Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2564
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
30 กรกฏาคม 2564
 
All Blogs
 
No. 1008 หลงทาง..กว่าจะพบทางที่ใช่

No.  1008  หลงทาง..กว่าจะพบทางที่ใช่..



วันก่อนเล่าถึงจะปรับตัวเองให้เป็นคนดีเท่า ๆ กับคนอื่น 
เพราะที่ผ่านมาหลายสิบปี ได้ทำงานค่อนข้างหนักต่อสู้ปัญหานานา และได้ตัดสินใจทำบางอย่างออกไปคงจะกระทบ
กับชีวิตคนอื่นไม่มากก็น้อยเพื่อให้กิจการที่ทำอยู่ดำเนินไปได้
หลังจากนั้นได้ทำงานเพิ่ม ไปเกี่ยวข้องกับวงการน้ำเมา



รู้เหมือนกันว่า น้ำเมานี่ไม่ดีต่อสุขภาพแก่คนดื่มถ้า คนนั้นดื่มไม่ยั้ง
ตลอดเวลาที่ทำงานประเภทนี้ มีความทุกข์เพราะลูกค้ากระทำผิดเราซึ่งทำงานให้ก็ต้องเคลียปัญหาให้ก็ต้องต่อสู้หาช่อง
ทางออกให้ดีที่สุด เหนื่อยกายเหนื่อยใจมากที่สุด จนกระทั่งเพื่อนในบล๊อกแกงค์แนะนำให้รู้จัก วงการทำสมาธิ
และมีโอกาสก็เข้าปฏิบัติธรรมที่วัด
อินทรวิหารบางขุนพรหม....และได้เล่าว่าเห็นภาพที่น่ากลัวที่ในห้องปฏิบัติธรรมตอนตี 3 ทำเอาเพื่อน ๆ ที่เข้ามาอ่าน
ชักไม่อยากอ่านแล้ว 555

/////////
ผมตั้งใจจะเล่าว่าเรา ๆ  ต่างถูกคนแก่ผู้สูงวัยเล่าเรื่องผี ว่าน่ากลัวยังไม่พอดูหนังผีทำให้ จิตอ่อนแอกลัวนั่นกลัวหนี้เอ้ย
กลัวนี่มาตลอด (เลยกลายเป็นคน หลอกตัวเอง)
วันนั้นเราต่างฝึกเดินจงกรม นั่งสมาธิ ฟังธรรมมะ อาจารย์สอนให้เรารู้จักปฏิบัติตัวเองตลอดทั้งวันจนได้เวลานอนพัก
ที่ห้องพัก  ภิกษุ 3 รูปก็เข้าพักเตรียมจำวัด(นอน)  หลวงพี่จาก อยุธยาเห็นผมนั่งคุยกับหนุ่มลูกชาย
ดาราสาวท่านก็เข้ามาคุยด้วย
โยม ลุกเข้าห้องน้ำใช่เปลา ฉันเห็นเดินลงไปห้องน้ำคนเดียวตอนตี 3  กว่าได้มั้ง
อ้าวหลวงพี่อยู่ตรงไหน
อ๋อ.. ฉันลงสวดมนต์คนเดียวตอนตี 2  ทุกคืนแล้วกำลังจะนั่งสมาธิโยมเดินเข้าห้องน้ำ
อ้าวหลวงพี่เองเหรอ
ฉันเห็นโยมวิ่งขึ้นบันใดหนีอะไร
ผมคิดว่าเจอผี แหะ ๆ
โยมไม่ต้องกลัวหรอก เราอาจจะเจอวิญญาณที่ยังไม่เกิดเขามาขอส่วนบุญจากเรานะ
ครับหลวงพี่
 
มีเพื่อนหลายคนที่เคยไปปฏิบัติธรรม บางคนก็ยังไมเคยสอบถามมา...ระยะแรกที่ผมสนใจเข้าร่วมยังไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าใด
หลังจากที่ไปที่วัดอินทรวิหารจึงรู้ว่า ทำให้จิตสงบ นิ่งเมื่อมี เหตการณ์ที่ต้องให้คิดตัดสินใจ และตัดสินใจได้ถูก
แตกต่างกว่าเดิมที่บุ่มบ่ามทำความหนักใจแก่เพื่อนร่วมงานเป็นอย่างมาก
ที่วัดอินทรฯผมไปร่วมเมื่อปีพศ.2554  เข้าอบรมปฏิบัติธรรมหลักสูตรของ คุณแม่สิริ กรินชัย ที่ปฏิบัติเป็นอาคารสูง 5 ชั้น
แยกจากตัววัด  ทุกคนต้องเตรียมชุดขาวให้พอกับการใช้ 7 คืน 8 วัน(ห้ามซักผ้า) นำผ้าห่ม ปลอกหมอนผ้าปูที่นอน
ผมเลยนำหมอนอิฐติดตัวไปด้วยจะได้นอนหนุนระดับเดียวที่เคยหนุนมา
 
ชั้นล่างเป็นห้องโถงใหญ่ทานอาหาร  ชั้น 2  เป็นที่พักของสตรีผู้ปฏิบัติธรรมลักษณะเป็นแบบไหนไม่รู้นะครับ

คงเป็นแบบข้างล่างนี้ นอนกับพื้นมีตู้เก็บของใช้ (ที่ห้องพักชายไม่มีตู้ แต่นอนกับพื้นเหมือนกัน)
ภาพนี้มาจาก ภาพข่าว กทม.สำรวจขอใช้สถานที่เป็น รพ.สนาม)


ชั้นที่ 3 เป็นห้องโถงใหญ่สำหรับ เดินจงกรม นั่งสมาธิและห้องสวดมนต์ฟังคำสอนจาก พระอาจารย์และอาจารย์
ชั้นที่ 4 ผมกับพรรคพวกเข้าพักเป็นเพียงห้องโล่ง มุ้งลวดสะอาดมาก มีภิกษุที่เข้าร่วมฝึกพักด้วย..  มิได้มีเตียงอะไรนะครับ
เป็นเพียงเสื่อเราก็นำผ้าปูทับ เสียดายจังหาภาพปูที่นอนไม่เจอการนอนพักสบายจริง ๆ ไม่เดือดร้อนเลย
 
อาหาร 3 มื้อตามปกติเพียงแต่ไม่มีเนื้อสัตว์ใช้โปรตีนเกษตรแทน กินให้อิ่มพอดีเขามิได้หวงเพียงแต่ เรากินมากแต่ไม่
ได้ออกกำลังกายมากพุงจะอืด
มีที่ลำบากน่าจะเดินจงกรมอย่างที่ผมเล่าในตอนก่อน ต้องยืนในท่าสบายใช้มือขวาจับมือซ้ายไว้เหนือท้องน้อย
เขาให้เดินได้ประมาณ 3  เมตรแล้วกลับเดินมาที่เดิมเพื่อน ๆ ที่เข้ามาอ่าน โห้ยแบบนี้สบาย
ผมไม่สบายเลยยืนตรงแล้ว ก็พูดในใจว่า อยากเดินหนอ 3 ครั้ง (ช้า ๆ)



แล้วพูดว่า ยกส้นเท้าหนอ 3 ครั้งแล้วค่อยยก(ค้าง)
อยากยกเท้าหนอ 3 ครั้ง (ค้าง) แล้วค่อยยกนะครับ 555  แล้ว


อยากวางเท้าหนอ 3 ครั้งแล้วก็ วางเท้า...(วางปลายเท้าก่อน)



แล้วก็วางเต็มเท้า



แล้วก็เริ่มใหม่ของเท้าอีกข้าง
ผมจับเวลาโดยประมาณระยะทาง 6  เมตรน่าจะใช้เวลาเกือบครึ่ง ชม.. 



เพื่อนคงคิดว่าบ้าปะใครจะทำได้
ผมและทุกคนเกือบ 100  คนทำได้... เพราะหลังจากทำแล้วรู้ว่า จิตของเราจะมุ่งสู่ความสงบมิได้คิดเรื่องอื่นเลย
วันที่ 2  เราเดินจงกรมตั้งแต่ตี 4.30 และนั่งสมาธิต่อจนถึงเวลา ตี 5.30  น.. จึงลงไปทานอาหารเช้า
โหดเปล่าครับ
ผมกับเพื่อนทั้งหมดไม่มีใครพูดบ่นอะไรเลยคือไม่ได้ยินเสียงบ่นเลย  นั่นมีเพื่อนคิดในใจว่า แหง..ซิอาจารย์ห้ามพูด
นี่นา 555  ผมว่าก็มีส่วน
เพราะหลังจากเดินจงกรมครบกำหนด แล้วอาจารย์สอนให้นั่งสมาธิบริกรรมในใจ หยุบหนอ พองหนอตามลมหายใจ
ใหม่ ๆ ก็ไม่สะดวกแต่ไม่น่าเชื่อนั่งได้ 10  นาทีเข้าสมาธิได้เลย
 
เข้าสมาธิแล้วรู้สึกหรือเห็นอะไรบ้าง ไม่เห็นอะไรและไม่รู้สึกอะไรเลย อ้าวแล้วทำสมาธิทำไมเอาไว้ เล่าภายหลังนะครับ
ปฏิบัติธรรมแห่งนี้มีพิเศษคือ สอนให้รู้จักบุญคุณพ่อและแม่ และเคารพเทอดทูนในหลวง รัชการที่ 9
สอนแม้กระทั่งการทรุดตัวถวายบังคมพูดภาษาเรา ๆ ว่า ทรุดตัวนั่งโน้มตัวไปข้างหน้าเท้าซ้ายทับขาขวา ยื่นยาวเพียงใด
แล้วก้มลงกราบแบบใดอย่างละเอียดเราถูกฝึกแล้วฝึกอีกจนคล่อง


 เราจะรู้ว่าพ่อแม่รักเราอย่างไรบ้างบางครั้งน้ำตาเราคลออย่างไม่รู้ตัวจนต้องใช้มือเช็ดน้ำตา
อาจารย์ให้เราพักเป็นระยะ จะเดินเข้าห้องน้ำหรือเดินออกไประเบียงต่างพบกัน ต่างก็อมยิ้มก้มหัวให้กันแค่นั้นเอง
เรารู้ว่าคนมาปฏิบัติธรรมจะเป็น  หญิงทำงานบริษัท เป็นกรรมการบริษัท เป็นทนายความ พนง.ขาย ผจก.ระดับแผนก
มีวิศวกรหญิง 2 คนส่วนพวกผมแหะ ๆ รู้ว่าทำงานในกรุงเทพแค่นั้นเองไม่น่าสนใจ (อาจารย์เกริ่นให้รู้ก่อนเข้าอบรม)
 
แต่น่าทึ่ง คือเด็กหนุ่มอายุยังไม่ถึง 20  ปีพออยู่ห่างคนอื่นก็ที่ห้องพัก ผมเลยถามว่า นึกไงจึงมาฝึกปฏิบัติธรรม
หนุ่มเลยบอกว่า แม่สนับสนุนให้มาเรียนขับรถมาส่ง 
คุณวีนัสนักแสดงที่ผมเห็นแว๊ป ๆ  วันแรกที่พวกเราเจอกันใช่ปะ
ใช่ครับแม่ผมเอง เขาชอบด้านนี้นานแล้ว
เข้าร่วมเดินจงกรม วันละหลายครั้งต้องยืนแช่หรือยืนยกส้น ยกขาค้างนาน ๆ  ทำเอาเจ็บ ก้นกบปวดร้าวลงสู่ขาน่อง
เมื่อวางเท้าขวาลงก็ต้องทิ้งน้ำหนักตัวลงเต็มที่เพราะยกขาซ้ายขึ้นข้าง



  เจ็บครับเจ็บแทบจะขาดใจทุกครั้งที่ใช้ขาขวารับ
น้ำหนักแทบน้ำตาเล็ด วันละหลายชม. คิดดู เริ่มปฏิบัติตี 4.30  กว่าจะได้พักนอน 21.30  น.
คิด ๆ จะไหวหรือเปล่านี่เหลืออีกกี่วัน ปกติเขาให้มองไปข้างหน้าไม่เกิน 2.50  เมตรไม่ควรเงยหน้าถ้าไม่จำเป็น
ผมก็ทำตามแอบมองเพื่อน ๆ  ทั้งซ้ายขวาพวกเขายังเดินกันปกติ
วันที่ 3  ผมเดินจงกรมเจ็บมากตามปกติ นึกท้อมาก ๆ  ทำไงดีเลย เงยหน้ามองไปข้างหน้ามุมขวามือ
ก็เห็น.......ที่ไม่คาดว่าจะเห็น (ไม่น่ากลัว)
เลยหยุดดูพักหนึ่งปล่อยให้คนอื่นเดินผ่านไปผ่านมา แอบมองอาจารย์ท่านก็มองมาเหมือนกันผมก็ทำไม่รู้ไม่ชี้
เราคงต้องไม่ทำตามคนอื่นน่าจะดี....?
 
อืมม.. เรื่องราวยาวพอตามที่บล๊อกเขากำหนดไว้เล่าต่อตอนต่อไป เพื่อนที่ว่างจะเข้าร่วมปฏิบัติธรรม ระยะนี้เกือบทุกแห่ง
งดการปฏิบัติธรรมรวมกันหลายเดือนมาแล้ว ต้องรอไปก่อน


ที่นี่เช่นกันสถานที่วัดอินทรวิหารบางขุนพรหมที่ผมเคยไปปฏิบัติธรรมก็ว่าง
กทม.เพิ่งขอเข้าสำรวจจะขอใช้เป็น รพ.สนามคงเป็นเพราะสถานที่กว้าง ตั้งเตียงได้เยอะ(มั้ง) ตามภาพข้างบน
 
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ  
st ผู้เข้าชม  1,965,000.
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ
 
Diarist
 



Create Date : 30 กรกฎาคม 2564
Last Update : 30 กรกฎาคม 2564 5:01:57 น. 25 comments
Counter : 1507 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณเริงฤดีนะ, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณกะว่าก๋า, คุณทนายอ้วน, คุณmultiple, คุณหอมกร, คุณอุ้มสี, คุณกิ่งฟ้า, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณตะลีกีปัส, คุณkatoy, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณnewyorknurse, คุณSweet_pills, คุณtuk-tuk@korat, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ


 
ไอ๊หย่า..
ยังมืดอยู่เลยที่บ้าน
ยังไม่อ่านต่อ
ไว้สว่างกว่านี้ค่อยมาเม้นท์

ไปอาบน้ำ อาบท่า ล้างล้าง แปรงฟันก่อนนะคะพี่ไวน์

เรื่องหลอนๆ..ไม่ถูกกับ อ้อ ค่ะ
I'll return


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 30 กรกฎาคม 2564 เวลา:5:19:14 น.  

 
รพ.สนาม ใช้สถานที่ปฎิบัติธรรม เวลาทุกส่วนต้องร่วมมือกันอย่างจริงจัง ให้ปล่อยผ่านไม่ได้เลยทุกเสี้ยวนาที ความตายรออยู่อย่างเห็นๆ ยอดผู้ติดเชื้อพุงทุกวัน แต่เงินในเป๋าไม่พุงตาม

สวัสดีค่ะพี่


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 30 กรกฎาคม 2564 เวลา:6:14:27 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับ

พี่ไวน์มาเฉลยแล้วที่เห็นเป็นเงาไม่ใช่ผี
แต่เป็นพระ ท่านก็ช่างเลือกที่เดินและเวลาจงกรมนะครับพี่ 555

ผมไม่เคยไปปฏิบัติธรรมที่วัดเลยครับ
อ่านเรื่องราวที่พี่ไวน์เขียนแล้วรู้สึกว่า
แต่ละคนก็มีเรื่องราวที่น่าสนใจมากๆครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 กรกฎาคม 2564 เวลา:6:57:04 น.  

 
โดนพี่ไวน์หลอกไปหลายราย โชคดีเรารู้ทัน



โดย: หอมกร วันที่: 30 กรกฎาคม 2564 เวลา:8:11:05 น.  

 
สวัสดีครับคุณพี่ไวน์

อ่านดูแล้วนี่ นอกจากมีจิตใจที่มุ่งมั่นแล้ว สุขภาพร่างกายต้องแข็งแรงด้วยนะครับ
เดินช้าๆนี่ เดินยากกว่าเดินปกติอีก อ.เต๊ะ นี่ จะมีปัญหาเรื่องนั่งสมาธิ เพราะ นั่งกับพื้น นั่งขัดสมาธิ นี่ไม่ไหว พับเพียบนี่ไม่ได้เลย ถ้าคุกเข่า ก็ได้ซักแป๊บนึง

ส่วนเรื่องโควิดนี่ก็น่ากลัวมาก ช่วงนี้ต้องระวังตัวกันเต็มที่เลยนะครับ

ปล.อ.เต๊ะ พึ่งจะหัดร้องเพลงครับ เสียงหลงมั่งเพี้ยนมั่ง ก็ร้องคลายเครียดละครับ


ขอบคุณที่แวะมาฟังเพลง+กำลังใจด้วยนะครับ


โดย: multiple วันที่: 30 กรกฎาคม 2564 เวลา:8:23:46 น.  

 
ปล. มาใหม่อีกรอบ จริงๆ อ.เต๊ะเม้นท์ยาวนะครับ แต่โดนแบนซะนี่ ตรวจดูก็ไม่เห็นมีคำหยาบตรงไหนเลย งงจริงๆ555
เลยต้องลบออกซะแยะ เหลือสั้นจุ๊ดจู๋

ระบบตรวจคำนี่ เอาใจยากจริงๆเลยนะครับ



โดย: multiple วันที่: 30 กรกฎาคม 2564 เวลา:8:27:52 น.  

 
สาธุ
ชอบชื่อเอนทรี่พี่ไวน์จุง

ป.ล.
บางทีคิดในแง่ลบว่า
การใช้วัดเป็นโรงพยาบาลสนาม
ถ้าไม่รอด
ก็ส่งขึ้นเมรุได้โดยง่าย


โดย: อุ้มสี วันที่: 30 กรกฎาคม 2564 เวลา:13:38:56 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ไวน์เข้ามาชมการปฏิบัติธรรมของอาจารย์ สิริ ดูแล้วไม่เหมือนของพระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์นะคะมีส่วนคล้ายนิดหน่อยค่ะแต่ไม่ว่าปฏิบัติอย่างไรก็สอนให้จิตใจสงบนิ่งเช่นกันเพียงแต่ของพระอาจารย์หลวงพ่อเป็นการปฏิบัติอย่างสบายๆไม่ต้องกังวลต่อความเจ็บปวดนะคะ


โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 30 กรกฎาคม 2564 เวลา:13:48:13 น.  

 
สวัสดีครับพี่ไวน์

เค้าว่าความกลัวคือสิ่งที่ปรุงแต่งขึ้นเอง
ส่วนผมเมื่อก่อนกลัวผีนะครับ แต่ไม่รู้ทำไม อยู่ๆ ก็หายกลัวไป แบบอยู่คนเดียวในห้องมืดๆ คนเดียวได้สบาย ออกไปเดินถนนข้างนอกตอน 5 ทุ่งเที่ยงคืน ได้ชิล ๆ กัวแค่โจร

ผมก็คิดว่า การเดินช้าๆ ค่อยๆ ก้าวเนี้ย มันเมื่อยมากครับ อย่าเวลาไปไหนแล้วคนไหลๆ ติด ๆ กันไป ผมว่าไม่ไหวอ่ะครับ เดินลากขาจนเมื่อยมาก ๆ

จากบล๊อก
ที่พักมันไม่เกือบหมื่นสิครับพี่ หมื่นปลายเลยละ 555555


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 30 กรกฎาคม 2564 เวลา:14:30:40 น.  

 
สวัสดีมีสุขค่ะ

ใครทำได้ก็เก่งนะคะ
ส่วนตัว ไม่ทำค่ะ ไม่ชอบไปปฏิบัติตามที่ต่างๆ
ชอบสวดมนต์แบบสั้นอยู่กับบ้านทุกคืนมากกว่าค่ะ
เพราะไม่ได้หวังอะไรมากมาย แค่ให้นอนหลับสนิท
ได้แผ่เมตตา แค่นั้นพอ

จากสถานปฏิบัติธรรม มาเป็น รพ.สนาม ได้บุญไปอีกขั้นค่ะ


โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 30 กรกฎาคม 2564 เวลา:14:45:23 น.  

 
ไม่เคยปฏิบัติธรรมที่วัดเลยครับ ได้แต่ดูที่เพื่อนๆ ไปปฏิบัติกัน ผมมองว่าคนเราถ้าจะทำมันก็ทำได้ เพียงแต่ไม่มีโอกาสที่จะได้ทำมากกว่า


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 30 กรกฎาคม 2564 เวลา:15:40:45 น.  

 
เหมๆๆ
หลอกกันเล่นนี่นา..
ไม่มีผีสักกะหน่อย

อ้อฝึกสมาธิครั้งแรกที่วัดหลวงพ่อใหญ่ ภูเก็ต กับ อจ.ชาวเนเธอแลนด์
นั่งบนเก้าอี้..
เขาแปะป้ายไว้..
อ้อไม่มีแรงขึ้นเขากับเพื่อนๆที่กีะทรวง มา 1 รถบัส

เลยเขาไปนั่งพัก
อจ. นุ่งขาวห่มขาวเดินมาหา
พูดภาษาอังกฤษให้ลองฝึกดู..ไม่ยาก

อ้อเลยบอก อ้อนั่งพื้นไม่ได้
อจ.บอกที่นี่นั่งเก้าอี้
และ Pray for the world



ก็นั่งขัดสมาธิบนเก้าอี้
อิ อิ

ส่วนที่วัดสุทัศน์
นอน 21.30 น
และตื่นตี 3 เดินสมาธิ บนพระอุโบสถ 2 ชม..
ก่อนทำวัดเช้า

ไม่มีใครคุยกันค่ะ
ต่างคนต่างมาทำสมาธิ

เช้า6 โมง ก็อนุโมทนาบุญไหว้ลากัน



โดย: katoy วันที่: 30 กรกฎาคม 2564 เวลา:15:54:46 น.  

 
บางทีก็งงกับคำสั่งนะครับพี่
ล็อกดาวน์แต่ยังเข้าออกได้ตามปกติ ???

ข่าวตายรายวัน
ตายคาบ้าน ตายคาถนน
แทนที่จะลงมาสั่งการให้เข้มข้นมากขึ้น
กลับจะคอยไล่จับคนนำเสนอข่าว
ผมว่าแปลกดีครับ
แปลกที่สุดในโลกเลย



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 กรกฎาคม 2564 เวลา:18:13:46 น.  

 
เคยไปนั่งสมาธิที่วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี มีชุดขาวให้เช่า รับประทานอาหารวันละ 2 มื้อ
นั่งสมาธิ เดินจงกรม ด้วยการภาวนา.....หนอ นอนกับพื้น กระเป๋าก็อยู่บนเสื่อบริเวณที่นอนครับ


โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 30 กรกฎาคม 2564 เวลา:22:45:05 น.  

 

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

>>>

ระยะนี้ที่นิวยอร์กจำนวนติดเชื้อเพิ่มขี้นนิดหน่อย
กำลังดูๆว่าจะเป็นอย่างไร หลังจากเปิดเมืองและไม่ใส่
แมสกัน น้อยและเพื่อนๆยังใส่กันอยู่ หวังว่าจะไม่ระบาด
มากขี้นอีก



โดย: newyorknurse วันที่: 31 กรกฎาคม 2564 เวลา:3:08:43 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 31 กรกฎาคม 2564 เวลา:7:04:34 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ไวน์

ภาพห้องโถงใหญ่จากที่มีผู้่ปฏิบัติธรรมเดินจงกรมกับภาพที่จะแปรเปลี่ยนเป็นโรงพยาบาลสนาม
ให้ความรู้สึกต่างกันมากเหมือนเบิกบานใจกับสลดใจค่ะ

ครั้งนึงต๋าเห็นผู้ปฏิบัติธรรมจำนวนมากเดินจงกรมในสวนที่สถานปฏิบัติธรรม
แต่ละท่านแต่งกายชุดขาวเดินตามกันเป็นแถวยาวอย่างสงบ
ได้แต่ชื่นชมในความนิ่งและความแน่วแน่ของจิตใจแต่ยังไม่เคยเดินสักครั้งค่ะ

การกินให้อิ่มพอดีเหมือนแฝงการสอนด้วยนะคะว่าอะไรที่น้อยหรือมากเกินไปคงไม่ส่งผลดีนัก
นอกจากความพอดีแล้วที่นี่สอนให้กตัญญูรู้คุณพ่อแม่นับเป็นมงคลกับชีวิตด้วย

เงยหน้ามองไปข้างหน้ามุมขวามือก็เห็น.......ที่ไม่คาดว่าจะเห็น
นาทีนั้นพี่ไวน์นิ่งมากเลยค่ะ

สถานที่ดีๆ ได้รวมผู้คนหลากอาชีพได้มาทำกิจกรรมดีๆร่วมกัน
ผู้ปฏิบัติธรรมทุกท่านคงได้รับแต่สิ่งดีๆติดตัวกลับไป
ขอบคุณพี่ไวน์สำหรับอีกเรื่องราวดีๆนี้ค่ะ


โดย: Sweet_pills วันที่: 31 กรกฎาคม 2564 เวลา:9:14:06 น.  

 
ถ้าเสียสละลาออก
คนคงเฮกันทั้งประเทศนะครับพี่ไวน์
แย่ตรงที่เราได้แต่ฝัน
เพราะลุงอยากจะอยู่ยาว 5555



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 31 กรกฎาคม 2564 เวลา:17:19:48 น.  

 
เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง


จากบล็อก - ขอบคุณที่แวะไปร่วมฟังเพลงครับ

มีความสุข รักษาสุขภาพ ห่างไกลโควิด นะครับ


โดย: เซียน_กีตาร์ วันที่: 31 กรกฎาคม 2564 เวลา:19:08:05 น.  

 
ขอบคุณกำลังใจให้บล็อก - 3F ข้าวต้มหมูก้อนทรงเครื่อง ด้วยนะครับ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 31 กรกฎาคม 2564 เวลา:21:28:22 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 สิงหาคม 2564 เวลา:6:16:58 น.  

 
โล่งอกบ่ใจ่ผี เจ้า


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 1 สิงหาคม 2564 เวลา:15:34:11 น.  

 
นี่ผมกำลังเมื่อไปทั้งตัวเลยครับพี่
วันนี้ตัดกิ่งไม้ครึ่งวัน
เหมือนออกกำลังกายหนักๆมาเลยครับ 555



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 สิงหาคม 2564 เวลา:21:59:18 น.  

 


ขอบคุณพี่ไวน์มากค่ะ


โดย: Sweet_pills วันที่: 1 สิงหาคม 2564 เวลา:23:45:50 น.  

 
เห็นภาพแล้วอยากไปเที่ยวเลยค่ะ


โดย: จินดา IP: 58.8.111.189 วันที่: 7 สิงหาคม 2564 เวลา:20:01:39 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ไวน์กับสายน้ำ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [?]





เขียนการเดินทาง
ด้านธรรมชาติ
จักรยานเสือภูเขา



หลังไมค์ครับ
Friends' blogs
[Add ไวน์กับสายน้ำ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.