| No. 1109 เกรงใจ Boss... แต่ต้อง..ทำไงดี |
|
| อยู่ระยอง เริ่มสบายกับไม่สบายควบคู่กันไป คงเป็นเพราะใช้ชีวิตในบ้านนอกเชียงใหม่กับกรุงเทพ อยู่ในกรอบเด็กดี หุหุ |
| เมื่ออยู่ระยองมีสิ่งที่น่าสนใจ เลย เพริด..ไปเยอะหน่อย |
| ผจก.สาขาบอกว่า จะหาลูกค้าใหม่มากที่สุดเพราะบริษัทมีเป้าหมายหรือโควต้าสูงมาก |
| นโยบายบริษัทจะสนับสนุนการจ่ายเงินแค่นี้ % ถ้าทำได้สเต็ปหนึ่งจะได้ได้เพิ่มอีก 2 - 3 % เป็นการจ่ายแบบก้าวกระโดด โดยจะเน้น |
| เน้นหาคนเข้ามาทำงาน ปัจจุบันเขาเรียกว่า ฐานสามเหลี่ยม แต่ผมไม่เคยสนใจการขายเลย |
| |
| หน้าที่สมุห์บัญชีต้องรายงานยอดขาย กับสภาวะการเงินของสาขาให้ สำนักงานใหญ่เดือนละ 2 ครั้ง บริษัทมีรายจ่ายด้าน |
| ส่งเสริมการขายมากจริง ๆ แล้วบริษัทจะอยู่ได้อย่างไร |
| จะเรียกว่าสอดรู้สอดเห็นก็ได้ 555 ดูบัญชีของลูกค้า 4 พันกว่ารายมีทั้งเก่าและใหม่ ผจก.สาขาเร่งหางานใหม่แต่ไม่สนใจ |
| ลูกค้าเก่า ๆ ผมเสียดายเงินจากลูกค้าเก่า น่าโน้มน้าวให้จ่ายเงินง่ายกว่า ติดต่อขายรายใหม่ |
| |
| ก่อนย้ายไปประจำที่ระยอง ลูกพี่ใหญ่คือ สมุห์บัญชีใหญ่เรียกไปแนะนำว่าอยู่สาขามีหน้าที่ ออกกรมธรรม์สัญญาให้ลูกค้า..รับเงินจาก พนง |
| ขายกับ พนง.เก็บเงินทำบัญชีปะหน้าเอกสารประกอบบัญชีส่งเข้า สนญ.ทุกวันที่ 16 ของเดือนและวันที่ 1 ของเดือนถัดไป |
| เงินที่รับมาอย่าเก็บเงินสดไว้..ให้ฝากเงินเข้าบัญชีบริษัทธนาคารทุกวัน แต่อย่าลืมทำออฟฟิศให้สอาดนะ |
| ผมฟังลูกพี่เขาสอน ยังคิดขำ ๆ ฮึ ให้เราไปเป็นสมุห์บัญชีสาขา แล้วให้ทำความสอาดกวาดถูพื้นสำนักงานด้วย |
| แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คิดแต่เพียงว่าต่อไปนี้ จะได้มีเงินส่งให้แม่กับน้องที่กรุงเทพใช้บ้าง |
|
| วันหยุดผมชอบขี่มอไซค์ไปคุยกับลูกค้าเก่า เช่นแถวกรอกยายชา ต.เชิงเนิน บ้านพลา ปากน้ำระยอง บ้านเพ |
| บางครั้งไปถึงตลาดทางเกวียนปัจจุบันคือ อ.แกลง พาพี่หลวน พนง.เก็บเงินไปด้วย |
| ลูกค้าดีใจที่คนของบริษัทไปเยี่ยมเยียน สอบถามสารทุกข์สุขดิบอะไรเทือกนั้น และลูกค้ามักจะฝากเงินไปจ่ายให้บริษัทด้วย |
| เรามิได้ออกใบเสร็จฉบับถาวรไป เลยให้พี่หลวนออกใบเสร็จบริษัทชนิดชั่วคราวให้แทน |
| วันเปิดก็ส่งเงินเข้าบริษัท ตอนบ่ายก็นับเงินเขียนเปย์อินฝากเข้าธนาคารในนามบริษัทไว้ประกอบบัญชี...ยอดเงินจากลูกค้าเก่า |
| เพิ่มสูงขึ้นทุกเดือน ได้รับข่าวว่า สนญ.บริษัทแปลกใจและสนใจการทำงานสาขาระยอง |
วันธรรมดาค่อนข้างว่างงานไม่เยอะก็เลยค้นการ์ดลูกค้า
|
| ที่น่าจะออกใบเสร็จฉบับถาวรไว้ได้เลย นำมาออกเผื่อไว้รายละ 6 เดือนไม่หนักหนาอะไร |
| ฝากแกมบังคับให้ ตัวแทนที่จะมุ่งไปขายให้ลูกค้ารายใหม่ไปช่วยเก็บด้วย ทีแรกก็อิดออด.. เมื่อเซ้าซี้บ่อยก็เซ็นเบิกไปช่วยเก็บ |
| ผมก็โน้มน้าวจิตใจว่า เราบริการลูกค้าเก่าให้เขาเห็นหน้าว่าบริษัทบริการดีนะ |
| เขาจะไว้ใจว่าไม่ทอดทิ้ง พี่ก็ลองดู ๆ คนในบ้านว่าน่าชวนเป็นลูกค้าใหม่ซิ.. ผลปรากฏว่าเพียงครึ่งปีตัวแทนได้ลูกค้าใหม่เพิ่มบริษัท |
| ก็ได้เงินจากลูกค้าเก่าเพิ่มน่าพอใจ... |
|
| หัวค่ำวันหนึ่ง อยากหยุดกินเหล้ากับเพื่อนเริ่มเบื่อเหล้า...เสียงโรงหนังเทศบันเทิงโหมโรงเปิดเพลงให้รู้ว่าจวนฉายแล้วนะ |
| ก็เลยอาบน้ำปะแป้งหน้าขาววอกใส่กางเกงขาสั้น เสื้อกล้ามน่าจะตาห่านคู่ หุ หุ เปล่าโฆษณาแฝงนะ |
| นั่งเช็ดการ์ดลูกค้ากับ รายงาน IBM แผ่นโตที่ สนญ.บริษัทเขาพิมพ์ส่งให้สาขา นั่งเพลิน ๆ ได้ยินเสียเปิดประตูเหล็ก |
| เห็นคนเดินเข้ามา |
| รีบยกมือท่านกรรมการผจก.ใหญ่เรียกว่า Boss คือเจ้าของบริษัทนะเอง คนต่อมาเป็นคนขับรถของท่านหิ้วกระเป๋าวางไว้บนโต๊ะทำงาน |
| ท่านชวนคุยเรื่องงานแบบสบาย ๆ ถามว่าผมติดต่อกับลูกค้าเก่าคนเดียวหรือ ชวนคนอื่นไปด้วย |
| เลยเล่าให้ฟังว่า แรก ๆ ก็ขี่รถมอเตอร์ไซค์ไปกับ พนง.เก็บเงินในวันหยุดพบปะลูกค้า รู้สึกว่าลูกค้าพอใจที่คนบริษัทไปเยี่ยมถึงบ้าน |
| ลูกค้าดีใจเลยฝากเงินมาชำระหลายราย บางคนก็นัดหมายให้ไปเก็บเงินวันนั้นวันนี้ |
| |
| ระหว่างนั้น Boss จุดซิก้าร์น่าจะจาก ฮาวาน่ากลิ่นหอมฉุนมาก 555 พูดคุยกว่า ชม. ท่านก็บอกว่าจะพักค้างคืนที่บริษัทชั้นสอง |
| เอาแล้วทำไงดี..รีบขอตัวท่านวิ่งขึ้นไปข้างบน แหะ ๆ ไปพับผ้าห่มที่ไม่ได้พับ ปัดเตียงให้เรียบหน่อย |
| คนขับรถก็หิ้วกระเป๋า Boss ขึ้นไปวางไว้บนเตียง |
| ตอนนั้นกลับไม่คิดว่า ทำไมท่านจึงไม่พักโรงแรมที่สอาดอยู่ไม่ไกลจากบริษัท |
| |
| ลงมาก็ได้คุย เรื่องป่ายางพาราที่จันทบุรีแล้วท่านก็วก มาคุยว่าทำไมผมจึงสนใจ ลูกค้าเก่า เลยบอกว่า พนง.ขายเขามุ่งหาเคสใหม่ |
| ผมดูตัวเลขค่าใช้จ่ายสำหรับหาเคสใหม่สูงจะขาดทุนแน่นอน |
| เลยเข้าไปแยกการ์ดลูกค้า ออกใบเสร็จให้ พนง.เก็บเงินและ พนง.ขายไปเก็บเงินแกมบังคับ....ลูกค้าพอใจที่มีบริการเก็บเงินถึงบ้าน |
| ดูท่านจะพอใจ |
| ท่านก็พาผมไปกินอาหารแถวหน้าโรงพยาบาล ส่วนคนขับไปนั่งกินอีกโต๊ะผมคิดว่าท่านนี่ถือตัวน่าดูยังกะนายทหารที่ต้องแยกโต๊ะ |
| กินระดับบน ส่วนนายสิบแยกอีกโต๊ะ หุ หุ |
| กินเสร็จคนขับรถก็ขับพาผมกับท่านไปส่งที่บริษัท พี่คนขับรถหิ้วกระเป๋าตนเองไปวางเตรียมตัวนอนอีกมุมห้อง |
| ผมก็จัดการขึ้นไปกวาดห้องนอน ถูพื้น Boss ก็ลงไปอาบน้ำที่ห้องน้ำที่ผม พบงูเห่านั่นแหละ Boss อาบน้ำขึ้นมา |
เลยเชิญท่านให้นอนบนเตียงแทนผม
ภาพแทนนะครับ ของจริงเป็นที่นอนนุ่นบาง ๆ ใช้ผ้าขาวม้าปูแทนผ้าปูที่นอนแต่เกือบสอาดนะเออ ซักครึ่งเดือนครั้ง หุ หุ
|
| เฮ้ย.. ไม่ต้องทำตัวง่าย ๆ ลื้อนอนบนเตียงตามสบาย อั๋วจะนอนข้างล่าง ว่าแล้วท่านก็ใช้ผ้าปูนอนกับพื้นไม้เอาเป้หนุนหัวนอน |
| ไม่นานก็กรนฟี้ ๆ |
| ส่วนผมนอนไปก็เกรงใจท่านจริง ๆ เราเป็นลูกน้องนอนบนเตียงส่วนนายใหญ่(มาก) นอนบนพื้นไม้มีเสื่อปู |
ขอเล่าปูมหลัง Boss หน่อยท่านเรียนจบจากเมกา เป็นคนนำเครื่องจักรไอบีเอ็ม(ก่อนจะเป็นคอมพิวเตอร์เมนเฟรม) มาใช้
|
| ใน สนญ.บริษัทที่ผมทำงาน ขณะนั้นมีหน่วยงานที่ใช้ คือ สำนักสถิติแห่งชาติ กับที่ จุฬามหาวิทยาลัยเริ่มสอนนักศึกษาเท่านั้น |
ครั้งที่ทำงาน สนญ.บริษัทแถวเล่งเน่ยยี่ ผมไปช่วยคีย์หรือเจาะบัตรที่แผนก IBM ก่อนย้ายไประยอง
มาพบท่าน อ.บัณฑิต กับ อ.ประภาอีกบริษัทหนึ่งแถวเพลินจิต...ท่านไปเป็นที่ปรึกษาบริษัทแผนกคณิตศาตร์ประกันภัย ได้มีโอกาสพูดคุยกับท่านบ้างและให้ผมเข้าอบรมด้านคณิตศาสตร์แถวสามย่านใช้เวลา 2 เดือนประเมินผลแล้วผ่านได้ (เกือบไม่ผ่านแหละ)
ขณะนั้นผมทำหน้าที่ดูแลกำกับกิจการสาขาควรจะมีความรู้เพิ่ม
|
| Boss คนนี้ใจถึงมาก ๆ เมื่อยี่กว่าปีต่อมาจึงรู้ ว่าเป็นเจ้าของท่าจอดเรือ.... ยอร์ชเลยพัทยาที่ใหญ่ ๆ มีเรือคนรวย กับต่างชาติไปใช้บริการ |
| ผมเคยไปที่นั่นเพราะไปขอซื้อเครื่องเร้าเตอร์ใหญ่จาก บริษัทของท่านที่รับต่อเรือยอร์ช(ตกแต่ง) |
| และท่านมีกิจการโรงงานผลิตแก้วน้ำ เนื้อดีพวกแก้วแชมเปญ ไฮบอล กิจการหมู่บ้านอะไรอีกเยอะมาก |
| แค่ท่านนอนกับพื้นไม้กรนฟี้... ผมก็หนาวแล้วส่วนคนขับรถนอนอีกมุมห้อง |
| |
| รุ่งขึ้น ผจก.สาขาก็กลับมาที่บริษัทคงค้างที่บ้านคนรู้จัก..ก็เป็นแฟนนะเอง หุ หุ...... Boss เร่งรัดงานด้านการขาย |
| และสอบถามวิธีการทำงานของผมนานมากเรียกจะว่าทุกแง่ทุกมุมก็ว่าได้ |
| ก่อนเที่ยงก็นั่งรถไปดูกิจการที่จันทบุรีต่อ มีคนขับใบหน้ายิ้มบริการนายอย่างดีเยี่ยม... |
| |
| ผมว่าผมโชคดีนะ เบื่อกรึ๊บเหล้า... กลับหยุดเคลียงานบริษัท.... มีข่าวคุยกันหลายสาขา..ว่าเป็น สมุห์บัญชีระยองรักงาน |
| มากไฝ่หาความรู้ หุ หุ... |
ไม่ถึงเดือน คนขับรถบริษัทอีกคน.....ก็ขับรถจิ๊ปวิลลี่สีขาว มาจอดไว้ที่บริษัท Boss โน๊ตมาบอกว่าเก็บไว้ที่สาขา
ภาพแทน ทรงนี้ใช่เลยแต่ตัวถังรถสีขาว
|
| ให้ใช้เท่าที่จำเป็น ท่านจะใช้เมื่อจะ..เข้าป่ารอยต่อ ระยองจันทบุรี |
| ใจผมนึกถึงเพื่อน ๆ ไปเที่ยวชายทะเล ทั้งหญิงและชายครับ งั้นวันหยุดเราใช้รถจิ๊บน่าจะดี 555 |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| st ผู้เข้าชม 2,305,639. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
จำได้แม้แต่ชื่อคนเก่าๆ นะพี่ไวน์