No. 1036 ทดลอง ที่แตกต่างกัน..?. (ตะพาบ) |
 |
ปกติ เข้าทำงานที่ไหนก็ตาม จะเข้าทำงานอย่างจริงจังเป็น พนง.ระดับต้น ไต่ขึ้นระดับต่าง ๆ ถึงระดับ บน(หน่อย) |
ขายสินค้าของตนเอง ทำ สนง.บัญชี เมื่อทำแล้วจะมุ่งทำให้งานเดินไป มีอุปสรรคใดก็จะแก้ไข |
ไม่มีการทดลองทำ แต่..ว่ามันจะไหวเปล่า…? ก็นาย ๆ คงคิดแหละ มีที่ทดลองคือ ลงแข่งวิ่งมาราธอน นึกหวั่น ๆ เริ่มลงแข่งจากระยะ 5 กม. ตามด้วย 10.5 กม ต่อมา 21.5 กม |
เราน่าจะทำเวลาได้ตามที่กะไว้ ที่ทดลองประจำคือแหะ ๆ การลอกการบ้านตอนเป็นเด็กหนุ่มเผื่อครูจับไม่ได้ |
ที่ผมทำเพราะความไม่รู้เรื่องมากกว่า ก็เป็นเด็กหลังห้อง .... ลอกการบ้านเพื่อนมา |
ตลอดเพราะสมองไม่พัฒนา ลอกจนหมดแล้วลองตรวจน่าจะครบแล้วก็นำส่งครูปรียา |
วันรุ่งขึ้น ครูปรียาก็เรียก |
นายไวน์มาหน้าห้องซิ ... ผมก็งง อะไรหว่า |
เธอลอกการบ้านนายประสิทธิ์ใช่ไหม |
ก็ ๆ คือ ๆ ....ครับครู |
รู้หรือเปล่าว่า ครูรู้จากไหน ......เลยตอบ ไม่รู้ครับ... ทำเสียงแบบลุงคนนั้นไง แหะ ๆ ) |
นายประสิทธิ์ ทำน้ำหมึกปากกาหยดไว้ สองจุดนี่ไง เธอก็มีสองจุด ว่าแล้วครูก็โชว์สมุดการบ้านประสิทธิ์.. พลางกำชับว่า |
หัดเรียนทำการบ้านเองเอาละ... ไปลอกการบ้านข้อนี้ 20 จบมาส่งให้ครู |
ครับครู.... เพื่อน ๆ นั่งอมยิ้มหัวเราะกันเป็นแถว... ผมก็มองพวกมันอย่างเคียดแค้น ก็ไอ้รูญตั๋น ไอ้กำธรก็ลอกประสิทธิ์ |
แต่ครูไม่รู้ ฮึ.. |
โตมาประสิทธิ์.กำธร เป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยปิดในกรุงเทพ และเชียงใหม่.. มันเก่งกว่าผมจริง ๆ ผมก็ยักต๊อกต๋อยตลอด |
|
หลังจากที่เข้าเรียนต่อในกรุงเทพ เรียนรู้ และเลียนแบบ 555 เริ่มตริตรองไม่เชื่ออะไรง่าย ๆ |
เข้าทำงานครั้งแรกบริษัทแห่งหนึ่ง รุ่นพี่ที่กำลังทำงานคีย์ข้อมูล เข้าคอมพิวเตอร์ IBM รุ่นใหญ่มาก ๆ สูงท่วมหัว |
|
ให้ผมทดลองคีย์ ก็โอเคทดลองทำอยู่ ไม่ได้กลัวการคีย์อะไร เพราะพิมพ์ดีดอยู่ขั้นใช้ได้ |
แต่กลัวไฟดูดจากเครื่องคอมพิวเตอร์รุ่นแรก ๆ ของ ไทย เครื่องนี้มีจุดอ่อนตัวเครื่องเป็นโลหะ คนผลิตคงจะเผลอเก็บสายไฟ |
บางเส้นไม่หมดน่าจะไปแตะตัวเครื่อง..เลยช๊อตเป็นบางครั้ง หุ หุ (น่าจะมีทำสายดินลงกราวด์ไว้แล้ว) |
หลังจากนั้น่สิบปีกว่าได้มั้ง ได้ใช้คอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะ เริ่มมีเวิร์ดราชวิถี เวิร์ดจุฬา และก็โลตัส (คล้าย Excel) |
มีเพื่อนรุ่นน้องช่วยแนะนำนิด ๆ จริงแล้วเขาอยากจะสอนทุกขั้นตอน แต่ผมไม่ยอมรับ 555 คือเป็นคนหัวช้าแตไหนแต่ไร |
เกรงใจเขาด้วยที่ต้องมานั่งเสียเวลาสอน |
เลยเข้าเครื่องทดลองทำเอง ที่ละขั้นตอน ทำซ้ำ ๆ ..... และลองหัดเขียนสูตรคำนวณใส่คอมพิวเตอร์ |
|
ปัจจุบันเขียน/ทำบล๊อกแกงค์ ก็ทดลองทำแบบ งู ๆ ปลา ๆ มาตลอด.. ไม่พัฒนากับเขานำภาพถ่าย..ลงบล๊อกไม่เป็นเลยเขียน |
บรรยายเป็นส่วนใหญ่ เพื่อนหลายคน...คงรำคาญขี้เกียจอ่าน เลยกระตุ้นให้ลองทำ แต่ต้องย่อภาพ |
เอาละซีทำไงดี ทดลองทำ มีซอฟแวร์หนึ่ง ใช้วิธีทริม(ขลิบตัดแต่ง)ภาพทีละข้าง มันยากจริง ๆ แต่ก็ทนทดลองทำไปเรื่อย ๆ |
กว่าจะครบสี่ด้าน ลองก๊อปปี้ไปลง อ้าวยังมีขนาดใหญ่เกิน ก็ต้องไปขลิบภาพให้เล็กลงอีก |
 |
และแล้วก็ลงภาพได้ น่าจะได้ภาพขนาดเล็กขนาด 9 X 7 ซม. เพื่อน ๆ ชมเช่น (นี่คือภาพชุดแรกที่ลงบลีอก)  |
จริงแล้วซอฟแวร์นั้นเขา คงให้ตัดภาพได้ 4 ด้าน ใช้ดึงมุมหรือเส้นทะแยงพรรคฺ์นั้นแต่ผมไม่รู้นี่นา และต่อมาก็เริ่มพัฒนา |
ลองและเรียนรู้ ทำภาพให้เต็มหน้าได้แต่ ลดพิคเซลลง ให้ความคมชัดลดพอกับสายตา |
|
ทีนี้เล่าเรื่อง ทดลองด้านศาสนาบ้าง ปกติผมเชื่ออะไรยากอยู่แล้ว |
ตั้งแต่เด็กแล้ว เห็นภิกษุหรือพระสงฆ์ผมมักจะไม่เข้าใกล้ กลัว...... คือไม่รู้จะพูดแบบไหนกับหลวงพี่ เคยมีคนชวนไปวัด |
ผมมักจะเลี่ยงแต่บางครั้ง ต้องไปก็เห็นหลวงพี่น่าจะหลวงตานั่งหลับตาเทศน์ |
ผมก็นั่งแอบอยู่หลังเสาศาลาแหะ ๆ กลัวท่านเห็นคือ ผมจะหลับตามหลวงตา ๆ ก็สวดอะไรไม่รู้แปลไม่ออกบางท่าน |
ก็สอนพุทธประวัติเรื่องนี้เชื่อได้เพราะไม่มีพิศดารนั่งฟังรู้เรื่อง แต่ถ้าบุญ บาปตกนรก นี่จะไม่เชื่อเลย |
|
เป็นไปได้ไง.... พ.ส.แหะ ๆ เลียนแบบคนเข้าใช้เรียกพระสงฆ์ บางองค์เช่นหลวงพี่นิกร เทศน์โน้มน้าวจิตใจคนแก่ |
ว่าชาติก่อนโยมกับ อาตมาเป็นแม่ลูกกันชาตินี้ได้มาพบกัน (จะได้จ่ายเงินทำโน่นทำนี่) |
ไม่นานก็มีข่าวว่า พระรูปนี้มีลูกขึ้นมาเฉยเลย มีเมียโผล่มา....หนังสือและทีวีเจาะซะพรุน เมื่อไม่กี่ปีก็มีเณรคำโน้มน้าว |
แบบหลวงพี่กร อีกแหละว่า ชาติก่อนเป็นแม่ลูกกัน เฮ้อ.. แล้วก็มีเรื่องไม่ดีอีกจนกระทั่งหนีไป ตปท.แล้วถูกส่งกลับไทย |
บอกตรงไม่เคยศรัทธาหรือความนับถือมาตั้งแต่แรก ผมเลยหลีกเลี่ยงการเข้าวัดไม่สนใจเลย |
|
มีพระองค์เดียวที่ผมเห็นว่า เคารพศรัทธาที่ท่านสอน ท่านเทศน์ภาษาไทย คือหลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ(เริ่มบุกเบิกสอนที่ เชียงใหม่ ก่อสร้างพุทธสถาน(ใกล้สะพานนวรัฐ) |
ผมพบท่านตอนที่ผมอายุ 12 - 13 ขวบ และมาพบอีกครั้งที่วัดชลประทาน ปากเกร็ดผมไปร่วมงาน บวชพี่ชายและฟังคำสอน |
ท่านมาตลอดแต่ไม่บ่อยนัก และต่อมาศรัทธา..พระอาจารย์ตามภาพข้างล่างนี้  |
จนวันหนี่งเมื่อสิบปีเศษมานี้ ได้อ่านหนังสือประวัติหลวงพ่อจรัญ.ฐิตธมโม วัดอัมพวันสิงห์บุรีที่เรียบเรียงโดย รศ.สุทัศศา |
อ่อนค้อม เริ่มรู้สึกว่า ทำบาปนั้นจะมีความทุกข์ ใจทุกข์กายรับ กรรมนั้นจริง ตลุยอ่านหนังสือได้ 4 เล่ม (จาก 7 เล่ม) |
เลยไปทดลองทำสมาธิที่วัดพระรามเก้า กท. ตอนกลางคืนระยะสั้น จิตใจเริ่มสงบมีความแปลกกว่าชีวิตปกติ |
|
ทดลองไปทำสมาธิต่อที่ 1.วัดอินทรวิหารบางขุนพรหม 2.วัดธรรมมงคลสุขุมวิท 101... 3 ร่มอารามธรรมสถานคลองสิบ |
ที่ปทุมธานีแต่ละแห่งใช้เวลาต่างกัน และได้พบความจริงบางอย่าง ควรทดลองดู |
สนใจ สถาบันพลังจิตตานุภาพ(วัดธรรมมงคล) มากเลยสมัครเรียนหลักสูตรครูสมาธิ(กะเรียนให้รู้และทำสมาธิเอง) |
|
แต่ยังไม่ถึงเวลาเรียน เลยไปฝึกปฏิบัติธรรมที่ สำนักสงฆ์เขาพระครู อ.ศรีราชาระยะสั้น. บ่ายวันเสาร์ขอลาจากศิลแปด |
ถือศิลห้าตามเดิม รีบขับรถกลับกรุงเทพ เพราะจะต้องเข้ามอบตัว รับปฐมนิเทศน์วันรุ่งขึ้น จาก  |
หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินธโร (สมเด็จพระญานวชิโรดม) แห่งวัดธรรมมงคล เพื่อเข้าเป็นลูกศิษย์ท่าน |
นั่งแท๊กซี่ไปวัดธรรมมงคล มีคนไปเข้าพิธีมอบตัวเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อมาก...น่าตื่นเต้น วันรุ่งขึ้นไปทำงานตามปกติ |
 |
ทุกวันหลังเลิกงานจะรีบขับรถจากสีลม มาที่วัดธรรมมงคลเข้าเรียนเป็นครูสมาธิ เริ่มแน่ใจแล้วว่า "ไม่ใช่การทดลอง" |
แต่เป็นการเรียนสมาธิอย่างจริงจังเป็นเวลา 6 เดือนต้อง(ทำชั่วโมง)ให้ครบตามหลักสูตร  |
สอบข้อเขียนให้ผ่าน สอบภาคปฏิบัติผ่าน แล้วจึงมีประกาศให้ สอบภาคสนามโดยเดินธุดงค์ขึ้นดอยอินทนนท์เชียงใหม่ |
กินนอนปฏิบ้ติที่นั่น... รุ่น 29 ที่ผมเข้าเรียนอย่างจริงจังมีคนมีสิทธิเดินธุดงค์รุ่นนั้นประมาณ 2500 คนเศษ |
 |
สิ่งที่ผมแน่ใจคือ การเรียนทำสมาธิและปฏิบัติธรรมมีชีวิตที่ สมถะเรียบ ๆ เป็นการสะสมพลังจิตให้เข้มแข็งเมื่อมีสิ่งใด |
เข้ามาในชีวิตค่อนข้างแยกออกว่า สิ่งไหนควรทำ ไม่ควรทำ |
พยายาม..ใช้คำนี้เพราะยังมีกิเลศอยู่ ไม่ทำบาปหรือละเว้นหลาย ๆ อย่างที่ไปทำความลำบากใจคนอื่นหรือเบียดเบียนคนอื่น |
ทั้งใจ วาจา |
เริ่มรู้แล้วว่ามีความสุขพอประมาณ ไม่ต้องการอะไรมากแล้วโชคดีที่ผ่านมา |
ได้ทำงานมาก มีเพื่อนที่คอยช่วยเหลือเรา และเราช่วยเหลือเขา. |
ผมว่าดีนะในการ ทดลองทำ ปฏิบัติ ทดลองเรียนรู้ |
สนใจเรียนรู้การทำสมาธิ มุ่งไปตามพระอาจารย์ที่ผมลงภาพไว้ แต่ละที่เน้นปฏิบัติ มีพิธีกรรมน้อย (เกือบจะไม่มี) ใช้ภาษาธรรมดาแบบที่เราใช้ทุกวัน |
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
st ผู้เข้าชม 2,066,354. |
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
|
Diarist |
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
เลียนแบบไม่มีใครว่า
แต่ให้เครดิทเขาสักหน่อย
แต่ดันไปบอกว่าผู้นำเขาก็คิดแบบนี้
ผมก็คิดของผมแบบนี้
อันนี้โดนครูจับได้ แล้วยังแถ
ไปแถระดับโลกแบบนี้
น่าอายนะครับพี่ 555
เรื่องย่อไฟล์ภาพ ผมใช้โปรแกรม Photoscape ทำครับ
ใส่กรอบสวยๆได้ด้วย ตอนนี้ระบบบล็อกแก๊งลงรูปง่ายกว่าเดิมเยอะเลยนะครับ
แต่ผมยังชินกับการฝากรูปไว้ที่ blogger
แล้วค่อยใช้ลิ้งค์มาแปะรูปในบล็อกอีกที
จริงๆลงด้วยบล็อกแก๊งเลยก็ได้
เรื่องการวิ่ง และการปฏิบัติ
เป็นการทดลองที่ต้องลงมือทำ
จึงจะเห็นผลจริงๆครับพี่