| No. 959 Re เขาหาว่า ผมทารุณคนงาน ฯ |
|
| ไปทำงานในป่า จันทบุรีเมื่อหลายสิบปีก่อน ที่นั่นยังเป็นป่าทึบกว้างใหญ่บางแห่งเป็นป่าเสื่อมโทรม |
| มีชาวบ้านไปทำไร่ปลูกกระตอบห่าง ๆ กันการเดินทางลำบากเป็นทางเกวียนที่มอเตอร์ไซค์วิ่งได้เป็นบางตอน |
เพราะมีลำห้วยไหลผ่านต้องจูงผ่านยามน้ำลดหรือในฤดูแล้งไร่อยู่ในป่าห่างจากถนนเกือบสิบ ก.ม.
เพื่อน ๆ ในไร่จะแต่งตัวตามสบายแบบข้างล่างนี้
|
 |
| ชีวิตกลางป่า เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวฝนตก อากาศเปลี่ยนแปลงรวดเร็วคนงานป่วยเป็นไข้หลายคน พวกเขากินยาก็ไม่หาย |
| ผจก.วิโรจน์จัดการนำยามาฉีดให้ไม่รู้ว่าเป็นหมออะไรคงเคยเป็นเสนารักษ์ทหาร |
| ชาวบ้านไม่รู้หรอกว่าคนฉีดยาต้องเป็นหมอ/พยาบาลแม้แต่ผมก็ยังไม่รู้ พรบ.ประกอบวิชาแพทย์มีหรือยังก็ไม่รู้ |
| ได้เวลาไปในไร่ มีดที่สั่งร้านตีเสร็จเลยควบจิ๊ปขาวเข้าไร่ |
| |
|
| เอาข้าวสารใส่รถพร้อมกับมีดขอแบบปักษ์ใต้ไปเพิ่ม 50 ด้ามถึงไร่เกือบสี่โมงเย็น |
| คุณไวน์ยาฉีด ยาเม็ดแก้ไขหมด |
| อ้าว |
| จดรายการยา อีกสองวันจะกลับถ้าได้จะนำมาส่งว่าแต่ว่าคุณวิโรจน์น่าจะเป็นไข้เหลืองซีดกลับเข้าเมืองกับผมไปหาหมอตรวจ |
| หน่อยดูไหม |
| ไม่ต้อง.. กินยาฉีดยาเองได้มันก็แค่ไข้ธรรมดา |
| อ้าวนั่นใครมา |
| นาย ๆ ไปดูผ้วฉันหน่อยกินยาไม่หายเดินมาไม่ได้ |
| อ้อ..นายคำพันเหรอได้เดี๋ยวตามไปขอกระเป๋ายาก่อนเป็นมากี่วัน |
| 5 วัน กินยาที่ให้ไว้หมดแล้วนาย มันไม่หาย |
| ไม่หายต้องใช้ยาแรงเป็นพิเศษแพงแต่ไม่เป็นไรจะฉีดให้ที่บ้านต้มน้ำร้อนให้หน่อย |
| จ๊ะนาย |
| เดินไปที่เพิงพักคนงาน ผจก.วิโรจน์เปิดกระเป๋ายาสี่เหลี่ยมค้นดูสักพัก แล้วก็ส่ายหัว |
เอ้านอนคว่ำเปิดก้นหน่อยคำพัน
 |
จับเข็มที่ต้มฆ่าเชื้อดูดยาในหลอดใสจนหมด หงายเข็มฉีดไล่ฟองปริ๊ด แล้วก็เอาเข็มแทงตรงสะโพกหลายครั้งแทงไม่เข้า |
เมื่อก่อนเข็มฉีดยามันแพงใช้ซ้ำ ๆ กันจนทื่อ
|
| คำพันร้องโอยแล้วก็เงียบพอเดินยาใส ๆ เสร็จใช้สำลีสีมอ ๆ เช็ดแล้วกดใช้มือกดคลำท้องคำพัน |
| ไปมาหลายครั้งคล้ายกับหมอตำแยคุ้ยท้องไงงั้นแล้วใช้มือคลำหน้าผาก |
| เอาละนอนไปก่อนยังไม่ต้องลุกเดี๋ยวก็สร่างไข้ |
| และแล้วไม่น่าเชื่อคำพันที่นอนซมลืมตาลุกนั่งเหงื่อเริ่มซึม |
| |
| เอ้า คำพันกินยานี่ 2 เม็ด.. ยาพิเศษแพงตอนเที่ยงคืนปลุกให้กินอีก 2 เม็ดนะพรุ่งนี้ไปบอกอาการให้ผมรู้หน่อยนะป้า |
| จ๊ะนาย |
| ตอนสายวันรุ่งขึ้น เมียคำพันมาเล่าว่าดีขึ้นเดินไปมา |
| สบายแล้วยาฉีด ของนายดีจริง ๆ |
| |
| เรานั่งคุยกันสองคนไม่มีใครแล้วก็นั่งคุยกันเรื่องงานในไร่กับเตรียมกิ่งพันธ์มันสำปะหลัง |
| ถามจริง เอายาอะไรฉีดให้คำพัน |
| 555 ก็ยาพิเศษไง |
| อย่ามาหลอกเลย |
| ก็ได้.. น้ำกลั่นเฉย ๆ |
| อยู่ในไร่ ตอนกลางคืน พระจันทร์ขึ้นเต็มดวง ก็พากันเดินไปในป่าลึกพากันไปส่องกระต่ายที่หมายชมแข กะว่าจะถลกหนังย่าง |
| กิน บางครั้งไปสามคืนไม่ได้สักตัวพวกเราอดอยากปากแห้งกันใบหน้าเริ่มเป็นขุย |
| กินซีฟูดกันบ่อยก็ปลาทูเค็มปิ้งซอยหอมพริกขี้หนูซอยมะนาวไม่มีเอาลูกมะดันซอยคลุกเข้ากันกินกันบ่อย 555 |
| วันนี้โชคดีคนงานไปยิงหมูป่ามาได้แบ่งขายให้เรารีบรับซื้อไว้ |
| กลัวคนอื่นแย่งกินปลากระป๋องจนเหม็นเบื่อ |
|
| เนื้อหมูป่า ได้มาตัดมาเป็นชิ้นมีหนังมันนิดเนื้อหน่อยก็สามชั้นผมกับ ผจก.วิโรจน์เอาหมูลนไฟเผา ขนให้ไม้เอามีเหน็บ |
| ขูดขนที่รูหนึ่งมีสามเส้นออกจนขาวใช้มีดแล่สับเป็นริ้วยาว ริ้ว (หมูป่าจะมีขนรูละ 3 เส้น) |
| |
| วางบนตระแกรงเหล็ก ถ่านไฟจากฟืนทั้งแดงกับบางส่วนเริ่มดับจับใบตองกล้วยปิดทับหมู ใช้กล้องไม้ไผ่เป่าให้ถ่านลุกแดง |
| ร้อนอบให้หมูสามชั้นระอุไอร้อนลอยลอดใบตองดิบพลิกกลับไปมากลิ่นหอมทำเอากระเดือกเราสอง เต้นไปมา |
| สลับกับเสียงน้ำหมูตกถูกถ่านร้อน ฉี่ ๆ |
| กินแบบนี้เลยเปล่า ผจก. |
| ไม่ จะทำหมูน้ำตกกิน |
| เหนียวตาย... |
| นั่นแหละดี จะได้เคี้ยวนาน ๆ ...เอางี้คุณไวน์ไปถอนต้นหอมกับผักชีอย่างละต้น ซอยเล็ก ๆ นะ |
| ระหว่างนั้น ผจก.วิโรจน์เอาข้าวสารดิบช้อนโต๊ะพูนใส่กะทะตามด้วยน้ำนิดหน่อยคนไปมาน้ำเริ่มแห้งข้าวสารสุกเหลือง |
| เทใส่ครก เอ้าตำพอแหลกนะ |
| ได้เลย 555 ขี้เกียจตำอยู่ด้วย |
| |
| หมูป่าสามชั้นที่ สุกร้อนถูกสับ ด้วยมีดอีโต เป็นคำ ๆ เทใส่กาละมังเล็ก ผจก.วิโรจน์ตัก หัวหอมซอยเยอะหน่อย ตามด้วยพริกป่น |
| แห้งในขวดตักมะดันที่ซอยละเอียดลงไปเยอะ จับขวดน้ำปลากระฉอกไปหลายฉึก ตักควัก ๆ |
| ข้าวคั่วป่นโรยคนด้วยทัพพีดังคลุ๊ก ๆ |
ใช้นิ้วมือจับหมูขึ้นชิม หงึกหน้า..
 |
| คนทำยกเขียงขึ้นปาดต้นหอมผักชีใส่กาละมัง แล้วคนไปมาชิมดูอีก |
| โอเค..กินได้แล้ว คุณไวน์ตั้งวง.... |
| |
| เย็นนั้น พวกเรา 4 คนตั้งวงกินหมูป่าน้ำตกรสชาดสุดยอดตักใส่ปากรสเผ็ดเปรี้ยวตามด้วยเค็มหอมควันไฟเคี้ยวจะเจอ |
หนังหมูที่เหนียวเนื้อเกือบไม่มีมัน หวาน.. ที่หอมที่สุดก็ข้าวคั่วเคี้ยวกรุบ ๆ หอมสุด ๆ
|
| ผักสด ก็ถั่วฝักยาวสด กรอบแตงกวาอ่อนลูกยาวไม่ต้องปอกสุดยอด ยอดมะกอกสีแดงเปรี้ยวนิด ๆ เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม |
ผักชีใบยาวอีก
 |
| มื้อนั้น ต้องขอดหม้อข้าวกินจนหมด.... หลังจากอดยากปากแห้งมาหลายวันได้กินแต่ปลาทูเค็มคลุกข้าวมานาน 555 |
| เวลากินก้นเสร็จจะนอนฟังละครวิทยุ จริง ก็ |
| อย่างอื่นรับคลื่นไม่ได้ รับได้แต่ เอเอ็ม. เวลากินเหล้าเข้าไปแล้วเนื้อตัวมันเหนียวนิ้วชาไปอาบน้ำที่ลำห้วยแก้เหนียวตัว |
| ดีกว่าให้ยุงกัด ชีวิตคนเราก็มีเพียงแค่นี้กินนอนถ่ายฟังละครวิทยุ สุขเหมือนกันนิ. |
| |
ออกจากไร่จันทบุรี ก็กลับไปทำงานที่บริษัทสาขาระยอง เปลี่ยนเครื่องแต่งกายใหม่เพราะต้องติดต่องานข้างนอกด้วยค้นภาพจริงได้
ได้ภาพเดียวขาวดำด้วย
กำลังนั่งทำงานเคลียตัวเลขรายงานคอมพิวเตอร์จากสำนักงานใหญ่ |
| เป็นรายงานว่า ลูกค้าทั้งหมดมีรายใดที่ ขาดอายุสัญญาหรือไม่ส่งต่อบริษัทไม่คุ้มครอง ก็จะคัดการ์ดรายนั้นออก เพื่อ |
| ส่ง พนง.เก็บเงินหรือตัวแทนนายหน้าไปติดต่อขอให้ส่งต่อ เพราะเท่ากับลูกค้าเก็บเงินสะสมไว้ |
| ยามเจ็บป่วยจะกู้เงินก็กู้ได้ ถ้าใครตายก็จะได้จ่ายเงินช่วยทำศพหรือเงินเก็บไว้ ผมจะนั่งคัดแต่ละรายเพราะอยู่ห่างไกลกัน |
| จะได้มอบให้ พนง.ไปติดต่อได้สะดวก กำลังนั่งเพลิน |
| |
| เอ้าไวน์แกทำอะไรข่าวว่าตำรวจจะมาจับแกร่วมกันกักขังคนงานซ้อมหน้าแตกโกงค่าแรงมีชื่อแกด้วยดีนะไม่ใส่นามสกุล |
| |
เฮียแจ๋เพื่อนรุ่นพี่เอเย่นต์เหล้าเบียร์ เข้ามาโยนหนังสือพิมพ์ให้อ่าน
|
|
| เอาแล้วความซวยมาเยือน.. |
| |
| ขอบคุณเพื่อนที่ให้ใช้ภาพประกอบ |
| L |
| st. 1,812,308 |
| = |
| ขอบคุณเพื่อนที่แวะมาเยือน กรุณาทิ้งร่องรอยไว้นิด ผมจะได้กลับไปเยือนได้ถูกครับ |
| |
| Diarist |
ครับ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
หมูป่าจริง ๆเดี๋ยวนี้หายากแล้วครับ ในร้านอาหารมีแต่หมูป่าเลี้ยง บางที่ หมูป่าย้อมแมว