| No. 1076 Dalat กลางวันสดใส กลางคืนน่าเดินเที่ยว |
|
| วิวภูเขา..เนินสูงของเมืองดาลัทที่ผ่านมาตอนกลางวัน ที่นั่นเป็นเมืองตากอากาศของชาวเวียตนามที่อยู่จังหวัดอื่นก็ปักหมุด |
| จะต้องไปเที่ยวให้ได้รวมทั้ง เรา ๆ ด้วย ที่นั่นเป็นเมืองเกษตรกรรมสมัยใหม่ |
| |
| ในห้องนอนของโรงแรมกอล์ฟ 3 ต้องใส่เสื้อกันหนาวเพราะ พนง.เขาแง้มไว้ล่วงหน้า... ไม่ได้แปลกใจเพราะไกด์ |
บอกว่าที่นี่อากาศหนาวเย็นตลอดวันไม่ต้องใช้เครื่องแอร์ มองจากที่พักโล่ง ๆ เป็นลานจอดรถถัดไปเป็น ร้านค้าถนนคนเดินกลางคืนข้างล่างเป็นภาพที่เพิ่งไปถึงถ้าเขาจะไปทานอาหารค่ำจะต้องเดินตรงไปขึ้นบันใดที่เห็น
รอจนได้เวลาอาหารค่ำมองลงไปจะเห็นถนนคนเดินอยู่หน้าโรงแรมที่พัก
|
| อยู่ที่ห้องนอนมองลงไปก็เห็นภัตตาคารอยู่โน่น เนินสูงมาก ๆ ก็ห่างจากที่พักพอประมาณต้องนั่งรถ ไกด์คงดูแล้วว่าทีมเที่ยวหุ่น..อวบกัน |
| แหะ ๆ หลายคนบางคนก็คงเดินไม่ไหวขึ้นเนินสูงต่ำเกือบหนึ่งกิโลเมตร |
| |
| แต่ขากลับเขาปิดถนน เป็นถนนคนเดิน ให้คนเดินเที่ยวซื้อของในเวลากลางคืนรถยนต์ทุกคันเข้าไม่ได้ ต้องเดินลงเนินสูงมาที่พักเอง |
| ต้องผ่านถนนสองสามถนน เข้าสู่ถนนคนเดินเป็นแหล่งช๊อปปิ้งที่มีชื่อของที่นี่แล้วจะเป็นแบบไหนค่อยดูหลังจากทานอาหารค่ำ |
| |
|
| ไกด์สาวใส่แว่นคอยบริการพวกเรา |
| มื้อนี้พวกเราได้นั่งร่วมโต๊ะยาวกันร้านลูกค้าเยอะ เลยได้นั่งตามยาวแทน |
| อาหารเวียตนามอร่อยใช้ได้ไกด์ค่อนข้างรู้ใจพวกเราเวลาไปกินที่ไหน |
| จะพูดกับบ๋อยว่่า ซันเอิ๊ดจางเนื๊อกม้ำ (ขอพริกมะนาวน้ำปลา) นั่งอ่านที่เคยเขียนไว้ถ้าตอนนี้ จะจำภาษาพูดได้หรือไม่ จำไม่ได้แน่ |
| เพื่อน ๆ ที่ไปด้วยตักน้ำปลาพริกมะนาวเติมอาหารบางอย่างหน้าตาแย้มยิ้มกันเป็นแถว ส่วนผม |
| ประเภทไม่เติมอะไรก็กินได้ (ยกเว้นต้มจืดกับข้าว ไม่ไหว 555) |
|
| เดินลงมาจากร้าน อากาศหนาว เย็นจนต้องกระชับคอเสื้อแจ๊กเก็ตให้แน่นขึ้นเดินข้ามถนนลงบันใดคอนกรีตไปสู่วงเวียนชื่อ |
วงเวียนแห่งชีวิตหนุ่มสาว เป็นถนนคนเดินกลางคืน....ขายของสารพัด
|
|
| เดินไปเดินมา ผมก็มัวถ่ายภาพนาน เพื่อน ๆ คงรำคาญ 555 เลยเดินหายไปกับฝูงชนเหลือคนเดียว แต่ผมไม่กลัวจะกลับที่พักไม่ได้ |
| คือยืนแถวนั้นยังเห็นตัวอาคารโรงแรมอยู่ |
 |
เดินไปเดินมา เมื่อยน่อง แล้วก็หนาว เลย เข้าไปนั่ง ตรงวงเวียนข้างบ มีขอบปูนนั่งตรงนั้นแหละ |
ทั้งที่ เพิ่งทานข้าว มาเยอะ แต่พอเห็น ไก่ปิ้ง ลูกชิ้น ร้อน ไอ ฉุย หอม กลิ่นลอยมา น่ากินอีกแหละ แต่ ก็กินไม่ไหว
 |
เสื้อผ้าผ้าพันคอหญิงสวย เยอะมาก |
| ชาวเวียตนามหนุ่มและสาวเขาชอบสั่งอาหารปิ้งย่างหรือพวกน้ำอะไรร้อน ๆ แล้วเดิน |
| |
| ไปนั่งรอ ที่วงเวียน คนขายจะยกไปส่ง ผมไปนั่งพัก มอง เพลินเลย... เห็นภาพแบบนี้ ผมนึกถึง |
 |
บล๊อกเกอร์หนุ่ม ๆ แห่ง บล๊อกแกงค์ นะเนี่ย น่าจะชอบ 555 บังเอิญถ่ายมานะครับ มิได้ตั้งใจ |
หายเมื่อย ก็เดินกลับ ไปเส้นทางเดิม เป็นบันใดคอนกรีต ที่เดินขึ้นไปอีกถนน ที่ยกสูงเดินไปเรื่อย ๆ หนาวมาก เห็นเขาขาย
 |
มันเผาข้าวโพดปิ้งกับขนมอะไรไม่รู้ไม่เคยเห็นหักหัวมันออกเห็นเหลืองน่ากินร้อนไอลอยฉุย
 |
ตุ๊กตา ของน่ารัก ๆ ก็มีแยะ
 |
เดินกลับไป ข้างหน้าโรงแรมที่พัก จะเห็นแผงขายของ เห็นคนแต่งตัว สวย ด้วยสีสัน น่ามองอาหารมีหลากหลาย ที่นี่เขานิยม |
| นั่งเก้าอี้พลาสติก เตี้ย... ชนิดนั่งแล้ว หัวเข่าชันขึ้น |
 |
ถ้าเป็นเรา ตอนลุกขึ้นมีปัญหาเข่าแน่นอน ส่วนพวกเขาที่เป็นหญิง ตัวจะเล็ก เลยนั่งกันสบาย ๆ ลุกขึ้นสบาย ๆ |
 |
ถ้า เดินไป เห็น ป้ายราคาสินค้า 100 K หมายความถึง ต้องเติม 0 อีก 3 ตัวคือ 100,000 ดองเป็นสินค้ามือสอง |
| ไกด์สาว บอกว่า ถ้าซืือสินค้า จากแผง ริมถนน ให้ต่อเยอะหน่อย เพราะเรียกผ่านมาก ๆ (1 แสนดองประมาณ 159 บาท) |
 |
แต่ถ้าเห็นสินค้าวางกลางถนนคนเดินเขาขายถูก..แล้ว(ไม่ใช่ในร้านค้า) ไม่ควรต่อแต่ถ้าจะต่อก็ไม่เป็นไร |
| ระหว่างที่เมื่อยและนั่งพักตรงวงเวียนถ่ายภาพไปเรื่อย ๆ สังเกตนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่จะเป็นชาวเวียตนามจากจังหวัดอื่น |
ฝรั่งหลายชาติและแน่นอนไทยก็มี
|
| ผมนั่งเงียบไม่ได้คุยกับใครเพราะพูดไม่เป็น |
| ย้ายที่นั่งหลายที่เพราะคอยหลบกลิ่นควันบุหรี่ที่พวกเขาชอบสูบกันจังเลยฟังเวียตนามพูดเพลินดี |
| |
| มีอยู่กลุ่มเขานั่งคุยกันไม่ต่ำกว่า 8 คนทั้งหญิงชาย |
| ฉันว่าอีตาคนนั่งถือกล้องใส่แว่นนี่ต้องฟิลิปปิน พูดแล้วหันหน้ามามองที่ผม.. |
| |
| ไม่ใช่.. อินโดนีเซียหรือว่าญี่ปุ่น.... ฟังภาษาไทยพวกเราไม่ออกดูซินั่งเฉยไม่ยิ้มคงจะไม่รู้เรื่อง |
| เออ กรูว่า ไอ่ปินวะหน้าตาดีถ้าหน้าไม่ยับไม่มีริ้วรอยคงหล่อว่าไงสนปะ |
| สน...แต่ อิ อิแก่ไปวะ |
| ผมเลยปล่อยให้เขาพูด ทำเป็นไม่รู้เรื่องแต่เคืองในใจนะแหมจะให้เหมือนดาราเกาหลีหน่อยไม่ได้ ฮึ |
งั้นกลับห้องพักดีกว่า... ยังไม่รู้ว่า เพื่อนร่วมห้องกลับกันหรือยัง
|
| ชักอยากจะอาบน้ำอุ่นจัด ๆ แต่งตัวชุดนอน แหะ ๆ ก็ขาสั้นเสื้อคอกลมกับเสวตเตอร์อีกตัวสอดตัวเข้านอนใต้ผ้าห่มดีกว่า |
จะนอนแล้วนึกได้ว่า เพื่อน ๆ ผู้ชายถามว่าหญิงเวียตนามสวยเปล่าก็มีคละกันแต่ หุ่นบึบบับ หรือท้วมระยะสุดท้ายไม่ค่อยเห็น 555
นี่นักศึกษาหุ่นดี คงเพราะเขาชอบกินผักแบบข้างบน ผมไปก็กินผักเยอะมากเช่นกัน เพื่อจะได้ลดพุงลงบ้าง
ข้างล่าง เป็นสาวทำงานบริษัทในเมืองถ่ายใกล้กับร้านขายเฝอที่ ประธานาธิบดีอเมริกาไปกินแน่นอนผมก็ไปด้วยแต่หลังจากท่านไปหลายปี 555
ที่เวียตนามเป็นเมืองที่น่าสนใจหลายอย่างไว้ค่อยเล่าบล๊อกต่อ ๆ ไปครับ
|
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| st ผู้เข้าชม 2,208,815. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
ภาพจำของผมในหลายปีที่ผ่านมา
คือ นางแบบเวียดนามสวยมากครับ
ชุดประจำชาติของเค้าดูสวยสง่า น่ารัก
ใส่แล้วเห็นรูปร่าง แต่ดูไม่โป๊
ส่วนเวียดนามยังไม่เคยไปเลยครับพี่