No. 989 พาเพื่อนไปพักบ้านป่า แก่งหางแมว |
 |
แรก ๆ เริ่มไปทำสวนในป่าจันทบุรี เพื่อนที่รู้ก็ขอตามไปเที่ยวด้วยกลับมาเลยคุยกับคนอื่นว่าที่นั่นมีลำธารน้ำไหล |
เย็นบางทีได้กินแกงหมูป่า เนื้อเก้งย่างน้ำตกอร่อยแต่ลำบากหน่อยเพราะบ้านที่พักไม่เรียบร้อย แล้วก็ขอตามไปอีกหลายชุด |
เขารู้ว่าไปแล้ว ลำบากเราชอบไปแบบนั้น คราวนี้ก็เช่นกันมีอีกทีมขอตามไปด้วยเลยบอกว่า |
งั้นได้เลย |
ปกติแล้ว ถ้าเดินทางไปสวนที่ อ.แก่งหางแมวไปคนเดียวใช้ถนนเส้น อ.บ้านบึงชลบุรี ชนกับสามแยก อ.แกลงระยอง |
แล้วขับเลี้ยวซ้ายเข้านายายอาม ระยะทางก็แค่ 244 กิโลเมตรเองก็ถึงบ้านเล็กในป่า |
|
กลุ่มเพื่อนที่ขอมาเที่ยวสวนในครั้งนี้ มีครูสอนภาษาอังกฤษ ผู้กองตำรวจ ทนายความ ค้าขายกระเป๋าประตูน้ำ |
พ่อค้าไม้แกะสลัก แต่ละคนถามโน่นถามนี่ คือดีใจจะได้เข้าป่าแก่งหางแมวเห็นช้างป่ากระต่ายงู ทาก กะได้กินอาหาร |
ที่ผมทำเองเป็นอาหารเช้าแบบฝรั่งที่บ้านสวนแบบ ขนมปังแซนด์วิซ เบอร์เกอร์ง่ายดี |
พี่ไวน์ที่บ้านสวนมีน้ำร้อน/น้ำเย็นเปล่า |
มีซิอาบน้ำสบาย ๆ ท่ามกลางแมกไม้ที่ร่มรื่น 555 หลวมตัวเชื่อคำพูดตามมาหลายคน |
วันนี้เลยขับเส้นทางเดิมนั่นแหละ แต่แยกเข้า อ.วังจันทร์ย่นระยะทาง 25 ก.ม. เพียงแต่ต้องผ่านป่ามากเปลี่ยวบางครั้ง |
ก็เจอที่เป็นแอ่งน้ำเรียกว่า "มาบ" เป็นระยะและก็เจอมากหน่อย ไปคราวนี้อยากจะไปทางลัดใกล้ลง แต่ผ่านป่าลำธารสวยงามแต่ถนนลำบากแหะ ๆ ไม่ค่อยกล้ามาคนเดียว วันนี้มีเพื่อน นั่งมาหลายคนรถเสียติดหล่มจะได้ช่วยเข็น 555 |
 |
ขับรถผ่านป่าละเมาะ เนินเขาไม่สูงนัก มีป่ายางสุดลูกหูลูกตาไม่ได้โม้นะก็ต้นยางยังเล็กคงปลูกไม่เกินสองปีต้นไม่สูง |
|
เลยมองไปได้ไกล. เขาปลูกยางเป็นแถวระหว่างแถวจะลงสัปรดไว้ไม่งั้นก็มันสำปะหลังใบเขียวดูแล้วคงปลูกอย่างอื่นไม่ได้ |
ต้นยางมันจะค่อย ๆ แผ่รากเลื้อยไปทั่ว |
นานเหมือนกันที่ขับรถพิคอัพสี่ประตู ผ่านป่ายาง สลับกับป่าจริง พอเลยสี่แยกขุนซ่องไปไม่ถึง 2 กม.เข้าเขตป่าทึบ |
ทึบ ทางเป็นดินลูกรัง มีต้นไม้ขึ้นคลุมถนน ผมเลี้ยวตัดไปทางขวามือเป็นทางลัดย่นระยะทางกว่า 6 กมคดเคี้ยวไปมามีสะพานไม้ใช้ต้นไม้ใหญ่พาดลำห้วย ลึกสะพานที่ว่าก็มีแค่ |
แค่ ลำต้นไม้แค่ 4 ต้น วางพาด ตรงระหว่างกลาง โบ๋ทำเอาพรรคพวกเสียวขอลงเดินดูพวกนี้มันเอาตัวรอด |
ก็ผู้กอง กะครูสอนภาษา  |
คนอื่นยังนั่งอยู่ทนายความนั่งดูน้ำไหลข้างล่างแล้วก็ถามไม่หล่นตกสะพานนาพี่ไวน์ |
คง ไม่ตกน่ามีแค่เกือบตกเท่านั้นเอง 555 ทีนี้เปิดประตูรถลงทุกคนเหลือเราคนเดียว ค่อย ๆ ใส่เกียร์สอง |
ให้ล้อรถตั้งตรงลำต้นไม้ที่พาดข้างละสองต้น มองขวามือน้ำในลำห้วยไหลจากซ้ายไปขวา |
|
ผู้กอง โน่นเดินข้ามไปข้างหน้าคอยโบกมือให้หักพวงมาลัยไปซ้ายนิด ๆ ขวาหน่อย |
เสียงเครื่องรถยังคงดังตามปกติ นั่งเม้มปากมองไปข้างหน้า ใช้ประสาทสัมผัสว่ายางรถมันเป๋หรือเปล่าปล่อยเกียร์รถวิ่งช้า ๆ |
พอยางล้อหน้าเกือบถึงฝั่งโน้น เสียงไม้หักดังเปรี๊ยะจากด้านหลัง เฮ้ยลำต้นไม้หักมั้งรีบเหยียบคันเร่งสุดตัว ตัวรถทะยาน |
ไปข้างหน้า พอพ้นได้ก็จอดรถ แข้งขาสั่น ผู้กองยกนิ้วให้สุดยอด |
ลงไปดู โธ่เอ้ย กิ่งไม้เล็กที่ชาวบ้าน นำมาวางเสริมไว้ที่หักไม่ใช่ลำต้นใหญที่พาดซะหน่อย ขอหยุดกินน้ำสักครู่ |
|
คอมันแห้ง ตื่นเต้นจนแถมปวดฉี่วิ่งไปข้างทาง กำลังจะแอ่นหันไปมองเพื่อนหญิงยืนมองแถมเล็งกล้องถ่ายรูปมาอีก |
พวกนี้เผลอเป็นไม่ได้ |
ชอบถ่ายรูปตอนสำคัญซะด้วยต้องวิ่งไปอีกไกลให้พ้นสายตาพวกมัน เอ้ยเพื่อนหน่อย |
ระยะทาง จะมีต้นใม้ใหญ่คลุมจนร่มครึ้ม ขวามือไกลออกไปจะเป็นเขาสูงใหญ่ที่ไหนราบหน่อยก็มีต้นลองกองที่ชาวสวน |
ปลูก สลับกับต้นเงาะ. นาน ๆ จะเห็นบ้านคน |
|
ใช่แล้วครับ ละแวกนี้เป็นชายเขาชะเมาที่เคยมีช้างป่า 3 - 4 ตัวชอบเดินมาหาลองกินแล้วก็เจอรถผม หยุดมันก็จะหยุด |
ทำหูกางเหมือนจะชาร์ตเข้าใส่แต่ก็ไม่ไล่ค่อย ๆ เดินไปช้า ๆ หายเข้าป่าไป |
 |
อีกไม่กี่เดือน คงจะเป็นช้างพวกนี้แหละ ตาย ครับตายไม่มีใครยิงหรอก มันคงเข้าไปกินกล้วยกะใบพืชอย่างอื่น |
ที่มี สารพิษฆ่าหญ้าปนอยู่ด้วย ที่เห็นเป็นข่าวในนสพ.นั่นแหละกับภาพทางทีวี เสียดายครับ |
ผู้กองช่วยขับรถแทน |
ข้างหน้า พอขึ้นเนินเขาค่อนข้างสูง ป่าค่อนข้างรกมากแล้วค่อย ๆ ลาดลงสู่ลำห้วยไม่มีสะพานต้องขับรถพิคอัพลุยน้ำไม่ลึก |
พี่ไวน์น้ำลึกเปล่า |
ไม่ลึกมั้ง คงเลยหัวเข่า พื้นล่างเป็นกรวดค่อนข้างใหญ่ |
ใส่เกียร์สองไปเรื่อย ๆ ก็แล้วกัน อย่าเร็วนักนะ |
ไม่ไหวพี่ พี่ไวน์ขับเองดีกว่า กลัวรถจม  |
ได้ เดี๋ยวพี่ขับเอง จอดตรงนี้แหละ เอ้าผู้กอง กะไพรัชขนก้อนหินก้อนโต ๆ ใส่รถสี่ห้าก้อนนะพวกเรานั่งในรถด้วยมันจะได้หนัก |
ใส่ทำไมพี่ไวน์เดี๋ยวรถจม |
ไม่เป็นไรก็รถเรามันเบา ล้อรถจะหมุนไม่จับก้อนกรวดต้องให้หนักเข้าไว้ |
พอขนก้อนหินใส่ไปได้เยอะ ก็ค่อย ๆ ขับรถลุยน้ำ เสียงยางรถถูกก้อนกรวดในน้ำดังครึด ๆ แล้วรถก็ผ่านลำห้วยขึ้นเนินไปได้ |
แล้วก็ต้องโยนก้อนหินที่บันทุก ลงข้างทาง |
พี่ไวน์ทำไมต้องใส่ให้หนักละ พัชรีสาวที่สุดของกลุ่ม แต่น้ำหนักมากเวลาเดินยังกะนกเพนกวินถาม |
อ๋อ คืองี้ พวกกรวดใต้น้ำหรืออยู่บนบก มันดิ้นได้ พอรถหนักมันจะกดกรวดไม่ให้ขยับรถจึงผ่านได้ วันหลังเจ๊ชวนพี่ตุ่ม |
มาด้วย นะ จะได้ไม่ต้องขนก้อนหิน |
เออ พี่ไวน์ไม่อ้วนแบบพวกหนูก็แล้วไป หนูจะคอยดูคนไม่อ้วนแต่หัวล้านขับรถ ดูน้องอ้วนพูดเข้านั่น |
นานเหมือนกันที่พา เพื่อน ๆ ขับผ่านป่า ก็เขาอยากจะเห็นต้นสละเลยจอดให้ดูเป็นระยะแต่  ดูแล้วน่าจะเป็นระกำ |
พอเลยป่าช่องเขาขาด ก็สู่ถนน บ้านพวา ขับลัดเลาะไปตามป่ายางสลับสวนพริกไทยที่มีร่องน้ำอยู่ใกล้ ๆ ใช่แล้วพริกไทย |
ขาดน้ำไม่ได้ไม่งามไม่นาน ผมก็ขับรถเข้าทาง ถนนดินแดง ไม่ใช่ถนนใหญ่อะไรเป็ฯแค่ทางที่มีรอยน้ำวิ่งเข้าออกสีแดง |
ก็ถึงบ้านหลังเล็กของผมเองปลูกใกล้กอไผ่. |
|
พี่ไวน์บ้านพี่มีสระน้ำด้วยเหรอ |
เป็นแอ่งน้ำของน้านงค์ที่ติดกันเอาไว้รดน้ำต้นไม้แถวบ้าน ให้มันร่มรื่น |
ปลูกกล้วยน้ำว้าเอาไว้กินลูก กะ แหะ ๆ เป็นที่อาบน้ำด้วย |
|
เพื่อนหญิง 3 คนต่างวิ่งเข้าบ้าน คงจะฉิ้งฉ่อง กลั้นไว้นานไม่ยอมเข้าป่าฝ่ายชายสบายไปตั้งแต่รถข้ามห้วยมาแล้ว |
เลยช่วยกันขนของขึ้นบ้าน  |
แสงแดดเริ่มทอแสง อ่อนลงเรื่อย ๆ ลมจากช่องเขาพัดเข้ามาแผ่ว ๆ ใบชงโคผักเสี้ยวสั่นพริ้วตามแรงลม |
เพื่อนชาย 3 คนกำลังดูประกายน้ำที่ไหลลงสู่แก้ว หญิง 3 คนกำลังปัดเช็ดถูบ้าให้สะอาดขึ้นผมไม่ได้แวะเข้ามาเกือบครี่ง |
มันก็ต้องมีฝุ่นบ้างแหละ แม้จะอยู่ในป่า |
เอ้า ใครจะอาบน้ำเชิญเลยนะ |
ที่ไหนพี่ไวน์ |
ก็ ใช้กระป๋องตักน้ำใบบ่อ แล้วหิ้วไปตรงหลังต้นกล้วยผลัดผ้านุ่งผ้าถุงอาบตรงนั้นเย็นสบาย |
อาบน้ำกลางแจ้งเลยเหรอ ไหนพี่ว่า มีน้ำร้อนน้ำน้ำเย็น ไง.. |
 |
ก็ น้ำเย็นในบ่อ น้ำร้อนจะอาบก็ ต้มเอาซิ..... ไพรัตน์เคยถูกหลอกรีบพูดแล้วหัวเราะ เพราะเจอ กระป๋องน้ำหย่อนในบ่อตักน้ำขึ้นมากับสบู่ตรานกแก้ว |
พี่ปุ๊กอาบเลยเย็นสบายลมพัดโชยแต่ระวังผ้าถุงเปิดนะเออ 555 |
|
ดูแล้วบล๊อกนี้จะยาว งั้นขยักอู้ไว้บล๊อกหน้าก็แล้วกัน |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ(re 60/4,306 PV) |
L |
st ผู้เข้าชม 1,902,209. |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์นิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
อัพบล๊อกทุก จันทร์ กับ ศุกร์ |
Diarist |
|
แค่เจอถนนทางเข้า
ผมว่าเพื่อนพี่ไวน์ก็คงนึกในใจแล้วครับ
ว่าทริปนี้น่าจะลุยมากๆเลย 555
แต่บรรยากาศข้างในสวนบ้านป่า
ก็น่าจะต้องดีมากๆเลยนะครับพี่