No. 951 Re.. บุกป่า ทำไร่เพื่อความอยู่รอด |
 |
เรา ๆ ต่างเจอโควิดระบาดทำให้ ไม่ได้ทำงาน.. ระยะหนึ่งหลายปีมาแล้วชีวิตลำบากทำงานอาทิตย์ละ 3 วันกิจการส่วนตัวพับเพียบจากลูกค้าประจำ 50 กว่ารายเหลือ 2 รายทำงานให้ แต่ไม่ได้เงินรายได้ลดลงทั้งหมดเหลือ 30 % จนต้องดิ้นรนไปทำสวนในป่าซี่งอาจจะเป็นความหวัง |
หรืออาจจะมีแสงสว่างอีกด้านหนึ่งก็เป็นไปได้ |
|
ตะวันลดต่ำสู่ชายป่า..ลมเริ่มพัดเข้ามาเบา ๆ ได้เวลา ผ่อนคลายกายที่เมื่อยล้า จากการทำงานตลอดทั้งวัน |
ขับรถผ่านป่ายางพาราที่ทอดยาว |
ที่เริ่มมืดสลัว ไปหมู่บ้าน กลุ่มสระบุรี ก็ชาวสระบุรีที่ย้ายมาทำสวนและ ค้าขายที่ อ.แก่งหางแมว |
อำเภอที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก ผมไปหาเบียร์ช้างนะครับ ก็ให้สัญญากับคนขับรถขุดดิน แบคโฮ ไว้ว่าหากขุดเจอตาน้ำผุด |
จะเลี้ยงเบียร์ 2 หีบ แค่ 24 ขวด เลยสั่งผัดสิ้นคิด ไก่สับใส่กระเพราแดงอีก 2 ห่อใหญ่ สั่งรสจัดที่สุด |
เขาชอบแบบนั้นไปด้วย  |
ใช่แล้วครับ เจอตาน้ำ หรือธารน้ำใต้ดิน ค่อย ๆ ดันน้ำขึ้นข้างบนพี่คนขับ ต่างลงมาดื่มกินเรียกว่า กรึ่ม สนุกกันทั้งคู่ |
คืนนั้นก็จัดการขุดตักดินขึ้นข้างบน ให้ลึกลงให้ครบ 6 เมตร ดินที่เปียกถูกตักขึ้นข้างบนน้ำสีแดงข้น หยดสู่ก้นบ่อ บางส่วนถูกดิน |
ดูดซับไว้บ่อลึก 6 เมตรจากที่สั้นไม่ถึงสิบเมตร ก็เริ่มยาวขึ้นเรื่อยขณะนั้น ไม่เคยดูภาพดาวเทียม เพราะเหนื่อยแรง เหนื่อยเพิ่งดูไม่ นานมานี้  |
จากพื้นที่โล่งป่าเสื่อมโทรม ไม่มีต้นไม้ เลยขุดบ่อเก็บน้ำรูปร่างยาว ๆ เริ่มปลูกต้นไม้ หลายอย่าง |
เต็มพื้นที่ภาพข้างล่างเป็นภาพปัจจุบัน จากดาวเทียมในภาพ ขอบดำพื้นที่ 32 ไร่ดูเล็กจัง แต่เดินขาลาก สระหรือบ่อเก็บน้ำที่เห็น ยาว ๆ ในภาพข้างล่างนั้น เป็นลูกแรกที่ขุดยาว 30 เมตรลึก 6 เมตร  |
พื้นที่เอียงลาดไปทางไหน ดูจากการไถ วางร่องดินขวางไว้ ใช่เล้วครับ พื้นที่สูงซ้ายมือ เอียงลาดไปขวามือ ถ้าไม่ทำแบบนี้ หน้าดินจะถูกพัดหายไปเร็วมาก รวมทั้งปุ๋ยที่เราให้ต้นไม้ก็หายไปเร็วเช่นกันเท่ากับ สูญเปล่า พื้นที่ลาดเอียงเยอะ วางแผนชะลอน้ำฝนที่ตกลงสู่ดินให้ไหลช้า ป้องกันหน้าดินกันปุ๋ยไหลสู่ข้างล่าง ให้แทรกเตอร์ยกร่อง |
พูนดิน มีร่องน้ำ ขวางทางไว้ |
เอม เพื่อนบ้าน ช่วย วางแนวการปลูก โดยใช้เชือกฟาง ลากยาวไป ใช้ปูนขาวหยอดเป็นจุดที่จะขุดหลุมด้วยจอบภายหลัง |
ส่วนกิ่งพันธ์ขนุน ทองประเสริฐ ไปสั่ง และคัดกิ่งพันธ์ไว้ เลยวัดเขาสุกิมเกือบ 2 กม.  |
คัดแล้ว เจ้าของกิ่งเพาะชำ ขนใส่รถ เรียงอย่างดี เก่งด้วย เราขับรถกลับเร็วหน่อยใช้สะแลนตาข่ายพลาสติกสีดำคลุมไว้ |
กันลมตีใบขนุนกลับถึงที่พักนำไปเรียงไว้ ใต้ร่มไม้ ให้น้ำเป็นระยะ เรารอเวลาปลูก คือกะว่า เทวดาโปรยปราย |
สายฝนลงมา ลดความร้อนแรงแสงแดดที่แผดเผา ก่อนหน้านั้น |
ผมได้ตกลงกับเอมเพื่อนบ้าน ให้เหมาขุดหลุมปลูกขนาด 50 x 50 ซม. ลึกเท่า ๆ กันเรียกว่าขุดดินขึ้นมาตากแดด ไว้หลายวัน |
พอวันเสาร์รีบบึ่งรถไปสวนแต่เช้าระยะทางจาก กท.ไปเพียง 240 กม.เอง ใช้เวลาไม่นานหรอกครับ รู้ด้วยตำรวจเขาดัก |
ไว้ตรงจุดไหนบ้าง พอรู้ว่าดักตรงไหน ก็คุมความเร็วไว้ 90 กม/ชม |
โอ้ย อึดอัด ง่วงนอนจริง ๆ พอเลย...ที่ว่า ก็เหยียบ..ลูกเดียว |
พอไปถึงว่าที่สวน.. แหะ ๆ ก็ยังไม่ได้ปลูกอะไรนี่นา เห็นดินพูนขึ้นข้างหลุมในหลุมมีความชึ้นจากฝน.. ไม่ได้ตามหลัก |
วิชาการเลยต้องตัดสินใจลงมือปลูกขนุน เอมกับผม |
จัดการแบกถุงปุ๋ยไปวางทิ้งทีละจุด แล้วใช้กระป๋องตักไปโรยก้นหลุมพอประมาณ ใช้กะ ๆ เอา. |
เสร็จแล้วก็เอาผงฟูราดาน ยาอันตรายฆ่าปลวกกันปลวกเข้า หากินกับต้นพันธ์ขนุนแถวนั้นปลวกเยอะ ไม่ป้องกันไม่ได้ใส่ไม่เยอะ |
ใช้ช้อนยาว ๆ ตักโรย ๆ ก้นหลุมจนครบ...  ใช้เวลานานมาก ๆ คือทำไปมันก็เหนื่อยสุด ๆ |
ตกตอนเย็น ก็กลับไปนอนบ้านน้าอนงค์ คืออาศัยน้าเขามาตลอดเวลา รวมทั้งน้าเขาหุงหาอาหารให้กินด้วย ก็ผมทำกับข้าว |
ไม่เคยเป็นกับข้าวอาหารสด ไม่ต้องห่วง ผมแวะซื้อไปให้น้า เขาทีละเยอะ |
วันรุ่งขึ้น เราสองคน ขนต้นพันธ์ขนุน ใส่รถเข็น ๆ ไปในสวนก็ห่างจากบ้านพักครึ่ง กม.ช่วยกันหิ้วกิ่งพันธ์ไปวางข้างหลุมทีละแถว |
แล้วช่วยกันนำกิ่งพันธ์ตั้งตรง โกยดินลงเต็มแล้วใช้เท้าเหยียบ จนแน่น รอบ ๆ ต้น ไม่ให้เอียงซ้าย หรือเอียงขวา  |
ไม่เอนเอียงเหลืองหรือแดงนะครับ 555 ตอนนั้นพวกนั้นยังไม่มีปลุกระดม |
พอลงขนุนเสร็จก็เย็นมาก ๆ พอแบกจอบกลับ ฝนเริ่มโปรยปรายลงมาเย็นชุ่มฉ่ำ เอวกับแผ่นหลังที่ปวดรวดร้าว แทบหาย |
ตอนอาบน้ำซิ มือที่เคยแต่แตะคีย์บอร์ดคอมพิวเตอร์ แตก แสบมาก ๆ บางส่วนบวม  |
เป็นเม็ดน้ำขึ้นหลายจุด.. เช็ดตัวใส่เสื้อผ้า ลงนอนเล่นฟังเสียงฝนตก สลับกับเสียงเคาะตะหลิวที่น้านงค์ทำอาหารในครัว |
แล้วก็ผลอยหลับไปไม่รู้เรื่อง |
ตื่นมาอีกครั้ง ยุงกัด  |
อ้อ..น่องตื่นแล้วเหลอะ ไปกินข้าว น้าทำให้กินแล้ว ตอนนั้นไม่กล้าปลุกนะ |
ครับน้า ขอบคุณ เผลอหลับ น้ากินหรือยังละ |
โอ้ย อิ่มกันแล้ว ตอนนี้สามทุ่มกว่าแล้ว น่องไปกินเถอะ |
ค่อย ๆ ขยับตัวลุกขึ้น เจ็บหลัง แทบจะเอี้ยวตัวไม่ได้.... เดินไปเปิดฝาชีที่ครอบ |
อาหารไว้ น้านงค์แกง ป่าไก่ใส่ยอดมะพร้าว.. อร่อยสุดยอดกินข้าวไปสองชามพูน กินเสร็จนั่งคุยน้านงค์กับน้าผู้ชาย |
เรื่องความหลังของน้าทั้งสองคน น้าเขาเป็นคนระยอง มาจับจองที่แถวนี้ไว้นายหลายสิบปี มีแต่ป่ากับไข้มาลาเรีย |
จนลูก ๆ โต..ป่าที่รกทึบเริ่มเจริญ มีถนนดินลูกรัง บางเส้นเป็นถนนดำ บ้างเป็นบางตอน |
ข้างนอกฝนหยุดตก มองออกไปมีแต่ความมืด มืจนไม่เห็นอะไร |
น้า ถ้าผมปลูกกระต๊อบอยู่ในสวน จะยากหรือเปล่าน้า |
ไม่ยากหรอก การปลูกบ้าน แต่น่อง(เสียงระยอง) จะอยู่ได้เร้อ |
นั่นซิน้า.... มันมืดไม่เห็นแสงไฟด้วย กลัวผีป่า |
นอนไม่ค่อยหลับหรอก น้าก็เคยเป็น ตอนมาใหม่ ๆ กลัวเสือกลัวงูสารพัด |
|
ถ้าผม ติดต่อไฟฟ้า ให้เดินสายเข้าไป คงจะได้ แต่จะเสียเงินแยะ ต้องซื้อเสาไฟกี่ต้น โห..เยอะสายไฟคู หลายเงินแสนบาท |
อยู่หรือเปล่าเนี๊ยะ |
ไม่รู้ซิ มันก็หลายเงิน น่องใช้จุดตะเกียงก็ได้มั้ง |
ไม่เอาหรอกน้า กลัวผี 555 |
งั้นน่อง ก็มาปลูกบ้านใกล้ ๆ กันนี่ก็ได้ ชอบตรงไหนละน่อง |
เลยบ่อน้ำของน้าไปอีกที่ต้นสะตอ |
อืมเหมาะ..ดี แต่นั่นมันที่ดินของอีหนูมันนะ ไม่ใช่ของน้าหรอก |
เหรอ..น้า งั้นน้าช่วยถามซื้อที่ให้ผมสัก 100 ตารางวางจากลูกสาวน้าได้เปล่าอย่าแพงนะน้า ผมไม่ค่อยมีเงิน |
ไม่แพงหรอก อีหนูมันอยากใช้เงินส่งให้หลานมันใช้ ด้วย.. |
คืนนั้นเมื่อยไปทั้งตัว แต่นอนไม่ค่อยหลับ คิดถึงซื้อที่ดิน ปลูกกระต๊อบ ขอพ่วงไฟฟ้าจากบ้านเอม อยู่ห่างกันเกือบ 100 เมตร |
กลัวงูเข้าบ้าน แล้วมันฉกตายแน่  ภาพบ้านตนเองที่จ้างเขาปลูกในเดือน มีนาคมคร่อมเมษายน กับที่นอน รก ๆ ไม่ได้สวยแบบในฝันเลย 555 |
อีกใจ ก็นึกถึง จะหากิ่งพันธ์ สะตอใต้มาลงปลูก อีก 5 ไร่.. คิด ๆๆ นะครับว่าสะตอน่าจะไม่ต้องรดน้ำ ยังไม่รู้จะไปหากิ่งพันธ์ |
ที่ไหน บอกตรง ๆ กลัวไปซื้อแล้วได้กิ่งพันธ์ ของสะตอจันทบุรีมา แหะ ๆ เปลือกหนา เม็ดไม่เต่ง แถมมีรก สีเหลืองหุ้ม |
แกะกินก็ยาก กว่าจะรู้ว่า เป็นสะตอจันทน์ หรือสะตอใต้ ประมาณ 7 ปี  |
คิด ๆๆ แล้วหลับไปตอนไหนไม่รู้ ได้ยินเสียงมอเตอร์ไซค์ดังใกล้บ้านแล้วก็เงียบหายไป คงจะเป็นรถเอมไปซื้อของที่ |
ตลาดกลุ่มสระบุรี |
ดูนาฬิกาตี 5 กว่า คงต้องเตรียมตัว ไปทำสวนขนุน ต่อ แต่ต้องรอ เอมกลับมาก่อน..อยากเห็นต้นขนุนว่า ดินเจอฝนจะหยุบ |
ตัวลงไปกี่มากน้อยถ้ามันหยุบมาก คงต้องโกยดินใส่ แล้วค่อยปักไม้คู่กับต้นขนุน แล้วผูกติดกัน กันลมพัดเอน |
ถ้ามีเวลาจะเดินไปดู น้ำในลำรางว่า มีน้ำขังมากน้อยเพียงใดสองข้างมีต้นไม้ใหญ่ร่มครึ้ม มีเถาวัลย์ พัน สอดไปสอดมา |
ถ้าเราถางหญ้า ตัดต้นไม้เล็กบางส่วนทิ้ง น่าจะสวย  |
จะเก็บเถาว์วัลย์ไว้ทั้งหมด หรือไม่ก็ตัดแต่งเป็นทางเดินได้บ้างแถวนั้นมีต้นบุก เยอะสวย  |
ถ้าเพื่อน ๆ มาเที่ยวจะได้ เอาเปลญวนมามัดต้นไม้ กินอาหาร หรือปิ้งเนื้อย่างกัน เพื่อนคนซ้ายมือสวมหมวก หลงคารมเลยไปเที่ยว ค้างที่บ้านสวน 555 คนขวามือ ชื่อเอม... เพื่อนบ้านที่ผมขอให้ช่วยทำสวนดูแล  |
คงจะเพลินไม่ใช่น้อย... เฮ้อ...ฝันแล้วครับ  |
ยังไม่พอ จะสร้างฝายแม้ว กักน้ำไว้ให้เอ่อ ชุ่มไปทั่วบริเวณ |
นำเรื่องนี้มาเล่าเพราะเป็นคนไม่สิ้นหวัง สู้ต่อ...หวังไว้สองอย่างหลังจากนั้นอีกหลายปีสมหวังหนึ่งอย่าง |
ขอบคุณเพื่อนที่ให้ใช้ภาพประกอบ |
L |
st. 1,794,915 |
= |
ขอบคุณเพื่อนที่แวะมาเยือน กรุณาทิ้งร่องรอยไว้นิด ผมจะได้กลับไปเยือนได้ถูกครับ |
|
Diarist |