| No. 1157 ตัวการ์ตูนที่ชอบ (ตะพาบ) |
| |
 |
| ภาพนี้ดูแปลกตาแต่ไม่ใช่ตัวการ์ตูนที่ชอบนะครับ ลองอ่านต่อจะรู้ว่าผมชอบอะไร |
| |
| ครั้งที่เป็นเด็กหนุ่มอยู่เชียงใหม่เรียนชั้นมัธยม ยังไม่มีครูแนะแนวเรื่องจะทำอาชีพอะไรเรียนต่อสายไหน |
ก็เมียงมองทั่ว ๆ ไปโตมาแล้วจะ ทำงานอะไรดี ถีบสามล้อมะอาว 555 ต้มเหล้าเถื่อนแบบข้างบ้านดีไหมไม่เอาพี่สาวทำงาน
|
| สรรพาสามิตเกรงใจเขา...เป็นตำรวจไม่ไหวมั้ง ตำรวจถูกยิงตายเพราะไปจับพวกค้าฝิ่นศพอยู่ที่วัด |
| เรียนอยู่ยุพราชวิทยาลัย โดดเรียนไปเข้าห้องสมุดตรงสี่แยกใกล้ศาลากลางเชียงใหม่(เก่า) ไปอ่านหนังสือมีแต่หนังสือเก่า |
| บังเอิญมีหนังสือการ์ตูนอยู่เล่มหนึ่งคงมีคนนำไปวางทิ้ง ๆ ในห้องสมุด ๆ คง |
| จะไม่มีงบประมาณซื้อ หน้าปกพ๊อคเก็ตบุค รูปวาด พลนิกรกิมหงวน เขาวาดเส้นลงสีสวย แม้จะไม่มีความลึกเท่าใดชอบดูมาก |
|
ต่อมาได้ไปอ่านการ์ตูนที่บ้านเพื่อน มีภาพการ์ตูนวอลล์ดีสนี่ย์ในหนังสือข่าวฝีมือสุดยอด
 |
อาวัฒน์ชอบดูมาก ติดเลยแหละ..
เลยลองเขียนการ์ตูนเองแต่ไม่ได้เรื่องเลย |
| ครูการฝีมือ(สอนปั้นดิน ฉลุไม้อัด สอนวาดรูป) มาเห็นก็เมียงมอง... |
| น้าชายเป็นครูการฝีมือเหมือนกันอยู่ต่างอำเภอ |
| มาดูที่ผมวาดเล่นที่บ้าน น้าเขาไปสอนที่ อ.สันกำแพงเย็นวันศุกร์ก็กลับมาบ้าน ก็อยู่ในบริเวณเดียวกันกับบ้านของเรา |
ให้วาดมือมือซ้ายวางบนโต๊ะแล้ว ร่างด้วยดินสอมือขวาสอนให้แลเงา (ภาพแทน)
|
| ส่วนครูที่ ยุพราชวิทยาลัยแต่งตัวดูดี....ครูให้เขียนแบบออกแบบโคมไฟฟ้า ผมเลยเขียนรูปนางอัปสรเสร็จแล้ว |
| ก็ลอกลงไม้อัดฉลุใช้ไม่ประกบ 3 แผ่นเพื่อ ซ่อนสายไฟไว้แผ่นกลางติดกาวยาง ขัดด้วยกระดาษทราย มีโคมไฟข้างบนวาง |
| ได้ไม่ล้ม...ครูมาดูคือรับน้ำหนักได้พอดี |
| เออ เธอทำไมใช้ไม้แผ่นหน้าวางแนวขวาง อีกด้านวางไม้แนวตั้ง ครูถามยิ้ม ๆ |
| ผมกลัวไม้แตกรับน้ำหนักหลอดไฟกับโป๊ะไม่ได้ เลยสลับเสี้ยนทากาวมันจะ ไม่บิดงอมีแรงรั้งไม่ให้แตกง่ายครับครู |
| สลับเสี้ยนหรือ วางไม้แต่ละชั้นให้ขวางกัน(แบบไม้อัด) |
 |
| ครูงึกหน้าตบหลังเบา ๆ ดีมากเธอช่างสังเกต.. หมั่นฝึกเขียนแบบบ้านนะจะได้เป็นอาชีพ |
| แหมเสียดายไม่ได้สนใจเรียนการหล่อโลหะต่อ..ถ้าหล่อเป็นกินรี..นางอัปสร..แล้วฝึกทอนเงินเป็นน่าจะรวยไปแล้ว หุ หุ |
| |
| ///////////// |
| |
| ผมเกลียดวิชาเลขอยู่แล้วก็หัดเขียนการ์ตูนด้วยดินสอ แต่ความที่ไม่มีหัวด้านนี้ จะวาดการ์ตูนแสดงสีหน้าชัดเจนไม่ได้ |
เลยวาดใบหน้าหญิงชายธรรมดาแต่เน้น แขนขามือการ์ตูนแสดงอารมณ์ว่า วิ่งหนี ไหว้ เดินแทน
|
| น้าชายก็สนับสนุนให้ฝึกและให้ไปสอบเข้าเพาะช่างกรุงเทพ เลยใช้ดินสอ B 2 กับถ่านชาร์โคลวาดภาพประจำ |
| เมื่อเข้ากรุงเทพก็ ไปสมัครสอบเข้าวิทยาลัยเพาะช่าง...ตั้งใจจะเรียนแล้วออกมาเป็นครูการฝีมือ |
| สรุปคือสอบ วาดผ่าน สอบข้อเขียนวิจารณ์ศิลปผ่าน แต่ตกสัมภาษณ์เลยไม่ได้เรียนสายนี้ เศร้ามากเคว้งคว้างพี่สาวคนรอง |
| เลยส่งเรียน วิทยาลัยด้านบัญชีแทน.. |
| ไปเรียนแบบติ๋ม ๆ ไม่ค่อยกล้าทำอะไรเท่าใดส่วนเพื่อนที่เรียนพวกเขาฐานะดีมาก ๆ บางคนขับรถซีตรองมาเรียนส่วนผม |
| ก็รถเมล์ขาวสาย 48 หรือสาย 2 ประจำ. อยู่ปีสุดท้ายเพื่อนหญิงคนหนึ่ง ประกวดนางงามมิสดูเมกซ์ชนะด้วย |
| |
| อีกคนหญิงตัวโตชื่อเล็ก ผมเห็นมาตั้งแต่ปีแรกสูงไหล่กว้าง ไว้ผมแค่บ่าผมฟูเดินส่าย ๆ ไม่สวยเลย หุ หุหลังจากที่ |
| พวกเราเรียนจบกันแล้วต่างแยกย้ายกันไปทำงาน เพื่อนชื่อเล็กคนนี้ไปประกวดได้ รองนางงามจักรวาล 2508 |
| พอมาดูภาพเฮ้ย สวยเดินสง่าจริง ๆ |
| |
| เพื่อนมีหลายคน ธิดารัตน์ ยิ่งเจริญ คนสุพรรณ. ประไพ. มณีนุช. จารุวรรณ แซ่โค้วคนแหลมตะลุมพุก. ณรงค์. โง้ว.ชนินท์ |
| |
| แสนสุข.ประมวญ..บรม ตันเถียร. กมล บุญยสนธิกุล..กลุ่มนี้น่าจะจำหนุ่มบ้านนอกผอม ๆ เด๋อ ๆคือผมไมตรีได้นะ 555 |
| |
| อีกคนที่เป็นพื่อนผู้ชายรูปร่างขาวเป็นคน ต่างจังหวัดเป็นคนเงียบ ๆ พูดคุยกันบ้างรู้ว่าชื่อ ชัย |
| ตอนเรียนปีสุดท้ายผมเงินจำกัดต้องใช้อย่างระวัง ต้องโหนรถเมล์แล้วขอพี่กระเป๋าขึ้นฟรี พี่เขามีเมตตาพยักหน้าผมรีบเดินขึ้น |
ไปข้างในไม่ให้เกะกะคนโหนห้อยต่องแต่ง
|
เวลานายตรวจมาเกรงว่าพี่กระเป๋าจะถูกตำหนิผมจะรีบลงรถอีกประตูค่อยขึ้นคันใหม่
|
| อาจารย์เห็นผมนั่งเงียบ ๆ ที่หน้าห้องพักนักศึกษาเลยกวักมือเรียก คุณอยากทำงานไหม |
| อยากครับอาจารย์... ตกลงอาจารย์เลยฝากเข้าทำงานตอนบ่ายเรียนตอนเช้ารับเงินเดือน 750 บาททำครึ่งวันได้เงินดี |
| ตอนนั้น ข้าราชการเบื้องต้น 450 บาท..เรื่องการทำงานผมเขียนเล่าไว้เยอะตอนแล้ว ขอเสริมอีกนิด |
| |
| ผมไปทำงานที่ระยอง จันทร์ ตราด พิษณุโลกแล้วเปลี่ยนงาน ไปทำอีกบริษัทไปอยู่อุบลราชธานีแล้วก็ลาออกอีกกลับเข้า |
| กรุงเทพได้ทำงานที่อาคารธนาคารแถวสามแยกปัจจุบันเขาใช้สีสัญญาลักษณ์เหลือง ๆ นั่นใช่เลย |
| ผมทำงานบริษัทประกันภัย บริษัทในเครือธนาคาร แล้วก็เจอเพื่อนผู้ชายที่เคยเรียนบัญชีตั้งแต่ปี 1 ถึงปีสุดท้ายชื่อ ชัยเพื่อน |
ทำงานธนาคารต่างก็แปลกใจ ทักทายกัน
|
| ที่ห้องทานอาหารของธนาคารจะมีโต๊ะอาหารเยอะมาก พนง.ธนาคาร พนง.ประกันภัยกินอาหารห้องเดียวกันเพียงแต่แยก |
| โต๊ะระดับหัวหน้ากินอาหารข้าวสวยอาหารจีน ข้าวต้มกับพวกยำ ๆ กินจนเบื่อไม่อยากกิน คงจะบ่นหลายคนธนาคาร |
| เลยให้งดเลี้ยงอาหารแล้วให้ เพิ่มค่าอาหารให้ พนง.ธนาคารกับ พนง.ประกันภัย ผมกับเพื่อน ๆ เลยไปกินอาหารแถวนั้นสบายๆ |
| กินลอดช่องสิงคโปร์เฉลิมบุรีก็แค่ข้ามถนนก็ถึงแล้ว ไปกินเนื้อตุ๋นสามแยก |
| เพื่อนคนนี้น่าจะเป็นคนต่างจังหวัด ผิวขาวหน้าตาดีรู้เพียงคร่าว ๆ ว่าทำงานในธนาคารไม่รู้แผนกงานเยอะ ส่วนผมก็งานเยอะ |
| เจอกันบ้าง.. เมื่ออาคารใหญ่สร้างเสร็จพวกเราก็ย้ายไป อาคารสำนักงานใหญ่เพลินจิต |
| รู้ข่าวว่าเพื่อนชื่อชัยลาออก ไปอยู่หนังสือพิมพ์ยักษ์ใหญ่..หลังตลาดหมอชิต |
| |
| มีอยู่ปีหนึ่งผมก็ยังทำงานที่เดิม แต่มีงานส่วนตัวแหะ ๆ ทำค่อนข้างเปิดเผยคือ ค้าผ้ามีคนช่วยขายในกรุงเทพกับต่างจังหวัด |
| 10 กว่าคนบางส่วนผมจะนำผ้าไปส่งให้คนขายในที่ต่าง ๆ มีอยู่วันหนึ่งนำผ้าไปใส่ถุง 2 ถุงใหญ่ไปฝากขาย |
| ที่โรงพิมพ์รายวันแถวทีวีช่องมากสี... เจอเพื่อนชื่อชัยนั่นด้วย ทักทายกันนิดหน่อยเพราะเรามีคนที่ต้องคุยเรื่องงาน |
| และน่าจะเป็นการพบกันครั้งหลังสุดหรือ แต่ไม่แน่ใจเท่าใดน่าจะไปพบกันในงานเลี้ยงร่วมรุ่น |
| |
| ที่โรงแรมแถวสามย่าน แหะ ๆ ชักลืม ๆ แต่เป็นงานเลี้ยงรุ่นผมยืนคุยกับเพื่อนที่เรียนบัญชีมาด้วยกัน เห็นคนขับรถเปิดประตูรถ |
| ยุโรปให้ แล้วมีสุภาพสตรีก้าวออกจากรถ ดูสง่ามากความที่ผมไม่ค่อยออกสังคมเดาว่า คงจะเป็นคุณหญิงคุณนายมั้ง |
| เลยยกมือไหว้ด้วยความเคยชินเลยถูก สตรีงามสง่าคนนั้นเดินมาตบไหล่ฉาดหนึ่ง นี่นายไวน์มาไหว้ฉันทำไม |
| เห็นฉันแก่หรือไง ฮะ |
| ผมมอง ๆ จำเสียงเพื่อน..นงลักษณ์ได้เธอเป็นเจ้าของสำนักพิมพ์ดารา. เป็นหลานของหัวหน้าผม.คุณเจริญฤทธิ์ กุลละวณิชย์ |
| พวกเราเลยชวนกันเข้าไปนั่งในงานเลี้ยง ได้พูดคุยกับเพื่อน ๆ เห็นความก้าวหน้าในอาชีพแต่ละคนผมเป็น นักบัญชีไม่ได้เป็นนัก |
| วาดการ์ตูนหรือเป็นครูสอนการฝีมือ |
| |
| อ้อเพื่อนผู้ชายที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่ปีแรกชื่อ สมชัยครับ.. คนนี้ที่ผมเรียกว่า ชัย |
 |
| ผมไม่สนิทกันแต่ภูมิใจที่เพื่อนมีความก้าวหน้าประสพความสำเร็จมากมาย เลยเป็นแฟนคลับการ์ตูนมาตลอด |
| จบแล้วครับ คนเขียนการ์ตูนที่ผมชอบมาก |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| st ผู้เข้าชม 2,441,575. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
แกเสื้อเหลือจ๋าเลยนะคนนี้