No. 1264 อยากค้างแรมในป่า ต.แม่วินตอน 2 |
| |
เขียนเรื่องท่องเที่ยวป่า อ.แม่วางเพราะรำลึกถึง เป็นลูกเสือตอนเป็นเด็กหนุ่มแต่ไปครั้งต่างเป็นหนุ่มทำงาน | |
ครูฉัตรชัยเจ้าของท้องถิ่นกะจะพาไปใกล้บ้านพัก. เรื่องราวเลยสนุกตามประสาคนไปไม่คุ้นชินการเดินป่า แต่ยิ่งเดินยิ่ง งง..แปลก | |
แต่การทำอาหารทำจากที่ซื้อมาและครูฉัตรชัยหาอาหารเพิ่มพวกเรากลับคิดเลยเถิดไปบ้างเรืองสนุกเป็นเช่นไรเชิญติดตามต่อ.. | |
ครูได้อะไรมาบ้าง |
ได้หัวปลีกล้วยป่า ได้เห็ดถอบ กับใบนี่มา |
ครูไม่ได้จับเต่ามาเหรอ |
ครูไม่ฆ่าเต่าหรอก สงสาร แล้วก็ บาปอย่างมากด้วย นพ.เคยรู้จักหลวงพ่อจรัญ สิงห์บุรีหรือเปล่า |
เคยได้ยินชื่อ เพื่อนผู้หญิงเขาเคยไปปฏิบัติธรรมที่วัดอัมพวันครับเล่าให้ฟัง |
นั่นแหละ ตอนหลวงพ่อเป็นเด็ก แค่รับจ้างต้มเต่า เต่าหนีไปได้บาปกรรมยังตามมาเรียกร้องทำให้หลวงพ่อต้องรับกรรมฟ้าผ่าท่าน |
เกือบตาย ปวดแสบปวดร้อนนานเลยแหละครูเลยไม่กล้ากินเต่า เออหุงข้าวเป็นไงบ้าง |
ผมหุงข้าวไว้ 2 หม้อไม่รู้แฉะหรือเปล่านะ นาน ๆ หุงข้าวแบบไม่เทน้ำข้าวทิ้งกะยากเหมือนกัน |
ไม่เป็นไรคุณไวน์คงเคยแต่หุงด้วยหม้อไฟฟ้า เจอแบบนี้ต้องคอยเอาดุ้นฟืนออกเป็นระยะเออ.นพไปตัดไม้ผ่าลำโตขนาดนี้นะ |
เอามาสักปล้องสองปล้องก็พอ |
เอามาทำข้าวหลามเหรอครู |
ไม่หรอก ครูจะตัดให้มันสั้นแค่ 4 นิ้วจะใช้แทนครก นะ ครูเอาพริกชี้ฟ้ากับพริกแห้งมาด้วยเข้าปาขาดน้ำพริกไม่ได้หรอก |
รอไม่นาน นพก็ ตัดปล้องไม้ไผ่ กับตัดลำไผ่ป่าที่ตันใช้แทนสากกระเบือครูฉัตรเอาพริกชี้ฟ้า 7 เม็ดเฉือนด้วยมึดใส่ในปล้องไผ่ |
โรยเกลือเม็ดเกือบช้อนชา ส่งให้นพ ใช้ไม้ไผ่กระทุ้งแรง ๆ หัวหอมครูปอกโยนใส่ไปด้วย 6 หัว |
เอาคุณไวน์ ปิ้งถั่วเน่าแผ่น 2 แผ่น อย่าอังใกล้ไฟมากนะจะไหม้ |
ได้เลยครู..... |
ใช้ไม้ไผ่เหลายาวแบบตะเกียบ คีบถั่วเน่าอังไฟกลับไปกลับมา กลิ่นตอนเป็นแผ่นสด เจอความร้อนจากถ่านไม้เปลี่ยนเป็นเหลือง |
มีกลิ่นหอม หักทีละแผ่นใส่ นพจัดการโขลกไม่นานกลิ่นพริกชี้ฟ้าหอมถั่วเน่าส่งกลิ่นหอมฟุ้ง โตผู้เงียบขรึกเอาหม้มีเนียมไปตักน้ำห้วย |
ในหม้อมีเห็ดถอบหลายเม็ดกลมสีเม็ดยังขาวออกน้ำตาลนิด ๆ |
เจอได้ไงละโต |
อะไรพี่ไวน์ที่เจอ |
อ้าวเห็ดถอบไง ปกติไม่ใช่ฤดูมันนี่นา |
ครูเจอเองแหละ มันปวดฉี่เลยไปแอ่นที่ใกล้โคนไม้ผุ แถวเนินโน้นพอน้ำพุ่งไปถูกดินเม็ดมันโผล่ขึ้นมาโตกับครูเลยเก็บมาหลายเม็ด |
แล้ว แหะ ๆ เม็ดไหนที่ถูกฉี่ ไม่กินนาครู |
บ้าใครจะเก็บมาหรือว่าโตมันเก็บ ดีซิจะได้ไม่ต้องเติมเกลือ มันขึ้นผิดฤดูจริงก็ใกล้เคียงแหละปกติสะปอเห็ดเผาะอยู่ผิวดิน |
พอเจอฝนเมื่อไม่กี่วันเลยงอก ต้อนรับพวกเราไง |
ครูจะทำอะไรให้พวกเรากิน |
แกงหัวปลีกล้วยป่า ใส่เห็ดเผาะ พอดีมีดงชะพลูเลยเก็บมาแปลกมันขึ้นได้ไง มะโตเอาหม้อใบโตตั้งไฟให้ครูหน่อย |
ครูฉัตรกรอกน้ำใส่กระบอกครกนิดเขย่านิด เทใส่หม้อที่ร้อนจัดดังฉ่าน้ำร้อนผสมพริกหอมแดงถั่วเนาใช้ไม้ไผ่ผ่าซึกคนไปมาหอม |
เนื้อเค็มที่โตฉีกเป็นฝอยขยุ้มโต โปรยลงในหม้อ น้ำพริกเจอความร้อนของไฟเนื้อย่างส่งกลิ่นโดดเด่นออกมา หลายคนกลืนน้ำลาย |
ครูเทน้ำจากหม้อที่ตักจากลำห้วยใส่ไปอีกพอท่วมเอามือบิมะขามเปียกใส่ไป 3 เม็ดตามด้วยเห็นเผาะ |
ใส่มะขามแค่นั้นพอเหรอครู |
อาหารทางเหนือจะไม่เปรี้ยวจัด ครูใส่ให้เปรี้ยวนิดปลีกล้วยสีจะไม่คล้ำ |
พูดไปครูฉัตร จับหัวปลีวางกับพื้น ใช้ท่อนไม้ฟาดทุบ พร้อมกับพลิกหัวปลีไปมา 5 หัวใช้มีดผ่าตามยาวแหวกเนื้อใช้มีดควักเนื้อ |
หัวปลีขาวกับ สีชมภูนิด ฉีกขาดโปรยใส่หม้อที่มีไอร้อนช้อนเห็ดเผาะใส่ในหม้อจนหมดคนด้วยไม้ไผ่ซีกปิดฝากชั่วอึดใจความร้อน |
เริ่มร้อนจัดจนไอน้ำพวยพุ่งลอดฝาหม้อ |
เอ้านพเอาใบชะพลู 5 ใบบิดใส่หม้อไปเลย ...ไม่ ๆ ใช้มีดเอามือบิดใบชะพลูจะช้ำขาดส่งกลิ่นหอมง่ายรู้เปล่าทำไมใส่หลังเพือน |
แหะ ๆ หลังของเพือนมันเย็นนนนน.. |
ทะลลึ่ง ครูฉัตรดุแกมหยอกว่าไงคุณไวน์ |
ไม่รู้ อะ ครู |
ใส่ตอนแรก ๆ เวลามันร้อนความหอมมันจะหายไปเยอะใส่ก่อนยกมากินหอมกว่าไง อ้าวนพคุยกับโตว่าไงได้ยินแว่ว ๆ |
ก็ ๆ นพพูดว่าครูฉัตร อดสอนไม่ได้ อุ๊บ ... |
เฮ้ย ๆ โต ...... ขอโทษครู แหะ ๆ ที่พูดจริง |
เออ..ไม่เป็นไรครูไม่ถือ.. ภรรเมียครูก็ว่างั้นแหละ มันอดไม่ได้ 555 |
แกงขาดเค็มไปนิด ว่าแล้วครูฉัตร ค้นย่ามเอามีดปาดถุงพลาสติคเล็กเทน้ำปลาใส่หม้อจนหมด |
ครูขยันนั่งกรอกน้ำปลาใสถุงมาเลยเหรอ นับถือ ๆ |
เปล่า เมียครูเขาเก็บไว้เยอะตอนที่โรงเรียนสั่งข้าวกล่องเลี้ยงวันประชุมครูเลยคว้ามาไม่ต้องใส่ขวดเบาด้วยดีเปล่าละเอาแกงเสร็จ |
ใครจะไปอาบน้ำก็ไปซะ |
กินก่อนได้ปะครู |
ได้ แต่บอกก่อนนะ น้ำในห้วย มันจะเย็นกว่าในหมู่บ้านเรานะ |
ไม่เป็นไร เดินมาเหนื่อย หิวยิ่งได้กลิ่นหอมแกง กินกันเถอะต่างหยิบชามพลาสติกจากเป้พร้อมช้อนซ่อมตักข้าวแล้วก็ใช้ช้อนกลาง |
ตักแกงหัวปลีจากกะละมังเล็ก ใส่จานตัวเองชิมไปเผ็ดหอมหัวหอมตามด้วยกลิ่นถั่วเนา(คนเหนือใช้แทนกะปิ) |
เคี้ยวเห็ดเผาะแตกดังเปาะน้ำในเห็ดหวานเคี้ยวเนื้อเค็มที่ฉีกเป็นเส้นในแกงหวานหอมข้าวไม่สวย 555 คือแฉะไปนิดไม่ว่ากัน |
|
แสงตะวันลดแสงลงเรื่อย ๆ พวกเราต่างโกยใบไม้แห้งปูที่จะนอนคี่ถุงนอนสลัดปูทับบนใบไม้แห้งครูฉัตรนอนริมในสุด |
โตกับนพนอนตรงกลางนัยว่า อาวุโสน้อยกว่าผมปูผ้านอนซ้ายสุด |
ครู ไปอาบน้ำกันเถอะ ชักเหนียวตัว จานข้าวกับหม้อข้าวไว้ล้างตอนเช้าก็ได้มั้ง |
|
ตอนเช้าเหรอ ไม่ดีหรอก มดจะมาตอนเดี๋ยวนอนไม่ได้ อีกอย่างเกรงว่าตัวดำใหญ่จะตามกลิ่นอาหารมาเยือน ถือจานหม้อไปล้างดีกว่า |
หมีเหรอครู |
คงใช่ครูเห็นลอยเล็บหมีตรงต้นอ้อยช้าง. ครูบอกแล้วในเขาพอมืดแล้วอาการจะเย็นลงทันที ยิ่งในน้ำห้วยยิ่งเย็นกว่า |
กั้นใจอาบน้ำกันหน่อยก็แล้วกัน ก่อนนอนโตใส่ฟืนเพิ่ม เราจะผลัดกันนั่งเวรกลางตืน |
ใม่น่ากลัวหรอกคอยเติมกิ่งไม้แห้งก็แล้วกัน | |
| |
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ | |
| |
พิมพ์บล๊อก No.187 ครั้งแรกเมื่อ 20.05.2013 / 5070 | |
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือนกรุณาเม้นท์ข้างล่างหรือทิ้งร่องรอยนิดผมจะได้กลับไปเยือนตอบแทนถูกครับ | |
| |
Diarist | |
มีอยู่คืนนึงต้องไปนอนบนเนินเขา เป็นหิน หนาวมากครับ ห่มผ้าพลาสติกสีเขียวๆ ไม่อยู่ครับ หนาวสุดๆ หนาวจนสั่นครับ ต้องมานอนรวมๆกัน