| No. 1024 ลุยน้ำ-โคลน-สายฝน @ จันทบุรี |
 |
ตื่นขึ้นมาได้ยินฝน ตกถูกหลังคาห้องแถวไม้ที่บริษัทเช่าไว้เป็นสำนักงานติดต่อ |
| ลุกมองลอดหน้าต่าง สายฝนตกสู่ห้องน้ำ ที่แยกจากตัวบ้านกั้นด้วยสังกะสีสูงเลยหัวเปิดโล่งไม่มีหลังคา เลยไปเป็นสวน |
| ยางพาราฝนไม่แรงแต่ตกเป็นสายไม่หยุดอากาศเย็นค่อนข้างมาก |
| วันนี้มีนัดนำเงินไปจ่ายให้ลูกค้าที่อำเภอมะขามที่ห่างจาก ตัวตลาดเมืองจันท์ไปค่อนข้างไกล(ในสมัยนั้น) ที่นั่นเต็ม |
| ไปด้วยสวนทุเรียน เงาะสีชมพูแต่ถนนไป อ.มะขามยังเป็นดินลูกรังแฉะในฤดูฝน |
| ลุกขึ้นล้างหน้าแปรงฟัน แต่งตัวเรื่องอาบน้ำเย็น ๆ กลางสายไม่เอา ล้างหน้าก็พอใส่เสื้อกลัดกระดุมใส่กางเกงแล้ว |
| พับขากางเกงขึ้นเกือบถึงเข่ากันมิให้ขากางเกงเปียกเมื่อรถมอเตอร์ไซค์วิ่ง |
| |
| จ้ดเอกสาร..เงินสด 20,000 บาทที่ถอนไว้เมื่อวานใส่กระเป๋าหนังแบนมัดติดตรงถังน้ำมันรถมอไซค์ด้วยยางใน |
| รถจักรยานเก่าจนแน่นเปี๊ยะ รองเท้าหนังใส่กระเป๋าผ้าใบติดไว้ข้างรถ ใส่รองเท้าแตะสวมเสื้อกันฝนสีเขียว แบบผ้าปันโจ |
เป็นเสื้อกันฝนสี่เหลี่ยมตรงกลางมีที่ สอดหัวใส่ฮูดก็หมวกแบบทหารใช้เมื่อสวมแล้วจะตกรอบตัว
 |
| กันฝนได้ดีเรียกว่าคลุมเกือบทั้งตัว |
|
| จูงรถออกไปนอกตัวบริษัทปิดประตู ใช้เท่าสตาร์ดรถสองสามทีก็เบิ้ลให้เครื่องร้อน.รถที่ใช้เป็น มอเตอร์ไซค์ |
| ยี่ห้อ MZ 125 CC จากเยอรมันคันที่รุ่นพี่ที่ทำงาน ขี่ไปคว่ำตายที่ระยองคันเดิม... ขี่มอไซค์กรำสายฝน |
| ผ่านสนามบินเล็ก อ.ท่าใหม่มุ่งสู่ ริมน้ำจันท์ในเมือง |
เกือบยี่สิบกิโลเมตรก็เข้าสู่ตัวตลาดจันท์ เอารถไปฝากบ้านลูกค้าที่อยู่ริมน้ำ คนทั่วไปเรียกแม่น้ำจันท์ จริงแล้วเป็นคลอง
 |
โบราณคงจะเป็นร่องน้ำกว้างหน่วยราชการก่อนที่พวกเราจะเกิดคงจะขุดขยายกลายเป็นคลอง |
| แวะกินกาแฟ อิวจาก๊วยก็ปาท่องโกไป 4 ตัวอร่อยรอเรือโดยสารไป บ้านลูกค้าที่เสียชีวิตนำเงินไปจ่ายกรณีเขาตาย |
| บ้านลูกค้าอยู่ริมน้ำไม่มีถนน เดินทางได่ง่ายต้องใช้เรือ คล้ายแบบข้างล่างแต่บรรทุกของเต็ม.. |
 |
เรือค่อย ๆ แล่นไปคนขับเรือคอยมองไปข้างหน้าถ้าเห็นเรือพายของชาวบ้านมา คนขับเรือจะ |
| พาเรือชิดขวามือแตกต่างกว่า การใช้รถยนต์บนบกที่ต้องชิดช้าย ผมกับเพื่อนนั่งบนเก้าอี้ไม้ยาวๆ |
| หลังคนขับเรือจะมีปี๊บน้ำมันก๊าด กระสอบข้าวสารขนาด 100 กก. วางรวมกับสินค้าอื่นที่ผู้โดยสารเรือขนลงเรือไปใช้ที่บ้าน |
| คงจะนำไปขาย ข้างที่นั่งตรงกลางเรือมี กระสอบขนาดถุงปุ๋ย(ในปัจจุบัน) ดูแฉะ ๆ กลิ่นหอม ๆ |
| |
| เป็นกระสอบน้ำตาลจากอ้อยหรือไรไม่รู้ เพื่อนกระซิบบอกว่าถุงเล็กกว่านั้นกองไว้บนเก้าอี้ |
เป็นลูกแป้งทำเหล้า 555 คงจะทำเหล้าเถื่อน เสียงเรือดังตึ๊ก ๆ ๆ ตลอดเวลา เรือจะจอดส่งคนกับของขึ้นท่าบ้าง
(ภาพข้างล่างเป็นภาพ ปัจจุบัน และมีโฮมสเตย์ รีสอร์ทบริการ)
 |
เรือวิ่งเรื่อย ๆ ช้าไม่เหมือนขี่มอไซค์ครี่งชม. เรือก็จอดให้ผมกับเพื่อน ลงท่าน้ำ เอะขึ้นท่าน้ำมั้งเรียกไม่ค่อยถูก 555 |
| ไม่ต้องจ่ายเงินเพราะจ่ายก่อนขึ้นเรือแล้ว เราสองคนเดินลัดเลาะไปทางเดินเล็ก ๆ ลื่นน่าดู |
| ไม่นานก็ถึงบ้านหลังโต มีชื่อเจ้าบ้าน...... เป็นกำนัน |
| มีคนอยู่ที่นั่นยี่สิบกว่าคน ผมนำเงิน 2 หมื่นบาทไปจ่ายให้ เมียของลูกค้ากรณีลูกค้าเสียชีวิตไม่ต้องมีพิธีอะไรเลย มอบเงิน |
| ให้กำนันช่วย ยื่นเงินให้เมียผู้ตายแล้วถ่ายภาพไว้ให้ ทีมงานบริษัทไว้โฆษณาว่า เรารับประกันง่าย จ่ายเร็วต้องบริษัท.... |
| บริษัทเขากำชับไว้ทุกสาขาว่า เวลารับแจ้งลูกค้าตาย ขอใบมรณะบัตรไว้และนัดจ่ายเงินล่วงหน้าไว้ นะ |
| ประมาณเวลาไว้ถ้า เราจ่ายไว้จะสร้างชื่อเสียงได้ดีที่สุด |
| ที่เรานำเงิน 2 หมื่นไปให้ถึงบ้าน ถ้าเป็นปัจจุบันนิดเดียว แต่เวลานั้นข้าราชการเงินเดือนเริ่มต้น 450 บาทส่วน พนง.บริษัท |
| 750 บาทก็ดีแล้ว 555 คือค่าของเงินแพง |
| ขากลับไม่ยากเลย นั่งเรือตุ๊ก ๆ ล่องลงมาอีกใช้เวลาเร็วกว่าด้วยซ้ำ ขึ้นที่ท่าน้ำเดิมไป เอารถมอไซค์ที่ฝากไว้ ผมก็ขี่ |
| กลับบริษัทที่ อ.ท่าใหม่ ตรงถนนโค้งบางกะจะ |
จะมีคนกลุ่มหนึ่ง นั่งคุยยกมือแนบตาเงยหน้าส่องดวงอาทิตย์
|
| เขาส่องดูว่า พลอยที่มีคนมาขาย เนื้อดีแสงผ่าน สีสวยก็จะต่อรองราคา จ่ายเงินกันไปแต่ไม่รู้ราคาเรื่องพลอยนี่เลย |
| รู้ว่าคนซื้อพลอยหรือวิ่งพลอยฐานะดี |
| เขาใช้รถมอเตอร์ไซค์คันโต พวก BMW ถังน้ำมันใหญ่บางคันมีกระโปะกลมโผล่ 2 ข้างมีเหล็กโค้งกันกระแทก |
รุ่นนี้ มีคันเหยียบสตาร์ต ซ้ายมือต้องยืนขนานกับตัวรถเหยียบ 2 - 3 ครั้งก็ติดรถรุ่นนี้ นิ่มนวลมาก
 |
| ถ้ารถ AJS |
| |
|
| จอดเรียงกันเป็นแถว ส่วนรถ MZ เป็นรถเยอรมันที่ผมใช้ไม่กล้าจอดใกล้ ๆ 555 อายเขา |
โชคอัพแข็งมาก
 |
เพราะพวกเราใช้เพราะ รถมันแข็งก็แข็งจริง ๆ เวลาขี่ไปตามถนนมีคลื่นเล็ก ๆ รถก็เขย่า ซี่โครงช้ำ เขาใช้บันทุกยางพารา |
| ด้วยนี่เรื่องจริงนะครับ 555 |
| |
| ผมมีหน้าที่ดูแล พนง.เก็บเงินและเร่งรัดให้ตัวแทนไปเก็บเงินไม่ให้ช้า |
| ครั้งหนึ่งไปกับ พนง.เก็บเงินชื่อ มนูญ โน่นครับป่ายางก่อนถึงน้ำตกพลิ้ว... ลูกค้าเขาไม่มีเงินสดมีแต่ยางแผ่นพาดตากไว้ |
| ในโรงทำยางเป็นตับ ลูกค้าขอมนูญช่วยรับไปขาย ๆ ได้เท่าใดก็จ่ายเงินให้บริษัทด้วย |
| ส่วนใหญ่จะรู้ ๆ กันว่ายางแผ่นจะหนักแผ่นละ 1.5 กก. (สมัยนั้น) อีตามนูญโอเค ลูกค้ายกยางแผ่นจำนวนให้พอๆ กับเงินที่ |
| ต้องจ่ายค่างวด แถมให้อีก 2 แผ่นเขาว่า ช่วยค่าบรรทุกไปขายให้ 555 |
| |
| แต่ที่น่าวิตก คือรถมนูญใส่ท้ายที่นั่งเต็มแล้วเขาเลยขอให้ผม บรรทุกใส่ไปด้วย รถผมมีเหล็กแผงวางล๊อกให้แน่น |
| กับตัวรถไว้ก่อนแล้ว ขึ้นนั่งคร่อมยางแผ่นวางซ้อนสูงถึงท้ายทอย (ตระแกรงเหล็กแบบนี้) |
|
| พอออกรถก็เซไปนิดหน่อย ถนนในสวนยางพารามันลื่นเป็นดินเหนียวสีดำแดง เลี้ยวลัดเลาะไปหลาย กม. รถมอไซค์วิ่งนิ่ม |
| เพราะยางพารามันหนักกว่าคน 1 คนน่าจะประมาณ 70 กก.ได้มั้งเราขี่ไป ขายที่ร้านรับซื้อก่อนถึงตัวเมือง |
| มนูญรับเงินจะไปส่งบริษัทต่อ ส่วนผมได้เงินค่ายางมาเกินมา 36 บาทได้มั้งลูกค้าเขาแถมยางแผ่นเหมือนกัน |
| |
| กลับถึงบริษัท เกือบบ่าย 3 สมุห์บัญชีรายงานว่า ลูกค้าบริษัท ถูกดินถล่มญาติกำลัง ขุดหาร่างอยู่ เลยขี่มอไซค์ไปทาง |
สนามบิน ท่าใหม่ลัดเลาะไป เขาพลอยแหวนไม่ได้เป็นเขาสูง เห็นหลุมขุดหาพลอยกระจายไปทั่ว ภาพข้างล่างเป็นหลุมใหญ่ทำกันหลายคน
ถึงที่เกิดเหตุชาวบ้านชี้ให้ดู อยู่เนินดินใต้ต้นไม้ใหญ่เป็นหลุมเล็ก กว้างไม่เกิน 2 เมตร
|
| ที่ลูกค้าขุดชอนเข้าไปในเนินดินสูงลึกกว่า 10 เมตรใช้ไม้ยางพาราท่อนเท่าแขนค้ำไว้เป็นตอน ๆ คงจะเจอพลอยหลายเม็ด |
| น่าจะเจอสายพลอยขุดเพลินแต่ไม่รู้ว่า ฝนตกตลอดลืมดู |
| |
| ดินมันอ่อนตัวทรุดปิดทางเสียงดัง เพื่อน ๆ ที่อยู่อีกหลุมได้ยินก็รีบวิ่งมาดูช่วยกันขุดนานนับ ชม.ก็ได้ตัวออกมาหายใจ |
| รวยรินแล้วก็หมดลมหายใจ ญาติ ๆ เลยไปตาม ผู้ใหญ่กำนันมาสอบสวนจะได้แจ้ง ตำรวจ |
| ไปดูที่บ้านเห็นร่างคนตายมีผ้าห่มปิดไว้ มีตำรวจมาดูเหตการณ์ใช้สมุดปกแข็งสีน้ำเงิน วาด ๆ หลุมระบุ ตำบลฯไว้ |
| |
| ชีวิตคนต้องทำงาน บางคนก็เสี่ยง แล้วลูกเมียครอบครัวเขาจะอยู่แบบไหน |
| เพื่อนที่อ่านเริ่ม เอะใจ อีตาไวน์นี่เริ่มไซโคจะขายประกันแหง๋ม ๆ ไม่ต้องห่วงครับไม่ได้เกี่ยวข้อง 30 ปีแล้ว 555 |
| ส่วนตัวผมขายไม่เป็น และยังต้องซื้อประกันภัยรถบริษัทประกันภัยที่ชื่อเสียงดีด้วยความสมัครใจ |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| st ผู้เข้าชม 2,017,984. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์
พี่ไวน์ความทจำดีมากครับ
เวลาเล่าเรื่องในบล็อก
เล่าได้เห็นภาพเลย
มอเตอร์ไซด์รุ่นเก่าๆ ผมยังทันได้เห็น
แต่ไม่เคยขี่นะครับ ของผมเริ่มขี่ฮอนด้ารุ่นนันทิดาครับ 555