| No.1002 ถูกรังแก (ตะพาบ) |
|
| เพื่อนที่เคยเห็นตัวผมที่สูงเดินฉับ ๆ อาจจะไม่เชื่อว่าผมเคยถูกรังแกมาตั้งแต่เด็กเจอบ่อยต้องระวังตัว |
| พวกมันจะ รุมอัด วันนี้เล่าแบบเด็กหนุ่มผอมบางถูกรังแกคร้้งที่อยู่เชียงใหม่่ |
| เคยเล่าในบล๊อกตอน มหาลัยวัยซนมานิดหน่อย ว่าอยู่ในกลุ่มเด็กเรียน 5 คนค่อนข้างเรียบร้อยไม่เกเรอะไรมากนัก |
ชอบไปเชียร์นักบาสหญิง รุ่นพี่ที่ลงแข่งหรือลงซ้อมตามประสาวัยรุ่น ฮอร์โมนคงจะเยอะ 555
|
| นักบาสหญิงเขาเดินสง่ามึงมาพาโวยเห็น หนุ่มรุ่นน้องมาเชียร์ ริจะจีบก็ไม่ว่าอะไร ยอมรับน้ำดื่ม หยิบผ้าแช่น้ำแข็งจากเรา ๆ |
ผมก็ไปกับเพื่อน 4 คนแต่ไม่ค่อยชอบไม่ไหวครับ สาว ๆ กลิ่นเต่าแรงมาก (ครีมทาจักกะแร้ยังไม่มีขายมั้งขณะนั้น)
|
| น่าจะแรงพอ ๆ กับ ไอ้รุณ (ตั๋น) เวลาเราเรียนมักจะนั่งกลาง ๆ ห้องโต๊ะติด ๆ กัน ครูปรียามักจะชอบมาเดินมาดูที่พวกเรา |
| จดที่ครูบอกคล้าย ๆ กับที่เรา ๆ จดเล็คเชอร์ครั้งที่เรียนในวิทยาลัย |
| ครูปรียากลับไปหน้าห้อง เอ้า ประสิทธิ์ จรูญ ไมตรี กำธร นายณรงค์ด้วยยืนขึ้นซิ |
| ครับครู |
| พวกเธอชอบเตะฟุตบอล แอบมองน่องครูประจำครูไม่ว่านะเข้าใจคงฮอร์โมนเยอะ พวกเธอห้าคนนี่ขี้เต่าแรงมากใม่รู้ฮอร์โมนหรือ |
| ไม่ค่อยอาบน้ำสาว ๆ ไหนจะสนใจ กลับไปบ้านไปซื้อสารส้มก้อนที่ร้านขายยา อาบน้ำแล้วเอาสารส้มก้อน |
| ทาจักกะแร้ทุกครั้งเข้าใจไหม |
| ครับครู |
| พวกเราห้าคนต่างก็ทำตามที่ครูบอก แหะ ๆ อยากให้สาว ๆ ไม่เบือนหน้าหนีเวลาเจอกันใกล้ ๆ กลิ่นตัวหายตัวไปแล้ว |
| ครูก็ชมว่าดีมากที่ทำตามครู อ้าวนายณรงค์ทำไม กางแขนทำไมหุบแขนบ้างก็ได้ |
| นักเลงเหรอ |
| เปล่านักเลงครับครู ก็มันเจ็บมันก็สะบัด นั่งนิ่งไม่พูด |
 |
| ทำไมเป็นงั้นล่ะ นายณรงค์บอกซิ |
| ผมก็รำคาญเลยพูดบอกครู ณรงค์ซื้อสารส้มมาจากร้านขายยาจิบอันตึ๊งจุ่มน้ำแล้วทา แต่มันไม่เอาสารส้มเป็นตะปุ่มตะป่ำ |
| ฝนให้เรียบก่อนมันเลยบาดครับครู |
| ทีนี้ได้ยินเสียงจาก เพื่อน ๆ ทั้งห้อง ว่าไอ้ณรงค์ จ๊าดง่าว (โง่จริง ๆ) ครูปรียาหัวเราะไม่หยุดที่มีลูกศิษย์ฉลาดน้อยไป |
| พวกเราเรียนไปมิได้เกเรอะไรมากก็เป็นกลุ่มเด็กเรียน แต่ผมก็ถูกแกล้งบ่อย |
| คนที่เคยเห็นตัวผมคงสงสัยว่า มีถูกแกล้งรังแกด้วยเหรอทั้งที่ตัวสูง |
| จริงครับอยู่ในกลุ่มเด็กเรียนแต่เรียนไม่เก่ง ตัวผอมหนักน่าจะไม่เกิน 50 กก. เดินแทบจะปลิวไปกับสายลม |
|
| เวลาพักกลางวันพวกเราจะรีบกินข้าวเหนียวกับเนื้อเค็มหรืออะไรพรรค์นั้นแล้ว เข้าคิวเล่นปิงปองที่นั่นมีแค่ 3 โต๊ะ |
| ใครเล่นแล้ว ถูกตบลูกรับไม่ได้ 2 ลูกต้องเปลี่ยนให้คนอื่นเล่นต่อ |
ผมเล่นไม่เก่ง เก็บลูกก็ไม่เก่งแต่ต้องเก็บลูกปิงปองไว้กับตัว ของใครของมันราคาไม่แพงแต่ไม่มีเงินซื้อ
|
 |
มีนักเรียนรุ่นเดียวกันอยู่คนละห้องเป็น ไทยผสมปาทานที่บ้านมันมีอาชีพปาดคอวัว ขายเนื้อวัวกลุ่มนี้มี 4 คนเกเรสุดยอด |
| ชื่อไอ้แดง ปาทานเป็นที่เอือมระอากับคนทั่วไปมันจะทำอะไรก็ต้องยอม ๆ พวกมันตั้งเป็น แก๊งค์อินทรีย์ขาว |
| ชอบแกล้งเวลาเดินผ่านพวกมันจะ แหย่ขาให้สะดุดล้ม ใครสู้มันจะรุมอัด เวลาเล่นปิงปอง |
| |
| เห็นลูกปิงปองที่ผมก้มลงเก็บมันมักจะ ใช้เท้าเขี่ยทิ้งให้ผมไล่ตาม ผมก็ทนเอา |
| ก้มเก็บแย่งจากเท้ามัน 3 ครั้ง โมโห..เลยใช้มือปัดเท้ามันแรง ๆ จนรองเท้าผ้าใยพื้นสีเขียวของมันจนหลุด |
| มันเลยเตะตัวผมดังปั๊บ |
| ทีนี้ไม่กลัวอะไรแล้วโดดเข้าซัดกัน.. แต่ไม่ได้ถูกตัวมันเท่าใดเพราะมันเป็นมวยมากกว่า มันคงสงสารผมมั้งโยนไม้ |
ขาโต๊ะที่หักให้แถมให้มั้ง
 |
เอาซิคว้าได้ก็ ฟาดหน้าแข้งดังป๊าบ.. ครูเอนกเข้ามาห้าม |
| รุ่งขึ้นทั้งสองคนถูกเรียกตัวไป หน้าเสาธง ครูประกาศว่าอย่าเอาเยี่ยงอย่าง ไอ้แดงปาทานกับผมถูกตีคนละ 5 ที |
| ครูทองย้อยบอกว่า ใครชอบต่อยกันให้ไปฝึกซ้อมที่โรงพละ ที่นั่นซ้อมกันได้เต็มที่แต่ต้องใส่นวมนะ |
| ยังครับยังไม่พอ |
| รถจักรยานที่ผมขี่ไปเรียน ถูกคนไม่ดีลัก โคมไฟ กระดิ่ง สืบมารู้ว่า ไอ้ปาทานแกล้งลักไปทิ้งหลังห้องน้ำโรงเรียน |
| แค้นมากแต่ไม่รู้จะทำอะไรไม่ให้ถูกรังแกแกล้ง |
| |
เลยไปซุ่มซ้อมมวยที่โรงพละ ครูทองย้อย เกษณียบุตรสอนให้ ใหม่ ๆ ครูก็ให้ไปซ้อมวิ่งวันละหลาย กม. ทุกวัน
 |
พอกำลังอยู่ตัวก็ให้ ซ้อมต่อยกระสอบทราย (จริงแล้วขี้เลื่อย) ชกกระสอบด้วยกำปั้นเปล่า |
ไม่มีถุงมือแบบสมัยนี้อย่างเก่งก็ใช้ผ้าขาวม้าเก่าพันมือ 555 ซ้อมหลายเดือนน่องเริ่มโต กล้ามแขนขึ้นเพราะเล่นบาร์คู่
 |
ต่อมาครูให้ลงนวมซ้อมกับคนอื่น แต่ผมสู้เขาไม่ค่อยได้ก็ครูให้ซ้อมมวยไทยเจอคู่ซ้อมสั้นกว่าคลุกวงในไม่ไหวเราเก้งก้าง |
| เลยเปลียนเป็นชกมวยสากล...ทีนี้สบาย ๆ ดักต่อยคนอื่นสบาย คนเริ่มรู้แล้วว่า ไอ้ขี้แยมันซ้อมมวย |
| ไม่ค่อยมีใครรังแกหรือตอแยคงกลัวผมต่อยมั้ง |
| พี่สาวคนโต เริ่มเตือนว่าอย่าไปลงนวมต่อยนะ สมองจะกระเทือนเรียนจะไม่เก่ง |
| ผมก็แอบซ้อมไม่ให้พี่สาวคนโตรู้ พี่สาวก็รู้จนได้ เพราะเวลากลับบ้านพี่สาวจะได้กลิ่นน้ำมันมวย เลยบอกว่าซ้อมกระสอบ |
| ทรายอย่างเดียว |
| ตอนนั้นน่าจะเรียนมัธยม 5 ได้มั้งเขาให้ต่อย มวยนักเรียนระหว่างชั้นผมก็ลงต่อยด้วย มีคนดูไม่มากเพราะคนไม่นิยมสู้ |
| ไปเล่นฟุตบอลหรือบาสเก็ตไม่ได้ไอ้แดงปาทานกับเพื่อน ๆ ไม่กล้าแหยม |
| เห็นผมเดินมาใกล้ มักจะหันไปมองทางอื่นคงกลัวผมท้าต่อยมั้ง...มีความลับคือผมไม่ชอบลงนวมซ้อมมันเจ็บ 555 |
| |
| ผมเคยมีเรื่องไม่พอใจกับ มานพเรื่องเตะฟุตบอล มานพท้าผมต่อย ที่โรงยิมวัน พฤหัสนะ ผมก็เอาซิต่อยก้ได้ต่อหน้า |
| ครูทองย้อย...ครูพละ |
| เชื่อหรือไม่ผมกลัวนอนไม่หลับหลายคืน 555 กลัวมาก ๆ เมื่อวันพฤหัสบดีก็เดินไปหาครูทองย้อย |
| ว่าผมนัดต่อยกับมานพ ครูพะยักหน้ารับรู้ |
| ผมนั่งรอยืนรอ อยู่จนกระทั่งเย็นเลิกเรียน ไม่เห็นมานพมาตามนัด คงเบี้ยว เฮ้อโล่งอกไปที 555 |
| |
| อีกสองวันเจอมานพแถววัดดับภัย ก็ใกล้บ้าน มานพเดินมาชวนไปกินขนมเทียนในวัดดู มันคงจะลืมหรือว่าวันกลัวผมต่อยมั้ง |
ไปก็ไป... พวกเราเรียนด้วยกันหลายปีไม่ได้เกลียดอะไรกันแบบเด็กสมัยนี้
|
 |
ปัจจุบันใครมีเรื่อง มาบอกผมนะ ผมจะได้พาวิ่งหนี 555 เล่าเรื่องนี้มาบอกว่า เล่นกีฬาทำให้ร่างกายแข็งแรงไม่มีใครกล้าแกล้ง
คงกลัวถูกสวนกลับ
|
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| st ผู้เข้าชม 1,942,712. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
สมัยก่อนเด็กชายทางเหนือชื่อเล่นตั๋นเยอะมากจริงๆครับ
สารส้มบาดจั๊กกะแร้ แถมโดนเพื่อนด่า อ่านไปฮาไปเลยครับ 555
พี่ไวน์ตัวสูงมาก ถ้าได้ลงนวมกับแดงปาทานจริง
ผมว่างานนี้แดงมีถูกน็อคครับ 555
ผมก็รอดูแถลงวันนี้ครับพี่
จะมีอะไรมานำเสนออีก คำใหม่ๆที่ทำไม่ได้อย่างที่พูด 555