| No. 968 ให้อภัยและระลึกถึงบุญคุณ (ตะพาบ) |
|
| ให้อภัยเหรอครับ ไม่ค่อยอภัยให้ใคร เปล่าใจร้ายเคียดแค้นใคร คงเป็นเพราะไม่ค่อยโกรธอะไรใครเท่าใด (ในปัจจุบัน) |
| อีกอย่างก็ไม่ค่อยมีใครทำร้ายด้วยวาจาหรือการกระทำ |
| |
| เคยมีหนักหน่อยก็พอมี ทำงานจันทบุรีเมืองแห่งไข้มาลาเรียซึ่งทำงาน |
| หลายปีวนเวียนอยู่ในป่ายางพาราและป่าจริงเจอยุง ทากความหิวขณะติดอยู่ข้างลำห้วยข้ามน้ำไม่ได้ น้ำป่าไหลแรงติดอยู่ |
| ทั้งคืนในความมืดคนเดียวงานที่ทำก็ไม่ประสพความสำเร็จเท่าใดได้เงินมาก็ไม่เหลือเงินเก็บเลย |
| คิดจะลาออกติดต่อลูกพี่คือสมุห์บัญชีใหญ่ ที่บริษัทกรุงเทพว่าจะลาออก พี่ช่วยหางานใหม่ให้ผมหน่อย |
| ลูกพี่ก็ใจดีมาก เออ..รอหน่อยนะ |
| ไม่ถึงเดือนก็ติดต่อว่าคุณไวน์ไม่ต้องลาออกทำงานบริษัทเดิมแต่เปลี่ยนหน้าที่ทำงานภายในสาขาบริษัท |
| มีสาขาให้เลือก เชียงใหม่ เพชรบูรณ์ พิษณุโลก |
| ผมเลือกพิษณุโลกเพราะลูกพี่บอกว่า เป็นสาขาใหม่มีแนวโน้มว่างานจะดีขึ้นทุกวัน ที่ผมไม่เลือกเชียงใหม่ทั้งที่เป็น |
| จังหวัดที่เคยอยู่เคยเรียนมาตั้งแต่เด็ก |
| ย้ายไปเป็นสมุห์บัญชีสาขาโชคดี มี ผจก.สาขาชาวสุพรรณบุรีที่พูดน้อย แต่เป็นหลักเป็นฐานคือพูดเป็นติดต่อหน่วยราชการ |
| เก่ง หาคนมาทำงานได้มาก. |
| ทำงานที่นั่นสนุกมี พนักงานชายหญิงหลายคน พนักงานขายเยอะผมกับพนักงานก็บริการอย่างเต็มที่ ตกเย็น |
ตามประสาคนโสดก็ไปนั่งริมน้ำร้านอาหารดื่มกินกันเต็มที่
|
| กิจการของสาขาดีมากผมกับเพื่อนช่วยกันทำงาน และได้รับชมในที่ประชุมสมุห์บัญชีสาขาสังกัดภาคเหนือระยะนั้นมี 12 สาขา |
ก็ปลื้มใจและคิดว่า เปลี่ยนการทำงานงานสนามการขายมาทำงาน ภายในแทนดีกว่า
และก็เป็นจริงพบความสำเร็จค่อนข้างมากเลยระลึกถึงลูกพี่ตลอดมา คือคุณปรีชา ฯ สมุห์บัญชีใหญ่
ค้นหาภาพลูกพี่เจอภาพเดียว
ครั้งที่ผมไปรับการฝึกอบรมวิชาคณิตศาสตร์ประกันภัยเพิ่ม ที่ ม.จุฬา ลูกพี่นั่งอยู่ บริษัทบังคับผมไปรับการอบรมนะครับผมไม่ชอบคณิตศาสตร์เลย ถูกอบรมและทดสอบว่าผ่านก็รับประกาศนียบัตร
 |
ลูกพี่ส่งพนักงานใหม่ไปฝึกงานที่สาขาพิษณุโลกมีตั้งแต่ คนจบ |
| ปวช. ปวส. จาก ม.ช. มธ. พนง.หนุ่มพวกนี้อาจจะยังทำงานไม่เป็นแต่มีไหวพริบหลายคน |
| ฝึกงานให้ครบเวลาครึ่งปีก็ส่งตัวไปเป็นสมุห์บัญชีอื่นสามสี่สาขา |
| วันดีคืนดีลูกพี่ก็ส่ง น้องชายไปฝึกด้วยและฝากฝังให้เคี่ยวหน่อยมันชอบดื่ม ไหวพริบน้อยหน่อย 555 |
| ก็โอเค.. ผมก็พาไปกรึ๊บบ้างไม่บ่อยนัก |
| ทำงานกันหนัก ถ้างานไม่เสร็จก็นั่งทำต่อบางวันถึงสามทุ่มกว่า ผมมีรายได้พิเศษจากงานเข้าสาขาเลยนำรายได้นั้นมา |
| จ่ายค่าอาหารเลี้ยงพนักงานแทนโอที |
| จำได้หรือเปล่าผมเกริ่นตอนต้นว่า อยู่จันทบุรีไข้มาลาเรียเยอะ... ย้ายไปอยู่พิษณุโลกไม่นานก็เป็นไข้จับสั่น คือหนาวสั่น |
จริง ๆ ขอผ้าห่มน้อง ๆ เขานำมาห่มให้ 4 ผืนก็ไม่หายน้อง ๆ เลยหามจากชั้นบนเพื่อนชื่อ
สถิตย์ สะท้านไตรภพ/เทศศิริ (คนสูงยืนตรงหน้าภาพในหลวง)
 |
| พาขึ้นสามล้อไปโรงพยาบาลพุทธชินราช หมอเขาตรวจหลายอย่างจำได้ว่า มีการเจาะไขสันหลังด้วยเขาให้นอนเอียงข้างงอตัว |
| อยู่รักษาตัวที่ ร.พ.หลายวัน ก็กลับไปพักที่ชั้นบนบริษัทได้ |
| หมอบอกว่า เป็นไข้มาลาเรียอาจจะติดจาก จันทบุรีก็เป็นไปได้เชื้อจะฝังตัวสงบนิ่งเมื่อ ดื่มมากร่างกายอ่อนแอเชื้อเริ่มแข็ง |
| เข้าโจมตีแสดงตัวเป็นเจ้าของร่าง.. |
| นอนพักแบบร่างการอ่อนแรงผอมซีด... อยู่ เจ้าพิช.. คนนครศรีที่ผมสอนงานเกือบครึ่งปี ก้มตัวต่อยผมที่ผอมนอนซม เลยปัดป้องต่อยตอบ เราสองคน |
| เจ็บด้วยกันทั้งคู่จนคนข้างล่างได้ยินเสียงคนต่อสู้กันขึ้นมาห้าม |
| พูดคุยกันหลายคนเลยรู้ว่า เจ้าพิษ เอ้ยพิชโกรธเพราะเข้าใจว่าผมรายงานความประพฤติไม่ดีจนบริษัทมีคำสั่งให้ย้าย |
| ด่วนเข้าสำนักงานใหญ่เรียกว่า ย้ายขาด |
| อีกสองเดือนต่อมานั่งทำงานอยู่ มีคนหลายคนตามปกติ เจ้าพิชเดินเข้ามาทักทายคนอื่นแล้วก็ผละมาหาผม |
| ยกมือไหว้อย่างนอบน้อม |
| ผมขอโทษพี่ด้วย ผมเข้าใจผิดคิดว่าพี่รายงานว่าผมเมาไปต่อยคนหลายครั้ง 555 ผมรู้แล้วว่า จ่าวิชัยรายงานไม่ใช่พี่ |
| เออ ไม่เป็นไรพิชมาหาแฟนเหรอ |
| ครับพี่ |
| มานั่งคิดเรื่องราวในชีวิต การทำงาน ค้าขายพบคนมากมายมีโกรธกันหลายคน ระยะหลังมานี้ได้เข้าเรียนทำสมาธิ |
| คือเข้าวัดบ้างมีความเข้าใจจิตของคนรอบข้างมากไม่ค่อยโกรธใครเท่าใด |
| แม้จะยังมีอารมณ์โกรธอยู่บ้างเพราะ สติยังไม่แก่กล้าและแหะ ๆ ยังไม่ แก ร่.. เท่าใด.. เมื่อทำสมาธิบ่อยจิตจะมีพลังจิต |
เข้มแข็งมีเมตตาต่อคนทั่วไป หากมีความโกรธจะหายโกรธเร็วขึ้นกว่าเดิม
 |
นำภาพนักศึกษาครูสมาธิที่ เรียนทฤษฏี สอบทฤษฏี/ปฏิบัติผ่านแล้ว เดินธุดงค์/ค้างในป่าบนดอย เป็นการสอบภาคสนามก่อนเรียนจบมาให้ดูเป็นตัวอย่าง
การอภัยเป็นสิ่งที่ดีสำหรับตัวเราเองจิตแจ่มใสเลยชวนเพื่อน ๆ เข้าเรียนศึกษาสมาธิ.... ที่ไหนก็ได้แต่ถ้าจะให้ดี |
| ไปที่...... |
| อ้าว ๆ อย่าเพิ่งคลิ๊กหนีซิครับ 5555 |
| |
| เพราะเรียนสมาธิฝึกบ่อยแล้วอารมณ์ดี คิดอะไรก็ปลอดโปร่งครับ |
| |
| ขอบคุณเพื่อนที่ให้ใช้ภาพประกอบ |
| L |
| st. 1,833,788 |
| = |
| ขอบคุณเพื่อนที่แวะมาเยือน กรุณาทิ้งร่องรอยไว้นิด ผมจะได้กลับไปเยือนได้ถูกครับ |
| |
| Diarist |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
อ๊าว...ไปร่วมชุมนุมกะเค้าด้วย..อิอิ
เสรีภาพคะ...ไม่ว่ากัน...