No. 1008 หลงทาง..กว่าจะพบทางที่ใช่.. |
 |
วันก่อนเล่าถึงจะปรับตัวเองให้เป็นคนดีเท่า ๆ กับคนอื่น |
เพราะที่ผ่านมาหลายสิบปี ได้ทำงานค่อนข้างหนักต่อสู้ปัญหานานา และได้ตัดสินใจทำบางอย่างออกไปคงจะกระทบ |
กับชีวิตคนอื่นไม่มากก็น้อยเพื่อให้กิจการที่ทำอยู่ดำเนินไปได้ |
หลังจากนั้นได้ทำงานเพิ่ม ไปเกี่ยวข้องกับวงการน้ำเมา  รู้เหมือนกันว่า น้ำเมานี่ไม่ดีต่อสุขภาพแก่คนดื่มถ้า คนนั้นดื่มไม่ยั้ง |
ตลอดเวลาที่ทำงานประเภทนี้ มีความทุกข์เพราะลูกค้ากระทำผิดเราซึ่งทำงานให้ก็ต้องเคลียปัญหาให้ก็ต้องต่อสู้หาช่อง |
ทางออกให้ดีที่สุด เหนื่อยกายเหนื่อยใจมากที่สุด จนกระทั่งเพื่อนในบล๊อกแกงค์แนะนำให้รู้จัก วงการทำสมาธิ |
และมีโอกาสก็เข้าปฏิบัติธรรมที่วัด |
อินทรวิหารบางขุนพรหม....และได้เล่าว่าเห็นภาพที่น่ากลัวที่ในห้องปฏิบัติธรรมตอนตี 3 ทำเอาเพื่อน ๆ ที่เข้ามาอ่าน |
ชักไม่อยากอ่านแล้ว 555 ///////// |
ผมตั้งใจจะเล่าว่าเรา ๆ ต่างถูกคนแก่ผู้สูงวัยเล่าเรื่องผี ว่าน่ากลัวยังไม่พอดูหนังผีทำให้ จิตอ่อนแอกลัวนั่นกลัวหนี้เอ้ย |
กลัวนี่มาตลอด (เลยกลายเป็นคน หลอกตัวเอง) |
วันนั้นเราต่างฝึกเดินจงกรม นั่งสมาธิ ฟังธรรมมะ อาจารย์สอนให้เรารู้จักปฏิบัติตัวเองตลอดทั้งวันจนได้เวลานอนพัก |
ที่ห้องพัก ภิกษุ 3 รูปก็เข้าพักเตรียมจำวัด(นอน) หลวงพี่จาก อยุธยาเห็นผมนั่งคุยกับหนุ่มลูกชาย |
ดาราสาวท่านก็เข้ามาคุยด้วย |
โยม ลุกเข้าห้องน้ำใช่เปลา ฉันเห็นเดินลงไปห้องน้ำคนเดียวตอนตี 3 กว่าได้มั้ง |
อ้าวหลวงพี่อยู่ตรงไหน |
อ๋อ.. ฉันลงสวดมนต์คนเดียวตอนตี 2 ทุกคืนแล้วกำลังจะนั่งสมาธิโยมเดินเข้าห้องน้ำ |
อ้าวหลวงพี่เองเหรอ |
ฉันเห็นโยมวิ่งขึ้นบันใดหนีอะไร |
ผมคิดว่าเจอผี แหะ ๆ |
โยมไม่ต้องกลัวหรอก เราอาจจะเจอวิญญาณที่ยังไม่เกิดเขามาขอส่วนบุญจากเรานะ |
ครับหลวงพี่ |
มีเพื่อนหลายคนที่เคยไปปฏิบัติธรรม บางคนก็ยังไมเคยสอบถามมา...ระยะแรกที่ผมสนใจเข้าร่วมยังไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าใด |
หลังจากที่ไปที่วัดอินทรวิหารจึงรู้ว่า ทำให้จิตสงบ นิ่งเมื่อมี เหตการณ์ที่ต้องให้คิดตัดสินใจ และตัดสินใจได้ถูก |
แตกต่างกว่าเดิมที่บุ่มบ่ามทำความหนักใจแก่เพื่อนร่วมงานเป็นอย่างมาก |
ที่วัดอินทรฯผมไปร่วมเมื่อปีพศ.2554 เข้าอบรมปฏิบัติธรรมหลักสูตรของ คุณแม่สิริ กรินชัย ที่ปฏิบัติเป็นอาคารสูง 5 ชั้น |
แยกจากตัววัด ทุกคนต้องเตรียมชุดขาวให้พอกับการใช้ 7 คืน 8 วัน(ห้ามซักผ้า) นำผ้าห่ม ปลอกหมอนผ้าปูที่นอน |
ผมเลยนำหมอนอิฐติดตัวไปด้วยจะได้นอนหนุนระดับเดียวที่เคยหนุนมา |
|
ชั้นล่างเป็นห้องโถงใหญ่ทานอาหาร ชั้น 2 เป็นที่พักของสตรีผู้ปฏิบัติธรรมลักษณะเป็นแบบไหนไม่รู้นะครับ คงเป็นแบบข้างล่างนี้ นอนกับพื้นมีตู้เก็บของใช้ (ที่ห้องพักชายไม่มีตู้ แต่นอนกับพื้นเหมือนกัน) ภาพนี้มาจาก ภาพข่าว กทม.สำรวจขอใช้สถานที่เป็น รพ.สนาม)  |
ชั้นที่ 3 เป็นห้องโถงใหญ่สำหรับ เดินจงกรม นั่งสมาธิและห้องสวดมนต์ฟังคำสอนจาก พระอาจารย์และอาจารย์ |
ชั้นที่ 4 ผมกับพรรคพวกเข้าพักเป็นเพียงห้องโล่ง มุ้งลวดสะอาดมาก มีภิกษุที่เข้าร่วมฝึกพักด้วย.. มิได้มีเตียงอะไรนะครับ |
เป็นเพียงเสื่อเราก็นำผ้าปูทับ เสียดายจังหาภาพปูที่นอนไม่เจอการนอนพักสบายจริง ๆ ไม่เดือดร้อนเลย |
|
อาหาร 3 มื้อตามปกติเพียงแต่ไม่มีเนื้อสัตว์ใช้โปรตีนเกษตรแทน กินให้อิ่มพอดีเขามิได้หวงเพียงแต่ เรากินมากแต่ไม่ |
ได้ออกกำลังกายมากพุงจะอืด |
มีที่ลำบากน่าจะเดินจงกรมอย่างที่ผมเล่าในตอนก่อน ต้องยืนในท่าสบายใช้มือขวาจับมือซ้ายไว้เหนือท้องน้อย |
เขาให้เดินได้ประมาณ 3 เมตรแล้วกลับเดินมาที่เดิมเพื่อน ๆ ที่เข้ามาอ่าน โห้ยแบบนี้สบาย |
ผมไม่สบายเลยยืนตรงแล้ว ก็พูดในใจว่า อยากเดินหนอ 3 ครั้ง (ช้า ๆ)  แล้วพูดว่า ยกส้นเท้าหนอ 3 ครั้งแล้วค่อยยก(ค้าง) |
อยากยกเท้าหนอ 3 ครั้ง (ค้าง) แล้วค่อยยกนะครับ 555 แล้ว  |
อยากวางเท้าหนอ 3 ครั้งแล้วก็ วางเท้า...(วางปลายเท้าก่อน)  แล้วก็วางเต็มเท้า  แล้วก็เริ่มใหม่ของเท้าอีกข้าง |
ผมจับเวลาโดยประมาณระยะทาง 6 เมตรน่าจะใช้เวลาเกือบครึ่ง ชม..  เพื่อนคงคิดว่าบ้าปะใครจะทำได้ |
ผมและทุกคนเกือบ 100 คนทำได้... เพราะหลังจากทำแล้วรู้ว่า จิตของเราจะมุ่งสู่ความสงบมิได้คิดเรื่องอื่นเลย |
วันที่ 2 เราเดินจงกรมตั้งแต่ตี 4.30 และนั่งสมาธิต่อจนถึงเวลา ตี 5.30 น.. จึงลงไปทานอาหารเช้า |
โหดเปล่าครับ |
ผมกับเพื่อนทั้งหมดไม่มีใครพูดบ่นอะไรเลยคือไม่ได้ยินเสียงบ่นเลย นั่นมีเพื่อนคิดในใจว่า แหง..ซิอาจารย์ห้ามพูด |
นี่นา 555 ผมว่าก็มีส่วน |
เพราะหลังจากเดินจงกรมครบกำหนด แล้วอาจารย์สอนให้นั่งสมาธิบริกรรมในใจ หยุบหนอ พองหนอตามลมหายใจ |
ใหม่ ๆ ก็ไม่สะดวกแต่ไม่น่าเชื่อนั่งได้ 10 นาทีเข้าสมาธิได้เลย |
เข้าสมาธิแล้วรู้สึกหรือเห็นอะไรบ้าง ไม่เห็นอะไรและไม่รู้สึกอะไรเลย อ้าวแล้วทำสมาธิทำไมเอาไว้ เล่าภายหลังนะครับ |
ปฏิบัติธรรมแห่งนี้มีพิเศษคือ สอนให้รู้จักบุญคุณพ่อและแม่ และเคารพเทอดทูนในหลวง รัชการที่ 9 |
สอนแม้กระทั่งการทรุดตัวถวายบังคมพูดภาษาเรา ๆ ว่า ทรุดตัวนั่งโน้มตัวไปข้างหน้าเท้าซ้ายทับขาขวา ยื่นยาวเพียงใด |
แล้วก้มลงกราบแบบใดอย่างละเอียดเราถูกฝึกแล้วฝึกอีกจนคล่อง  |
เราจะรู้ว่าพ่อแม่รักเราอย่างไรบ้างบางครั้งน้ำตาเราคลออย่างไม่รู้ตัวจนต้องใช้มือเช็ดน้ำตา |
อาจารย์ให้เราพักเป็นระยะ จะเดินเข้าห้องน้ำหรือเดินออกไประเบียงต่างพบกัน ต่างก็อมยิ้มก้มหัวให้กันแค่นั้นเอง |
เรารู้ว่าคนมาปฏิบัติธรรมจะเป็น หญิงทำงานบริษัท เป็นกรรมการบริษัท เป็นทนายความ พนง.ขาย ผจก.ระดับแผนก |
มีวิศวกรหญิง 2 คนส่วนพวกผมแหะ ๆ รู้ว่าทำงานในกรุงเทพแค่นั้นเองไม่น่าสนใจ (อาจารย์เกริ่นให้รู้ก่อนเข้าอบรม) |
แต่น่าทึ่ง คือเด็กหนุ่มอายุยังไม่ถึง 20 ปีพออยู่ห่างคนอื่นก็ที่ห้องพัก ผมเลยถามว่า นึกไงจึงมาฝึกปฏิบัติธรรม |
หนุ่มเลยบอกว่า แม่สนับสนุนให้มาเรียนขับรถมาส่ง |
คุณวีนัสนักแสดงที่ผมเห็นแว๊ป ๆ วันแรกที่พวกเราเจอกันใช่ปะ |
ใช่ครับแม่ผมเอง เขาชอบด้านนี้นานแล้ว |
เข้าร่วมเดินจงกรม วันละหลายครั้งต้องยืนแช่หรือยืนยกส้น ยกขาค้างนาน ๆ ทำเอาเจ็บ ก้นกบปวดร้าวลงสู่ขาน่อง |
เมื่อวางเท้าขวาลงก็ต้องทิ้งน้ำหนักตัวลงเต็มที่เพราะยกขาซ้ายขึ้นข้าง  เจ็บครับเจ็บแทบจะขาดใจทุกครั้งที่ใช้ขาขวารับ |
น้ำหนักแทบน้ำตาเล็ด วันละหลายชม. คิดดู เริ่มปฏิบัติตี 4.30 กว่าจะได้พักนอน 21.30 น. |
คิด ๆ จะไหวหรือเปล่านี่เหลืออีกกี่วัน ปกติเขาให้มองไปข้างหน้าไม่เกิน 2.50 เมตรไม่ควรเงยหน้าถ้าไม่จำเป็น |
ผมก็ทำตามแอบมองเพื่อน ๆ ทั้งซ้ายขวาพวกเขายังเดินกันปกติ |
วันที่ 3 ผมเดินจงกรมเจ็บมากตามปกติ นึกท้อมาก ๆ ทำไงดีเลย เงยหน้ามองไปข้างหน้ามุมขวามือ |
ก็เห็น.......ที่ไม่คาดว่าจะเห็น (ไม่น่ากลัว) |
เลยหยุดดูพักหนึ่งปล่อยให้คนอื่นเดินผ่านไปผ่านมา แอบมองอาจารย์ท่านก็มองมาเหมือนกันผมก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ |
เราคงต้องไม่ทำตามคนอื่นน่าจะดี....? |
อืมม.. เรื่องราวยาวพอตามที่บล๊อกเขากำหนดไว้เล่าต่อตอนต่อไป เพื่อนที่ว่างจะเข้าร่วมปฏิบัติธรรม ระยะนี้เกือบทุกแห่ง งดการปฏิบัติธรรมรวมกันหลายเดือนมาแล้ว ต้องรอไปก่อน  |
ที่นี่เช่นกันสถานที่วัดอินทรวิหารบางขุนพรหมที่ผมเคยไปปฏิบัติธรรมก็ว่าง |
กทม.เพิ่งขอเข้าสำรวจจะขอใช้เป็น รพ.สนามคงเป็นเพราะสถานที่กว้าง ตั้งเตียงได้เยอะ(มั้ง) ตามภาพข้างบน |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
st ผู้เข้าชม 1,965,000. |
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
|
Diarist |
|
ยังมืดอยู่เลยที่บ้าน
ยังไม่อ่านต่อ
ไว้สว่างกว่านี้ค่อยมาเม้นท์
ไปอาบน้ำ อาบท่า ล้างล้าง แปรงฟันก่อนนะคะพี่ไวน์
เรื่องหลอนๆ..ไม่ถูกกับ อ้อ ค่ะ
I'll return