No. 1037 ซื่อกินไม่หมด (ภัตตาคาร) |
|
เขียนเรื่อง ทำงานกับภัตตาคารที่ค่อนข้างหรูมีเครื่องมือเครื่องใช้ค่อนข้างสมบูรณ์ แต่ในแวดวงการค้าอาหาร |
ไม่ว่า กิจการใหญ่ หรือเล็ก มักจะมีการระแวงว่า หุ้นส่วนจะเม้มเงินกัน |
แล้วทำไมคนจึง อยากทำร้านอาหาร ผับ บาร์กันมาก......เคยรู้จักคนจีนมากมายหลายคนที่ค้าขายหลายอย่าง มีชาวจีนชาย |
สูงวัยที่พิษณุโลก บอกผมว่าถ้า ลื้อคิดจะค้าขายให้ ขายของกินนะ |
ทำไมแป๊ะ |
ก็คง(คน)กิงแล้ว ขี้ไง.... อิ่มก็หยุ๊ก หิวก็กิงแล้วก็ขี้ |
ก็ฟัง ๆ แกพูดมานาน 10 กว่าปีไม่ได้ขายของอะไรเลย เป็นลูกจ้างบริษัทเขาตลอดมา แต่ก็โชคดีที่นายใหม่เขาไม่ชอบขี้หน้า |
เท่าใด หุ หุ...เลยลาออก มาทำงานในแวดวงภัตตาคาร ร้านอาหารทั้งเล็กและใหญ่ |
ทำงานอยู่สำนักงานบัญชีของกลุ่มนี้ พวกเขาต่างเปิดร้านอาหารหลายแห่งในกรุงเทพ ฝั่งธนบุรี พัทยา ภูเก็ต |
ต่างคนต่างถือหุ้นไขว้กันพึ่งพาซึ่งกันและกัน บางร้านถือหุ้นใหญ่ คนอื่นถือหุ้นรอง ๆ ลงไป |
มีกำไรก็แบ่งกันตามสัดส่วน ตัวเลขกำไร |
หลังจากที่ผมนำระบบบัญชีเข้าคอมพิวเตอร์ทำให้งานบัญชีง่าย ออกงบการเงินได้ทุกเดือนตรงเวลา.. นายน้อยก็บอสคนหนึ่ง |
ได้นำบริการจุดขายหรือ POS สั่งอาหารไปครัว คิดเงินออกใบเสร็จเข้าไปด้วย ตัดวงจรการอมเงินได้ดี |
แต่ทำได้เพียงบางร้านเพราะต้องลงทุนหลายบาทเหมือนกัน |
ร้านอื่นในเครือข่ายยังคงใช้ระบบเดิมไปก่อน เช่นร้านแถวถนนจรัญสนิทวงค์ขาย อาหารจีน ครัวนึ่งติ่มซำ อาหารไทย |
ลูกค้าสั่งก็เขียนออเดอร์รองด้วยคาร์บอน 1. ต้นฉบับส่งแคชเชียร์ 2. สำเนาส่งครัวเพื่อทำอาหาร |
หุ้นส่วนหลายคนเขามักจะส่ง ภรรเมีย ไปทำหน้าที่แคชเชียร์ป้องกันมิให้ใครอมเงิน |
|
ก่อนอาหารจะออกจากครัว จะมี พนง.เช็คเกอร์คอยดูว่า ออเดอร์กระดาษที่แปะขอบจานหรือไม่ |
เขาคงมีวิธีการเช็คตรวจสอบด้วยความชำนาญ คนนี้มักจะเป็นคนของ บอส.. ทำงานตรงไปตรงมา |
ปกติใบออเดอร์จะมีหมายเลขออเดอร์อยู่มุมขวาบน.. แต่ถ้าเป็นเพียงเศษกระดาษเขียนชื่ออาหาร เพราะกุ๊กเขาอ้างว่า |
ออเดอร์ปลิวหายจาก ราวที่หนีบเรียงรายไว้เลยเขียนใหม่แปะแทน หุ หุ |
กุ๊ก+แคชเชียร์เขารู้กัน... ลูกค้าให้คิดเงินก็จะ จิ้ม ๆ เครื่องคิดเลข เก็บเงินมาไว้.. ว่าง ๆ ก็ดึงออเดอร์พิเศษออกไว้ |
พร้อมกันนั้นก็พิมพ์รายการคิดเงินแปะใหม่... เรื่องหยิบเงินออกไม่มีปัญหา 555 |
ออเดอร์ที่ รับเงินแล้วจะเย็บติดกันเป็นแต่ละโต๊ะ ใส่ถุงรวมกับรายการส่งเงินแผ่นยาวขนาดเอ 4 ระบุแต่ละโต๊ะยอดรวมเงิน |
ทั้งหมด นายน้อยหรือ หุ้นส่วนที่มีหน้าที่จะไปตัดรับเงินจากแคชเชียร์เมื่อร้านปิดตอนกลางคืน |
ถ้าคืนไหนไม่ได้เข้าร้าน แคชเชียร์จะนำเงินและเอกสารใส่ตู้เชฟใหญ่ที่สูงขนาดเอวแล้วปิดไว้ นายน้อยก็จะไปเปิดนำเงิน |
เข้าบัญชีธนาคารส่วนเอกสาร บิลโต๊ะหรืออย่างอื่นส่งให้ ฝ่ายบัญชีก็พวกผมดำเนินการ |
เช็คอีกครั้งว่า ตัวเลขถูกต้อง บิลโต๊ะหายไปหรือไม่ ถ้าหายเดาไว้ก่อนว่ามีการ "อม" ที่ผ่านมาก็ก่อนที่ผมจะเข้าทำงาน |
พนง.บัญชีจะนำออเดอร์ที่คิดเงินแล้ว นำไปประกบกับกับ สำเนาเป็นเล่ม ๆ |
|
เป็นงานที่ทุกคนเบื่อหน่าย ง่วงนอนที่สุดไม่อยากทำเลย แต่ก็ต้องทำ ผมเองก็ลองทำได้ครึ่งเดือนเลยแกล้งไปทำหน้าที่อื่น |
หุ หุ..อ้างว่ากำลังปรับปรุงการทำบัญชีแต่ละร้าน |
หลังจากที่นายน้อย อนุมัติให้ผมนำบัญชีเข้าคอมพิวเตอร์จ้างโปรแกรมเมอร์เขียนซอฟแวร์บัญชีและทำสำเร็จแล้ว |
ผมเริ่มว่างปล่อยให้น้อง ๆ เขาคีย์บัญชี.. ส่วนผมก็คิดว่า "มีวิธีใดที่จะเช็คบิลโต๊ะ" ได้ง่าย... สำหรับร้านที่ยังไม่ได้นำคอมพิวเตอร์เลยไม่มีระบบ POS (แคชเชียร์คีย์สั่งอาหารไปครัว/เช็คบิลในจุดเดียวกันตามสายเคเบิล)นั่งจิบกาแฟไป |
เห็นคอมพิวเตอร์ว่างเลยเข้าไปดูซอฟแวร์คือ โลตัสคล้าย (Excel) |
จัดการนำบิลโต๊ะที่พบ มาคีย์เรียงจากบนลงล่างแบบ ปะฉะดะ หุ หุ.. ไม่ต้องเรียงอะไรเลย |
ใช้คำสั่ง Insert แทรกบิลเข้าไปจะได้เรียงกันพอคีย์ครบ เช็คดูว่ามีการกระดาษออเดอร์โดดข้ามหรือไม่แต่ก็ต้องใช้เวลา |
|
ไม่เหมาะแต่ตาก็เหลือบเห็นคำสั่ง sort ทางขวามือสุดนึกได้ว่าน่าจะ ซอร์ทเลขน้อยลง หาเลขมาก |
ได้นะ เลยลากครอบตัวเลขจาก คอลัมภ์บนลงล่างแล้ว กด sort แล้วเอ็นเทอร์ |
นั่งไงหมายเลขออเดอร์เรียงจาก น้อยบน ลงมากข้างล่าง ใช้สายตาเลื่อนปรู๊ดลง มีหมายเลขกระโดด หนึ่งหมายเลข |
อีน้อย เอ็งไปดูต้นขั่วออเดอร์เล่ม 125 ซิ มีออเดอร์เลข 3019 อยู่เปล่า |
รอแพล๊บ... อ้ออยู่ฮะพี่ มีต้นฉบับเย็บติดสำเนา 2 ฉบับ ทำไงต่อ |
เออ แค่นั้นแหละเอามานี่ เอ็งไปทำงานต่อ (อีน้อยมันชื่อชลิต ชอบแด๊ด ๆ อยากเป็นหญิงนะครับ 555) |
ดูออเดอร์ แคชเชียร์เขียนยกเลิก "ปลาเป็นไม่มี" คือลูกค้าเขาสั่งปลากระพงเป็น ๆ ที่ว่ายในตู้แต่ปลาไม่มี |
มีแต่ปลาตายที่แช่แข็งไว้ลูกค้าไม่กิน นัยว่าไม่อร่อย.. (เป็นเหตที่น่าเชื่อถือดี) |
ตั้งแต่นั้นมาผมจะให้ พนง.บัญชีที่ดูบัญชีของร้านนั้น ๆ คีย์เลขบิลโต๊ะเข้าคอมพิวเตอร์ชนิด ปะฉะดะ 555 แล้วก็สอนวิธี |
ซอร์ทเรียงหมายเลขจนเป็นทุกคน ยกเว้นอีน้อย..หัวมันช้า.. เลยให้มันไปทำหน้าที่อื่นแทน |
|
งานอีกอย่างที่พวกเราไม่อยากทำคือ บิลโต๊ะสำเนาเป็นเล่ม ๆ จะต้องทำลายโดยการเผาไฟให้หมด หุ หุ มันเยอะ |
ต้องทะยอยโยนใส่ไฟ มันเป็นเล่มแน่น เผายาก..ไม่มีที่เก็บอีกอย่าง กลัวคนนำไปใช้ในทางที่ไม่ดีกับ ร้าน 555 |
ผมเลยให้แต่ละคนผลัดกัน นำบิลโต๊ะไปเผาที่เตาเผาริมรั้วของ ลานจอดรถทัวร์ที่พาลูกทัวร์มาส่ง |
ผลัดกันทำหน้าที่เผา 3 วันครั้ง.. พนง.ไม่อยากทำเพราะไฟมันร้อนต้อง ใช้ไม้เขี่ยให้ลุกไหม้ให้หมดครั้งละหลายกล่องเบียร์ |
พนง.บัญชีเป็นหญิงกลัวผิวเสียนะครับ |
|
นั้งดูตัวเลขเพลิน ๆ ปลื้มใจแทนหุ้นส่วนร้านอาหารแถวราชดำริที่ ทำยอดขายได้ดีเพิ่มติดต่อกัน 4 เดือน |
คุณครับ ผอ.อยู่เปล่าผมขอพบครับ |
อ๋อ.อยู่ครับ เฮียชื่อไรครับ |
สุงครับ..ผมเป็นคนเก็บเศษอาหารที่ร้าน.... อ๋อ ผมไปตาม ผอ.รอเดี๋ยวครับ |
ผอ.เข้ามาในห้องทักทายอย่างกันเอง กล่องโฟมใส่อะไรมาสุง |
มีหมูสามชั้น สันในหมู่ ผงขาว ๆ น่าจะผงชูรส กุ้งแชบ๊วยถุงใหญ่ ถุงละหลายโล ช้อนซ่อมหลายชุดลูกน้องคนใหม่เจอ |
ผมเปลี่ยนลูกน้องใหม่..ตอนกรองน้ำออกจากถังเศษอาหาร ผมเลยให้ล้างน้ำที่ถุงพลาสติคเก็บแช่ถังน้ำแข็งครับเอามาคืน ผอ.ครับ |
ผอ. นั่งคุยและขอบใจเฮียสุงแจ้งเบาะแสการ ลักโขมยของและให้ปิดข่าวไว้ก่อน |
อีก 3 วัน ผอ.ก็มาเล่าให้ฟังว่าได้สืบดู รู้ว่าคนในครัวจีน 2 คนลักของใส่ถุง พลาสติก 2 ชั้นมัดปากถุงแน่น |
แล้วโยนใส่ถังเศษอาหาร...คนขนข้าวหมู ร่วมมือกับคนในครัว นำไปเทบนรถพิคอัพแกะถุงแรกออกทิ้ง ล้างถุงที่เหลือ นำ |
นำไปขาย นำเงินมาแบ่งกับคนครัว |
ผอ.ไล่คนในครัวออกทั้งสองคนแล้ว แต่ไม่ได้แจ้งตำรวจแต่อัดเทปเสียงตอนสอบถามไว้เป็นหลักฐาน |
วันต่อมารู้ข่าวผอ.ตอบแทนเฮียสุง ให้มีสิทธิ์ไปรับเศษอาหารที่สาขาปิ่นเกล้าอีกแห่ง |
มานั่งนึก ที่ปากซอยใหญ่แถวบ้านกับชุมชนแห่งหนึ่งมีเนื้อหมู ปลา กุ้งมาขายถูก ๆ ยังงงเลยว่า ทำไมขายถูกได้ ทีแรกคิดว่า |
เนื้อหมูเป็นเนื้อ เอ๋ง ซะอีกราคาถูกอย่างไม่น่าเชื่อ |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
st ผู้เข้าชม 2,069,089. |
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
|
Diarist |
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
ยุคนี้คนก็คงอยากกลับมาทำอาหารขายกันนะครับพี่
ขายออนไลน์ ไม่ต้องมีหน้าร้าน
ถ้าทำเองในบ้านก็คงไม่ยุ่งยากอะไร
คุมอยู่ ไม่มีการโกง
แต่พอเป็นการทำร้านจริงจัง
ผมว่าบัญชีต้องมีระบบที่ดีจริงๆ
ไม่งั้นรั่วทุกจุดเลย
อย่างที่พี่ไวน์เล่าไว้
ขนาดมีระบบตรวจสอบแล้ว
คนจะโกงยังไงก็โกงจริงๆครับ 555