No. 1016 จากงานนั่งโต๊ะ ไปทำไร่ดีไหม....? |
|
ระยะนี้เรา ๆ เป็นจำนวนมากต้องอยู่บ้านเพื่อมิให้ติดไวรัสโควิด เกือบสองปีแต่ยังไม่มีวี่แววการติดจะลดลง |
เราต้องสู้ต่อไป โดยใช้จ่ายให้น้อยลงเสื้อผ้างดซื้อ ท่องเที่ยวตัดไปได้เลย ไม่มีทางไปอยู่แล้ว บริษัทจะลดจ่ายเงินเดือน |
ให้ทำงานที่บ้าน WFM เรื่องนี้เราเข้าใจผู้บริหารว่า หนักมาก |
ผมและเพื่อนหลายคน สมถะกินง่ายอยู่ง่าย เหงาก็พบปะกันในเฟซบุค บล๊อกแกงค์หรือโทรคุยกัน |
ส่วนตัวแล้วแก้เหงาได้ดีที่สุดคือ การเรียบเรียงเรื่องราวเขียนสารคดี บางเรื่องก็เกือบมีสาระ 555 |
ส่งออกให้เพื่อน ๆ ได้อ่านขำ ๆ แก้เหงา |
มีคนถามว่าเดือดร้อนหรือเปล่าที่ไม่ได้ทำงานแบบเต็มไม้เต็มมือ รายได้ลดลงเยอะก็ไม่ถึงกับเดือดร้อน เพราะเคยเจอ |
เหตการณ์หนักมาก่อนแล้ว เพราะเปลี่ยนงานจากงานนั่งโต๊ะไปทำไร่ทำสวน |
และรับซื้อขายกระเทียมเรียกว่าไม่ยอมแพ้ |
|
ขับรถลงจาก ดอยงู ต.แม่เจดีย์ใหม่ อากาศไม่ร้อนแม้จะเป็นเดือน มีนาคม ที่นี่อากาศจะดีเกือบตลอดปี ขวามือเป็น |
ลำห้วยเขางูทอดยาวคดเคี้ยวคู่ขนาน ไปกับถนน บางส่วนหายลับตา ยามถูกดงไม้ใหญ่บัง |
ที่นี่เราลงเผือกไว้เพราะดินไม่ดีอยู่ ใกล้ดอยม่อนพระเจ้าหลาย ส่วนดอยที่ปลูกขิง อยู่แถวดอยสันกู่ ติดเขต อ.วังเหนือลำปาง |
|
ปลูกขิงได้หลายเดือน ขุดขิงอ่อนขายไปบางส่วน ที่เหลือกว่า 80 % จะเก็บเป็นขิงแก่ได้น้ำหนักและราคาดีกว่าแต่ |
|
มีอยู่วันหนึ่ง นั่งมองท้องฟ้า สลับกับมองไร่เผือก กว่า 25 ไร่ บนดอยแถว บ้านสันกู่ ติดเขต อ.วังเหนือลำปาง |
แดดสาดส่องทั่ว เห็นใบขิง บนแปลงซีกขวา เหี่ยวเป็นแถวยาว คิดว่าคงถูกแดดเผา นั่งมองไปซีกซ้าย อ้าวแถวนั้นร่ม |
|
แล้วทำไมใบขิงเหี่ยว นั่งดูด้วยความสงสัย เลยเดินไปดู ไม่ถึง ช.ม. ขิงกว่า 30 % เหี่ยวหมด.. รีบขับรถลงดอยไปตาม |
เพื่อน ๆ มาดู สรุปแล้ว ไร่ขิงนี้ เจอเชื้อรา ต้องรีบจัดการโดยด่วน |
เจอเชื้อราขาดทุนป่นปี้น่าจะหลายแสนบาทต้องรีบขุดขายก่อนจะเน่าหมดไม่ทันเป็นขิงแก่ |
ยอมรับเลยว่า ท้อมาก แต่ เราปลูกเผือกด้วยควบคู่กับขิงอยู่แล้ว |
|
คือปลูกแก้ขัด ที่ดินมีก้อนหินเล็กเยอะ แต่กลับได้หัวเผือกมาก น่าจะทำเงินให้ผมกับเพื่อนได้พอสมควรพอจะมีเงินเหลือ |
ส่งให้ ที่บ้านกรุงเทพเป็นค่าใช้จ่ายกับค่าเล่าเรียนลูกที่กำลังโตได้บ้าง |
ขับผ่านดงไม้สักที่สูง ร่มครึ้มสวย แต่ไม่น่าอยู่หรอกครับ เป็นป่าเห่ว หรือป่าช้า ยังใช้การได้เพียงแต่ไม่มีศพถนนเริ่มลด |
ระดับ ผมเลยเลี้ยวซ้ายไปตามถนนที่ผ่านท้องนาสีเหลือทองจากข้าวที่กำลังแก่ รวงหนักโน้มรวงสู่พื้นดิน |
กลับถึงบ้านเจอชาวบ้าน 4 คนกำลังพูดคุย กับน้องสาวทีเพิ่งเลิกจากงานธนาคารชาวบ้านมาส่งข่าว ช่วยไปรับซื้อกระเทียม |
แต่ละคน ก็นำหัวกระเทียมพร้อม ลำต้นที่เกือบแห้ง มาให้ดูคนละ พวง... ก็ตกลงราคากันแล้ว |
ก็นัดหมายไปรับซื้อถึงที่บ้าน |
|
ตอนบ่ายของ สองวันต่อมา ขับพิคอัพ ไปบ้าน ชาวไร่กระเทียมไว้ พร้อมตาชั่งลัดเลาะไปหมู่บ้านที่นัดหมายไว้ ต้องขับ |
เข้าไปในถนนเล็กมาก ผ่านท้องนาที่แห้งถนนเล็กมากยังเกรงว่าถ้าไม่มีที่กว้างกลับรถแย่แน่ |
ไปถึงเห็นกองกระเทียม กองโตหลายกอง มีใบกล้วยปิดไว้ คงจะกันมิให้ น้ำหนักลดลงไปมากมั้ง 555 ไม่ว่ากันอยู่แล้ว |
เดินดูหัวกระเทียมสดที่เพิ่งถอนตอนเช้า เทียบกับหัวกระเทียมตัวอย่างเมื่อวันก่อนใกล้เคียงกัน ยกสุ่มไก่หงายขึ้น |
วางบนตาชั่ง คนขายช่วยกันยกกระเทียมใส่จนครบ 60 กกแล้วยกท้ายรถพิคอัพแล้วชั่งต่อไปจนหมด |
บวกตัวเลข ผมหักน้ำหนัก สุ่มไก่ กับขี้ดิน ทิ้ง 5 กกต่อครั้งคือนับน้ำหนักเพียง 55 กก.ตามธรรมเนียมแล้วจ่ายเงินสดให้ |
ระหว่างนั้นมีชาวบ้าน มาบอกให้ช่วยซื้อกระเทียมที่ ถอนเก็บไว้ที่บ้านแล้วส่วนหนึ่งเลยตกลงกัน กก.ละ 9 บาท |
ผมเลยนัดอีก 2 วันจะไปซื้อ ห้ามขายให้คนอื่นนะ เจ้าของกระเทียมตกลง ผมดึงเวลาให้ช้าลง ให้กระเทียมแห้งลงอีกนิด |
ได้กระเทียมเยอะขึ้นไง |
เย็นวันนัดก็ไป ถึงบ้าน ยกตาชั่ง ไปวางไว้ที่ใต้ถุน ใกล้กองกระเทียม |
อ้ายไวน์ ขอดูตาชั่งหน่อยเหน่อ |
ได้เลย |
ว่าแล้วเจ้าบ้านก็นำก้อนหิน 2 ก้อนมาวาง ดูว่า ตราชั่งผมตรงหรือเปล่า แหม..ตรงอยู่แล้ว...ดูหัวกระเทียมเท่า ๆ กับที่เคย |
เห็นเป็นตัวอย่างวันก่อน ก็โอเค.. เกิดปวดฉี่เลยให้เพื่อนคุมการชั่งแทน |
กลับมาที่รถพิคอัพ ดูที่ขนขึ้นบนรถ มีกระเทียมหัวเล็กปนอยู่เยอะมาก |
อ้ายคำ หยุดก่อน หัวน้อย บ่าเอาเน่อ(หัวเล็กไม่เอานะครับ) |
โห๊ะ(โธ่) มันปนนิดเดียว |
บ่าเอา ปุ๊ดตืน (ไม่เอา ขาดทุน) |
เลยต้องให้เขาขน ลงจากรถใหม่ แยกหัวเล็ก ออก เกือบครึ่ง กองไว้ต่างหาก เขาขอให้ช่วยซื้อเลยตกลงกัน กก.ละ 6 บาท |
หัวโตคงราคาไว้ 9 บาท |
|
จ่ายเงินแล้วก็ขับรถกลับบ้าน ช่วยกัน ขนไป วางห่าง ๆ กัน ไม่สุมไว้จะเกิดร้อนระอุเน่าเสียได้..เหนือยครับแต่ต้องทน |
วันรุ่งขึ้น คนงานรายวันก็มามัดจุก เลือกขนาด แล้วนำไปแขวนผึ่งไว้ในโรง ไว้ประมาณ 1 เดือนน้ำหนัก |
ลดลงไปเยอะ เลยนำมากองไว้กับพื้นคอนกรีต เป็นวงกลมเส้นผ่าศูนย์กลาง 1 เมตรแต่ให้มีช่องว่าง |
ตรงกลาง ให้ความชื้นระเหยไปบ้างนิดหน่อย |
เก็บไว้อีกประมาณเดือนกว่าหรือนานกว่า ก็ส่งขายให้พ่อค้ารายใหญ่ น้ำหนักลดไป กว่า 30 % หรือมากกว่า |
นั่นคือสาเหต ที่ทำให้กระเทียมราคาสูงกว่าราคาซื้อจากสวนเยอะ ถ้าเขาขายถูก ๆ เป็นกระเทียมใหม่เก็บไม่ดีเน่าหมด |
ชีวิตยามตกต่ำ ก็ต้องทำใจหลายอย่าง ต้องใช้ไหวพริบในการซื้อหลังจากเดินทางกลับเข้ากรุงเทพไปทำงานสายเดิมต่อ |
|
เพื่อน ๆ หลายคนต่างมาซักถามและแนะนำ |
คุณไวน์ควร ปลูกพืชหลาย ๆ อย่างไว้ขายมัวไปปลูกพืชเชิงเดี่ยวแบบขิง แย่แน่ถ้าปลูกหลาย ๆ อย่างก็เก็บมาขายเอง |
ราคาก็ไม่ตกไม่ต้องผ่านมือคนกลาง ขายแถว ๆ บ้านก็ได้ |
เพื่อนพูดให้ฟังก็รับฟังเฉย ๆ |
ครั้งที่อยู่ในพื้นที่ทำไร่และรับซื้อกระเทียมวัน ๆ ทำงานตลอดไม่ว่างเลย..และติดต่อขายส่งขิง |
ให้โรงงานทำขิงดองที่ตกลงไว้ก่อนจะลงทุนปลูก มีพื้นที่ป่าเสื่อมโทรมที่เช่าปลูกไว้ 1 ปีเมื่อใช้รถไถ ๆ มีหินเล็กเยอะมาก |
ไม่เหมาะปลูกขิงเลย ซื้อหัวเผือกเล็กมาลงแทนกะจะขายส่งที่ตลาดค้าส่งริมน้ำปิงที่ผ่านมาเห็นใบขิงใบใหญ่เขียว |
ตัดไปขายส่งที่เดียวกันเป็นระยะใส่รถพิคอัพเขารับซื้อหมด.. |
คนภาคเหนือเมื่อจะยำหน่อไม้ไร่ที่ต้มจนสุกเขาจะใช้ช้อน |
ซ่อมแทงแล้วลากลงมาเป็นซี่ ๆ จนนิ่มตัด ไปทำยำหน่อไม้ใส่น้ำปู๋ (น้ำสีดำทำจากโขลกปูนาแล้วกรองต้มเคี่ยวแห้ง) |
ใส่แทนกระปิใส่พริก งาขาวคั่วซอยใบขิงเป็นฝอยละเอียดคลุกเคล้ากินกับข้าวเหนียว อร่อยหอม |
ที่เพื่อนแนะนำให้นำขิงขายเอง (ตามคำแนะนำของใครไม่รู้) ขายคงไม่ได้เพราะทั้งอำเภอหรือต่างอำเภอต่างคนต่างปลูก |
แมวไหนจะมาซื้อ 555 |
กระเทียมที่รับซื้อผมไม่ได้ขายเอง น้องสาวติดต่อพ่อค้าคนกลางไว้ก่อนแล้ว รอจังหวะกระเทียมราคาดีก็จะปล่อยและ |
พอมีกำไร แต่ยังไงก็ไม่พอที่จะทำเป็นอาชีพได้ตลอดไป |
|
ระหว่างที่จะปลูกขิง/รับซื้อกระเทียมต่อหรือไม่ คิดแล้วก็คิด เพราะพื้นที่ปลูกขิง (ควร) เปลี่ยนที่ทุกปีเพื่อมิให้เชื้อรา |
ฝังตัวในดินพร้อมที่จะทำให้ขิงเน่า...ครั้งก่อนเราปาดแง่งขิงหัวพันธ์แช่ น้ำยาฆ่าเชื้อราตามคำแนะนำ นำไปผึ่งแห้งค่อยไปปลูก บางอย่างเราก็ งง.. คิดว่ายาฆ่าเชื้อราจะป้องกันได้. เอะ ๆ เปล่าเชียร์ลุงนะเออวัคซีนมีตั้งหลายชนิดให้เลือก หุ หุ โชคดีมีคนช่วยเหลือเรียกเข้าไปทำงานในกรุงเทพ |
ในสายงานที่น่าจะดีกว่าทำเกษตร รอดตัวไปจนถึงวันนี้และได้ไปยืนอยู่บนดอยม่อนพระเจ้าหลายใกล้ น้ำลำเขางู คำถามของเรื่องนี้คงเป็นแนวทางเป็นไปแบบข้างบน หลายคนคงได้คำตอบนะครับ แต่ ต้องระวังตัวจากไวรัสโควิดอีก เมื่อไรหนอคนไทยจะได้วัคซีน |
ดี ๆ มาฉีดให้มากที่สุด |
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ (re 522/2,044) |
st ผู้เข้าชม 1,992,055. |
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
|
Diarist |
พ่อค้าซื้อมาขายไป กระเทียม
มาสู่นักบัญชีในเมืองกรุง
พี่ไวน์ผ่านมา ร้อยเอ็ด เจ็ดย่านน้ำ
ประสบการณ์ล้นเปี่ยม
ภาพสุดท้ายเท่มากค่ะ