โอ้ ยินดีกับ คุณพี่ไวน์ด้วยนะครับ รางวัลนี้เป็นเครื่องยืนยัน ถึงความสามารถ ความขยัน ความมีมิตรไมตรีกับเพื่อนๆเลยนะครับ อ.เต๊ะ ชมขนาดนี้ เดี๋ยวส่งเลขบัญชีให้คุณพี่เลยก็แล้วกันนะครับ เย้ย 555

อ.เต๊ะ ได้มีโอกาสเจอตัวคุณพี่ไวน์ ตัวเป็นๆ ครั้งแรก
พี่ไวน์เป็นคนอบอุ่น สุภาพ ยิ้มน้อยๆ พูดก็น้อย หุ่นดี
ไม่พุงป่อง เหมือน อ.เต๊ะ ดูจากรูปสมัยหนุ่มๆนี่ หล่อสูสีกับ อ.เต๊ะเลย อิอิ

คุณพี่ไวน์ บอก เอ็งพูดให้ดี จริงๆข้าหล่อกว่าเอ็งแยะ เดี๊ยะๆ555

จริงๆนี่ อ.เต๊ะ ชอบอ่านเรื่องแนวทำไร่ทำสวน ไปนอนค้างแรม ก่อไฟทำกับข้าวของคุณพี่มาก
ถ้าเติมแนว สาวๆชาวไร่+ภูตผี เสือสมิงเข้าไปด้วย พนมเทียน ก็พนมเทียนเหอะ ทำอะไรคุณพี่ไม่ได้เลยเชียวครับ...

ปล. อ.เต๊ะ ยังเม้นท์ไม่จบนะครับ น่าจะอีกซัก 2หน้า a4 เย้ย555
เดี๋ยวไปใส่บาตรก่อนเดี๋ยวมาใหม่นะครับ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์

ยินดีกับรางวัลของพี่ไวน์อีกครั้ง
ชอบที่พี่เปรียบเทียบกับเรื่องหลวงตาเทศน์
ลืมตามาคนฟังหายหมด 5555

คนเขียนบล็อกอาจจะน้อยลงมาก
แต่จำนวนคนอ่านผมว่าก็ยังพอมีครับ
โดยเฉพาะเพื่อนบล็อกที่ตามอ่านตามเขียนกันมานานเกิน 10 ปีขึ้นไป
ซึ่งยังเหนียวแน่นมากจนถึงทุกวันนี้
บางคนไม่เขียนบล็อกแล้ว แต่ก็ยังตามอ่านกันอยู่เสมอ

รีบเข้าตอบพี่ไวน์เป็นคนแรกของวันเลยครับ


ตอนแรกๆบอลก็คิดอยากจะมีคนอ่านเยอะๆนะครับ แต่ทำๆไปแล้วอยาก "บันทึก" สิ่งที่ "อยากจะบันทึก" ไว้มากกว่าครับ เพราะบางสิ่งเราก็ลืมไปแล้ว ในชีวิตประจำวันของเรามีอะไรให้คิดตั้งมากมาย อย่างโจทย์ "ตะพาบ" ที่เป็นตัวอย่างที่ดีเลยครับ เวลาอ่านโจทย์ใหม่ก็จะใช้เวลานึกๆดูว่ามีเรื่องอะไรในชีวิตที่เกี่ยวกับโจทย์บ้าง บางทีถึงวันส่งการบ้านแล้วยังนึกไม่ออก แต่พอได้อ่านของเพื่อนๆไปแล้วมันก็นึกขึ้นมาได้เองว่าเราก็มีประสบการณ์แบบนี้เหมือนกัน บางทีนึกเรื่องไม่ออก ไม่ส่งการบ้าน พอหมดเขตแล้วถึงได้นึกเรื่องที่จะเขียนออกก็มี อิอิ


ถ้าในบล็อกทำอาหารบอลจะบันทึกเรื่องที่เกี่ยวกับอาหารจานนั้นๆเท่าที่จะนึกขึ้นมาได้ครับ เช่น คนที่ทำให้รู้จักอาหารจานนั้นๆ พร้อมกับบันทึกสูตรเอาไว้ บางทีบอลว่าอาหารจานนี้ของบ้านเราแปลกที่สุดแล้ว ไม่มีใครทำสูตรนี้แน่ๆ แต่ก็มีเพื่อนๆมาบอกว่าบ้านเค้าก็ทำแบบนี้เหมือนกัน


บล็อกท่องเที่ยวส่วนใหญ่เป็นการหาข้อมูลหลายๆแห่งครับ เอามารวบรวมไว้ให้ตัวเองอ่าน หรือถ้าจะเป็นวิทยาทานก็จะสาธุอนุโมทนาเลยครับ บอลจะเอาเนื้อหาบล็อกท่องเที่ยวไปลง FB ด้วย มีนักเรียนหลายๆคนมาขอเอาไปทำรายงานครับ มีบางรายการโทรศัทน์มาขอรูปที่ถ่ายไปประกอบรายการด้วย


บอลคิดว่ามันอยู่ที่เจ้าของบล็อกนะครับว่าจะเอา content อะไรเป็นหลัก ถ้าจะให้นิยมมากๆก็ต้องทำ content ตามกระแส ..... แต่ถ้าเจ้าของบล็อกตามกระแสไม่ไหว แบบบอลเป็นเป้นต้น (แก่แล้ว ตามไม่ทันจริงๆ) เราก็ทำแบบที่เราชอบครับ Bloggang เค้ากรุณาให้พื้นที่แสดงความคิดเห็น เราก็ทำแบบที่เราถนัดและคิดว่าเราทำได้ดีที่สุดครับ


จะบอกว่าอ่านบล็อกพี่ไวน์ทุกบล็อกนะครับ คริๆๆๆ

อ้อเริ่มเขียนบล็อกเป็น Diary
และเป็นเรื่องเด่นประเด็นดัง

เเริ่มจากมีคนอ่าน 3-4 คน
ต่อมา bloggangฮิต
ติดลมมาก เพื่อนเขียนบล็อกเลยอะ
เขียนอะไรก็มีคนอ่าน

แล้วก็กลับมาfade ลง...ปี 2565 นี้
เลิกเขียนไดอารี* กับข้าวกับปลา*
(ไปบันทึกใส่ในfacebook แทน)

เหลือ 3 หมวด..
1.หนัง 2. กีฬา..
3.ตะพาบ..

เขียนเรื่อยเปื่อยค่ะ..โยงกับประเด็นดัง

เป็นเหมือนพี่ไวน์เลย ใครที่เราเข้าไปคุยด้วย
ถ้าเม้นท์กลับมาคุยบ้างเราก็พอใจแล้วไม่ต้องมาโหวตให้หรอก
แต่ประเภทไม่หือไม่อือเลยนี่ ก็ไม่รู้จะไปคุยกับเขาทำไมจ้า

สวัสดีค่ะพี่ไวน์
ขอแสดงความยินดีกับรางวัลที่ได้ด้วยค่ะ ขอให้ได้ที่ 1 อีกทุกๆปี
นะคะ ส่วนตัวแล้วชอบเป็นผู้อ่านแล้วกันค่ะ เพราะว่าประสบการณ์
ชีวิตน้อยมากค่ะ ภาพเรือแล่นในน้ำชอบค่ะ ดูแล้วเพลินตาดีค่ะ
สวัสดียามเช้าค่ะ

ส่วนตัวชอบอัพบล็อกเล่นแต่ไม่ค่อยชอบเขียน

ส่วนเรื่องคอมเม้นท์ มันมีองค์ประกอบหลายๆอย่างค่ะ

ถ้าเม้นท์จะตรงๆตามความรู้สึกและคิดเองว่าบล็อกนั้นที่

เม้นท์ไปเราเล่นกับเขาได้ แต่ถ้าให้อวยไม่เอาค่ะ

ส่วนบล็อกของคุณอานั้น ได้เปิดโลกทัศน์หลายๆเรื่อง

ราวที่ผ่านประสพการณ์นำมาเล่าสู่และ

เห็นภาพวันวานได้ชัดเจนค่ะ

มาใหม่ครับคุณพี่ ใส่บาตรเรียบร้อย กินข้าวอิ่ม ต้องรีบกลับมาเม้นท์ ไม่มาเดี๋ยวจะโดนคุณพี่ตีตาย555

เรื่องทำบล็อกนี่แล้วแต่คนเลยนะครับ บางทีก็เป็นธุรกิจ
ก็จะเขียนเรื่องที่เราอยากเขียน ตามใจตัวเองไม่ได้

ของ อ.เต๊ะ นี่ จะเขียนเรื่องที่คนอ่าน อ่านแล้วน่าจะมีความสุข สนุกสนาน คนเขียนก็มีความสุขที่เขียน
คนอ่านก็อยากจะอ่าน แต่จะเม้นท์ตอบไม่ตอบ
ก็ไม่ได้โกรธเคืองอะไร แค่อาฆาตไว้เฉยๆ เย้ย 555

หรือถ้าใครมาตาม อ.เต๊ะ ไปอ่านนี่ ก็จะพยายามอ่านอย่างมาก ที่ อ.เต๊ะ กลัวมาก คือบล็อก วัด ประว้ติย้อนหลังไป4-500ปี บล็อกธรรมะ อัดแน่นๆ บล็อกท่องเทียว
แบบ เที่ยวตลุย 20ที่ กินข้าวอีก10ร้าน นี่ อ่านจนเหนื่อยเลย555
อ้อ บล็อก ปรัชญา คำคม หยดน้ำ หนวดตำลึงนี่ก็กลัวม้ากก อิอิ

คุณก๋า ตะโกน เดี๊ยะๆ เดี๋ยวเอ็งจะเจอคำคมล้วนๆอีก 100บล็อก ฮึ่มมม เย้ย 555

ส่วนเรื่องเม้นท์นี่ บางคนก็ไม่ชอบเม้นท์ แต่กลับชอบหลังไมค์มาคุยด้วย
อันนี้ก็เจอบ่อย เรื่องที่คุยก็สารพัด แต่โดยมากจะนินทาเพื่อนๆกันซะแยะครับ เย้ย 555

เอาเป็นว่า เล่นบล็อกควรจะมีความสุข แค่นี้ก็ดีที่สุดแล้วละครับคุณพี่

ยินดีโตยเจ้า

-----

เขียนบล็อกนี่สิ่งที่ได้นอกจากเพื่อนคือ
ความรู้ที่ค้นมาเขียนบล็อก
ภาษาที่ฝึกจากการแปลเพลง
สถานที่ค้นจากเน็ท

แค่ก็พอรู้เรื่องโน้นนี้นักขึ้นเจ้า

ยินดีด้วยครับพี่
ชอบตรงปิดท้ายนะครับ ได้เพื่อนแต่ไม่ได้เงินสำหรับการเขียนบล็อก

ยินดีกับรางวัลด้วยครับ

ปากกาคอแร้งผมเพิ่งซื้อมาเขียนวันนี้ครับ
แต่เขียนไม่เป็นแล้ว 555
ปกติผมก็ใช้ปากกาหมึกซึมแบบขนิดเติมหมึกน่ะครับพี่
จะมียี่ห้อ Lamy เขียนดีมากๆ
แต่สมัยเรียนไม่มีเงินซื้อ
ผมก็ใช้แท่งละ 10 บาทนี่ล่ะครับ
เขียนงานส่งครู

อาจารย์นกเป็นอาจารย์ที่ผมสนิทมากคนนึงเลยครับ
มีปัญหาอะไรก็ปรึกษาอาจารย์ตลอด

ได้แวะเวียนเข้ามาทักทายเพื่อนบล็อกที่ยังไงก็รออ่านแลกเปลี่ยนความเห็นกันอยู่ที่เดิมแล้วก็อุ่นใจนะครับ
เดี๋ยวนี้ truehits ใช้ไม่ได้แล้ว เสียดายเหมือนกันครับ เลยไม่รู้เลยว่าบล็อกเราคนเข้ามากน้อยแค่ไหน ดูได้แค่เป็นเอ็นทรี่ๆไป
พระพยอมเป็นคนแรกๆที่เทศน์สนุกได้ความรู้ และท่านก็ยังทำทั้งหน้าที่พระและช่วยเหลือสังคมมาถึงทุกวันนี้ น่านับถือครับ เคยพบท่านที่งานหนังสือครั้งนึง

สวัสดีคะ่พี่ไวน์ ขอแสดงความยินดีกับพี่ไวน์ด้วยนะคะกับรางวัลบล็อกแกงค์ค่ะ เหมาะสมที่สุดแล้วค่ะสำหรับรางวัล
พี่ไวน์เขียนบล็อกมายาวนานจริงๆค่ะ กิ่งเขียนมานานมากเหมือนกันแต่มาหยุดไปพักนึงหยุดไปหลายปีเหมือนกันนะคะแต่ก็กลับมาเขียนอีกตามเดิมเพราะชอบในการเขียนและจุดประสงค์คืออยากบันทึกเรื่องราวของเราที่ได้ไปโน่นนี่นั่นเก็บไว้ด้วยค่ะ

เรื่องการเขียนบล็อกและการตอบเม้นท์ คิดเหมือนกันเลยค่ะ อิอิ บางบล็อกกิ่งไปเม้นท์แต่เค้าไม่มาหาเราเลยก็เลยจบแค่นั้นคิดว่าเค้าคงไม่อยากสื่อสารกับเรานะคะก็ไม่ไปอีกเลย

ประโยชน์ของการเขียนบล็อกก็คือ ได้เพื่อน ได้ความรู้อะไรใหม่ๆ จริงๆ ค่ะ

โหวต Diarest ค่ะ

เรื่องนี้ยาว เดี๋ยวผมมาอีกก่อน คุณไวน์ลองอ่านในลิงค์นี้ไปก่อนก็ได้ครับ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=shiryu&month=10-2016&date=04&group=8&gblog=88

ผมอาจจะเห็นต่างบ้างขออภัยล่วงหน้า ออกตัวก่อนว่าผมมีเจตนาเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ผมกล้าพูดกับคุณไวน์เพราะมั่นใจว่าถึงแม้คุณไวน์จะเป็นผู้ใหญ่ที่พร้อมจะรับฟังความคิดเห็นของทุกคนในฐานะคนที่เขียนบล็อกเหมือนกัน

จุดประสงค์ในการประกวด/โหวตเพื่อให้ เกิด "ความเป็นเพื่อน"----> แนวคิดนี้เดิมทีอาจเป็นอย่างนั้น แต่ปัจจุบันผมชักไม่แน่ใจเสียแล้ว และผมก็ไม่ทราบว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ผมรู้สึกว่าแนวคิดนี้มันเปลี่ยนไปจากเดิม **(ถ้าพูดต่อประเด็นนี้ยาว)

คุณไวน์อาจจะรู้สึกว่าท่านที่เข้ามาอ่านมีเมตตาให้กำลังใจ แต่ผมมองในอีกมุมว่ามีผลประโยชน์แอบแฝงหรือไม่? ปฏิเสธไม่ได้ว่ามีบ้างบางคนที่แวะมาเหมือนเรียกแขก เรียกให้เราไปโหวต (ผมพิสูจน์มาแล้ว **ยาว) ผมคะแนนเหลือเกือบทุกวัน แต่ไม่ได้โหวตให้เพื่อนๆ ทุกครั้งที่เขาอัปบล็อก พยายามโหวตให้บล็อกที่เรารู้สึกชอบมากกว่า กรณีอื่นเป็นเหตุผลรอง

บล็อกที่เราเขียนแต่ละคนมันเฉพาะทางเกินไป ผมลองเขียนเนื้อหาหลากหลายรูปแบบ ซึ่งผมพบว่าคนที่ไม่อ่านยังไงก็ไม่อ่านครับ ผมเขียนเกี่ยวกับท่องเที่ยวหลายบล็อกนะ ผลก็คือคนที่ไม่อ่านก็ไม่อ่านน่ะแหละ ทั้งที่ท่องเที่ยวน่าจะเป็นเรื่องที่เข้าถึงทุกคนได้มากที่สุด บล็อกการ์ตูนที่เอาการ์ตูนไปโยงการท่องเที่ยว เอากับเขาสิมันต้องทุ่มเทขนาดไหน


วิธีเขียนให้คนเข้ามาอ่านน่ะเหรอ คุณไวน์นี่ก็ล้อเล่นเก่งนะครับ วิธีนี้คุณไวน์ก็น่าจะรู้ดีอยู่แล้ว เพราะคุณไวน์เองก็เคยเจอคนใช้วิธีนี้ในบล็อกคุณไวน์แล้ว นั่นก็คือเข้าไปที่บล็อกพวกที่มีสายสะพายเบสทั้งหลาย แล้วไม่ต้องอ่านเนื้อหาอะไรหรอก แค่พิมพ์ไปว่า "แวะมาอ่าน" "แวะมาเยี่ยม" "ชอบอะ" อันไหนก็ได้ใน 3 ประโยคนี้ แค่นี้ก็พอครับได้ผลแน่นอน แต่ทว่าคุณกล้าทำแบบนั้นจริงหรือ? ผมคนหนึ่งล่ะที่ไม่กล้า

ทุกวันนี้ผมเขียนสนองความต้องการของตัวเอง หรือที่ศัพท์วัยรุ่นเรียกว่า "สนองนีท" น่ะแหละ ถ้าผมหมดแพสชั่นในส่วนนี้เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหละครับ บางเรื่องผมไม่สะดวกพูดคุยตรงนี้ หากคุณไวน์อยากพูดคุยจริงๆ ผมยินดีพูดคุยทางหลังไมค์ครับ


พระพะยอมท่านก็พูดแซวตัวเอง เดี๋ยวนี้ดีหน่อยตรงที่มีช่องยูทูป กัลยาโณโอเค สะดวกในการฟัง ไปเปิดฟังบ้างก็ได้ข้อคิดดีครับ

"แต่ที่ได้คือ เพื่อน"
เห็นด้วยกับพี่ไวน์อย่างมากค่ะ ก่อนเขียนบล็อกและเริ่มเขียนบล็อกใหม่ๆไม่รู้จักใครเลย
เวลาผ่านมาถึงวันนี้ บล็อกกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้วเพราะมีเพื่อนๆอยู่ตรงนี้นะคะ

ยินดีจ๊าดนักตี้ฮู้จักพี่ไวน์ตวยนะเจ้า ^^ ต๋าฟังออกแต่อู้บ่จ้างค่ะพี่ไวน์
เกิดกรุงเทพฯ ครอบครัวย้ายไปทางเหนือนานมากแล้วค่ะ จากลำปางไปเชียงใหม่
เพื่อนๆตั้งแต่เล็กมาพอพูดกับต๋าก็พูดกลางกันหมด ฝึกตอนนี้ยังทันมั๊ยคะ

จากสิ่งที่ชอบ สิ่งที่รัก กลายเป็นอาชีพเสริมหรืออาชีพหลักที่สร้างรายได้ได้
เป็นเรื่องที่น่ายินดีสำหรับท่านเหล่านั้นนะคะ

ขอบคุณพี่ไวน์มากนะคะสำหรับกำลังใจ
ต๋าบางครั้งมาดึกและใช้มือถือเลยกดโหวตอย่างเดียวบ้าง ขออภัยพี่ไวน์ด้วยค่ะ

ราตรีสวัสดิ์นะคะพี่ไวน์

ผมคนเหนื่อยเกินไป พิมพ์ผิดๆ ถูกๆ

แก้ไข
ผมกล้าพูดกับคุณไวน์เพราะมั่นใจว่าคุณไวน์เป็นผู้ใหญ่ที่พร้อมจะรับฟังความคิดเห็นของทุกคนในฐานะคนที่เขียนบล็อกเหมือนกัน

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์

ลายเซ็นนี้ใช้แค่สั้นๆครับพี่
ประมาณ 2 ปี
แล้วก็เปลี่ยนเพราะมันใช้เวลาเซ็นนานเกินไปครับ 555

อาจารย์มาลัยเป็นอาจารย์อีกท่านที่ผมเคารพรักมากครับ

สวัสดีครับพี่ไวน์

งงมากว่าทำไมวันนี้โหวตหมด ทั้งๆที่ทำงานทั้งวันเลย
ไว้ผมรีบกลับมาหลังเที่ยงคืนนะครับ

พี่ไวน์นี่หนุ่มฮอตแห่ง Bloggang เลยครับ ^^ เพราะลุคอบอุ่น แต่ประสบการณ์การชีวิตหลากหลาย ท้าทาย life style แมนๆ ผมคนนึงที่ชอบเข้ามาอ่านบล๊อกพี่ไวน์ที่เหมือนได้นั่ง Time Machine ย้อนกลับไปเมื่อหลายสอบปีก่อน จริงๆ สอบปีผ่านไปไวมากครับ ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปไวมากๆ มากจนหันกลับมาก็ เฮ้ย!!! เมื่อก่อนเราก็ทำแบบนี้หรอ 55555

การเขียนบล๊อกให้คนเข้ามาอ่าน พี่ไวน์ก็ทำมาตลอดเลยครับ คือเขียนเรื่องที่ตัวเองชอบ เขียนอย่างมีความสุข คนอ่านสัมผัสความสุขได้จากเรื่องที่เขียนครับ

เผลออ่านเม้นคุณต่อ 55555 ไอ่ผมน่ะเป็นคนแสบ ใครมาแนวเรียกโหวต แลกโหวตละก็เจอผมกวนกลับแน่นอนครับแล้วผมจัดทุกครั้งด้วย ถ้าว่างนะครับ ถ้าคุณต่อรับสมัครตัวปั่น ผมเสนอตัว 55555555

สวัสดีเจ้าปี้ไวน์ การจะหื้อคนอ่าน หื้อคนชอบนิมันยากพอ ๆ กับลุ้นหวยนะเจ้า ยากกว่าหั้นคือการยอมตั้งอารมณ์ตัวเก่านิ่งไปตวยคนอ่านว่าเขาจะนิยมเฮาเมินมอกได แต่จะอั้นก็ท่าจะบะไจ่ลายเจ้า แม่โมว่า คนเขียนมีหลากหลายสไตล์ คนอ่านก็เช่นกั๋นเนาะเจ้า แม่โมเกยทำเพจเจ้า แต่มาชั่งใจตั๋วเก่า ยะไปเพราะเฮาชอบกะว่าอยากหื้อไผมาชอบที่เฮายะ สักพักก็ยั้งเจ้า ปิดเพจไปเลยเจ้า

จากบล๊อกที่ปี้ไวน์เล่าหลงในดงหมอกแม่โมเข้าใจหนาเจ้า สมัยนั้น GPS คงบะใจ่เรื่องตี้ใจ้ประจำวันเตื่อ นี่ขะหนาดแม่โมใจ้ GPS มันยังปาแม่โมหลงจนลมขึ้นเจ้า 555 ขับไปก็ผิดกับ GPS ไปเจ้า อิดเหลือขับรถก็หลงนี่นะเจ้า

ขอบคุณปี้ไวน์ที่แวะไปเม้นท์และส่งกำลังใจเจ้า

ปล.ยินดีกับรางวัลตวยนะเจ้า

ยินดีกับรางวัลด้วยค่ะ

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

กลับมาส่งโหวตครับพี่ไวน์

เดินทางโดยสวัสดิภาพครับพี่

ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้บล็อก - ชุมชนปากแพรก กาญจนบุรี ตอนที่ 1 นะครับ

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

อุ้มน่ะบอกพี่ไวน์เปลี่ยน
ตัวอมยิ้ม
พี่ไวน์ยังไม่เปลี่ยนเลยนะคะ
คริคริ
ตามมาอ่านตลอด

สวัสดีครับคุณไวน์

ยินดีกับรางวัลด้วยนะครับ

คุณไวน์เป็นคนเล่าเรื่องชีวิตและการทำงานได้น่าอ่าน อ่านแล้วเพลิน
เวลาเขียนเรื่องเกี่ยวกับตัวเลขคุณไวน์ก็อธิบายได้ละเอียด แต่หัวผมไม่ค่อยไป ประมวลผลนาน อิอิ เป็นพวกหนีวิชาเลขครับ

อ.เต๊ะ คนชอบต่อปากต่อคำ ตามมาคุยด้วยอีกนะครับ
เดี๋ยวคุณพี่จะหาว่า อ.เต๊ะ คุยแต่กับสาวๆ อีก555

เรื่องบล็อก นี่ ถ้าบล็อกเราน่าอ่าน ยังไงเค้าก็อ่านครับ
เหมือนที่เค้าบอกว่า คนจะรัก ยืนเฉยๆ เค้าก็รัก
บล็อกก็เหมือนกันแหละครับ คนจะเม้นท์ ไม่เขียนอะไรซักคำ เค้าก็เม้นท์ให้ได้ครับ ถ้าอยากเม้นท์555

เรื่องติดแอร์ใหม่ ขั้นตอนจะยุ่งยากกว่าการเติมน้ำยาครับ
เพราะต้อง แวคคั่ม ดูดอากาศออกจากระบบก่อน แล้วค่อยเติมน้ำยาเข้าไป แต่เดี๋ยวนี้ซื้อแอร์ใหม่เค้าจะมีท่อเติมน้ำยาสำเร็จรูปมาเลย แต่ก็ต้องมาตัดต่อท่อ บานหัวใหม่ ถ้าสั้นหรือยาวไป อันนั้นก็เกินความสามารถ
ช่างสมัครเล่น ช่างเถอะ แบบ อ.เต๊ะ ละครับ555

อ่านเม้นท์พี่ไวน์เสร็จ
ผมนึกถึงประโยคที่บอกว่า

ในวิกฤตมีโอกาส
ในโอกาสมีวิกฤตจริงๆครับ

เช้านี้อยู่ๆฝนก็ตกลงมาครึ่งวัน
เชียงใหม่เลยเหมือนหน้าหนาวมากกว่าหน้าร้อนครับ

ยินดีกับคุณไวน์ด้วยนะคะ ส่วนตัวทำบล็อกเพราะใจรักการเขียนเหมือนกันค่ะ แล้วก็เพราะอยากระบายความรู้สึกค่ะ ชอบบล็อกคุณไวน์นะคะ ติดตามอ่านเงียบ ๆ อยู่เช่นเคยค่ะ อาจจะไม่ค่อยเม้นเท่าไหร่นัก (ติดงานเยอะและเวลาว่างน้อยจริง ๆ) แต่ชื่นชอบสไตล์การเขียนของคุณไวน์เสมอค่ะ เรื่องราวเก่า ๆ ทำให้คิดถึงครอบครัวเหมือนกันนะคะ คราวหน้าจะพยายามมาทักทายบ่อยให้มากกว่านี้นะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ