No. 1232 ตี้ต่างว่าถูกรางวัลที่หนึ่ง (ตะพาบ) |
|
เรื่องนี้ต้องมโนหนัก เพราะไม่เล่นหรือซื้อหวยรัฐบาลหรือหวยเถื่อนเลย บอกก่อนนะครับว่าไม่ใช่คนดีเท่าใด |
เคยซื้อตามคำบอกเล่าว่าเลขนี้จะออก 3 ครั้ง |
ถูกรางวัลทั้ง 3 ครั้งไม่รู้ว่าถูกรางวัลอะไร ได้เงินมา 1 ครั้ง 30,000 บาท 40,000 บาท 2 ครั้งเงินที่ได้มาก็ฝากเข้าธนาคารเตรียมจ่าย |
ค่าสินค้าก็ค่าผ้าจากบางลำพู กับตลาดผ้ากลางเมืองชลบุรีเรียกว่า นำเงินไปต่อยอดค้าขาย |
หลังจากนั้นจะไม่ถูกอีก..เขาบอกว่าจะถูกเป็นครั้งสุดท้ายคือสี่หมื่นบาท ผมก็เชื่อคำบอกเล่า |
แต่ก็คอยติดตามแหะ ๆ ว่าจะออกเลขนั้นเลขนี้ ไม่ได้ซื้อ... ผลคือตรงทำบอกเล่าคือ "ไม่ถูก" จริงด้วย |
|
ตอนที่ไปขึ้นเงินหวย ไม่ได้ดีใจอะไรเท่าใดเพราะได้เงินมาแสนกว่าบาท เพื่อนสนิทรู้ข่าวชวนไปกินอาหารพิเศษแถวสนามม้านางเลิ้ง |
ได้เลยเพื่อน...เราเลี้ยงเอง แต่น่าอายถ้าเจอลูกค้าเห็นเขาจะว่า พวกเราไปเล่นม้าว่ะ |
พี่ไวน์ไม่ต้องห่วงเปิดสนามเปิดวันเสาร์อาทิตย์นะ วันธรรมดาเขาไม่แข่งม้า ไปเถอะหรือพี่ไวน์จะพาไป ห้อยเทียนเหลา |
อึ..ไม่น่อไปร้านที่สนามม้าดีกว่า 555 |
เรานั่งรถพี่ศุภนิตย์ หน.แผนกกฏหมายไปคันเดียวไปถึงจึงรู้ว่าเป็นร้านเล็ก ๆ ธรรมดามากมีคนนั่งเต็มร้าน |
เรายืนคอยลูกค้าอื่นกินอิ่มแล้วลุกไป |
ยืนหลบแดดสิบกว่านาทีก็ได้โต๊ะนั่ง ต่างคนต่างสั่ง เราสั่งเนื้อวัวตุ๋น 4 คนสั่งเกาเหลาเนื้อเปื่อยข้าว...พี่ศุภนิตย์คนเดียวสั่ง |
เส้นเล็กเนื้อเปื่อย |
เขายกมาเสริฟกลิ่นเนื้อเปื่อยหอมฟุ้งคล้ายกับ ร้านแถวสามแยกตรงข้ามธนาคารเอเซีย .... ตักน้ำซุปชิมอร่อย...แต่เรา |
ชอบเผ็ดเปรี้ยวเลยตักเครื่องปรุงใส่ต่างคนต่างซด พุ้ยข้าวตามด้วยเนื้อเปื่อยอร่อย ๆ สุด ๆ |
ตามด้วยข้าวสวย บางคนสั่งเกาเหลาเพิ่มอีกคนละชาม รวมทั้งผมด้วยส่วนข้าวเกะกะที่เลยซ้อน ๆ ไว้น่าจะคนละ |
3 ถ้วย....จ่ายเงินแล้วก็หัวเราะกันทุกคน ผมแค่เปิดประตูข้างพี่ศุภนิตย์ ๆ ก็หัวเราะ ไม่รู้หัวเราะอะไร |
|
จากสนามม้านางเลิ้งพี่ศุภนิตย์ขับไปหัวเราะไป สุรจิตเห็นจราจรโบกมือให้ขับเร็วก็หัวเราะ มาโนชญ์กับไพรัตน์ชี้ดูสาว ๆ แต่งตัว |
สวยยืนรอรถเมล์ก็ชี้มือหัวเราะจนถึงเพลินจิตถึงที่ทำงานขึ้นลิฟท์ไปชั้น 8 ลิฟท์จอดชั้น 3 ก็หัวเราะเกรียว |
วันนั้นกลุ่มเรานั่งทำงานไปก็หัวเราะ เขาก็ซุบซิบชี้นิ้วมาทางเราคงสงสัยมันหัวเราะอะไรกันนักหนา |
วันรุ่งขึ้นพี่เจริญฤทธิ์หัวหน้าแผนกทะเบียนเรียกไปถามว่าหัวเราะเรื่องอะไรเหรอหรือไปกินอะไรมา |
เลยบอกไป |
ว่าแล้ว...ที่นั่นน่าจะเอาใบกัญชากับช่อดอกที่เรียกว่ากะหรี่ห่อกลมแล้วหย่อนใส่ในหม้อต้มน้ำซุปเลยอร่อย |
นึกถึงเมื่อครั้งที่ไปทำงานที่พิษณุโลก ปลูกบ้านหลังเล็กอยู่กัน 3 คน เราชอบปลูกพืชสวนครัวหน้าบ้านหลังบ้านน้าผู้หญิงปลูกเป็น |
ส่วนใหญ่ น้าก็บ่นว่าหนุ่ม ๆ แถวนั้นชอบแอบมาเก็บใบไม้หลังบ้าน |
หลังห้องส้วมมีต้นปอกระเจาใบยาว ๆ อยู่ ไม่รู้ว่าเป็นต้นกัญชา หุ หุ มิน่าคนแอบมาเด็ดภาพซ้ายมือต้นปอกระเจาขวาต้นกัญชา |
เมื่อก่อนผิดกฏหมายห้ามปลูกกัญขา ใบกระท่อมก็ห้ามปลูกแต่เห็นคนรับสร้างบ้านเคี้ยว ๆ กินบอกว่า ทนแดดดี |
เพื่อน ๆ อย่าไปหาเนื้อเปื่อยสนามม้านะครับ ไม่มีแล้ว |
อะ ชักนอกเรื่องหวยล๊อตเตอรี่รางวัลที่ 1 งั้นวกเข้าเรื่อง |
มีอยู่ระยะหนึ่งอยากรวยทางลัดซื้อล๊อตเตอรี่รัฐบาล 4 - 5 ครั้งผลการตรวจไม่มีเลขใกล้เคียงเลย เช่นซื้อ 14 โน่นเขาออก 55 |
ต้องทำงานเท่านั้นจึงจะได้เงิน..ไม่มีโชคทางเสี่ยงหรือการพนันเลย |
ตั้งแต่เริ่มทำงานบริษัทแรก ที่สองที่สามที่สี่ที่ 5 แล้วก็ทำสำนักงานบัญชีของตนเองบริการบริษัทหลายกิจการหลายประเภทควบคู่ |
ไปกับทำงานประจำที่ Boss กรุณาให้งานทำควบคู่กันไป |
ทำงานทุกกิจการอย่างเต็มที่... ขอเพียงได้ แบ่งรายได้ส่วนหนึ่งเป็นเงินสำรองไว้ตอนแก่ชรา มีความฝันค่อนข้างเลิศหรูครั้งเดียว |
|
ประมาณปี พศ.2546 งานบัญชีภาษีที่รับมาทำมีพนง.บัญชีช่วยคีย์เข้าคอมพิวเตอร์ |
มีลูกค้าเพิ่มอีกมากเลยรับสมัคร พนง.บัญชีและบอกว่าจะรับเฉพาะคนที่มีคอมพิวเตอร์และให้นั่งทำงานที่บ้านแต่ละคนนะ เดี๋ยวนี้เรียกว่า เวิร์คฟอร์มโฮม..ราคาซอฟแวร์บัญชีชุดละ หมื่นสี่พันกว่าบาท |
ผมจะนำซอฟแวร์บัญชีลงให้แต่ละคนต้องไป รับเอกสารบัญชีลูกค้ามาคัดแยก คีย์เข้าคอมพิวเตอร์และเก็บเอกสารใส่แฟ้ม |
แล้ว copy ใส่แผ่นฟอฟปี้ไปส่งให้ผมเพื่อตรวจสอบเป็นระยะ.... เลยมีคนทำบัญชีที่บ้านผม 2 คนทำที่บ้าน พนง.อีกส่วน เพื่อน ๆ เคยใช้หรือเปล่าครับ... ผมยังเก็บไว้บริษัทละ 2 แผ่นส่วนหนึ่งเหลือแค่นี้..ภาพข้างล่างเป็นต้นสะเดาเห็นลำต้นคู่นี้ผมปลูกไว้ที่บางละมุงส่วนต้นขนุนรก ๆ เขาปลูกไว้ก่อนแล้วเนื้อที่แค่ 128 ตารางวา |
|
ได้เงินก็จริงแต่เหนื่อย สมองล้าบังเอิญได้ซื้อที่ดิน 1 แปลงเล็ก ๆ อยู่บนเนินสูงแถวตะเคียนเตี้ย บางละมุงหลายปีแล้ว |
ฝันเลยแหละว่าจะปลูกบ้านชั้นเดียวเป็นรูปตัวแอล..เขียนแบบบ้านเอง ปลูกต้นไม้พวกตะขบ ต้นมะม่วงใหญ่คงไว้มีที่จอดรถ เป็นความฝันเล็ก ๆ จากการทำงานด้วยตนเองไม่หวังจากการเสียเงินเสี่ยงดวง |
ให้ พนง.ส่งแผ่นข้อมูลบัญชีหรือแฟลชไดร์(เขาเริ่มพัฒนาใช้ปี 2541) ที่บ้านผมที่กรุงเทพในวันพฤหัส วันศุกร์เย็นจะขับรถไปพักที่บ้านบางละมุง(บ้านในฝัน) |
นอนพักตื่นสาย จิบกาแฟกินอาหารเช้าสบาย ๆ ใส่กางเกงขาสั้นเสื้อยืดนั่งเช็คบัญชีแต่ละบริษัทที่ลูกน้องทำ ง่วงก็นอนพัก |
นอนรับลมทะเลที่บ้านตัว L อยู่บนเนิน.. เช้ามืดวันจันทร์ค่อยขับรถเข้าโรงงานที่นิคมอุตสาหกรรมบางปู |
|
กะงบสร้างบ้านพักผ่อนน่าจะไม่เกิน 4 แสนบาท.. แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้สร้างบ้าน เพราะมีงานเยอะเกิน |
ทำงานเอาเงินก่อนดีกว่า 555 ที่ดินแปลงนั้นขายได้หลังโควิดซานำเงินไปใช้หนี้เขาหมดแล้ว หุ หุ |
|
พอโจทย์ตะพาบนี้เกิดขึ้น สงสัยต้องซื้อล๊อตเตอรี่ซะแล้วมั้งเผื่อถูกรางวัลที่ 1 แต่ก็ยังไม่รู้ว่าได้กี่ล้านไม่รู้จริง ๆ ฝันเลยว่าจะไปรัสเซียอีก ภาพข้างล่างนี้ถ่ายเอง ณ ถนนคนเดินที่มอสโคว์เด็กน่ารักมาก ๆ อังกฤษ |
เที่ยวอิตาลี่ ญี่ปุ่น นิวซีแลนด์ไปเที่ยวประเทศละ 15 วันน่าจะพอ..แต่ถ้าได้กลับไปเที่ยวรัสเซียที่สวยติดใจรัสเซียอยากไปอีก อยากเที่ยวอิตาลี่แควันทัศคานี่ดูไร่องุ่น |
พาไปกินอาหารไทยด้วยอาหารรัสเซียไม่อร่อย หุ หุ อาหารญี่ปุ่นพอไหว 555 |
และถ้าถูกรางวัลที่ 1 ขอได้ไปเที่ยวจังหวัดที่เกิดคือ แม่ฮ่องสอน.. เคยคิดจะไปขับรถไป อ.แม่สะเรียงก็เบื่อมี 2 โค้งคือ ซ้ายกับขวา |
(มีน)ถ้าได้นั่งเครื่องบินไปน่าจะดีและจะต้องไปเที่ยว อ.ปายอีกหลาย ๆ ครั้งเพราะเคยไปหลายครั้งยังติดใจอำเภอที่เกิด |
ภาพแรกเป็นภาพนิวซีแลนด์ กับภาพอื่นที่คนอื่นถ่ายยกเว้นภาพสุดท้ายถ่ายเอง ณ ญี่ปุุนและภาพที่มีรถเก๋งภาพดิสเก็ตถ่ายเมื่อมิถุนายน 2566 นี้เองก่อนจะหาทางทำลาย |
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
St.จำนวนผู้เข้าอ่าน 2,643,453. |
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือนกรุณาเม้นท์ข้างล่างหรือทิ้งร่องรอยนิดผมจะได้กลับไปเยือนตอบแทนถูกครับ |
|
งานเขียน Diarist |
ตอนเป็นเด็ก หน้าบ้านแถวสุขุมวิทซอย 16
มีก๋วยเตี๋ยวเนื้อเจ้านึงอร่อยมาก
ใครกินก็ติดใจ เพราะน้ำซุปหวานหอมมาก
มีคนบอกว่าเจ้าของร้านใส่ใบกัญชาเข้าไปต้มด้วย
ตอนนั้นกัญชายังผิดกฏหมายนะครับ
ถ้าถูกหวยล้านนึง
ผมน่าจะซื้อบ้านกับรถก่อนเลยครับ
มาดามบ่นอยากเปลี่ยนใหม่มาหลายปีแล้ว 555