No. 1110 ทำตัวดีก็เป็นนะเออ.. |
 |
มีเพื่อนแซวว่า ไงจำอะไรได้เยอะน่าจะเป็นเรื่องผ่านมา 100 ปีแล้วมั้ง 555 อะไรจะขนาดนั้น |
บางคนก็แซวว่า เป็นนักบัญชีมีสมองดีบางคนก็แซวว่า นักบัญชีมีอีกชื่อ คุณตระแกรงชอบร่อนหาของ หุ หุ |
แต่ทำไงได้ชีวิตมันถูกลิขิตไว้ |
ครั้งที่เรียนบัญชีแบบไม่คาดคิดว่าจะเรียนได้.ปกติไม่ชอบวิชาคณิตศาสตร์เลย..เคยถูกอาจารย์สาวคนหนึ่งจับหัวโขกกระดานดำเพราะ |
ทำเลขบนกระดานดำไม่ได้เลยพาลเกลียดวิชานี้ไปด้วย.. ตอนนั้นจำได้ว่าอยู่ มัธยม 2 |
พี่สาวคนรอง กลับส่งให้เรียนบัญชีคือไปแบบไม่รู้จะเรียนอะไร หุ หุ เรียนปีแรกอาจารย์สอนว่า เราเป็นนักบัญชีที่ต้องบันทึก |
ไม่ใช่นักจำเรื่องราวนะ.. ถ้าไม่บันทึกสมองจะล้านั่งที่ไหนก็หลับไม่ดีนะน่าเกลียด  |
เมื่อสิบกว่าปีมานี้ เห็นคนไปปฏิบัติธรรม/ทำสมาธิเมื่อคนนั้นปฏิบัติธรรมนานเข้า จะตัดความกังวลมีความเชื่อมั่นในตนเองน่าสนใจ |
เลยอ่านหนังสือสมาธิและได้เข้าเรียนสมาธิอย่างจริงจัง  เมื่อปฏิบัติถึงจุด ๆ หนึ่งแล้วจะระลึกถึงเรื่องที่ผ่านมาได้ดี และวิเคราะห์ |
เรื่องราวได้ถูกต้องเป็นส่วนใหญ่ ... งั้นเล่าเรื่องตอนอยู่ระยองต่อ... |
|
ชีวิตที่ระยองยงยศเพื่อนที่ทำงานธนาคารออมสิน จะมานั่งคุยก็ รอไปกินอาหารมื้อเย็นอีกคนก็ต้อง เสรี.. |
คนนี้เป็นเซลแมนขายจักร  ตู้เย็นแต่มิใช่บริษัทซิงเกอร์นะครับมีวิทยุน่าจะยี่ห้อฟิลลิปเขาเป็นคนเมืองชลบุรีแต่มาหากินที่ระยอง |
เครื่องใช้พวกนี้ขายเงินผ่อน ช่วยให้เสรีอยู่ได้... ชาวบ้านก็มีจักรไว้เย็บผ้า มีวิทยุไว้ฟังข่าวการเกษตรกับข่าวชาวบ้าน |
|
ตอนที่รู้จักกันใหม่ ๆ เห็นชื่อของเสรี...ผมอมยิ้มเลย 555 เป็นชื่อเก่าของผมเองแม่เขาตั้งให้ตอนเกิดจนอายุได้ 3 - 4 ขวด เอ้ยขวบ |
ผมคงจะงอแงชอบเสรีภาพทำนองนั้น จะกินอยากได้อะไรก็จะเอาให้ได้ดังใจ |
แม่เขาเลยเปลี่ยนชื่อเป็น......... .ไม่บอกหรอก..แต่ใครเห็นหน้ามักจะยิ้มตอบเขาว่าผมมีไมตรีมีใบหน้ายิ้ม บางคนก็แซวว่า |
มีใบหน้าที่ยิ้มเรี่ยราด |
|
เราสามคนมักจะไปพบเพื่อนที่โรงพยาบาลกว่าจะแยกย้ายกลับที่พักเกือบสี่ทุ่ม วันหยุดจะนัดกันไปเที่ยว บ้านเพใช้รถจิ๊ปสีขาว |
แต่ยังไปไม่ถึงเกาะเสม็ด ผมขับรถไปรับเพื่อนนั่งได้หลายคนอีกแห่งไปชายทะเลผ่าน ถนนกรอกยายชาตามภาพข้างล่างเลี้ยวซ้าย |
เมื่อก่อนเปลี่ยว ถนนเล็กมากเป็นป่าละเมาะ  |
ที่ผมไปบ่อย ก็บ้านกรอกยายชา...ถ้าไปคนเดียวขี่มอไซค์ลัดเลาะไปตามถนนลาดยางมะตอยบางตอนเป็นถนน ดินแดงทะลุไปหาดสุชาดา |
หาดแสงจันทร์ตอนนั้นอากาศดี สดชื่น...ลูกค้าที่ผมไปบ้านเขาบ่อยคงรู้ว่าผมชอบสถานที่ เลยบอกขายที่ดินให้ 1 แปลงชี้ ๆ ให้ดู |
เนื้อที่ประมาณ 2 ไร่เขาปลูกพุทราแป้นสีทองดูต้นสวย ลูกพุทรางามกินก็หวานเย็น กับพันธ์ที่ดังคือ พันธ์นมสด  |
แต่พื้นดินเป็นดินปนทราย มีหญ้าขึ้นบ้างไม่มากนักบอกตรง ๆ ผมไม่ชอบพื้นดินปนทรายเลย เพราะตอนเด็กปลูกผักไว้กินรู้ว่าดินแบบ |
ไหนดี เลยบอกว่า ไม่เอาครับเงินเดือนยังน้อย |
น่าสมุห์ซื้อหน่อย ผมขายให้ 2 ไร่แค่ 3,000 บาทเอง |
ผมได้แต่ส่ายหน้าไม่เอา พี่แหวงก็หัวเราะไม่ว่าอะไรคงรู้แล้ว ผมไม่ซื้อแน่ ตอนนั้นเงินเดือนแค่ 1000 กว่าบาทมีค่าน้ำมันรถ 100 บาท |
กับรายได้พิเศษน่าจะไม่เกิน 250 บาท (ระยะนั้นค่าน้ำมันเบนซินลิตรประมาณ 2 บาทนิดหน่อย) |
ความที่อายุน้อยมองอะไรไม่ไกลเลย ยังไม่รู้เรื่องเงินกู้ เงินผ่อนและแหะ ๆ ยังไม่คิดมี ม.สระเอียนี่นา.. นั่งดูแผนที่ดาวเทียมปัจจุบัน |
เสียดายจังเลย 555 |
 |
อีกอย่างผู้ใหญ่หลายคนสอนไว้ ...ยังฝังความคิดในใจว่า ต้องเก็บเงินไว้ก้อนโตซื้อที่ดินติตถนนใหญ่ ดีที่สุด.. เป็นความคิดที่ถูก และผิด |
ปัจจุบันเสิร์จดูแผนที่ดาวเทียม ติดตามข่าวบ้านจัดสรรหรือมีวงในว่า ราชการน่าจะตัดถนนจากนี่ ไปโผล่โน่นได้  |
ถ้าเราไปขอแบ่งซื้อจากชาวบ้านที่ไม่รู้เรื่องน่าจะได้ราคาถูก คนไหนใกล้ชิด ส.ส. ก่อนประชุมรัฐสภางบประมาณจะรู้ว่า มีโครงการณ์ตัดถนน |
ที่ไหนบ้าง หุ หุ แต่ก็สายไป ช่วงนี้รายได้ขาลง..ซะแล้ว หุ หุ |
ที่ดินแถว ต.เนินพระ ยันไปนิคมมาบตาพุด...เจริญ ราคาสูงไม่เบาเลยแต่คงเหมาะสำหรับ ค้าขายมากกว่าอยู่อาศัย |
|
ช่วงอายุ 20 ปีเศษใช้ชีวิตแบบสุดเหวี่ยงไม่มีใครทักท้วง ได้แต่กินเที่ยวกับเพื่อน ๆ ไม่คิดเก็บเงิน กินดื่มน้ำพรรค์นั้นจนเกิดอาการ |
หิวก็ปวดท้อง กินอิ่มก็ปวดท้อง ถ่ายออกมาเป็นสีดำ ไปคุยกับพี่หมอข้างบริษัท |
หมอให้นอนหงายมือกด ๆ ท้องไปหลายจุดสอบถามการกินอาหาร กินเหล้า  สรุปแล้วหมอก็บอกว่า สมุห์ต้องงดดื่มเด็ดขาดนะไม่งั้น |
ตายลูกเดียว กินอาหารให้ตรงเวลาสามมื้อและต้องกินยาน้ำสีขาว ยาเม็ดนี่ด้วย |
มานั่งนึกตอนนี้รู้เลยว่า เราทำตัวไม่ดีเลยไม่ดีมาก ๆ บ้ายอ.. กรูดื่มเหล้าแต่ไม่กินกับแกล้มปีกว่า เหล้าเข้าไปกัดกระเพาะทีละน้อย ๆ |
|
หลังจากนั้นงดดื่มเด็ดขาดแต่ยังไปเที่ยวกับเพื่อน ๆเวลาผ่านไปครึ่งปีเพื่อนไม่อยากให้ไปด้วยแล้ว มันบอกว่า ไอ้มุห์ |
กินกับเติบ พวกกรูกินไม่ทัน 555 |
อยู่ระยองริเริ่มให้มีการฟื้นฟู ส่งคนไปบริการเก็บเงินจากลูกค้าในที่ต่าง ๆ รักษาลูกค้าไว้ได้ค่อนข้างดีน่าจะมากกว่าสาขาอื่น |
|
Boss ไปที่สาขาระยองบ่อยขึ้น ท่านคงเข็ดที่ รั้นนอนกับพื้นไม้เจ็บหลังมั้ง ครั้งต่อ ๆ มาก็เข้าพักโรงแรม และรู้ว่า Boss ซื้อที่ดินไว้ |
ทำไร่ทำสวนที่ อ.ท่าใหม่ จันทบุรี |
|
เออ.. ลื้ออยู่ระยองมาได้กี่ปีแล้วนี่ Boss ถาม |
สองปีสามเดือนครับ |
อั๊วดูตัวเลขรับเงินจากลูกค้าเก่าเพิ่มขึ้นน่าพอใจ... อั๊วจะหาคนมาเป็นสมุห์บัญชีที่นี่แทน ลื้อไปเป็น ผช.ผจก. |
สาขาจันทบุรีแต่ เน้นเร่งรัดฟื้นฟูลูกค้าเก่าเป็นหลักและ ไปดูสาขาตราดด้วย... ผมฟังแล้วนิ่งเงียบ คิด ๆ ๆ |
ว่าไงจะไปดูอีกสองสาขาได้เปล่า |
ได้ ๆ ครับนาย แต่ผมไม่ขายนะครับ |
เออ รู้แล้วเรามี ผจก.สาขากับทีมงานเยอะแล้ว... ลื้อไปฟื้นฟูตามวิธีการของลื้อ เรามีงบค่าใช้จ่ายแต่ละเดือน ๆ ละ..........บาท |
และมีค่าโอเวอร์ไรดิ้งจาก เงินลูกค้าเก่า..... % นอกเหนือจากเงินเดือนนะ |
ครับ Boss |
เดือนหน้านะจะออกคำสั่งมาและส่ง สมุห์บัญชีคนใหม่มาทำงานแทนแต่ ลื้อได้เปอร์เซ็นจากเงินลูกค้าเก่า.... % น้อยกว่าสมุห์คน |
ใหม่ไหวปะ(ท่านให้สิทธิ์จากที่เดิมด้วย) เรื่องมอไซค์จะเปลี่ยนให้ ใหม่กว่าที่ระยองลื้อนั่งรถเมล์ไปเอาที่สาขาชลบุรี อั๋วสั่งไว้แล้ว |
รถใหม่หรือเปล่าครับ |
คนเก่าใช้มา 8 เดือนมั้งตอนนี้มันไม่ต้องใช้แล้ว.... ว่าแล้ว Boss ก็หัวเราะหึ หึ |
|
หลังจากนั้นก็เตรียมตัวลาเพื่อน ๆ ไว้ล่วงหน้า 10 กว่าคนได้มั้ง....เพื่อนที่ รพ.นัดกินข้าวที่หน้าหอพัก เสรีกับแฟนที่เป็นพยาบาลขอ |
เป็นเจ้ามือเลี้ยงส้มตำ กับอาหารปิ้งย่างเฮียแจ๋ยี่ปั๋วเหล้าโซดาเป็นเจ้าภาพเครื่องดื่มน้ำส้มกรีนสปอต |
อาบน้ำแต่งตัวใส่กางเกงเวสป้อยต์สีกากีมีจีบหน้าตัวโคร่งสมัยใหม่ซะ...ใส่เสื้อแขนสั้นสีฟ้า ยืนหวีผมให้หล่อ |
สมุห์อยู่เปล่า ....ได้ยินเสียงพี่วิภา |
อยู่ครับ |
สมุห์เอารถจี๊ปออกไปรับเพื่อนที่โรงบาลหน่อย ผอ.มีคำสั่งห้ามคนภายนอกเข้าหอพัก เมื่อคืนใครไม่รู้ทิ้งบุหรี่ที่สนามไหม้หญ้ากับ |
รั้วไม้เตี้ยสีขาวหมดเลย.... |
เวรแล้ว ใครหว่าสูบบุหรี่ ยงยศ เสรีก็ไม่สูบ....พวกเราไปกินกันที่ไหนดีพี่ |
ไปริมทะเลที่์หมูใช้จมูกดุนจน สมุห์ตื่นจากนอนเมาเหล้าดีไหม จะได้รำลึกถึงความหลังนานแสนนาน ฮิ ฮิ |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
st ผู้เข้าชม 2,308,073. |
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
|
Diarist |
ผมว่านักบัญชีส่วนใหญ่มี 2 คุณลักษณะที่โดดเด่นมากๆ
คือ ความจำดี และ ละเอียดลออ
2 อย่างนี้ถ้านำมาใช้กับงานเขียน
ก็เป็นคุณลักษณะที่ดีด้วยนะครับ
เหมือนพี่ไวน์ที่สามารถเล่าเรื่องราวต่างๆ
ได้อย่างละเอียด และเล่าได้จนเห็นภาพเลย
พ่อผมพูดให้ฟังเสมอ
ว่าถ้าย้อนเวลาได้
จะซื้อที่ดินให้มาก
เมื่อก่อนราคาไม่แพงเลย
ตอนนี้อยากซื้อก็ซื้อไม่ไหวแล้ว 5555