| No. 1164 สนุกขำ ๆ @ เกาะช้าง |
อัพบล๊อก จันทร์ / ศุกร์
|
| นาน ๆ จะถูกเรียกตัวให้ไปที่ศูนย์การค้าของบริษัทที่ชลบุรีนัดหมายพาไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วย |
| ไปก่อนโควิดมาแน่นอนอยู่แล้ว.. คืนแรกที่พวกเราร้อยกว่าชีวิต ไปอยู่ที่เกาะช้างจังหวัดตราดเป็นเกาะที่เก่า |
มากแต่ไม่รู้กี่ล้านปีนะครับ แต่ความเป็นธรรมชาติยังคงอยู่เหมือนเดิม ได้เข้าพักโคโคนัทรีสอร์ทสวย..
..
...
|
|
เล่นกีฬาชายหาดที่ ฮา กันไม่หยุด เล่นกันหลาย ชม.จนหมดแรงเสื้อชุ่มไปด้วย
|
| เหงื่อบางคนก็เผ็ดร้อนจากส้มตำปูม้าเนื้อน้ำตกจากรถเข็นที่ บริษัทเหมาทำให้พวกเรากิน แม่ค้าดูหน้าคนที่ยืนรอ ฮ่วย |
คนบ้านเดียวกันแน่เลยใส่พริกทีละกำมือเห็นแล้วน่ากินขอน้อง ๆ เชาชิมไปสองช้อน โหอร่อยแค่นั้นก็เหงื่อแตกพลัก
|
| กลับไปห้องพัก ยังมีเวลาอีกเกือบ ช.ม.จะไปดินเนอร์กัน เปิดห้องพักครู่เดียวแอร์เปิด |
|
| ก็เย็นฉ่ำ. พอได้ความเย็นสบายคิดถึงพวกเพื่อน้เลยเปิดโน๊ตบุคหาเน็ตของรีสอร์ทไม่เปิด คือไม่เห็น |
งั้นมือถือต่อแล้วพ่วงเข้าโน๊ตบุคมีสัญญาณช้าหน่อยก็โอเคไปเซย์ฮัลโลได้บางคนดูแล้วเวลาใกล้เวลาดินเนอร์อาบน้ำซะหน่อย
|
| เข้าไปดูห้องน้ำ โห..สวยใช้ได้ ยังกะผนังห้องของ มนุษย์หินฟลิ๊นสโตน |
| ห้องน้ำแบ่งเป็น พื้นที่เปียก กับ แห้งใช้ได้เลย แต่ให้ตายเถอะทำพื้นเปียกจนได้เพราะรีสอร์ดแขวนม่านกันน้ำลอยสูง |
ฝักบัวก็เปียกกระจายไปทั่วเสียดายมาก
|
ที่พักโดยรวมโอเคครับ...รีบแต่งตัวขึ้นรถสองแถวที่บริษัททัวร์เตรียมไว้ไปกินอาหารที่ไอยราซีฟู๊ด รถพาขึ้นเนินเขาคดเคี้ยว
|
| ไปมาไม่นาน ก็ถึงร้านไม่สวยแต่บริการดี |
| ผมได้นั่งโต๊ะเดียวกับกลุ่มผู้จัดการฝ่ายตามเคย อาหารเริ่มยกมาไกด์สาวเป็นผู้บริการโต๊ะนี้ เธอหน้าตาโอเคน่ารักมากยิ้มแย้ม |
| แจ่มใสเวลาเต้นไม้เสียบต รูดไก่ยิ่งน่ารัก |
 |
หลายคน ขอไวน์ยกเว้นผมไม่ดื่มครับ...คนดีที่เคยเสียแล้ว.. ต่างคนต่างชนแก้วเอาแก้วขยับเชิงเขย่า |
ให้กลิ่นไว้ออกมา ดมความหอม แล้วก็จิบ.. ทำเอาผมเองกลืนน้ำลายเลยถาม ผจก.โฮเต็ล(บริษัทในเครือ) ที่นั่งติดกัน
|
| ว่ารสแบบไหน.... รสฝาดอมหวานนิดใช่เลย..พี่..เจ๋ง |
คนชอบสปาร์คกิ้งไวน์ก็มี
|
| ทีนี้มาดูอาหารมีอะไรบ้าง นี่ก็ ปลาม้วน อร่อยที่สุด เวลาเคี้ยวรู้เลยว่าปลาสด น่าจะเป็นเนื้อปลาอินทรีย์พันม้วนอย่างดี |
| กำลังดื่มกิน คุยกันสนุก จนท.ทัวร์รีบบอกว่าต้องรีบขึ้นเรือไปดูหิ่งห้อย กับตกปลาหมึกกลางทะเลให้รีบ |
ทานอาหาร โห.. ชม.เดียวให้ทานเสร็จ
..
|
แต่ละคนก็ตัดสินใจเลือกตามใจชอบเพราะเดินทางคนละเส้นทาง ผมเคยไปดูหิ่งห้อยที่คลองแห่งหนึ่งเข็ดไม่เอาดีกว่า
เป็นเพราะอะไรเฉลยภายหลัง หุ หุ
|
ผมไปตกหมึก นั่งรถย้อนกลับไปที่ รีสอร์ท ลงเรือเล็กคนเรือแจกเบ็ดชนิด สายเอ็นมีเบ็ดผูกคนละอัน ผมไม่เอากะว่าจะถ่าย
|
| รูปดีกว่า หนุ่มสาวขึ้นมาใหม่ โน่นเดินขึ้นเรือชั้นสอง ตะโกนบอกว่า เห็นชัดอากาศดีมาก |
พวกอยู่ข้างล่างได้แต่อมยิ้มไม่ว่าอะไร ดูเขา ตกหมึกดูข้างล่างนี้ใบหน้าน่าจะต้อแต้ หุ หุ
|
| ผมดูท้องฟ้า ไม่ค่อยมืด แสงไฟที่ยื่นออกจากตัวเรือ ส่องสว่างทั้งสองข้างเรือวิ่งออไปพักใหญ่ก็ทิ้งสมอ ปล่อยให้พวกเราโยน |
เบ็ดไปในทีต่าง ๆ แต่ก็ไม่มีวี่แวว ปลาหมึกจะมาเยี่ยมกรายสักตัวเดียว
|
| ทุกสิ่งเงียบ พักเดียวได้ยินเสียง จากเรือชั้นบน ไม่ไหวแล้ว จะอ๊วก....หนุ่มสาวเขาไม่รู้เรื่องนั่งเรือสูง ๆ เรือมันโยนตัวตามคลื่น |
รีบลงบันใดมาข้างล่างจนหมดหมดแรงกันหลายคน ข้างล่างนี่หนูนา สนง.กรุงเทพน่าจะง่วงหรือผะอึดผะอมไม่รู้
|
| ผมถ่ายรูปไปมาชักเหงาเลยโทรหาเพื่อนที่พวกที่เขาอยากเป็นโกโบริพาน้องอังศุมาลินไปดูหิ่งห้อย |
| เป็นไง หิ่งห้อยเยอะเปล่า |
| เจอหิ่งห้อยแล้ว 2 ตัว ยุงกัด ชิบ.... กะลังจะพากันกลับ ไม่ไหว |
| อ้าว มันไม่โรแมนติกเหรอ |
| โรแมนซ์ กะลิง ยุงกัด เออ..ตกหมึก เห็นหมึกเยอะเปล่า |
| หมึกเหรอ ลอยเต็มทะเล กะลังมันวะ...... แกล้งพูดให้อิจฉาเล่น 555 |
| ความจริงเหรอ นั่งหลับกันเป็นแถว ตกไม่ได้สักตัว |
กว่า ช.ม.ที่เรา ๆโยนเบ็ดอย่างสิ้นหวังโยนแล้วโยนเล่าไม่ติดหมึกเลย กำลังจะหลับเสียงเฮ..ลั่น..มีคนดึงปลาหมึกมา 1 ตัว
|
| คนเรือเป็นคนตกได้ทีนี้ละถ่ายรูปกันพรึบพรับถ้าแสงแฟลชเป็นกระดาษทรายสากตัวปมึกคงเหลือตัว ติ๊ดเดียว 555 |
| |
| คนเรือที่ตกำปลาหมึกได้คงสงสารลูบหัวน้องหมึก..ตบเบา ๆ แล้วโยนลงทะเล ไป |
| พี่แก่บ่นพึมพำ...เฮ้อ...เกือบขายหน้า พามาตกหมึก โชคดีได้ตั้งตัว 555 |
| |
| เรือใหญ่ดึงสมอเรืออันโตขึ้น แล้ววิ่งกลับเข้าสู่ฝั่งเกือบถึงฝั่งทะยอยลงเรือเล็กพาเข้าฝั่งกระโดดลงลุยน้ำทะเลแค่เข่า |
ถึงชายหาดไม่ถึง 4 ทุ่ม...
แสงไฟในรีสอร์ทสวยดีเลยถ่ายรูปไว้หน่อย แล้วเข้านอนไม่นานก็หลับ |
| ตื่นเช้ามาใส่รองเท้าจ๊อกกิ้งไปตามหาดทรายสวยสงบมีคนออกมาเดินชายหาดเป็นฝรั่งมาก ส่วนคนไทยเมื่อคืนน่าจะนั่ง |
| คิดเลขดูโจทย์แล้วคิดในใจกัน หุ หุ เลยไม่อยากลุกเช้า |
จ๊อกไปได้ 2 กม..ไปไกลยังไม่มีอะไร เป็นป่ารก เลยจ๊อกกลับเจอน้อง ๆ ชักรูปกันหน่อย
|
| น้องคนนี้ ชื่ออะไรจำไม่ได้ เรียกว่า รส... กำลังนั่งชิงช้า |
รีสอร์ทที่เราพักมีฝรังไปพักเยอะเล่นน้ำกัน ไม่กล้าถ่ายใกล้ตั้งใจจะถ่ายให้หนุ่ม ๆ ดูไม่รู้ว่าชอบเปล่าหุ่นน่าดูชม
 |
เห็นน้ำทะเลใส เย็นสบาย วิวก็ดี 555 ถอดเสื้อ รองเท้าวางไว้บนเก้าอี้ไปลอยคอเล่นน้ำทะเลดำผุดดำว่ายพักใหญก็อยู่ในกลุ่ม |
ฝรั่งดูสบายตา สบายใจ.
|
| ท้องเริ่มหิวมาติ๊ด ๆ ขึ้นจากน้ำไปอาบน้ำอาบท่า นำเสื้อที่รับแจกพาดเก้าอี้เขากำหนดให้ใส่สีฟ้าปนเขียวนิด ๆ |
|
| บริษัทแจกให้ใส่คนละตัว |
|
ไปห้องอาหารมอบคูปองแล้วก็เข้าไปกินมีทั้งขนมครกอาหารไทยรสชาติกลาง ๆ
|
อาหารฝรั่ง ผลไม้น้ำส้ม กาแฟ ผมกินแบบนี้...
|
| อาหารเยอะมากเลือกเอาเอ้ยเลือกกินขืนอยู่หลายวันพุงออกแน่พวกพักที่ โคโคนัทรีสอร์ท พนักงานอีกส่วนหนึ่งชุดใหญ่กว่า |
พักไชยเชษฏร์ ก็กินที่นั่น 555 ผมเห็นชื่อรีสอร์ทแล้ว นึกถึงละครจักร ๆ วงค์ ๆแต่สถานที่ การตกแต่งไม้ยืนต้นไม้ดอกเยี่ยม
..
..
|
| ดูเพื่อนที่พักโคโค่นัทกินอาหารเช้ากัน |
เราใส่เสื้อทีมสีฟ้าเข้าห้องสัมนาเรียกซะโก้ จริง ๆ แล้วรวมหัวกันเล่นอะไรมัน ๆ ในห้องแอร์
|
| เพื่อละลายน้ำแข็งออกจากใจพนักงานทุกคนให้เหลือตัวตนที่แท้จริงจะได้ประสานงา เอ้ยงานได้ดีกว่าเดิม |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ (re 148/5,181) |
| st ผู้เข้าชม 2,458,302. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
เพลินตา ไปด้วย
อยากไปๆจังค่ะ