Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2564
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
17 ธันวาคม 2564
 
All Blogs
 
No. 1048 ทำงานที่่ใหม่ เจอ..ดี..?

No.  1048  ทำงานที่ใหม่ เจอ.... ดี..?



แต่วันนี้ไม่ได้เขียนพวกภาษี แหะ ๆ ที่น่ากลัว..เลยเล่าเรื่องที่ เข้าคลุกคลีสายการผลิตในโรงงานเฟอร์นิเจอร์

 
ที่ชลบุรีงานที่นายรอง เขาให้ดูแลเสียภาษีให้ถูกต้องส่งงบการเงินให้ หน่วยราชการเป็นหลัก
อย่าเพิ่งหัวเราะนะครับเรื่องการเสียภาษี คนทำกิจการเขากลัวเรื่องนี้เพราะ  กม.เกี่ยวภาษีซับซ้อน
คนที่ทำงานด้านภาษี ก็บอกว่าไม่ซับซ้อนหรอก  555   ส่วนผมภาษีบางประเภทซับซ้อนจริง
เพราะถูกตรวจภาษีบ่อยหลายครั้ง 
 
เมื่อเข้าทำงานที่โรงงานผลิตเฟอร์นิเจอร์คาดว่าไม่ซับซ้อน เลยมุ่งออกแบบเอกสารที่ต้องใช้ในกิจการจะได้คัดแยก
ประเภทต่าง ๆ ลงบัญชีด้วยซอฟแวร์คอมพิวเตอร์ งานไม่ยาก โชคดีที่นายเขาให้ช่วยดูบางอย่าง
ท่านบอกว่า คุณไวน์จะได้รู้ระบบงานโรงงานแล้วนำมาปรับใช้กับ งานบัญชีภาษี...  ผมเลยถือโอกาสเข้าไปคลุกคลีด้าน
การผลิตใช้วิธีสังเกตการสั่งงานของ คุณอิ๊กคิว ผจก.โรงงาน มีการกระจายงานให้โฟร์แมนที่ชำนาญแต่ละงาน
อ้อ  ผู้จัดการโรงงานมีชื่อจริง ความหมายว่า ความคิดที่ดี เรา ๆ  สนิทกันเลยเรียกชื่อเล่นกัน
 
ก่อนหน้าที่จะเปิดการผลิตเฟอร์นิเจอร์ไม้ยางพารา บิ๊กบอสให้ช่วยติดตามให้ การไฟฟ้าบางแสนช่วยมาติดตั้งหม้อแปลง
ไฟ 3  เฟสที่โรงงาน กับติดต่อเรื่องใบอนุญาตให้ใช้อาคารโรงงาน เครื่องจักรที่ สำนังานอุตสาหกรรมจังหวัด
 
งานนี้ไม่เคยทำ แต่ก็ต้องลองดูจะเป็นไรไป
 ขับรถไปแถวบางแสนได้เข้าพบ ผจก.ไฟฟ้าที่นั่น


 
ผจก.ชื่อ จู๋ แหะ ๆ  เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ต้อนรับเชิญไปนั่งคุยที่ห้อง  ใจดีมาก ๆ  ผจก.เขารู้จักนายใหญ่ผมดีเลย
บอกว่าตอนนี้กำลังรอ หม้อแปลงใหญ่มาถ้ามาแล้ว จะให้ทีมช่างไปติดตั้งและจ้ำไฟกลางวันทำไม่เสร็จก็จะทำกลางคืนให้ 
เสร็จก่อนที่ ท่านผู้ว่าราชการจังหวัดจะเปิด 1 วันทันแน่นอน
โล่งอกไปหน่อย
เสร็จจากการไฟฟ้า ก็ไปสำนักงานอุตสาหกรรมจังหวัด ติดตามเรื่องใบอนุญาตโรงงาน ร.ง.4  พอเห็นหน้า จนท.ยิ้ม
เอ๋อคุณแก้ไข หลังคา กับ พื้นห้องพักหลังโรงงานที่ต่ำหรือยัง
อ๋อ.. ช่างรื้อหลังคาห้องพัก ช่างต่อให้สูงกว่า 2.6  เมตรเป็น 3 เมตรเสร็จเมื่อสองวันก่อน  ห้องส้วมคนงาน หลังคากับพื้น
ห้องส้วมสูง 2.5 เมตรแล้วครับ (พรบ.อาคารกำหนดไว้ ห้องน้ำอย่างต่ำต้องสูง 2  เมตร)



 
ดีครับคุณไวน์... อาคารโรงงานเรียบร้อยดีแล้ว ผมจะไปตรวจระบบไฟฟ้าภายในกับไฟฟ้าโรงงานอีกครั้ง...
  สรุปคุณจู๋ การไฟฟ้าบางแสนเข้ามาติดตั้งไฟฟ้ากำลัง 380 ของโรงงานและกระแสไฟ 220 ภายในโรงงานได้
แต่ใบอนุญาตโรงงาน ร.ง.4  ยังไม่ได้
 
รวบรัดเลยนะครับ นายใหญ่ นายน้อยกับพวกเราฝ่ายจัดการ รวมทั้งคนงานใหม่ทั้งหมด เข้าร่วมพิธีเปิดจาก ผวจ.

หลังพิธีเปิด

 
ผจก.โรงงานก็ให้ โฟร์แมนฝึกงานคนงานใหม่เข้าประจำแผนก ชี้ให้ดูสายไฟสวิทไฟถ้าหาก เกิดอุบัติเหตจะต้องวิ่งไปตัด
สวิทช์ไฟตรงนั้นนะ เพราะบางครั้งมันอาจจะไม่ตัดโดยอัตโนมัติ
ผมก็ไปยืนฟังเขาด้วย  เห็นเครื่องจักรใหญ่อยู่ตัวก็เลยเข้าไปใกล้ เลยลองเปิดสวิทช์ดู เสียงเครื่องหมุนหื่ม วิ๊วๆๆๆ
ผจก.โรงงานเลยให้ ทุกคนยืนห่างจากเครื่องกว่า 2  เมตร



 
เอาละเครื่องนี้หมุน  หมื่นกว่ารอบต่อนาที ดูนะ..... ว่าแล้วก็จับไม้แผ่นยางพาราแหย่ นิดเดียวดอก
เร้าเตอร์กัดแหว่งเป็นรอยบุมในพริบตา..  คนที่เข้าทำงานเครื่องนี้ต้องระวัง เอานะว่าแล้วก็แหย่ไม้อย่างเร็ว ไม้แผ่นกระเด้ง
ออกกว่าเกือบฟุตดีที่ ผจก.โรงงานจับไม้แน่นไม่ให้หลุด  ดอกเร้าเตอร์มีหลายแบบข้างล่างนี้เป็นแบบหนึ่ง ตรงสีส้มจะมีใบมีดคม
ส่วนกลมข้างล่างเขาจะสอดลงข้างล่าง ขันน๊อตให้แน่นกันหลุด

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นรู้แล้วว่า  งานนี้อันตรายอย่างมาก


 
แต่เครื่องเร้าเตอร์ใหญ่นี้มี คุณประโยชน์มากเราใช้ ใสชิดแบบนี้ ว่าแล้วก็ดันไม้แผ่นที่ขรุขระชิดเหล็กกั้นเครื่องหมุน กัดไม้
ด้านข้างจนเรียบ เราจะเอาไม้สองชิ้นทากาวแล้วเรียงชิดให้แน่นนะ
 อิ๊กคิวก็ผจก.โรงงานสอนคนงานไปทีละจุด ให้โฟร์แมนช่วยสอนคนงานใช้เครื่องจักรขนาดกลาง ..ชักเมื่อยเลยเดิน
เลี่ยงไปห้องทำงานติดแอร์เย็น เป็นห้องกระจกมองเห็นการทำงานของคนงาน



 
ดู ผจก.โรงงานโฟร์แมน สอนคนงานเป็นกลุ่ม ๆ  ได้เดือนกว่าเขาก็เริ่มจัด ให้แต่ละคนประจำเครื่องจักร เช่น เครื่องเลื่อยโซ่
สายพานขนาดใหญ่  เครื่องใสชิด  ช่างเรียงไม้(ต้องสายตาดีมาก ๆ เพราะต้องเรียงไม้สลับเสี้ยนให้ใกล้เคียงกัน)
ส่งให้ทากาวแดงแล้วเรียงไม้ใส่แค้มป์เหล็กบีบให้ไม้ที่ทากาวติดกันเป็นแผ่นกว้างไม่เกิน 25 นิ้ว
เครื่องใสสองหน้าเครื่องใหญ่พอประมาณ กับอย่างอื่นค่อยเลาภายหลังไม่งั้นผมจะหลับตาม ผู้อ่าน 555



 
บ่าย 4  โมงเย็นของวันหนึ่งรถ 10 ล้อวิ่งเข้าโรงงาน 3  คัน...  คนขับรถเปิดผ้าใบ  ผจก.โรงงานชวนผมไปดูไม้ยางพารา
เขาจัดเรียงมาในรถเต็มใส่พาเลท คาดมัดให้แน่นด้วยสังกะสีเป็นเส้นแบน แน่นพอประมาณ  อิ๊คคิว่ก็ ผจก.รง. จับเครื่องมือวัดความชื้น

ใช้เหล็กแหลมที่เครื่องปักไปเบา ๆ ที่แผ่นไม้ ดูมิเตอร์ตัวเลขมิเตอร์ก็บอกว่าไว้ โอเค..ขนได้
นี่น้า...เราต้องตรวจดูความชื้นไม้ยางพาราว่าทุกชิ้น ความชื้นในตัวไม้ต้องไม่เกิน  12    ถ้าเกินใช้ไม่ได้เลย เพราะชิ้นงาน
ส่งไปเมืองหนาวชิ้นงานจะบิดเสียรูป
คนงานใช้คีมตัดเส้นสังกะสี..คาดไม้ออก ทะยอย้ส่งไม้ลงรถให้คนอื่นนำไปวางเรียงบนพาเลทที่เตรียมไว้ วางสลับ
พอขนได้ครึ่งลำรถก็ สุ่มใช้เครื่องวัดความชื้นปักแทงดู จนกว่าจะขนลงจากรถสิบล้อทั้ง 3 คัน ใช้เวลานานมาก
คนขับสิบล้อนุ่งผ้าขาวม้าไปอาบน้ำแล้วนั่งจิบน้ำพรรค์นั้นข้างหน้าโรงงาน กินข้าวกินปลา 



 
กว่าจะลงไม้...ได้หมดนาน หลาย ชม.  เพราะโรงงานเราเริ่มต้นยังไม่มี โฟล์คลีฟตักไม้ราคาคันละหลายแสนบาท(ภาพข้างบน) 
คนงานหญิงแต่ละคนหน้าม่อย เหนื่อยกันทุกคนดีที่ โรงงานเตรียมข้าวห่อให้กินทุกคน
การฝึกสอน คนงานและช่างพร้อมกับ เริ่มผลิตเป็นไปด้วยดี  สองเดือนกว่าที่ผมคลุกคลีกับ อิ๊คคิว ผจก.โรงงาน และ
โฟร์แมน 4  คนประจำ กลางวันก็ให้แม่บ้านไปซื้ออาหารมากินกันที่โรงงาน
ดูเขาลงไม้เสร็จผมก็ขับรถไปพัก ที่ห้องพักชายทะเลที่อยู่ใกล้ ๆ ถนนสายหมอในเมืองชลบุรี ส่วน ผจก.โรงงานเขาก็พัก
ที่ห้องพักด้านหลังโรงงานกับ โฟร์แมนทั้ง 4  คน
วันหนึ่ง



 
เออน้าไวน์  ถามจริงจะนับสินค้าคงเหลือไปลงบัญชี ยากนา ในไลน์ผลิตชิ้นส่วนเสร็จบ้างไม่เสร็จบ้างคนงานเคลื่อนย้ายตลอด
 ราคาของ + ค่าแรงน้า....จะคำนวณแบบไหน 


 
ปกติ บอสมักจะแนะนำคนอื่นว่า คุณไวน์ชำนาญด้านภาษี บัญชี..... เลยทำให้มีคนหมั่นใส้มั้ง
 
เลยรู้ว่า  ถูกอิ๊กคิว ผจก.โรงงานลองเชิงเรื่องงานเข้าแล้วคือลองภูมินั่นเอง มันยังไม่รู้จัก เด็กนักเรียนหลังห้อง 555
แสดงว่ามีคนไม่ชอบขี้หน้าผม (บ้างหรือหลายคน) อุปสรรคค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นแล้ว..เป็นเรื่องธรรมดาไม่ได้โกรธหรือไม่พอใจ
ไม่่ได้แสดงอารมณ์ใด ๆ เลยทำนิ่ง ๆ อมยิ้มไว้ดีที่สุด
ถ้าวันเสาร์ตอนเย็นเลิกงาน พวกเราจะขับรถไป ตลาดหนองมนซื้ออาหารสำเร็จพวก เผ็ด ๆ ทั่งแกงทั้งผัด


 
ใส่ถุงไปนั่งกินชายหาดบางแสนตอนกลางคืน  เปิดท้ายกะบะ วางถุงแกง ผัด กระติกน้ำแข็ง โซดาแล้วแหะ ๆ น้ำพรรค์นั้น
เราจะถอดเสื้อที่เหม็นเหงื่อออกเหลือแต่เชิร์ตหนัง หุ หุ  เรามีแก้วใบ 2  ใบช้อน 2 คัน


 
ผลัดกันรินน้ำพรรค์นั้นใส่แก้ว หยิบน้ำแข็งใช้นิ้วคน ๆ ยกดื่มหมดทุกครั้ง ผลัดกันใช้ช้อนตัก ผัดหมึก หรือแกงถุงใส่ปากตาม
ที่อยากกิน..  คุยกันมันเอิ๊กอ๊าก แซวโฟร์แมนไปสนใจ คนงานหญิงสวย 


 
โอ้ยเรื่องมันยาว ไว้จะเล่าวิธีทำภายหลังดีกว่า  เอ้าดื่ม...(น้ำเปล่า/น้ำดำ/น้ำส้มนะเออ)
 
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื่อเฟื้อภาพ
st ผู้เข้าชม  2,100,963.
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ
 
Diarist
 



Create Date : 17 ธันวาคม 2564
Last Update : 17 ธันวาคม 2564 8:50:27 น. 21 comments
Counter : 796 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณกะว่าก๋า, คุณอุ้มสี, คุณคนเคยผ่านมหาสมุทร, คุณทนายอ้วน, คุณtoor36, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณกิ่งฟ้า, คุณkae+aoe, คุณmariabamboo, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณสองแผ่นดิน, คุณเริงฤดีนะ, คุณhaiku, คุณหอมกร, คุณเจ้าหญิงไอดิน, คุณmcayenne94, คุณtuk-tuk@korat, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณnewyorknurse


 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์

เครื่องจักรในโรงเลื่อย
น่ากลัวดีนะครับพี่
คมมาก




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 ธันวาคม 2564 เวลา:6:06:42 น.  

 
ิ่อ่านก่อนออกจากบ้าน


โดย: อุ้มสี วันที่: 17 ธันวาคม 2564 เวลา:6:25:04 น.  

 
น่าเอาประสบการณ์ชีวิต คุณไวน์ ไปทำ ซีรี่ย์นะครับ

ตอนลิฟท์ขึ้นมีจอให้มองทั้ง 4 ด้าน บางด้านแสดงข้อมูลชั้นว่าถึงไหนแล้ว บางด้านเป็นทิวทัศน์ด้านนอก มัวแต่ดูจอไม่รู้สึกตัวก็ถึงแล้ว ยังไม่ทันได้มึนเลยครับ


โดย: คนเคยผ่านมหาสมุทร วันที่: 17 ธันวาคม 2564 เวลา:7:57:26 น.  

 
ไม่รู้มีใครสะกิดเตือนบ้างรึเปล่านะครับพี่
ว่าให้ลุงอยู่เงียบๆไม่ต้องพูด
พูดทีไรเป็นเรื่องทุกที
โฆษกฯก็พยายามแก้ข่าวให้เหลือเกิน
เจ้านาย ลูกน้อง พอกันครับ 555


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 ธันวาคม 2564 เวลา:10:32:31 น.  

 
บอลก็มีเพื่อนชื่อ "จู๋" ครับ ฮ่าๆๆๆๆ

คือปากมันจะ "จู๋ๆ" ก็เลยเรียกชื่อตามจุดเด่นในร่างกาย ... ห้ามคิดไปไกลนะครับ ฮ่าๆๆๆๆ


ที่ขำมากคือ .... เวลาเพื่อนๆเรียกชื่อจะขึ้นต้นชื่อว่า "ไอ้" ... เพื่อนทุกคน ไม่ว่าชายหรือหญิง เลยเรียกชื่อเพื่อนคนนี้ว่า "ไอ้ ....." ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 17 ธันวาคม 2564 เวลา:10:43:44 น.  

 
แหม นึกว่าเจอผี เจอคนประสบอุบัติเหตุ
เสียอีกพี่ไวน์ พรุ่งนี้มาโหวตจ้า



โดย: หอมกร วันที่: 17 ธันวาคม 2564 เวลา:10:50:50 น.  

 
พวกเครื่องจักรอันตรายครับ มันไม่มีตามองเรา สิ่งที่น่าห่วงน่าจะเป็นในเรื่องพื้นที่ถ้าแคบเดินผ่านไม่สะดวกอาจก่อให้เกิดปัญหาได้ ในส่วนของการเล่นกันของพนักงานคงไม่ค่อยเกิด ด้วยวุฒิภาวะแล้วน่าจะทราบว่าของแบบนี้มันเล่นกันไม่ได้หรอก

ผมมีวิธีแก้ครับ ชื่อลักษณะนี้ ผมจะรู้สึกจักจี้เวลาเรียก ผมจะถามชื่อจริงแล้วเรียกชื่อจริงแทน ไม่งั้นมันอาจหลุดขำออกไปได้ ซึ่งถ้าอีกฝ่ายคิดมากคงรู้สึกไม่ค่อยดี

พวกลองเชิงเจอเยอะ ผมลองเชิงกลับ บางคนรู้ตัวครับว่าโดนกลับแล้ว บางคนไม่รู้ตัวจะยิ่งทึ่งกับที่เราตอบ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 17 ธันวาคม 2564 เวลา:11:14:39 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ไวน์
อ่านแล้วชวนขำชื่อตัวละครของพี่ นึกถึงบรรยากาศริมทะเลทานอาหาร
พร้อมเครื่องดื่มหลากสีแล้วอยากเข้าไปนั่งร่วมวงด้วยจังค่ะ
พูดถึงโรงงานเฟอร์นิเจอร์นึกถึงกลิ่นกาวและทินเนอร์โชยมาเลยค่ะ
ถ้าพี่เข้าไปตรวจนับวัสดุและสินค้าคงเหลือบ่อยๆมีผลกระทบกับปอด
ของพี่แน่ๆถ้าเป็นจริง พี่คงต้องย้ายที่ทำงานใหม่แน่ๆ(เดาเอาค่ะ)
วันนี้ขอคุยแค่นี้ก่อนค่ะ สวัสดีค่ะ


โดย: จินดา IP: 58.8.77.174 วันที่: 17 ธันวาคม 2564 เวลา:13:06:57 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ไวน์ขอบคุณที่ไปชมผัดขิงเครื่องในไก่นะคะ

ตามมาชมงานใหม่ของพี่ไวน์ ยักษ์ใหญ่มากเลยค่ะ เห็นเครื่องจักรแล้วกลัวค่ะ คนทำงานกับเครื่องจักรเห็นถูกเครืองจักรทำร้ายน่ากลัวมากนะคะ นั่นเพราะเกิดจากความประมาททำให้เสียชีวิต เสียแขน เสียมือ ไปกันหลายราย ทำงานแบบยี้ต้องระวังให้มากที่สุดนะคะ

แต่พี่ไวน์อยู่ฝ่ายบัญชีสบายไปนะคะ





โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 17 ธันวาคม 2564 เวลา:14:46:24 น.  

 
สวัสดีครับพี่ไวน์

ผมนี่ไม่ค่อยชอบทำงานกับเครื่องจักรสไตล์นี้เท่าไหร่ครับ กลัวผีผลักครับ 5555
แต่จริงๆ ผมทำงานกับเครื่องจักรเหมือนกัน แต่แลดู Safety มากๆ ครับ

จากบล๊อก
ขอบคุณครับพี่ไวน์
ผมว่าผมคิดถูกมากที่เลือกเดินเอกสารด้วยวิธีนี้ครับ ไม่ปวดหัว เดือดร้อนรำคาญด้วยความ ถ้าจ่ายแค่นี้แล้วจบ ผมโอเคมาก 5555


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 17 ธันวาคม 2564 เวลา:14:50:31 น.  

 
แวะมาทักทายยามค่ำเจ้า


โดย: mariabamboo วันที่: 17 ธันวาคม 2564 เวลา:20:05:35 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 ธันวาคม 2564 เวลา:7:59:08 น.  

 
ช่วงนี้ผมไมไ่ด้ตามข่าวอะไรเลยครับพี่
ถ้าให้เดาน่าจะมาจากเรื่องการส่ง ดร.เอ้ ลงผู้ว่ากรงุเทพฯรึเปล่าครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 ธันวาคม 2564 เวลา:20:20:31 น.  

 


สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 ธันวาคม 2564 เวลา:6:50:34 น.  

 
วันนี้อากาศเย็นนะคะ


โดย: เจ้าหญิงไอดิน วันที่: 19 ธันวาคม 2564 เวลา:11:35:03 น.  

 
งานเยอะ คนแยะ รายละเอียดยิบ น่าปวดหัวจริงค่ะ


โดย: mcayenne94 วันที่: 19 ธันวาคม 2564 เวลา:13:24:27 น.  

 
ดูต้างม่วนเจ้า กิ๋นหล้าฮิมหาด


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 19 ธันวาคม 2564 เวลา:14:18:50 น.  

 
ขอบคุณครับพี่ไวน์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 ธันวาคม 2564 เวลา:15:26:58 น.  

 
สวัสดี ค่ะ คุณไวน์

อ่านชีวิตการทำงานของคุณไวน์ ได้ความรู้ดีจัง
บล็อกนี้ เกี่ยวกับเครื่องจักร ดูมันอันตราย ทำงานกับ
เครื่องจักร ต้องมีสติ ระมัดระวัง ข่าวลงบ่อย ๆ นิ้วหายไป
ในเครื่องจักรหลายนิ้ว อิอิ
เขียนถึงชายหาดบางแสน ตลาดหนองมน ทำให้
คิดถึงถิ่นเก่าครูนะ เรียนอยู่ที่บางแสน 4 ปี ชีวิตสนุกมาก
ชีวิตที่เป็นนิสิต สนุกที่สุดเลย ค่ะ

โหวดหมวด บันทึกประสบการณ์ชีวิต


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 19 ธันวาคม 2564 เวลา:16:40:41 น.  

 
เมื่อวานย่องมาเยี่ยม
วันนี้ย่องมาเม้นท์ค่ะ..

ประทับใจการเปิดท้ายชนแก้ว
กับอาหารถุงรสแซบด้วยค่ะ

อารมณ์นี้คงเป็นประทับใจหมู่นิรันดร์กาล
เพราะประเพณี เปิดท้ายริมหาด
ยืนยาวมาจนปัจจุบัน..แถมมีเสียงเพลงเพิ่มขึ้นมาอีกด้วย


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 19 ธันวาคม 2564 เวลา:21:26:29 น.  

 

คุณไวน์ประสบการณ์มากมายจริงๆ
เขียนเป็นหนังสือให้คนรุ่นหลังได้รู้เคล็ดลับดีๆ
เป็นวิทยาทานก็ดีนะคะ


โดย: newyorknurse วันที่: 20 ธันวาคม 2564 เวลา:4:33:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ไวน์กับสายน้ำ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [?]





เขียนการเดินทาง
ด้านธรรมชาติ
จักรยานเสือภูเขา



หลังไมค์ครับ
Friends' blogs
[Add ไวน์กับสายน้ำ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.