No. 1231 ชีวิตในป่า (ตอน 20 ปลูกข้าวไร่- แอบดูบางอย่าง) |
|
ครูนินพาเดินลัดเลาะผ่านต้นหญ้าสูงเพียงหน่องลดเลี้ยวไปตามทางเล็ก อากาศเย็น....แสงแรกของวันเริ่มสาด |
ไปทั่วดอย... ครูนินชี้ไปที่กองเศษกิ่งไม้ต้นหญ้า |
เดือนก่อนใช้จอบถางหญ้าไปกองสุมไว้กะจะให้ใบไม้ใบหญ้าเปียกฝนย่อยสลายจะได้เป็นปุ๋ย |
ครูทำเองหมดเหรอครับ |
ใช่.. ตัดถางหญ้าเตรียมดินในฤดูแล้ง ฝนตกดินเริ่มอ่อนนุ่มครูจะปลูกข้าวไม่มากแค่พอกินที่ใกล้บ้านครูปลูกมันอะลูกับมันเทศไว้ด้วย |
ขุดหลุมหยอดเม็ดข้าวตรงนี้ใช่เปล่าครู |
ไม่ ๆ ถ้าขุดหลุมข้างล่างต้องเดินขึ้นลงดอยมันชันเมื่อยน่อง.. กานเดินตามครูไปบนเนินสูงสุดแล้ว ช่วยกันขุดหลุมเป็นแถวหน้า |
กระดาน ไปทางขวาพอสุดเขตที่เตรียมไว้ ค่อยเดินลงมาอีกแถว ขุดจากขวาไปซ้ายมือมันจะเมื่อยน่องน้อยกว่า |
ว่าครูนินก็ใช้จอบด้ามสั้นฟันดินหลุมละ 3 ครั้งลึกหลุมละ 6 นิ้วแล้วก็หยอดเม็ดข้าวเปลือกที่ชื้น ลงก้นหลุม ๆ ใช้จอบเกลี่ยดินทับเม็ด |
ข้าวเปลือกใส่ข้าวเปลือกหลุมละ 3 เม็ดก็พอ |
ครูนินให้หยอดข้าวไร่ขอบไร่ซ้ายมือ ตัวครูเดินไปขวามือเราสองคนใช้จอบสับดินเป็นแถวซ้ายไปขวามือ 10 หลุม |
ครูครับเม็ดข้าวเปลือกทำไมมันชื้นเหมือนถูกน้ำฝน |
อ๋อ.. ครูเอาแช่น้ำในถัง 1 คืนจะช่วยให้มันงอกเร็วขึ้น พอดีกานมาเลยช่วยครู 555 หนักหน่อยนะกาน |
. |
เราปลูกข้าวไปเรื่อย ๆ แสงแดดเริ่มแรงกล้า เหงื่อชุ่มไปทั้งตัวท้องเริ่มดัง หิวข้าว... ครูนินชวนไต่ดอยกลับไปกระท่อมล้างมือ |
เท้าที่ลำธารใช้มือวักน้ำล้างหน้าคอ แล้วเสยเส้นผม |
กานอาบน้ำเลยจะได้สดชื่น กินข้าว |
/////////////////// |
เป็นไงบ้างกาน ปลูกข้าว |
เมื่อยน่องมากครับครูต้องยันตัวให้ตรง สับดินหยอดข้าวกลบข้าวด้วยดินแล้วก็ไต่ดอยปลูกต่อ ลำบากมากต่อไปผมจะต้องกินข้าว |
ไม่ให้เหลือติดจานครับครู |
กานก็เหมือนครูตอนที่เข้ามาอยู่ในป่าใหม่ ๆ เดินเมื่อยน่อง..ชาวบ้านเขามาเห็นครูปลูก |
เลยสอนให้ครูเดินขึ้นข้างบนจนสุดเขตใช้จอบขุดเป้นแถวห่าง ฟุตกว่า ๆ ไปซ้ายหรือขวาก็ได้แล้วค่อยหยอดเม็ดข้าว |
ปลุกได้แถวแรกก็ขยับลงขุดดินต่ำลงอีกแถว.เมื่อยน่องน้อยกว่าวันนี้แดดกล้าหยุดพักตอนบ่าย ๆ แดดอ่อนลงค่อยปลูกต่อ |
เริ่มหิวแล้วผมเข้าครัวก่อนนะครู |
ได้เลยเดี๋ยวครูเดินตามไปนะ |
อ้าวครูหุงข้าวไว้แล้วเหรอครับ |
ใช่ ตื่นมาตอนตีสี่ ครูหุงข้าวแบบไม่เช็ดนำปล่อยทิ้งไว้แล้วเดินจงกรมนั่งสมาธิ กานตื่นมาครูเลยชวนไปปลูกข้าว |
พอฟ้าเปิดก็จะไปไร่กว่าจะกลับมาก็หิว เลยหุงไว้ |
อาหารมื้อเช้าเราสองคนกิน แกงชะอมใส่ปลาย่างได้กลิ่น ถั่วเน่าแผ่นปิ้งครูทำเตรียมไว้เย็นเมื่อวาน |
กานไปพักก่อนอีก ชั่วโมงมาหาครูนะ |
เดินไปนั่ง ๆ นอน ๆ ที่กระท่อมนั่งฟังเสียงน้ำในห้วยไหลแล้วก็ผลอยหลับไป.. |
กาน ๆ |
อ้อผลอยหลับไปไม่เป็นไร ไปล้างหน้าแล้วมาหาครูจะได้สอนสมาธิให้ |
ไหนลองเล่าให้ครูฟังหน่อยว่า ไปเรียนสมาธิที่วัดอินทร์กับ พระสำนักสงฆ์อะไรนะ |
สำนักสงฆ์เขาพระครูที่ศรีราชาครับครู |
ที่วัดอินทร์เขาสอนแบบ แม่ชีสิริ กรินชัย สำนักสงฆ์เขาพระครูสอนสายพระอาจารย์วิริยังค์สายหลวงปู่มั่น ปฏิบัติคล้าย ๆ กัน |
หลวงพ่อวิริยังค์เป็นพระอาจารย์ของครูเอง กานเดินจงกรมครึ่งชั่วโมงแบบที่เคยทำนะ |
เดินจงกรมเป็นสมาธิแบบไหนครับครู |
จงกรมเป็นการฝึกให้จิตสงบเป็นสมาธิเบื้องต้นขณะเดินยังได้ยิน ได้เห็นสิ่งที่อยู่รอบกาย...เดินแล้วมองข้างหน้าไม่เกิน |
2 - 3 เมตรจิตสงบลงได้ยินเสียงน้ำในห้วยไหล.. ถ้ายังคิดเรื่องโน้นเรื่องนี้ให้ บริกรรมพุทโธในใจระหว่างเดิน |
ช่วยให้ร่างกายเราทำงานช่วยย่อยอาหาร หายง่วง เอาละกานเริ่มเดินตรงนี้ไปถึงตลิ่งห้วยแล้วเดินกลับมาที่เดิม |
เอามือกุมไว้ตรงสะดือ.. เวลาหมุนตัวกลับให้มุนขวามือนะครูจะเดินด้วย |
กะประมาณครึ่งชม.. ครูนินก็หยุดเดินแล้ว สอนให้นั่งแบบขัดสมาธินั่งกับพื้นใช้เท้าขวาทับข้อเท้าซ้าย ใช้มือวางไว้ข้างหน้ามือขวาทับ |
มือซ้าย เอาลองทำดู |
ใช่ ๆ ไม่ต้องเกรงตัว ผ่อนคลายขยับหัวไหลสบาย ๆ หลับตา ไม่ต้องขมวดคิ้วปล่อยให้สบาย ๆ |
บริกรรมพุทโธ ๆ ๆ ไปเรื่อย ๆ อย่าหยุดพุทโธนะ... ถ้าใจยังคิดถึงการทำไร่ การอาบน้ำผ้าที่ซักตากจะถูกแดดหรือไม่ถูกแดด |
ให้พุทโธ ถี่ ๆ ไว้นะความคิด การวิตกจะหายไปเอง |
นั่งสมาธิพักใหญ่ รู้สึกเมื่อยขาเริ่มเป็นเหน็บไม่กล้าขยับ เอครูนั่งแบบเราหรือไม่หนอเลยหรี่ตาชำเลืองมอง...เห็นครูนินนั่งหลับตานิ่ง |
รู้สึกมีหนอนไต่ต้นคอเราเอง |
เผลอเอามือลูบไล่แต่ก็ไม่ถูกตัวหนอนเลย พุทโธ ๆ ๆ ถี่ ๆ ขึ้นแล้วก็วึดไม่รู้สึกตัว |
และแล้วก็ได้ยินเสียงน้ำห้วยไหลเสียงครูนินขยับตัว เลยลืมตา... เอาละออกจากสมาธิแล้วให้ขยับตัวพูดตามครูนะ |
เลยกล่าวคำตามครูนิน เป็นถ้อยคำคล้ายกับ ขอบพระคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงค์ บิดามารดาครูอาจารย์ที่ทำให้ เราทำสมาธิ |
บุญกุศลในครั้งนี้ให้ไปถึงท่านเหล่านั้น |
นั่งสมาธิแล้วเกิดหรือเห็นอะไรบ้าง |
เมื่อยขาเป็นเหน็บ แล้วเหมือนมีแมลงมาไต่คอครับครู |
เอ้าเล่าต่อซิ |
ใม่มีอะไรครับ |
แอบลืมตาใช่หรือเปล่า....กาน |
ครู ๆ ๆ นั่งหันหน้าไปลำห้วยผมก็หันหน้าไปทิศเดียวกัน ครูเห็นผมลืมตาได้แบบไหนครับ |
คนฝึกสมาธิแรก ๆ จะเมื่อยขบเพราะยังเกรงตัวต้องปล่อยตัวตามสบายถ้ามีความตั้งใจทำ หรือมีความรู้สึกว่าคันตรงนั้นตรงนี้ |
เหมือนกับมีตัวบุ้งหนอนไต่ลำคอแขน...คือเป็นการลักษณะต่อต้านสมาธิ..ให้ท่องพุทโธ ๆ ถี่ ๆ ความรู้สึกจะหมดไปเอง |
|
กานฝึกสมาธิต่อไปเรื่อย ๆ จะรู้เองว่าครูเห็นหรือไม่.. เอาละไปพักผ่อนได้... |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพเป็นภาพแทนทุกภาพ |
St.จำนวนผู้เข้าอ่าน 2,639,360. |
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือนกรุณาเม้นท์ข้างล่างหรือทิ้งร่องรอยนิดผมจะได้กลับไปเยือนตอบแทนถูกครับ |
|
งานเขียนเรื่อง สั้น (ขนาดยาวปานกลาง) |
ปลูกข้าวสำหรับคนไม่เคยทำ
ยากจริงๆ
เหมือนฝึกนั่งสมาธิ
สำหรับคนไม่เคย
จิตมันก็ฟุ้งซ่านจริงๆครับ