| No. 1106 เมืองระยอง ...กาลครั้งหนึ่ง |
|
| มีคนถามมาว่าในเมืองระยองไม่มียุงเหรอ ถ้าไม่มีน่าอยู่นะ |
| กาลครั้งหนึ่งเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ครับ 555 เมื่อก่อนระยองเป็นจังหวัดเล็ก น้ำไม่ค่อยขังพื้นดินรอบ ๆ นอกเป็นพื้นทราย |
| เวลาฝนตกจะไหลซึมและไหลสู่คลองไปสู่ชายทะเลใกล้ ๆ ตัวเมือง |
| ไปอยู่ใหม่ ๆ ในฤดูร้อนไม่มีฝน ระยองไม่ใช่เมืองท่องเที่ยวส่วนใหญ่คนเดินทาง จะขับรถผ่านระยองไปสู่จันทบุรี ตราด |
เลยไม่ต้องกางมุ้งนอนอยู่สองสามเดือน แต่เมื่อฝนตกเมืองจันทบุรีเป็นเมืองแห่งผลไม้ เงาะสีชมพู (เงาะโรงเรียนยังไม่มีใครรู้จัก)
ทุเรียน มังคุด สละ ผลผลิตออก |
| รถบรรทุกจากจันทบุรีวิ่งผ่านระยองเพื่อไปส่งที่กรุงเทพหรือจังหวัดอื่น |
| บนรถจะมีลัง กล่องผลไม้ หรือกองผลไม้อัดเกือบเต็มรถแต่มีช่องว่างให้ ยุงจากจันทบุรีติดรถมาด้วย โชเฟอร์จะจอดพัก |
| ในเมืองระยองทั้งกลางวันกลางคืน คนระยองกับผมที่อาศัยในเมืองต้องกางมุ้งนอน... ปัจจุบันระยองทันสมัยเพราะเป็นเมืองท่องเที่ยว |
| อย่างเต็มตัวเรื่องยุงไม่ต้องห่วง โรงแรมที่พักติดแอร์เย็นสบาย |
|
| ณ เวลาที่ไปรับงานระยองเป็นเมืองเล็กมากบ้านร้านค้าตรงถนนสุขุมวิท จะเป็นไม้สองชั้นปนกับตึกสองชั้น |
| นั่งสามล้อไปบริษัทจากท่ารถ บขส.ที่หน้าโรงพยาบาลระยองด้านซ้ายมือ ร้านค้ามีไม่มากเลย |
| ที่ดูจะมีคนเข้าไปร้านหลายคนเป็นร้านขายส่งเหล้า น้ำส้มกรีนสปอต โซดา 555 ภายหลังจึงรู้ว่าร้านที่ว่าเป็นของ เฮียแจ๋ คนที่ผม |
ไปพบในบริษัทวันแรกเลย
|
| ฤดูร้อน จะร้อนนิด ๆ ไม่มากเพราะลมทะเลพัดจากปากน้ำระยองเข้าสู่เมือง ร๊ายอง หุ หุ.... ไปไหนไม่สดวกเลยไม่มี |
รถเมล์ประจำทาง.. ที่บริษัทมีรถมอเตอร์ไซค์ MZ สัญชาติเยอรมัน 2 คัน
|
| จอดอยู่ในบริษัทให้ ผจก.สาขากับผมไว้ใช้ติดต่องาน |
| แต่ผมขี่มอไซค์ไม่เป็น ทำไงดี... หลังเลิกงานก็จูงไปหน้าโรงหนังเทศบันเทิงเป็น ลานดินกว้าง ๆ ได้พี่หลวนช่วยสอนสต๊าร์ต |
| สอนวิธีใส่เกียร์เปลี่ยนเกียร์ปลดเกียร์ บีบคลัชท์ ปล่อยคลัชท์ ดูไม่ยากเลย |
| เดี๋ยวพี่ ๆ แล้วจะให้รถหยุดบีบ เบรคมือด้านขวานี่หรือเปล่า .. |
เหยียบเบรคเท้าขวามือ...นะสมุห์ (พี่หลวนบอก)
|
| ลองขี่วนไปมาวันละหลายรอบ พอได้ยินเสียงเพลงโหมโรงหนัง เขาเปิดเรียกคนดูก็ต้องหยุด พ่อค้าแม่ค้าเขามาตั้งน้ำแข็งใส ขนม |
| ก๊วยเตี๋ยว ก็ต้องหยุดกลัวขี่ไปชนคน 555 |
| อาทิตย์หนึ่งที่ขี่วนหน้าลานดินโรงหนังเทศบันเทิงเริ่มชิน แก่กล้า(แต่ยังไม่แก่นะเออ)ขึ้นขี่ไปปากน้ำระยอง ต้องผ่านโรงเรียน อำเภอ |
| แต่ก็กลัว ๆ กล้า ๆ สลับกันไป |
| จำที่ผมทิ้งท้ายในบล๊อกก่อนว่า ต้องเดินทางโดยซ้อนท้ายมอไซค์ของพี่หลวนไปตรวจเยี่ยม ลูกค้าที่เสียชีวิตบ้านกระเฉทคือ |
ไปทำหน้าที่แทน ผจก.สาขาเขา แรก ๆ ก็ทำอะไรไม่ถูกอะไรว้า คนตายต้องไปตรวจด้วยเหรอ
|
| จริงแล้วไปคำนับศพ และแนะนำให้ญาติจัด หาใบมรณะบัตร ถ่ายบัตร ปชช.ของผู้ตายและคนที่จะรับเงิน |
| บริษัทจะตรวจสอบและรีบจ่ายเงินให้แค่นั้นเอง |
ที่เราต้องขอบัตร ปชช.เพราะดู(ถ้ามี)เมื่อก่อนเขามิได้บังคับให้ทำบัตรปชช. ใครจะทำก็ต้องไปยื่นขอจะได้ใบแบบนี้มา
|
| อีกอย่างระบบทะเบียนราษฏร์กับชื่อคนที่ตายไม่ค่อยตรงเมื่อ ผมไปคำนับศพก็รู้แล้วว่า คนตายกับลูกค้าคนเดียวกัน ไม่ต้องเปิดดูศพนะครับ |
| คนตายสูงอายุ ญาติยกตั้งบนแคร่ไม้ำมีผ้าแพรเพาะห่มคลุม รอโลงศพอยู่ |
| |
| กลับไปบริษัทก็ แจ้งบริษัทโดยด่วน หุ หุ ทางโทรเลข (ทันสมัยมาก) ขออนุมัติจ่ายเพราะยอดสูง 50,000 บาทกว่ารายอื่น |
| อย่าหัวเราะนะครับทั่วไปเขาทำประกันคนละ 1 - 2 หมื่นบาท ระยะนั้นเงินเดือนข้าราชการเบื้องต้น 450 บาท |
บริษัทจะตรวจสภาพสิทธิ์ลูกค้าแล้ว ส่งดร๊าฟท์ในนามลูกสองคนของผู้ตาย (ดร๊าฟท์คือเรานำเงินไปจ่าย/หักบัญชีที่ธนาคาร ๆ จะออกตั๋วใช้เงินให้ตามชื่อ นามสกุลผู้รับทันที)
ไปที่สาขาระยอง เราก็เตรียมนัดไปจ่ายเงินที่บ้านลูกค้า |
| แต่ถ้า 1-2 หมื่นบาทใช้เงินที่สาขาจ่ายไปได้เลย |
| การจ่ายเงินได้เร็วทำให้ กิจการมีชื่อเสียง ถ้าเชิญผู้ใหญ่หรือคนที่กว้างขวางช่วยส่งมอบเงินยิ่งดี |
| |
| ผมตอนนั้นเขาเรียกว่า สมุห์บัญชีจริงแล้วบริษัทแต่งตั้ง เป็น ผช.สมุห์บัญชีแต่ตัวสมุห์บัญชีไม่มีทำหน้าที่แทน |
| ความที่อ่านหนังสือเยอะ เลยรู้ว่าเราเป็นแค่ ถ้าส่งเสริมให้ ลูกค้าจ่ายเงินให้บริษัททุกเดือนไม่ขาดจะดีทั้งบริษัทและตัวลูกค้าเอง |
บริษัทจะนำเงินที่รับไป ลงทุนให้บริษัทค้าขายอื่นกู้ และกฏหมายบังคับให้บริษัทต้องซื้อ
|
| พันธบัตรรัฐบาล(คือให้รัฐกู้นะเอง) หรืออีกนัยหนึ่งรัฐค้ำประกันลูกค้าว่า ถ้าบริษัทเจ๊งก็จะนำเงินนั้น เฉลี่ยจ่ายให้ลูกค้า |
| ยังครับบริษัทในไทย เมื่อรับประกันรายโต เสี่ยง จะทำประกันทำประกันภัยช่วงบริษัทต่างประเทศ(ที่ตปท)เฉลี่ยภัย หากมีการสูญเสีย |
บริษัทในไทยจ่ายไปก่อนแล้วก็ไปเคลมจากบริษัทประกันต่างประเทศ(รีอินชัวร์รัน/รีแอสชัวรัน)
|
| แน่นอนบริษัทไทยจะเสียเบี้ยประกันให้บริษัทตปท.นิดหน่อยไม่มากเลย |
| เราในฐานะ พนง.เล็ก ๆ เลยจัดให้ พนง.เก็บเงินหรือตัวแทนหรือผู้แทนในภาษาชาวบ้านไปเก็บเงินส่งบริษัท ไปเก็บให้ทั่วถึง |
| ถ้ารอลูกค้ามาชำระ ยาก.. ที่เขาจะขวนขวายมาจ่ายให้ หุ หุ |
| |
| ทำงานที่สาขาได้ 8 เดือนยอดเงินจาก ลูกค้ารายเก่าเพิ่มสูงมากกว่าเดิม ส่วนลูกค้ารายใหม่เป็นหน้าที่ของ ผจก.สาขา ผลงานหรือ |
| ยอดเงินลูกค้าเก่าเพิ่มทำให้ สนง.ใหญ่บริษัทกรุงเทพสนใจวิธีการทำงานส่งคนมาดูงาน |
| โชคดีระหว่างทำงานจะมี ผจก.ภาคมาอบรม เซลแมนใหม่ ๆ ที่สาขา.. เราทำงานไปก็นั่งฟังไปเลยรู้เทคนิคการขายเพิ่ม และ ผจก.ภาค |
| คุณสุรภัทร์..คงเห็นว่าผมสนใจ วันหลังท่านเลยแนะนำให้ซื้อหนังสือต่างประเทศที่แปลเป็นไทย ของ เดล คาร์เนลกี |
นั่นคือ วิธีชนะมิตร จูงใจคน (หนังสือจิตวิทยา)
|
| ผมอ่านซ้ำไปซ้ำมา และลองนำไปใช้กับคนทำงาน ไม่ใช่วิธีการขายนะครับ(ผมไม่สนใจขายเลย) สนใจจะให้คนร่วมมือ |
| ทำงานได้แบบไหนบ้าง หลักการแรกคือ อย่าโต้เถียงอีกฝ่าย….ฟังให้มาก แล้วจะทำอย่างไรให้เขาคล้อยตามความคิดของเรา |
| และหาทางให้คนที่ทำงานให้เรา มีรายได้เพิ่ม จากไหนได้บ้าง …? |
| |
| แต่ผมกลับเซ็ง... มากปัญหาคือ อาหารการกินที่ระยอง ร้านขายอาหารพวกข้าวแกง เขาแกงเผ็ดมาก ๆ ชาวบ้านไม่ชอบแกงใส่กะทิ |
| ทุกมื้อคิด ๆ ว่าจะกินอะไรดีเบื่อมาก ๆ ถ้าตอนเย็นดีหน่อยเพื่อน ๆ ที่รู้จักกัน เช่น ยงยศ พนักงานเงินของธนาคารออมสิน |
| กับชัย เจ้าของร้านขายจักรยานในตลาดจะชวนกันไปหาของกินแถวชายทะเลหรือที่อื่น |
| วันเสาร์อาทิตย์ เสรีเพื่อนใหม่จะชวนไปที่สนามหญ้าหน้าหอพักโรงพยาบาลระยอง เพื่อนจะลงจากหอพัก |
| มานั่งคุยผมกัน ผมกับเสรีจะซื้ออาหารมากินกับเพื่อน ๆ ที่โต๊ะสนาม เสรีเพื่อนผมเขาคงชอบสาวในเครื่องแบบ หุ หุ เลยชวนไปบ่อย |
| ผมคุยไม่เป็นคือนั่งฟังเขาพูดเป็นหลัก |
(เสรีคนนี้คือ คนที่ผมเล่าให้ฟังว่า ไปหลงอยู่ในป่ารอยต่อ อ.ปาย กับพม่าอยู่กับสองพ่อลูกนาน)
ผมเคยสงสัย มันว่าหลงป่าตกจากที่สูงจนความจำเสื่อมจริงหรือ มันมีเหตจากคบหากับสาว ๆ ที่นี่ หุ หุ
|
| อาหารกลางวัน กับตอนเย็นมีปัญหามากจริง ๆ สำหรับคนโสด มีคนแนะนำว่า สมุห์ผูกปิ่นโตซิคนทำเขาเป็นผู้หญิงอยู่กับลูกเล็ก ๆ |
ทำอาหารอร่อยบ้านเรือนสอาดดี..ก็เลยติดต่อน้าผู้หญิง..ผูกปิ่นโตค่อยดีหน่อยโอเคเลย
|
| บริษัทที่ผมทำงาน ผจก.สาขาคุณวิสิทธิ์ พงโศธร ผมระลึกถึงเสมอว่าพี่ช่วยสอนงานให้ผมหลายอย่าง พี่เขามีเพื่อนเยอะมาก |
| มักจะมาคุยกันที่บริษัท ผมก็นั่งฟังทำงานไปด้วย |
| มีหมอวันชัย ทนายประพาฬ ลุงวิรัชรายนี้ผมคุ้นเคยมากเพราะพี่วิภาเป็นพยาบาลเป็นลูกสาวลุง...พี่วิภาชวนไปรู้จักน้องที่ทำงาน |
| เฮียแจ๋ เอเย่นเหล้า โซดา ก็แนะนำผมหลายอย่างแหะ ๆ ไม่บอกหรอกว่าอะไร |
| ชีวิตเริ่มดีเพราะมีเพื่อนเยอะมากสวยด้วย 555 |
| |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| st ผู้เข้าชม 2,296,502. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
เป็นความรู้ใหม่ของผมเลยครับ
ที่ว่าระยองมียุงน้อยหรือไม่มียุง
ผมยังทันโทรเลข
เคยได้รับ 1 ฉบับจากที่บ้านครับ