| No. 1071 ไปทำสวน ดีไหม... ? |
|
| เพื่อนหลายคนเคยถามว่า เคยท้อแท้บางหรือเปล่า |
| นั่่งนึกแล้ว ก็นึกได้ว่าเคยซิ... เวลานั้นอยู่ระหว่างไปตรวจงานภายในของบริษัทสาขาเพชรบูรณ์ไปได้ 2 วันแต่ยังไม่แล้วเสร็จ |
| ต้องไปติดต่อแถว อ.หนองไผ่อีกตอนเย็น ผจก.สาขาก็พาไปทานอาหารที่เขื่อนป่าแดงก็ดื่มน้ำพรรค์นั้นด้วย |
| ตอนกลางวันเจอเพื่อนนักวิ่งแข่งที่คุ้นเคยลงแข่งวิ่ง กรุงเทพ ราชบุรี ชลบุรี เขาใหญ่ด้วยกันเขามาพักที่ รร.บูรพาอ้าวพักที่เดียวกัน |
| เพื่อนบอกว่า จะลงแข่งวันอาทิตย์แต่เขามาก่อน ชวนลงแข่งด้วย |
| ไม่ไหวมั้งหลาย ก.ม เราไม่ได้ซ้อมเกือบเดือนแล้วแถมดื่มด้วย |
| เฮอะวิ่งเป็นเพื่อนหน่อย ทางวิ่งสวยนะ ไปสมัครหน้างานก็ได้....ผจก.สาขาเขาอยู่ด้วยเชียร์ให้ลงแข่ง คงจะอยากเห็นว่าผมวิ่งได้ |
| หรือไม่เพราะเคยเห็นรูปลงแข่งที่โต๊ะทำงาน ณ กรุงเทพ |
|
| วันเสาร์วิ่งวอร์มเบา ๆ เส้นทางจากในเมืองไปเขื่อนป่าแดง ก็พอไหวแต่ก็หวั่นไหว |
| วันอาทิตย์ลงจากโรงแรมตี 5 กว่า... พอ 6 โมงนักวิ่งเยอะมากก็เตรียมตัวจุดสตาร์ตแถวนั้นเสียงปืนดังปัง |
| คนอื่นสับเท้าวิ่งไปข้างหน้าส่วนผมกับเพื่อน ยืนอยู่ริมขวามือก็ปล่อยคนอื่นวิ่งแล้ววิ่งตามจังหวะ อากาศดีมากน่าจะประมาณ 17 องศา |
| ถนนแข่งจะมุ่งไป อ.หล่มสักจะผ่านวิทยาครู วิทยาลัยเกษตรถนนเป็นเนินสูงต่ำ วิ่งได้เกือบครึ่งทางเริ่มรู้แล้วว่ากำลังไม่มีเลยเปลี่ยน |
|
| วิธีวางเท้าใช้ก้าวยาวสาวเท้าแทน วิ่งไปก็สมน้ำหน้าตัวเองไม่รู้จักประมาณ ไม่ได้ฝึกซ้อมแถม ดื่มบ่อย |
| แต่ก็ใช้วิธีเดินไปถึงจุดกลับตัวยยูเทอร์นวัดราษฏร์ศรัทธา นางั่ว รับหนังยางจากกรรมการ(ว่าครึ่งทางแล้ว) |
| ใส่ที่ข้อมือแล้วก็วิ่งต่อรู้เลยว่านรกชัด ๆปล่อยให้คนอื่นวิ่งแซงไปเกือบหมดแวะรับน้ำดื่มท้อแท้มากแต่ก็กัดฟันวิ่ง(เดิน)จนครบ |
| ทำเวลาไม่ได้อยู่แล้วแต่ทัน 555 ทีมจัดงานทะยอยเก็บโต๊ะรับสมัคร โต๊ะรับฝากกระเป๋านักวิ่ง ขนน้ำที่เหลือป้ายขึ้นรถกลับ ส่วนผม |
| กลับไปอาบน้ำนอนที่โรงแรมบูรพาแบบสะบักสะบอม....เข็ดนี้อีกนาน เพราะไม่ประมาณตนเอง |
| |
| แต่ก็แปลกด้านการทำงานในหน้าที่ต่าง ๆที่เขามอบให้ หลายบริษัทเจอปัญหาเยอะแตกต่างกันไป ไม่เคยท้อแท้เลย |
ทำจนสำเร็จแม้จะไม่ดีเด่นแต่ก็ไม่เป็นภาระให้นาย ๆ เขาผิดหวัง แต่ก็เจอพิษเศรษฐกิจต้มยำกุ้ง
 |
บล๊อกก่อนเกริ่นมาบ้างแล้วว่า ช่วงที่ประเทศไทย เจอพิษต้มยำกุ้งคนตกงานมากมาย
ต้องยิงกะปอมกิน.. คนเดือดร้อนก็ชาวบ้านเขากินกะปอมก่อนแล้ว...มีคนมาแย่งเอ้ยแบ่งกิน...ที่โรงงานบังเอิญบริษัท |
| เขาหาคนเป็น ผจก.โรงงานไม่ได้ เขาเลยแต่งตั้งให้เป็น 3 ปีกว่าแล้วก่อนเจอวิกฤติต้มยำกุ้ง เมื่อไม่ไหวต้องประชุม พนง.และช่างเรื่อง |
| แนวทางทำงานเพราะ งานเข้าน้อยไม่พอลดเวลาทำงานแต่ขอลดเงินเดือนลง 50 % ช่างและพนง.เข้าใจและยินยอม |
| คนไหนพอมีช่องทางไหนก็ไปทำในวันที่ไม่ต้องเข้าโรงงาน วิ่งวินมอไซค์ ค้าขาย |
| |
| ผมเองไม่รู้โชคดีหรือโชคร้าย ได้ที่ดินมาเพราะภาวะจำยอม เพื่อนสองคนผัวเมียยืมเงินนานแล้วแต่ไม่มีเงินคืน จึงขอโอนที่ดิน 28 ไร่ |
เป็นที่ดินว่างเปล่า ที่ อ.แก่งหางแมว จันทบุรี
|
| ไปปรึกษานายอำเภอที่นั่น พี่รับไว้เลยดีกว่าต่อไปราคาจะเพิ่มอีกเยอะ |
| |
| วันนั้นผมเดินสำรวจที่ดิน เป็นดินดำปนทราย มีดินลูกรังบ้างนิดหน่อยเป็นเนินสูงต่ำ มีที่ลุ่มอยู่ส่วนหนึ่งและเดินไปดู หมุดที่ดิน |
| แต่ละจุดว่าตรงกับเอกสารหรือไม่เหนื่อยมาก ค่อนไปทางที่ลาดลุ่มมี ลำห้วยน้ำไหลรินพาดผ่าน น้ำไหลไปสู่ที่ดินของคนปลูกมะม่วง |
| หิมพานต์....... ราคาที่ดิน 28 ไร่ทั้งแปลง ราคาที่ดินสูงกว่าที่เขาติดหนี้.. เขาขอเงินเพิ่มอีก 2 แสนบาท |
| จะตัดส่วนเกินออกไปก็ได้....แต่ที่ดินสวย เลยตันสินใจซื้อขายกันแต่ทำสัญญาซื้อขายส่วนเกินเป็นเงินผ่อนนะ ตามสดวกของผม |
| เพื่อนอิดออดแต่ก็ตกลง |
| ส่วนผมตัดสินใจว่า กำขี้ดีกว่ากำ ตด...555 เพราะบ้านที่ดินสุพรรณ คอนโดเมืองนนท์ คอนโดปทุมของเพื่อนติดจำนองหมด... |
| โอกาศของเราก็ไม่มีแล้ว |
| ปล่อยทิ้งไว้หลายเดือน การค้าทั่วไปซบเซามากที่สุดเพราะมีการเก็งกำไรจาก ซื้อที่ดินสร้างอาคารบ้านเรือนขาย เงินหายไปจากระบบ |
| ผมเองรับผลิตสินค้าส่งญี่ปุ่นเขาเปิด LC มาให้ติดต่อธนาคารประจำ ๆ ขอกู้บางส่วน...เขาบอกว่าระยะนี้เงินหมุนเวียนน้อยคือขาด |
| วิ่งหาเงินมาซื้อวัตถุดิบผลิตไม่ได้ต้องไปขอกู้เงินจากนายใหญ่มาได้คราวละ 5 แสนบาทหมุนเวียนแทบแย่ |
| คนรู้จักเขา นำเข้าสินค้าจากตปท.มาหลายปีส่วนใหญ่สั่งจากเยอรมัน ต้องขอเปิดแอลซีจากธนาคารไทยเพื่อสั่งสินค้าที่นั่น |
| ผลคือบริษัทตปท. เขาไม่รับแอลซีจากธนาคารไทย (ขณะนั้น) |
| ผมกับเพื่อนต่างวิตก แต่ก็ยังหาทางออกด้านการค้าการงาน คาดว่าอีกสองสามปีคงจะคลี่คลาย(มั้ง) เพื่อนนักวิ่งสวนหลวง |
| คนหนึ่งไปบุกเบิกทำสวนผักที่ คลอง 6 ปทุมธานี เลยรู้ว่าเก็บผักแล้ว จะมีคนกลางมารับซื้อราคา....คือรับผักไปก่อน |
| งวดหน้าจึงจะมาจ่ายเงินค่าผักพร้อมกับ รับผักงวดใหม่ไปขาย (ก็พอไหว) |
| |
| อีกคนเขาเป็นแลนด์ลอร์ด ชานเมืองกรุงเทพคือมีที่ดินเยอะเขาเก็บไว้เก็งกำไรแต่ขายไม่ออก เลยไปลงทุนทำสวนผลไม้ที่ |
| เมืองจันท์เหมือนกันเมื่อไปดูแล้วน่าจะมีความหวังเพราะเขาซื้อที่ดินต้นผลไม้บางส่วนเก็บได้แล้ว |
| ผมมาคิดดู งานที่โรงงานกว่าจะฟื้นอีกนานหลายปี ลูกค้าที่จ้างผมดูแลบัญชีภาษีก็หยุดกิจการเกือบทั้งหมด...เลยวางแผนให้ครอบครัว |
| จะไปปลูกผลไม้ที่ อ.แก่งหางแมว ปลูกกระท่อมเล็ก ๆ ถ้าไม่มีเงินจริง ๆ ก็จะพาครอบครัวไปอยู่ |
| ปลูกผัก หากบ หาปลาละแวกสวนกินคงต้องซื้อ ข้าวสารกินคงพออยู่ได้นะ.... |
| |
| ไปดูที่ดิน พูดคุยชาวสวนยางพารา สวนผลไม้ สวนพริกไทย สวนลำใยที่สอยดาว(นำพันธ์ลำใยที่เหมาะกับจันทบุรี) |
| อ่านหนังสือเกษตร ฟังอาจารย์บ้วน กียาพันธ์... ไปศึกษากับชาวบ้านที่ อ.แก่งหางแมวบ่อย จนกระทั่งน้านงค์กับคุณลุงชวนค้างที่บ้าน |
| ได้รู้จักครอบครัวน้า กับลูก ๆ ที่อยู่แถวนั้นเขาพาไปคุยกับเพื่อนชาวสวนผลไม้ สวนสะเดา |
| ไปดูตลาดผลไม้ที่โนนสูง ตลาดปากทางเข้าเขาสุกิมเห็นวิธีการซื้อขาย ชาวสวนขนผลไม้ใส่พิคอัพวิ่งไปจะ มีหนุ่มหลายคนโบกมือ |
| ทักทายบอกราคารับซื้อ เงาะทุเรียนพอตกลงกันได้หนุ่มนายหน้า ก็กระโดดเกาะท้ายรถพาไปที่โล้ง |
|
ยังครับเรื่องตลาดซื้อขายสำคัญ ผมก็ไปตลาดสี่มุมเมืองที่ คลองจั่น กับตลาดไท
อ้อ..เป็นแบบนี้เอง....วันว่างก็ว่างมากแหละ 555 |
| ไปคุยไปค้างน้านงค์ กับลูกสาวลูกเขยทั้งสามคนว่า ควรปลูกอะไรบ้างเพราะที่ 28 ไร่เยอะเหมือนกัน |
| |
| ขับรถไปดูพันธ์ น้อยหน่าที่ อ.ปากช่อง.. ขนุนพันธ์ทองประเสริฐ.....แถววัดเขาสุกิม เงาะโรงเรียน สะตอใต้ มะม่วงที่บางขุนนนท์ ดูกิ่ง |
| บางพาราพันธ์ต่าง ๆ สำหรับปลูกที่ดอน ที่ลุ่มที่ไหน ต้องสั่งล่วงหน้า ราคา |
| |
| คิด ๆ และรอจังหวะที่เหมาะการปลูก ต้นไม้ น้ำจะมาจากไหนต้องลงทุนเยอะ... แต่ตัดสินใจ ทำสวนไปด้วยเป็นทางออกเล็ก ๆ |
| ถ้าการค้าในไทยแย่ ๆ อยู่เราต้องอยู่ได้... |
| ถ้าหากเศรษฐกิจเป็นที่ยอมรับจากต่างประเทศ การค้าฟื้นตัวมีกำลังซื้อสินค้าก็ไปทำงานเดิมคือ โรงงาน กับทำบัญชีเหมือนเดิม |
| แล้วที่ดินที่สวนลงทุนไปจะทำแบบไหน... ไม่เป็นไรถ้าขายได้ก็จะขายราคาต้องเพิ่มขึ้นอยู่แล้ว |
| เพราะเคยขายที่ดินแปลงอื่นมาก่อนแล้วได้กำไร แม้ไม่มากแต่ก็ขายได้ |
| |
| ไม่ท้อ เพราะฐานะทางบ้านตอนเป็นเด็กค่อนข้างดีมาก พอโตมาฐานะทางบ้านไม่ดีเลย กินง่าย อยู่ง่ายแต่งกายให้เหมาะสม |
| เมื่อทำงานฐานะ พอได้....มีน้อยใช้น้อย มีมากก็ใช้น้อย งานสังคมไปเท่าที่เหมาะสม |
| ไว้เล่าตอน ทำสวนต่อครับสวนผลไม้หรือสวนยางชีวิตไม่สิ้นหวังต้องทำงานต่อไป |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| st ผู้เข้าชม 2,187,626. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
