษีที่ พนง.ทำงานพลาดถูกเรียกตรวจและอาจจะต้องเสีย |
ภาษีค่าปรับสูงบางรายหลายแสนหรือสองล้านกว่าบาท บริษัทเขาก็โทรตามตัวให้ช่วยเคลียและให้งานทำต่อไปทุกเดือน
|
| โดยหน้าที่ต้องให้คำปรึกษามิให้ถูก เถือภาษีมากนัก หุ หุ เข้าตรวจสอบที่ผิดพลาดจะเสียหายมากน้อยเพียงใดเมื่อรู้สาเหต |
ก็ให้เจรจาแทนลูกค้าให้เสียภาษีตามความเหมาะสม แหะ ๆ ยอม ๆ เขาไปเท่าที่ทำได้
 |
แม้จะไม่ใช่เงินของเราแต่ก็ทำให้ เครียดเข้าไปทุกวัน รายไหนเคลียเสร็จก็เบา งานวนเวียนไป 5 -11 ปีเป็นงานหนักไม่น้อย |
เพื่อนสนิทถามว่า ไม่ทำได้ไหมงานแบบนี้ มันก็ได้นะแต่เสียดายรายได้ว่ะ
|
| ความเครียดจากปัญหาสารพัดประดังเข้ามา รวมทั้งไปไหนรถก็ติด ๆ หงุดหงิดเลยเป็นคนที่ เหวี่ยงเพื่อน ก็ด่าตอบว่า |
เมิงจะหมด เมนส์เหรอว่ะ ดูมัน 555 ชีวิตจะพบปะเพื่อนในแวดวงกีฬาหลายชนิดช่วยให้คลายเครียดได้บ้าง
|
| จนเมื่อไม่ 10 ปีกว่า ได้พบ อาจารย์เป็นภิกษุ ช่วยกล่อมเกลาให้เริ่มทำตัวดี ว่างั้นเถอะ |
| เพื่อนที่เข้ามาอ่าน คงคิดว่าอาจารย์คง จับเข้าที่คับแคบ |
| แล้ว เทศธรรมมะ ให้ฟังใช่เปล่า |
| |
| ไม่ใช่เลย ถ้านั่งฟังธรรมมะ ไม่เกิน 5 นาทีก็จะหลับแล้ว บังเอิญผมอาสาขับรถไป ร่มอารามธรรมสถาน คลอง 10 เส้นทาง |
| ไปนครนายก เราไปกัน 4 คนผมก้นั่งห่าง ๆ คือแหะ ๆ เป็นคนไม่ชอบพระภิกษุ |
 |
พระอาจารย์ท่านก็พูดคุย หลานสาวแม่ยาย กับลูกสาวแม่ยาย ท่านคงนั่งมองผมเงียบ ๆ ไม่นานกวักมือเรียกผมให้มาใกล้ |
| โยมนะ มีเรื่องวุ่นวายในชีวิตเยอะ คงเป็นเพราะทำอะไรไว้มาก |
| ผมนั่งนิ่ง ฟังท่านพูดต่อ |
| โยม ควรเข้าฝึกปฏิบัติธรรมเหมือนคนอื่น เรื่องที่ร้าย ๆ แรง ๆ ไม่มีความสุขจิตไม่สงบ มีความทุกข์มากจะได้ผ่อนคลายนะ |
| มัน ๆ ไม่ไหวนะครับ ผมไม่มีเวลาครับ |
| โยม น่าจะนึกถึงกรรมที่ทำไว้จะหาทางออกได้ดี การทำสมาธิง่ายมาก ๆ นะ |
| ผมก็ยังคงนั่งนิ่ง |
โยมไปฝึกที่ไหนก็ได้นะ ไม่จำเป็นต้องที่นี่ (ภิกษุรูปนี้แปลกแหะ ๆ ไม่เรียกคนเข้าวัด)
|
| กราบนมัสการ ลาพระอาจารย์ บอกตรง ๆ นะครับ เริ่มมองเห็นอะไรชัดขึ้น เราทำงานเยอะจนอารมณ์เสีย นอนไม่หลับ บางเรื่อง |
| ก็ทำไม่ถูกต้อง ไม่ถูกศิลธรรม เพื่อนอยากรู้ใช่เปล่า ไม่บอกหรอก 555 |
| เคยอ่านประวัติหลวงพ่อจรัญ และเรื่องราวของท่านน่าสนใจ 6 เล่มหนาเลยอ่านซ้ำ 7 ครั้งได้มั้งติดใจเริ่มกลัวบาปที่ทำไว้ |
| เลยไปสังเกตการณ์ 555 ที่วัดแห่งหนึ่งคือทำตัวเนียนมิให้ใครรู้ว่า มาดูเฉย ๆ |
 |
จากคนที่ไม่ค่อยชอบอยู่ใกล้พระ นั่งพับเพียบไม่ได้ หรือจะนั่งแบบเทพบุตร(เบญจางคประดิษฐ์) ภาพข้างบนไม่ไหวแน่นอนเลย |
สอบถามคนรู้จัก เขาปฏิบัติธรรมแบบไหนนะ ชนิดนุ่งขาวทั้งตัวแล้วไปนั่งสวดแบบพระฟังไม่ออกสวดไปทำไม |
| คนรู้จักบอกว่า เราไปเพียงนั่งตาม แล้วก็สวดตามหนังสือพร้อมกับคนอื่นไม่รู้เรื่องไม่เป็นไร พอสวดมาก ๆ จะลืมทุกสิ่ง |
| ทุกอย่างที่หมักหมมในใจ ออกจากสวดจะสงบ มีความสุขมากพี่ลองดูซิ |
| นึกถึง พระอาจารย์ชาญชัย ที่ร่มอารามธรรมสถาน โยมควรทำสมาธิ ชีวิตจะยืน..และดีขึ้นนะ |
| กลับมา เลยเข้าหาข้อมูลทางเน็ต ร่มอารามฯ โห... มีคนสมัครไปปฏิบัติธรรมเต็มถึง พฤศจิกายนทั้งที่เดือนที่หาข้อมูล |
| มีนาคมเอง |
| เอะ คนสนใจเยอะแล้วเราทำไม ไม่สู้...ก็พอดี ดูวันพอปลีกตัวจากงานประจำกับงานพิเศษได้บ้าง ลูกสาวเลยช่วยโทร |
| ติดต่อ ขอเข้าร่วม |
| พระอาจารย์ ๆ ท่านจำผมได้ เลยอนุญาตให้เข้าร่วมปฏิบัติธรรมเดือนมีนาคมได้เป็นกรณีพิเศษคือเกินโควต้าที่นอนมีจำกัด |
| ดูเวลาแล้ว อีก 20 วันกว่าจะไปร่มอารามธรรมสถานได้ เลยขับรถไป |
 |
สวดมนต์กับ ฝึกนั่งสมาธิที่ วัดพระราม 9 ทั้งที่ไม่เคยเลย |
| ที่นั่นก็รับจำกัด ที่พักเต็ม ผมขออนุญาตว่า ไปเช้าตี 4 กลับไปนอนบ้านตอน 4 ทุ่มก็ได้ เจ้าหน้าที่โอเค |
| ให้บังเอิญรุ่นที่ผมเข้าไปร่วม เขาเคยปฏิบัติกันแล้ว เราไปเป็นคนใหม่ |
| พอให้เริ่มเดินจงกรม ผมก็เข้าแถวหน้ากระดาน นำมือสองข้างกุมไว้ที่ท้องน้อย ชำเลืองดูคนขวามือเขาหลับตานิ่งแล้วก็เดิน |
ผมก็หลับตาแล้วเดินไปข้างหน้า พอถึงจุดก็แอบหรี่ตา 555
 |
เห็นเขากลับตัวก็กลับตัวมั่ง เดินได้ สองเที่ยวก็เกิดไปชนคนข้าง ๆ เลยลืมตายกมือไหว้ขอโทษ |
| คนข้าง ๆ เลยลืมตา ยกมือขอโทษ |
| ความที่ไม่รู้เรื่องนะครับ ที่ถูก เขาให้ลืมตาเดินแล้วให้มองโดยหลุบตามองลงไกลไม่เกิน 2 เมตร |
| ตอนนั่งสมาธิ ทนนั่งกับพื้นได้วันเดืยว พอวันที่สองขยับไปนั่งบนเก้าอี้ตามคนแก่ ๆ แล้วทำหน้าเฉย ๆ ทำเนียนว่างั้นเถอะ |
| 555 ยังกะตัวเอง รุ่นอ่อนกว่า |
| นั่งหลับตา พยายามเข้าสมาธิ แต่หา ทางเข้าไม่ได้ ก็ ไม่รู้ว่าเข้ากันยังไง |
| คิดว่า พอนั่งนิ่งเงียบจะเข้าสู่ภวังค์ ปรึ๊ด ๆ (แต่ยังเข้าไม่ได้่) |
| เขานั่งกัน ครึ่ง ชม. ก็เริ่มแผ่เมตตา พร้อม ๆ กัน สรุปแล้วไปฝึกสมาธิที่นั่นเขาทำกันเป็น แต่ผมยังไม่เป็น |
| แต่ที่น่าติดใจ คือการสวดมนต์ที่วัดนี้ สวดเป็นจังหวะ มีหนังสือให้ดู การออกเสียงเพียงวันเดียวก็จำได้ ทำนองได้จังหวะ |
ทำให้จิตจรดจ่ออยู่ที่บทสวดไม่คิดอย่างอืน
|
| คลื่นเสียงที่เราเปล่งออกไปทุ้ม ผสมกับเสียงของผู้อื่น ช่างน่าฟังเปล่งเสียงตามไม่ขาดสาย |
| บทสวดถ้าจำไม่ผิด บารมี 30 ทัศสวดแบบ สรภัญญะเป็นจังหวะ |
| เพียงแค่นั้น จิตสงบ มีความสุขนิด ๆ มีความภูมิใจที่ทำตัวเหมือนคนอื่นได้สบาย ๆ |
| นี่เพียงเริ่มแรก ของการปฏิบัติธรรม ต่อไปจะเข้าสู่ สมาธิจะมีความสุข ปิติแล้วพบกับ....... ไม่น่าเชื่อไว้เล่าตอนต่อไป |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ (re 273/1,608) |
| st ผู้เข้าชม 1,945,683. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
