No. 915 ต่อไป เราจะใช้ชีวิตแบบ...ไหน ? |
 |
หลังจากที่ผ่านโควิดมาได้ระยะหนึ่ง ได้เขียนเรื่องราวการออกนอกบ้าน 555 ดีใจที่ได้ออกนอกบ้านอีกครั้ง |
คงเพราะพวกเราถูกขอร้องแกมบังคับให้อยู่กับบ้านด้วยความ ห่วงใยจากลุง ๆ |
|
แล้วก็ขยับเล่าเรื่อง การกินอยู่ตามต่างจังหวัดที่ โพสต์ภาพอาหารที่กิน หุ หุ ทำนองว่าได้กินแล้วนะ |
เพื่อนที่เป็นบล๊อกเกอร์ก็แซว ว่าทำไมระยะนี้มีแต่คนท่องเที่ยว ไม่นึกถึงคำสอนของในหลวง ร.9 ของพวกเราเหรอ |
ใช่เลยครับ ใจผมก็คิดเช่นนั้นจริง ๆ |
ในหลวงของพวกเรา แนะนำให้ใช้ชีวิตแบบธรรมดา ใช้ชีวิตแบบพอเพียงดีสำหรับทุกคน |
ซึ่งผมกับหลาย ๆ คนก็ทดลองใช้ชีวิตแบบนั้น และปฏิบัติตามมาตลอด |
แต่ นักท่องเที่ยวหรือผู้ที่รีวิวบางคน เขามีฐานะดีมาก ๆ หรือบางคนโปรโมทสถานที่ อาหารหรือกิจการเพราะเป็นอาชีพ เพื่อคนที่ต้องการ/มีฐานะดี |
แม้แต่ ลุง ๆ เขาจะแนะนำให้ท่องเที่ยวเพิ่มขึ้น และแจกเงินกับคนบางกลุ่ม |
เขาบอกว่า จะทำให้เศรษฐกิจไทยดีขึ้น ช่วยชาวบ้านมีรายได้จากการขายอาหาร ขายสินค้า ให้บริการความสะดวกแก่พวกเรา |
สภาพการเงินจะคล่องตัวดีขึ้น  |
บอกตรง ๆ นะครับผมไม่ค่อยแน่ใจ ว่ามันจะดีแก่คนทั่ว ๆ ไปในอนาคต มิได้คัดค้านใด ๆ เลยก็ต้องลองดูให้คนอื่นที่รับเงินแจก |
ใช้จ่ายกันไป ผมไม่สนใจหรือยื่นขอรับเงินใด ๆ จากรัฐ |
|
ผู้ใหญ่คนหนึ่งบอกว่าควรจะถือหลัก 1. มีเงินน้อยใช้น้อย มีเงินมากก็ใช้เหมือนที่เคยใช้ตามปกติ 2. จะกู้เงินมาลงทุนค้าขาย |
ทำกำไรมีเงินเพิ่มเยอะ และจะไม่เกิดข้อที่ 3. ไม่กู้เงินมาซื้ออาหารหรือซื้อเครื่องแต่งกาย(มีอะไรก็กินมีอะไรก็ใส่ได้) |
 |
|
หลายสิบปีมาแล้วเข้าทำงานที่สำนักงานใหญ่ธนาคารแห่งหนึ่ง เป็นธนาคารขนาดกลาง ตอนเที่ยงพวกเราจะเข้าไปทาน |
อาหารที่ธนาคารจัดให้กินแบบโต๊ะจีนนะครับ 555 กินข้าวต้ม กุ้งแห้ง ไชโปยำ ผัดใบปอ ฯ เบื่อมาก ๆ |
|
อาหารเช้าไปกินกาแฟ ไข่คน ปาท่องโก๋ซอกตึกของธนาคาร อาเนี้ยวเขาขายมานานแล้ว คนไปกิน |
เยอะ อาหารขึ้นชื่ออาเนี้ยว คือ ไข่คน ปรุงง่าย ๆ ใช้กะทะกลมเล็กบุบบิ๊บบู้บี้มีด่ามทำให้กินใช้เตาถ่านนะเออ คลาสสิคมาก |
กะทะกลมข้างนอกด้ำ ดำ 555 จะมีพนง.ธนาคารยืนรออยู่คนหนึ่งเคยพูดทักทายกัน นำไข่คน ปาท่องโก กาแฟไปทุกวัน |
พี่แกนำไปเสริฟให้ เจ้าของธนาคารทุกเช้า ท่านเป็นคนจีนน่าจะมาอยู่ในไทยรุ่นบุกเบิก |
|
แม้จะไม่เคยพูดกับท่านโดยตรง แต่เห็นท่านทำตัวง่าย ๆ สบาย ๆ มิได้หรูหรา |
ปัจจุบันลูกชายที่เป็นนายแบงค์แทน มีสินทรัพย์เยอะระดับหนึ่งในสิบของไทยทีเดียวนะครับ |
|
ชีวิตการทำงานผันแปรไปทำงานอีกแห่งเป็นงานประจำ |
|
นายใหญ่ธนาคารอีกแห่งท่านเป็นเจ้าของบริษัทที่ผมทำงานด้วย เลยมีโอกาสพาลูกน้องไปติดตั้งตกแต่งบ้านของท่าน |
แม้กระทั่งตกแต่งห้องครัวบ้านพักในสนามกอล์ฟก็ของคนให้ครอบครัวของท่าน |
ไปช่วยยกของงานทำบุญวันเกิดบ้างหรือเกี่ยวข้องกิจการในเครือ ท่านยิ้มพูดจานุ่มนวล |
|
ผมดูแลด้านการเงินของโรงงาน บางขณะต้องใช้เงินลงทุนหมุนเวียนก็ไปพบท่าน พอเห็นหน้าผมกับนายโดยตรง เอ้าว่าไง |
ผมเลยพูดร่ายยาว แบบที่เคยไปขอกู้เงินที่ธนาคารอื่น แบบกลัวเขาไม่ให้กู้ |
ท่านก็โบกมือ เอางี้เรา มิใช่ธนาคารหรือลูกค้าธนาคารทั่วไป ให้ทำหนังสือว่าต้องใช้เงินเท่าใด ใช้คืนแบบไหนสั้น ๆ |
แค่ 3 -4 บันทัดก็พอเดี๋ยวจะให้เลขาจัดการให้นะ |
นายใหญ่ใช้ชีวิต เหมือนคนธรรมดาทั่วไปมิได้หรูหราเลย เรียบง่ายมาก ๆ ทั้งที่มีสินทรัพย์มหาศาล |
 |
ได้ทำงานประจำ กับงานพิเศษควบคู่กันมาตลอด มีอยู่ครั้งหนึ่งหุ้นส่วนใหญ่ของภัตตาคารแห่งหนึ่งชวนไปดู ผับแห่งหนึ่ง |
ซึ่งเขาลงทุนด้วย เขาจะให้เข้าช่วยดูแลเรื่องภาษีกับเรื่องงานภายใน |
เข้าห้องทำงานเรียก แคชเชียร์ หุ้นส่วนคนอื่นมาคุยปรึกษา แน่นอนเรามีน้ำพรรค์นั้นดื่มฟรี ๆ ด้วยเป็นน้ำที่ลูกค้าฝากไว้ |
แต่ไม่ใช้บริการเกิน 2 เดือนผับ มีสิทธิ์ อิ๊บไว้นะครับ นำมาชงดื่มกันเยอะ |
ตกดึกก็ดึกมาก ดื่มโซดาผสมกับพรรค์นั้นเยอะต้องขับออกบ้าง เลยเดินผ่านห้องระเบียงข้างหลัง เข้าไปห้องน้ำ พนง. |
ระหว่างที่ทำธุระข้างในห้องน้ำเฉพาะตัว ได้ยิน พนักงานยืนฉี่เขาพูดกันเบา ๆ |
ทำเอาสะอึก |
ยืนรอเจ้าของภัตตาคารครู่เดียว ก็กลับไปห้องทำงานต่อ สีหน้าเขาไม่ดีเลย เจอกันพร้อมหน้า |
คุณไวน์ได้ยิน พนง.พูดกันที่ห้องน้ำเปล่า |
ครับ.. เขาพูดว่า เศรษฐีต้นเดือนเยอะฉิบ.... ใช่เปล่า |
หุ้นส่วนคนอื่นต่างพูดเรื่องนี้ว่า บ๋อย เสิร์ฟไม่ควรพูดแบบนี้อย่างยิ่ง เป็นการดูถูกลูกค้าอย่างแรง สรุปคือให้ ผจก.ร้านประชุม |
พนง.ทุกระดับในวันรุ่งขึ้นก่อนเปิดบริการ |
เพราะ ลูกค้าเขามาช่วยอุดหนุนพวกเราให้มีกินมีใช้เป็นผู้มีบุญคุณ ห้ามพูดแบบนั้นโดยเด็ดขาด |
ลูกค้าเขาทำงานหนักคร่ำเคร่งอยากผ่อนคลายเลยมาที่ผับของเรา ลูกค้าเขาไม่ได้มาบ่อย อาจจะมาเดือนละครั้งสองครั้ง |
เขาใช้เงินเป็น |
ห้ามพูดเล่นพูดจริงแบบนั้นเด็ดขาด ใครพูด ให้ออกจากงานทันที |
|
ทำงานในผับ บาร์อีกแห่งแถวถนนเพชรบุรี จะเจอลูกค้าประจำ เราหรือคนอื่นจะเรียกว่า หม่อม ๆ เป็นเพื่อนกับหุ้นส่วนผับ |
คุยกันบ่อยเลยรู้ว่า หม่อมเคยทำร้านอาหารที่ต่างประเทศหลายปีภายหลังได้ขายกิจการไปแล้วกลับมาอยู่ในไทยแทน |
เลยถือโอกาศถาม แหะ ๆ เรื่องเสียภาษีร้านค้าที่โน่น |
หม่อมมองหน้าผมคงรู้ใจ หรือหัวอกเดียวกัน หัวเราะร่วน ก็เหมือน ๆ ที่ไทยนี่แหละคุณไวน์ |
 |
หม่อมก็เล่าให้ฟังว่า คนต่างประเทศเขามิได้ไปทานอาหารตามห้องอาหารบ่อย จะไปเมื่อมีนัดไปทานอาหารกับเพื่อน หรือ |
พาครอบครัว ภรรยา สามีไปในวันสำคัญบางวัน ยกเว้นคนทำงานจะไปซื้ออาหารซ้ำ ๆ ที่คนไทยเรียกว่า "แดกด่วน" |
บางคนเข้าแอนตี้ว่าเป็นอาหารขยะ ทำให้อ้วนพุงพลุ้ย  |
ผมไปต่างประเทศน้อยครั้ง ส่วนหม่อมไปใช้ชีวิตที่โน่นหลายปี คงจริงแบบนั้นเนาะ |
เพื่อนที่เคยไปอยู่ที่ต่างประเทศนาน ช่วยให้คำแนะนำบ้างนะครับ |
|
แล้วเราต้องทำตามคำชักชวนของลุง ๆ ให้ออกไปท่องเที่ยวไปค้างตามต่างจังหวัดดีหร้อไม่ ผมว่าคงดีมั้งเปลี่ยนที่กินที่นอน |
บ้าง แต่อย่าไปบ่อยหรือไปที่หรูมากนัก เพราะเรายังไม่รู้สถานะบ้านเมืองเป็นแบบไหน |
เราจะหาเงิน รายได้เท่า ๆ เดิมหรือน้อย หรือไม่ได้เลยใครจะรู้ |
|
เราใช้ชีวิตแบบที่ในหลวง ร.9 ของพวกเรา คือ ใช้ชีวิตแบบพอเพียง ดีกว่า |
|
ขอบคุณเพื่อนที่ให้ใช้ภาพประกอบ |
L |
st. 1,728,763 |
= |
ขอบคุณเพื่อนที่แวะเข้ามาเยือน กรุณาทิ้งร่องรอยไว้นิดผมจะได้กลับไปเยือนได้ถูกครับ |
|
Diarist |
|
จะไปทางไหนได้
โควิดรอบ 2 มาจ่อแล้วค่ะพี่ไวน์
เก็บตัวแบบพอเพียงอยู่บ้านอีกครา