No. 1037 ซื่อกินไม่หมด (ภัตตาคาร) No.  1037   ซื่อกินไม่หมด (ภัตตาคาร) เขียนเรื่อง ทำงานกับภัตตาคารที่ค่อนข้างหรูมีเครื่องมือเครื่องใช้ค่อนข้างสมบูรณ์ แต่ในแวดวงการค้าอาหาร ไม่ว่า กิจการใหญ่ หรือเล็ก มักจะมีการระแวงว่า หุ้นส่วนจะเม้มเงินกัน  แล้วทำไมคนจึง อยากทำร้านอาหาร ผับ บาร์กันมาก......เคยรู้จักคนจีนมากมายหลายคนที่ค้าขายหลายอย่าง มีชาวจีนชาย สูงวัยที่พิษณุโลก บอกผมว่าถ้า ลื้อคิดจะค้าขายให้ ขายของกินนะ ทำไมแป๊ะ ก็คง(คน)กิงแล้ว ขี้ไง.... อิ่มก็หยุ๊ก หิวก็กิงแล้วก็ขี้ ก็ฟัง ๆ แกพูดมานาน 10  กว่าปีไม่ได้ขายของอะไรเลย เป็นลูกจ้างบริษัทเขาตลอดมา แต่ก็โชคดีที่นายใหม่เขาไม่ชอบขี้หน้า เท่าใด หุ หุ...เลยลาออก มาทำงานในแวดวงภัตตาคาร ร้านอาหารทั้งเล็กและใหญ่ ทำงานอยู่สำนักงานบัญชีของกลุ่มนี้  พวกเขาต่างเปิดร้านอาหารหลายแห่งในกรุงเทพ ฝั่งธนบุรี พัทยา ภูเก็ต ต่างคนต่างถือหุ้นไขว้กันพึ่งพาซึ่งกันและกัน บางร้านถือหุ้นใหญ่ คนอื่นถือหุ้นรอง ๆ ลงไป มีกำไรก็แบ่งกันตามสัดส่วน  ตัวเลขกำไร หลังจากที่ผมนำระบบบัญชีเข้าคอมพิวเตอร์ทำให้งานบัญชีง่าย ออกงบการเงินได้ทุกเดือนตรงเวลา.. นายน้อยก็บอสคนหนึ่ง ได้นำบริการจุดขายหรือ POS  สั่งอาหารไปครัว คิดเงินออกใบเสร็จเข้าไปด้วย ตัดวงจรการอมเงินได้ดี แต่ทำได้เพียงบางร้านเพราะต้องลงทุนหลายบาทเหมือนกัน ร้านอื่นในเครือข่ายยังคงใช้ระบบเดิมไปก่อน เช่นร้านแถวถนนจรัญสนิทวงค์ขาย อาหารจีน ครัวนึ่งติ่มซำ  อาหารไทย ลูกค้าสั่งก็เขียนออเดอร์รองด้วยคาร์บอน 1. ต้นฉบับส่งแคชเชียร์ 2. สำเนาส่งครัวเพื่อทำอาหาร หุ้นส่วนหลายคนเขามักจะส่ง ภรรเมีย ไปทำหน้าที่แคชเชียร์ป้องกันมิให้ใครอมเงิน   ก่อนอาหารจะออกจากครัว จะมี พนง.เช็คเกอร์คอยดูว่า  ออเดอร์กระดาษที่แปะขอบจานหรือไม่ เขาคงมีวิธีการเช็คตรวจสอบด้วยความชำนาญ คนนี้มักจะเป็นคนของ บอส.. ทำงานตรงไปตรงมา ปกติใบออเดอร์จะมีหมายเลขออเดอร์อยู่มุมขวาบน.. แต่ถ้าเป็นเพียงเศษกระดาษเขียนชื่ออาหาร เพราะกุ๊กเขาอ้างว่า ออเดอร์ปลิวหายจาก ราวที่หนีบเรียงรายไว้เลยเขียนใหม่แปะแทน หุ หุ กุ๊ก+แคชเชียร์เขารู้กัน... ลูกค้าให้คิดเงินก็จะ จิ้ม ๆ เครื่องคิดเลข เก็บเงินมาไว้.. ว่าง ๆ ก็ดึงออเดอร์พิเศษออกไว้ พร้อมกันนั้นก็พิมพ์รายการคิดเงินแปะใหม่... เรื่องหยิบเงินออกไม่มีปัญหา 555   ออเดอร์ที่ รับเงินแล้วจะเย็บติดกันเป็นแต่ละโต๊ะ ใส่ถุงรวมกับรายการส่งเงินแผ่นยาวขนาดเอ 4 ระบุแต่ละโต๊ะยอดรวมเงิน ทั้งหมด นายน้อยหรือ หุ้นส่วนที่มีหน้าที่จะไปตัดรับเงินจากแคชเชียร์เมื่อร้านปิดตอนกลางคืน ถ้าคืนไหนไม่ได้เข้าร้าน แคชเชียร์จะนำเงินและเอกสารใส่ตู้เชฟใหญ่ที่สูงขนาดเอวแล้วปิดไว้  นายน้อยก็จะไปเปิดนำเงิน เข้าบัญชีธนาคารส่วนเอกสาร บิลโต๊ะหรืออย่างอื่นส่งให้ ฝ่ายบัญชีก็พวกผมดำเนินการ เช็คอีกครั้งว่า ตัวเลขถูกต้อง บิลโต๊ะหายไปหรือไม่ ถ้าหายเดาไว้ก่อนว่ามีการ "อม"  ที่ผ่านมาก็ก่อนที่ผมจะเข้าทำงาน พนง.บัญชีจะนำออเดอร์ที่คิดเงินแล้ว นำไปประกบกับกับ สำเนาเป็นเล่ม ๆ   เป็นงานที่ทุกคนเบื่อหน่าย ง่วงนอนที่สุดไม่อยากทำเลย แต่ก็ต้องทำ ผมเองก็ลองทำได้ครึ่งเดือนเลยแกล้งไปทำหน้าที่อื่น หุ หุ..อ้างว่ากำลังปรับปรุงการทำบัญชีแต่ละร้าน หลังจากที่นายน้อย อนุมัติให้ผมนำบัญชีเข้าคอมพิวเตอร์จ้างโปรแกรมเมอร์เขียนซอฟแวร์บัญชีและทำสำเร็จแล้ว ผมเริ่มว่างปล่อยให้น้อง ๆ เขาคีย์บัญชี.. ส่วนผมก็คิดว่า "มีวิธีใดที่จะเช็คบิลโต๊ะ" ได้ง่าย... สำหรับร้านที่ยังไม่ได้นำคอมพิวเตอร์เลยไม่มีระบบ POS (แคชเชียร์คีย์สั่งอาหารไปครัว/เช็คบิลในจุดเดียวกันตามสายเคเบิล)นั่งจิบกาแฟไป เห็นคอมพิวเตอร์ว่างเลยเข้าไปดูซอฟแวร์คือ โลตัสคล้าย (Excel) จัดการนำบิลโต๊ะที่พบ มาคีย์เรียงจากบนลงล่างแบบ ปะฉะดะ หุ หุ.. ไม่ต้องเรียงอะไรเลย ใช้คำสั่ง Insert  แทรกบิลเข้าไปจะได้เรียงกันพอคีย์ครบ เช็คดูว่ามีการกระดาษออเดอร์โดดข้ามหรือไม่แต่ก็ต้องใช้เวลา   ไม่เหมาะแต่ตาก็เหลือบเห็นคำสั่ง sort  ทางขวามือสุดนึกได้ว่าน่าจะ ซอร์ทเลขน้อยลง หาเลขมาก ได้นะ เลยลากครอบตัวเลขจาก คอลัมภ์บนลงล่างแล้ว กด sort  แล้วเอ็นเทอร์ นั่งไงหมายเลขออเดอร์เรียงจาก น้อยบน ลงมากข้างล่าง ใช้สายตาเลื่อนปรู๊ดลง  มีหมายเลขกระโดด หนึ่งหมายเลข อีน้อย เอ็งไปดูต้นขั่วออเดอร์เล่ม  125  ซิ มีออเดอร์เลข 3019 อยู่เปล่า รอแพล๊บ... อ้ออยู่ฮะพี่  มีต้นฉบับเย็บติดสำเนา 2 ฉบับ ทำไงต่อ เออ แค่นั้นแหละเอามานี่ เอ็งไปทำงานต่อ   (อีน้อยมันชื่อชลิต ชอบแด๊ด ๆ อยากเป็นหญิงนะครับ 555) ดูออเดอร์ แคชเชียร์เขียนยกเลิก "ปลาเป็นไม่มี"  คือลูกค้าเขาสั่งปลากระพงเป็น ๆ ที่ว่ายในตู้แต่ปลาไม่มี มีแต่ปลาตายที่แช่แข็งไว้ลูกค้าไม่กิน นัยว่าไม่อร่อย.. (เป็นเหตที่น่าเชื่อถือดี) ตั้งแต่นั้นมาผมจะให้ พนง.บัญชีที่ดูบัญชีของร้านนั้น ๆ  คีย์เลขบิลโต๊ะเข้าคอมพิวเตอร์ชนิด ปะฉะดะ  555 แล้วก็สอนวิธี ซอร์ทเรียงหมายเลขจนเป็นทุกคน ยกเว้นอีน้อย..หัวมันช้า.. เลยให้มันไปทำหน้าที่อื่นแทน   งานอีกอย่างที่พวกเราไม่อยากทำคือ  บิลโต๊ะสำเนาเป็นเล่ม ๆ จะต้องทำลายโดยการเผาไฟให้หมด หุ หุ มันเยอะ ต้องทะยอยโยนใส่ไฟ มันเป็นเล่มแน่น เผายาก..ไม่มีที่เก็บอีกอย่าง กลัวคนนำไปใช้ในทางที่ไม่ดีกับ ร้าน 555   ผมเลยให้แต่ละคนผลัดกัน  นำบิลโต๊ะไปเผาที่เตาเผาริมรั้วของ ลานจอดรถทัวร์ที่พาลูกทัวร์มาส่ง ผลัดกันทำหน้าที่เผา 3  วันครั้ง.. พนง.ไม่อยากทำเพราะไฟมันร้อนต้อง ใช้ไม้เขี่ยให้ลุกไหม้ให้หมดครั้งละหลายกล่องเบียร์ พนง.บัญชีเป็นหญิงกลัวผิวเสียนะครับ    นั้งดูตัวเลขเพลิน ๆ  ปลื้มใจแทนหุ้นส่วนร้านอาหารแถวราชดำริที่ ทำยอดขายได้ดีเพิ่มติดต่อกัน 4 เดือน คุณครับ ผอ.อยู่เปล่าผมขอพบครับ อ๋อ.อยู่ครับ  เฮียชื่อไรครับ สุงครับ..ผมเป็นคนเก็บเศษอาหารที่ร้าน....    อ๋อ ผมไปตาม ผอ.รอเดี๋ยวครับ ผอ.เข้ามาในห้องทักทายอย่างกันเอง  กล่องโฟมใส่อะไรมาสุง มีหมูสามชั้น  สันในหมู่ ผงขาว ๆ น่าจะผงชูรส  กุ้งแชบ๊วยถุงใหญ่ ถุงละหลายโล ช้อนซ่อมหลายชุดลูกน้องคนใหม่เจอ ผมเปลี่ยนลูกน้องใหม่..ตอนกรองน้ำออกจากถังเศษอาหาร ผมเลยให้ล้างน้ำที่ถุงพลาสติคเก็บแช่ถังน้ำแข็งครับเอามาคืน ผอ.ครับ ผอ. นั่งคุยและขอบใจเฮียสุงแจ้งเบาะแสการ ลักโขมยของและให้ปิดข่าวไว้ก่อน   อีก 3 วัน ผอ.ก็มาเล่าให้ฟังว่าได้สืบดู รู้ว่าคนในครัวจีน 2 คนลักของใส่ถุง พลาสติก 2 ชั้นมัดปากถุงแน่น แล้วโยนใส่ถังเศษอาหาร...คนขนข้าวหมู ร่วมมือกับคนในครัว นำไปเทบนรถพิคอัพแกะถุงแรกออกทิ้ง ล้างถุงที่เหลือ นำ นำไปขาย นำเงินมาแบ่งกับคนครัว ผอ.ไล่คนในครัวออกทั้งสองคนแล้ว แต่ไม่ได้แจ้งตำรวจแต่อัดเทปเสียงตอนสอบถามไว้เป็นหลักฐาน วันต่อมารู้ข่าวผอ.ตอบแทนเฮียสุง ให้มีสิทธิ์ไปรับเศษอาหารที่สาขาปิ่นเกล้าอีกแห่ง มานั่งนึก  ที่ปากซอยใหญ่แถวบ้านกับชุมชนแห่งหนึ่งมีเนื้อหมู ปลา กุ้งมาขายถูก ๆ ยังงงเลยว่า ทำไมขายถูกได้ ทีแรกคิดว่า เนื้อหมูเป็นเนื้อ เอ๋ง ซะอีกราคาถูกอย่างไม่น่าเชื่อ   ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ  st ผู้เข้าชม  2,069,089. ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ   Diarist   Create Date : 08 พฤศจิกายน 2564 32 comments Last Update : 8 พฤศจิกายน 2564 8:22:01 น. Counter : 1296 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณกะว่าก๋า, คุณกิ่งฟ้า, คุณmultiple, คุณเริงฤดีนะ, คุณหอมกร, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณคนเคยผ่านมหาสมุทร, คุณทนายอ้วน, คุณเนินน้ำ, คุณtoor36, คุณตะลีกีปัส, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณInsignia_Museum, คุณlovereason, คุณhaiku, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณtuk-tuk@korat, คุณnewyorknurse, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์ ยุคนี้คนก็คงอยากกลับมาทำอาหารขายกันนะครับพี่ ขายออนไลน์ ไม่ต้องมีหน้าร้าน ถ้าทำเองในบ้านก็คงไม่ยุ่งยากอะไร คุมอยู่ ไม่มีการโกง แต่พอเป็นการทำร้านจริงจัง ผมว่าบัญชีต้องมีระบบที่ดีจริงๆ ไม่งั้นรั่วทุกจุดเลย อย่างที่พี่ไวน์เล่าไว้ ขนาดมีระบบตรวจสอบแล้ว คนจะโกงยังไงก็โกงจริงๆครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 8 พฤศจิกายน 2564 6:28:38 น.

สวัสดีค่ะพี่ไวน์ ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจนะคะ ตามมาดูบัญชีร้านอาหาร ใครจะนึกว่าการทำร้านอาหารจะถูกกลโกงสารพัด แบบนี้ถ้าจับไม่ได้เจ้าของร้านแย่เลยขาดทุนปี้ป่นเพราะความโกงของลูกน้องจนต้องยอมลงทุนทำบัญชีอย่างรัดกุมแต่กยังมีจุดให้โกงได้อีกนะคะ มีความสุขวันจันทร์ค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 8 พฤศจิกายน 2564 8:05:34 น.

คนอยากจะโกง ก็พยายามคิดหาช่องทางโกงจนได้นะครับ เรื่องบัญชีนี่ น่าปวดหัวมากๆ ต้องละเอียดถี่ถ้วนและตรวจตราอยู่เสมอนะครับ ส่วน excel นี่ อ.เต๊ะ ใช้เป็นแค่ใส่สูตรเอาไว้คำนวณคะแนน ตัดเกรดแค่นั้นเองครับ นอกนั้นไม่เคยใช้เลย555 ส่วนเรื่องขยะเศษอาหาร มี 3ชั้นแฝงตัวอยู่หลายโลนี่ สงสัยจะทำกันมานานแล้วนะครับนี่ โชคดีที่ยังมีคนซื่อสัตย์อยู่บ้าง แผนเลยแตก ชอบคุณคุณพี่ไวน์ที่แวะไปฟังเพลง ขำๆกันนะครับ 555   โดย: multiple 8 พฤศจิกายน 2564 8:23:18 น.

ถ้าเป็นลูกจ้าง ไม่ใช่น้านตัวเอง คนโกงเกิดง่ายดาย...นะคะ   โดย: เริงฤดีนะ 8 พฤศจิกายน 2564 8:34:18 น.

ไม่ใช่ร้านตัวเอง*   โดย: เริงฤดีนะ 8 พฤศจิกายน 2564 8:34:42 น.

ดูซิคนมันจะโกง ถ้าไม่มีเรื่องแดงขึ้นจะมีใครรู้มั๊ยนะพี่ไวน์   โดย: หอมกร 8 พฤศจิกายน 2564 9:20:25 น.

สวัสดีค่ะพี่ไวน์ พี่ไวน์ได้เป็น Hero อีกแระ (บางครั้งก็สร้างศัตรู)ทำดีแต่อย่าเด่น จะเป็นภัย ไม่มีใครเขาอยากเห็นเราเด่นเกิน คติพจน์นี้ นู๋พึงสำนึก ไว้ตลอดค่ะ ราดหน้ากับซูชิ น่าทานมาดค่ะ สรุปเจ้าของกิจการค้า ต่างๆ จะมีกำไรมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับ สมุห์บัญชีที่ดูแลตรวจสอบและควบคุมการทุจริตภายในฯ พี่ไวน์เก่งจริงๆ   โดย: จินดา จินดา IP: 58.8.10.20 8 พฤศจิกายน 2564 10:57:26 น.

สวัสดี จ้ะ คุณไวน์ ตามมาอ่านประสบการณ์ชีวิตในการทำงานของคุณ ไวน์ จ้ะ ได้ความรู้ รู้กรรมวิธีของคนโกง เฮ้อ ! ทำไมถึง ชอบโกงกันนักหนา เนาะ ถูกจับได้กรรมก็ตามทัน โดน ไล่ออก ตกงาน ชีวิตก็ย่ำแย่ ไม่มีงานทำ โหวดหมวด งานเขียนฯ การทดรองของคุณไวน์ในการเดินทางไปตรวจงาน ต้องจ่ายเงินออกไปก่อน ก็ลำบากเหมือนกันนะ น่าจะ ต้องมีเงินส่วนกลางที่ให้ยืมไปก่อน เนาะ   โดย: อาจารย์สุวิมล 8 พฤศจิกายน 2564 11:18:19 น.

เคยทันใช้ ราชวิถี เวิร์ดจุฬา lotus 123 เหมือนกันครับ   โดย: คนเคยผ่านมหาสมุทร 8 พฤศจิกายน 2564 11:19:05 น.

เมื่อก่อนเคยสงสัยว่าร้านอาหารเค้ารับออร์เดอร์กันยังไงน๊าา ... หายสงสัยละคราบ อิอิ   โดย: ทนายอ้วน 8 พฤศจิกายน 2564 11:34:38 น.

สวัสดีค่ะพี่ไวน์ เข้ามาตอนเที่ยงเห็นภาพแรกยิ่งหิวเข้าไปใหญ่ค่ะ ^__^ เห็นด้วยกับที่ชาวจีนสูงวัยคนนั้นบอกนะคะ ขายของกินดีที่สุดค่ะเพราะยังไงคนก็ต้องกิน ยิ่งร้านไหนอร่อยอยู่ที่ไหนคนก็ตามไปกินค่ะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นระบบบริหารจัดการ การควบคุมดูแลก็ต้องดีด้วย ไม่งั้นขายดีแต่มีสิทธิ์เจ๊งได้ค่ะ   โดย: เนินน้ำ 8 พฤศจิกายน 2564 11:58:05 น.

เชียงใหม่ไม่มีฝนเลยครับพี่ อากาศร้อนมากๆๆๆๆๆ แถมดูท่าทางจะเริ่มเผา มีควันลอยมาอีกแล้วครับ   โดย: กะว่าก๋า 8 พฤศจิกายน 2564 14:13:17 น.

ถ้าไม่มีการทุจริต ทุกอย่างมันก็จะดำเนินการไปได้อย่างราบรื่น ไม่คิดว่าจะมีการร่วมมือกันแบบนี้ จะว่าไปเขาก็เข้าใจคิดวิธีนะ ฉลาด แต่ใช้ไปในทางที่ผิด   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 8 พฤศจิกายน 2564 14:49:49 น.

สวัสดีมีสุขค่ะ พนักงานบัญชี หูตามักไวในการตรวจ ยิ่งมีระบบคอมพ์ช่วยยิ่งสะดวกนะคะ ส่วนการยักยอกอาหารสดแห้งแบบที่เล่าเคยเจอกับโรงอาหาร แม่ครัวที่จ้างมาก็ทำแบบนี้ ก็อยู่กันไม่ได้ค่ะ...ชื่อกินไม่หมด แค่คดกินได้แป๊บเดียว จริงๆค่ะ   โดย: ตะลีกีปัส 8 พฤศจิกายน 2564 16:22:02 น.

สวัสดีครับพี่ไวน์ ยกมือครับ!.....ทำไมเราไม่ใช้ที่ย่อยกระดาษทำลายบิลอ่ะครับ ^^'' เรื่องปลาตายไม่ตายนี่ผมเข้าใจเลย ผมเองก็กินกุ้งตายไม่ได้ อยากกินทีต้องกินแบบเป็นๆ ช้อนๆ ขึ้นมาเลย แม่ลำบากใจมาก บอกว่าสงสารกุ้ง   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 8 พฤศจิกายน 2564 17:18:00 น.

ขอบคุณครับคุณปริ๊นซ์... เล่มออเดอร์ เข้าเล่มด้วยไสกาว (เรียงสำเนา(ไม่ปรุ) กับต้นฉบับขาว+สำเนา(ครัว) มีรอยปรุ.. ทำให้แน่นป้ายกาวติดกัน... หนาปึก.. เมื่อใช้แล้วสำเนาจะติดกับ สันเล่มแข็งหนา.. ... เข้าเครื่องย่อยเอกสารไม่ได้เลย.. เผาลูกเดียว(โบราณมาก) มีอีกวิธีคือ เทใส่หลุมเทกรดลงให้ย่อยสลาย แบบ ที่เขาใช้เศษกระดาษไปย่อยสลายทำเป็นแผ่น ทำเป็น กระดาษลูกฟูก .. ปัจจุบันไม่ต้องทำแบบนั้นแล้ว เพราะใช้มือจิ้มที่จอหน้า โต๊ะลูกค้า คำสั่งวิ่งไปที่ครัว อีกส่วนเข้าคอมแคชเชียร์ รอคิดเงิน ก่อนลูกค้าออกครับ วิธีที่ผม ให้ร้านทำทันสมัยมากเมื่อ ยี่สิบกว่าปีก่อน 555   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 8 พฤศจิกายน 2564 18:11:13 น.

อ่านแล้วได้รู้ขั้นตอนต่างๆของร้านอาหาร ถือเป็นประสบการณ์ที่คนคิดจะทำร้านอาหารเอาไปต่อยอดได้ครับ แม้ว่าเดี๋ยวนี้จะมีเครื่องมือตรวจจับพนักงาน แต่ถ้ารู้กระบวนการต่างๆและความเป็นมา น่าจะเข้าใจได้เป็นอย่างดี   โดย: Insignia_Museum 8 พฤศจิกายน 2564 20:21:02 น.

สวัสดีค่า คุณไวน์ เมื่อวานเปิดหน้าบล็อกจะอ่านหลับเฉยค่ะ มาดูอีกทีมาบล็อกนี้แล้ว แงงงง เรื่องกลโกงร้านอาหารน่าจะหนังม้วนยาวเลยนะคะ ขนาดลักลอบเอาใส่ถังเศษอาหารออกมาขายได้นี่แบบว่าเป็นใครจะตรวจนะ นี่ก็คงไม่ตรวจค่ะ ต้องหูตาไวและละเอียดขนาดที่นี่ทำคงไม่เกิดค่ะ ไม่เคยคิดทำร้านอาหารเลย แต่ที่นายน้อยคุณไวน์บอกไว้จริงมาก อยากทำอะไรที่ได้ตังตั้งตัวไวต้องขายของกิน นุ่นว่าแนวสตรีทฟู๊ดก็ดีนะคะแต่อาจจะไม่รวยไวเหมือนร้าานอาหารใหญ่ๆ ที่ราคาก็ต้องดีตามแน่ๆ เรื่องกลโกงบิลอีก ยากมากมาย นี่ไม่มีปัญญาคิดหาวิธีมาแก้ไขได้แน่ๆ ค่ะ แบบนี้คุณไวน์ก็คงเขียนโปรแกรมได้มั้ยคะ นุ่นเคยลองจะหัดเขียนแต่ไม่เกิดค่ะ ขนาดเวิร์ดยังรู้คำสั่งแบบงูๆ ปลาๆ พอให้เขียนนิยายได้แค่นั้นเอง ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆ ค่า   โดย: lovereason 8 พฤศจิกายน 2564 22:32:31 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์   โดย: กะว่าก๋า 9 พฤศจิกายน 2564 6:31:17 น.

ผู้นำ ที่นำด้วยความไม่รู้ หายนะก็เป็นของประชาชนครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 9 พฤศจิกายน 2564 10:11:24 น.

สวัสดีค่ะพี่ไวน์ขอบคุณที่ไปทักทายให้กำลังใจนะคะ กิ่งชอบเพลงของไม้เมืองมากค่ะเสียงของไม้เมืองไม่เหมือนใครเสียงนุ่มนวลไพเราะมากค่ะ มีความสุขวันสีชมพูค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 9 พฤศจิกายน 2564 11:02:58 น.

ขอบคุณมากครับพี่ไวน์ที่แวะไปบอกตอบคำถามของผมเรื่องการทำลายบิล บล๊อกของพี่ไวน์เหมือนเป็นกล่องเก็บเรื่องราววิถีชีวิตในยุค70's-80's ยุคก้ำกึ่งระหว่างดิจิตอลกับอะนาล๊อค ที่ผมถามก็เพราะผมไม่เคยเห็นสมุดบิลหนาๆ แบบที่พี่ไวน์บอกเลยครับ ยังมีเรื่องอีกมากเลยที่พี่ไวน์แชร์ สนุกมากครับ ยุคนั้นคงมีเรื่องใหม่ ๆ ให้เรียนรู้เยอะเลย   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 9 พฤศจิกายน 2564 11:34:21 น.

เพิ่มเติมครับ ฮาที่พี่ไวน์บอกว่า ไม่เลี้ยงรุ่นทีต้องวงเล็บคือพ่อชื่อแม่ไว้ด้วย 555555 สมัยก่อนมันคงเป็นแบบนั้นจริงๆ อ่ะนะครับ และ....แพ้ผมงี้มาตั้งแต่เด็กแล้วครับ 55555 แต่ไม่ค่อยมีคนรู้หรอกว่าผมแพ้นั่นแพ้นี่ ที่เป็นหอบหืดนี่ก็ไม่ค่อยมีคนรู้ มีแค่เพื่อนในห้องกับเพื่อนในวงที่รู้ ที่เหลือลุคผมก็สุขภาพดี เล่นกีฬา เล่นดนตรี คนเลยรู้จักเยอะครับ ^^ ส่วนใหญ่เด็กห้องคิงจะไม่ค่อยยุ่งกับใครเท่าไหร่   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 9 พฤศจิกายน 2564 12:54:22 น.

สวัสดีค่ะคุณพี่ไวน์.. ลาดหน้า..น่าทานคะ.. เริ่มหิวล่ะ..   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 9 พฤศจิกายน 2564 14:51:21 น.

ขอบคุณกำลังใจให้บล็อก - สภาคารราชประยูร ด้วยนะครับ   โดย: ทนายอ้วน 9 พฤศจิกายน 2564 20:12:54 น.

เห็นราดหน้าเส้นหมี่ คิดถึงเมืองไทยจัง ร้านอาหารดูแลไม่ทั่วถึง ของหายมากมาย ที่นี่ร้านอาหาร เขาจะไม่ให้พนักงานถือถุง เข้าออก เวลาไปทำงานเลยค่ะ จะได้ไม่ขนอะไรออก แต่คนเฝ้ากับขโมย ไม่มีทางชนะขโมย เขาก็นัด ให้มากินอาหารแล้วแอบให้ไปเลย...   โดย: newyorknurse 10 พฤศจิกายน 2564 0:36:17 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์   โดย: กะว่าก๋า 10 พฤศจิกายน 2564 5:55:08 น.

หน่วยงานหลวงเอง หน่วยที่ีมีหน้าที่ทำอาหาร ก็มีการยักยอกอาหารเหมือนกันครับ   โดย: สองแผ่นดิน 10 พฤศจิกายน 2564 23:27:33 น.

ร่วมมือยักยอกอาหารแบบนี้ทางร้านมีแต่เสียหายนะคะ โชคดีที่ได้เฮียสุงแจ้งเบาะแสค่ะพี่ไวน์   โดย: Sweet_pills 11 พฤศจิกายน 2564 0:24:52 น.

หลังศาลรัฐธรรมนูญ ตัดสินออกมาแบบนี้ น่าสนใจครับ ว่าบ้านเมืองจะเดินต่อไปอย่างไร   โดย: กะว่าก๋า 11 พฤศจิกายน 2564 9:35:23 น.

มอร์นิ่ง.. อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ไวน์   โดย: เริงฤดีนะ 12 พฤศจิกายน 2564 6:02:06 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์   โดย: กะว่าก๋า 12 พฤศจิกายน 2564 6:18:33 น.