| No. 1222 ชีวิตในป่า (ตอน 18.......รู้จิตใจคน…? ) |
|
| อีกเดือนพี่จะแวะมารับกาน..กลับบ้านหรืออยากอยู่ต่อก็ไม่เป็นไร |
| |
| ครูนินยืนยิ้ม..ดูแล้วกานคงติดใจไม่ยอมกลับนะก่อ ฝนเริ่มมา..ครูจะหยอดข้าวไร่ข้าวดอยเพิ่มกานช่วยขุดหลุมบนดอยลูกโน้น |
| วันนี้ช่วยกันเลือกลูกเผือกเตรียมไว้ปลูกไหวหรือเปล่ากาน |
| ไหวซิครับครู พี่ก่อกลับก่อนได้เลย ทิ้งให้ผมขุดดินคนเดียว 555 |
| |
ครูนินพาไปดูลูกเผือกที่โรงเก็บ
|
| ในตูบไม้ไผ่กว้าง สามเมตรยาวกว่า 5 เมตรครูนินมุงหลังคาด้วยใบพลวงแห้งผนังตูบกระท่อมใช้ไม้ไผ่เล็กทั้งลำผูกติดห่าง ๆ กัน |
| ประมาณสามสี่นิ้วมีไม้เคร่าผูกติดเขาข้างละ 3 อันคงจะกันไม่ให้สัตว์บางอย่างเข้าไปกิน มีที่ครูกั้นด้วยใบตองตึงน่าจะไม่เกิน |
| สองเมตรคูณสองเมตรมีแค่ไม้ไผ่สูงเกือบสองฟุต มีกระสอบสีน้ำตาลมอ ๆ คล้ายกับเปลือกปอ |
ครูเก็บอะไรในกระสอบ เยอะเลย
|
| ข้าวเปลือกนะ ครูปลูกเองเกือบครึ่ง คนฝั่งพม่าเขาเอามาให้ครูกับเวลาที่เขามาขอพักเรียนกับครู.. กระเทียมหอมที่แขวนมุมโน้น |
| ครูปลูกเอง....ใกล้กับกระสอบข้าวเก็บเม็ดถั่วเหลืองไว้เยอะหน่อย เวลาเบื่อ ๆ ข้าวก็ใช้หุงกินก็ได้ |
| เอาไว้ทำถั่วเน่านัตโตะหมัก นั่นไงหมักไว้ในหม้อดินใหญ่ต้องรักษาอย่างดี ไม่งั้นยุ่งแน่ |
| กลัวสัตว์มากินถั่วเน่าเหรอครู |
| หุ หุ ไม่ใช่ครูหวงหม้อดินนะกว่า จะเอามาจากฝั่งพม่าลำบากชาวบ้านช่วยกันแบกมาให้ครู เอามาหมักของกิน กานคงงง.ซิท่า |
หม้อดินหมักถั่วเน่าดีกว่า หม้อเคลือบนะ
|
| ครูเก่งจังหาเกลือต้มเกลือไว้ใช้หมักถั่วเน่า แล้วผักดองทำด้วยเปล่าครับครู |
| ครูไม่ได้ไปตักน้ำต้มเกลือแบบก่อ กานทำนะ.. ทำคนเดียวลำบากเวลาครูไปปางมะผ้าหรือแถวดอยไตแลงจะซื้อเกลือเม็ดมาเยอะ |
ซื้อไฟแช็คพลาสติคมาครั้งละโหล 555 เอาไว้ใช้จะให้ครูนั่งปั่นติดไฟไม่ถนัดแต่ก็ทำได้นะ
|
| ปางมะผ้าอยู่ไกลจากตรงนี้หรือเปล่าครับครู |
| ไกลซิครูต้องเดินตัดดอยเป็นวัน ๆ มีคนไตใหญ่พาไปแล้วซ้อนมอเตอร์ไซค์ขี่ไปตามทางเดินป่าซอกซอนนานเหมือนกันครูไปเอง |
| ก็หลงทางเหมือนกัน...ครูไปไม่กี่ครั้งเขาชวนไปเที่ยวและขอให้ครูช่วยเล่าเรื่องค้าขายที่ต่างประเทศ |
| หา..ครูเคยไปอยู่ต่างประเทศด้วย |
| ใช่ไปอยู่ต่างประเทศใกล้ ๆ ไทยนี่แหละ จริงแล้วไปเที่ยวบ่อยคนที่นั่นชวนทำงานบาง..เลยทำใช้ความรู้ |
| ระบบงานที่ทำในไทยไปทำ..อยู่นานหลายปี.. ไปช่วยทำงานให้กลุ่มคนไม่ค่อยจะดีเท่าใด |
| เสี่ยงแต่ก็อยู่ได้เมืองเขามีการแตกแยกหลายกลุ่มอิทธิพล ..ไว้วันหลังค่อยคุยกันกานช่วยครู เก็บคัดลูกเผือกไว้ปลูกดีกว่า |
เผือกนี่ทำไมเล็กจัง
|
| เผือกนี้เป็นพันธ์เผือกหอม ครูปลูกใส่ปุ่ยบ้างจนต้นเผือกเหี่ยวแห้งก็ใช้กระจอบกับเหล็กขอมือเสือขุดดินคุ้ยเอาหัวใหญ่ |
| มาไว้กินแถวนั้นจะมีเผือกหัวเล็กอยู่จะเก็บมาไว้ปลูก |
| เอ..ผมเคยดูหนังฝรั่งนานแล้ว พระเอกไปอยู่กับมนุษย์วานรหลายคน..เขาก็เก็บหัวมันโต ๆ |
ไว้กินแล้วจะใช้หัวมันเล็กไปทำพันธ์
|
| พระเอกสอนมนุษย์วานรว่า อย่าทำแบบนั้นเอาหัวมันเล็กไปปลูกมันก็โตแบบหัวเล็กซิให้เปลี่ยนวิธีใหม่แล้วครูใช้เผือกเล็กทำก็ได้ |
| หัวเล็กซิครับครู |
| หุ หุ..ฝรั่งเขาสร้างหนังอิงจากเรื่องจริง....ส่วนเผือกนี่ก็มาจากฝรั่งนะคนไทยปลูกน้อยกว่าฝรั่งซะอีก เขาก็ใช้ลูกเผือกเล็กปลูกแล้ว |
| ใส่ปุ๋ยพอแก่ก็ได้หัวโตตามพันธุกรรมของมันนะ.... พืชบางอย่างก็ต้องใช้หัวโตปลูกเหมือนกันเช่นมันอะลูนี่ไง |
| มันอะลูเหมือนมันฝรั่งเลย |
พันธ์เดียวกันนะแหละคนม้งแม้วภาคเหนือปลูกที่ อ.ปายเขาเรียกว่ามันอะลู... นี่ไงครูเก็บหัวโตไว้ทำพันธ์กองนี้ว่าแล้วครูก็จับหัวมัน
 |
| ชี้ให้ดูมีปุ่มสีเขียวครูจะใช้มีดบางคม ปาดเป็นแว่นนำไปลงดินที่พรวนกลบด้วยดินสองสามเซ็น แว่นมันอะลูก็จะงอกแตกยอดราก |
| เกิดหัวมัน..ครูเก็บไว้กินดีเลย กานมาอยู่กับครูช่วยครูปลูกเผือกบนดอยเสร็จแล้ว ก็ช่วยกันปลูกมันอะลูต่อ |
| ครูพูดแล้วก็อมยิ้ม |
| ใจผมก็คิดเล่น ๆ เอาแล้วไง มิน่า...ครูชวนอยู่ |
| 555 ครูล้อเล่นนะไม่ต้องกลัวจะปลูกข้าว ปลูกเผือกปลูกมันจนหลังแอ่นนะ |
| ไม่เป็นไรครับครูผมทำได้ |
| ครูตั้งใจจะให้กานฝึกทำสมาธิมากกว่านะ ต่อไปกานจะได้กลับเข้าเมืองที่มีคนรอคอยถามหาเยอะ.. ผ่านมากานเข้าใจผิดแล้วผิดหวัง |
| มาก..เมื่อทำสมาธิแล้วจะทำให้มองอะไรออก..เข้าใจคนอื่น... เช่นนั่งมองหรือคุยกันเพียงกานเห็นกิริยาคู่สนทนา แววตา |
| ก็รู้ลึกเข้าไปในใจคนนั้นได้ |
ครั้งก่อนครูเล่าว่า หลวงปู่มั่นรู้ถึงจิตของ พระภิกษุหนุ่ม...จริงหรือครับครู
|
| เอา ๆ เล่าเลยก็ได้... พระกงมาพา พระบวชไม่กี่พรรษารอนแรมไปหาหลวงปู่มั่นที่ภาคอิสาณ.. พระหนุ่มได้ไปรับใช้พระอาจารย์กงมา |
| กับพระอาจารย์หลวงปู่มั่นที่นั่นนานหลายวันเห็นวัตรปฏิบัติเรียบง่ายก็ติดใจ เกิดศรัทธาคือเชื่อว่าพระอาจารย์หลวงปู่มั่น |
| เป็นพระศักดิ์สิทธิ์ได้บีบนวดให้พระอาจารย์ทั้งสองอย่างใกล้ชิดซึ่งหลวงปู่มั่นก็สอนบางอย่างให้ |
| เช้าตรู่วันหนึ่ง พระหนุ่มก็ไปถ่ายทุกข์...ที่ฐานส้วมห่างจากกุฏิกว่า 100 เมตรระหว่างนั่งอึก็คิดต่าง ๆ นานาแล้วก็คิดว่า |
| เราอยู่กับหลวงปู่มั่นน่าจะดีกว่า....อยู่กับพระอาจารย์กงมา |
| กำลังนั่งยอง ๆ เพลิน ๆ แล้วก็ได้ยินเสียงเดินมาหยุดหน้าส้วม |
| แกคิดแบบนั้นไม่ได้นะ พระอาจารย์แกเป็นคนดีมีบุญคุณอุตส่าห์พร่ำสอนมาหลายปี |
| พระหนุ่มตกใจสุดขีด |
| รีบทำความสะอาดก้นด้วยน้ำตามบัญญัติสงฆ์....แล้วเดินตามหลวงปู่มั่นไปแล้วก็คิดว่า หลวงปู่มั่นรู้ความคิดตนเองได้แบบไหน |
| ทั้งที่อยู่ห่างไกลเกือบร้อยเมตร |
| |
| เป็นไง กานคงจะงง ซิ หลวงปู่มั่น..ทำสมาธิมานานจนถึงขั้นสูงสุดเกินกว่าคนทั่วไปจะทำได้.....แต่ท่านไม่เคยพูดว่าท่านรู้ถึงจิตคน |
| คือไม่โอ้อวด.. กานกับครูเป็นคนธรรมดาสามารถฝึกทำสมาธิได้ |
| ทำจิตให้เข็มแข็ง ฝึกไปจะเกิดความสงบ เกิดปิติ ดิ่งหรือถ้าพูดแบบชาวบ้านว่า ดังปิ๊ง...ลอยล่องสู่เบื้องบน |
| ทำได้หรือครับครู |
| ถ้าฝึกสมาธิบ่อย จะพบความจริงหลาย ๆ อย่างเป็นการสะสมพลังจิตให้เข็มแข็งไม่หวั่นกลัวอะไร ตริตรองนำไปใช้ในชีวิตการ |
ทำงานได้.... เอาละช่วยกันคัดหัวเผือกแบบนี้นะ.. กอง ๆ ไว้จะนำไปเพาะวันพรุ่งนี้.. แบบนี้ไม่เอานะยาว ๆ ถ้ากลมมีหางนิด ๆ ใช้ปลูกดี
|
| ครับ |
| นั่งคัดลูกเผือกกองไว้ได้เยอะ คิด ๆ ครูจะให้เลือกคัดอีกนานหรือเปล่าหนอ |
| ไม่นานหรอกก็เสร็จแล้วเมื่อยหน่อย |
| ครู.. ครู..รู้ว่าผมคิดอยู่เหรอครับ |
| กานนั่งขยับเข่าบางทีก็คู้เข่าขยับบ่อยคงจะเมื่อยใช่เปล่า |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| St.จำนวนผู้เข้าอ่าน 2,617,388. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือนกรุณาเม้นท์ข้างล่างหรือทิ้งร่องรอยนิดผมจะได้กลับไปเยือนตอบแทนถูกครับ |
| |
| งานเขียนเรื่อง สั้น (ขนาดยาวปานกลาง) |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
เพิ่งเคยเห็นต้นเผือกค่ะ คล้ายต้นบอนนะคะ
เผือกนี่ถ้าล้างแบบไม่ใส่ถุงมือจะคันมากๆเลยค่ะ
ธัญเคยล้างเผือกหัวเล็กๆค่ะ คันมือมากเลยค่ะ
มันอะลูคล้ายมันฝรั่งมากเลยนะคะ
กราบหลางปู่มั่นค่ะ