No. 1238 อยู่ในป่า (ตอน 24 ลึกลับอัศจรรย์) |
 |
(เขียนจากบันทึกคนหลงป่า) |
ความเดิม หนุ่มชื่อกานหลงทางข้าป่าลึกเกิดอุบัติเหต..ได้พบกันครั้งที่พวกเราทำงานบริษัทสำนักงานกฏหมาย. Boss ให้พนงไปเที่ยว |
ได้คุยกับกานแล้วกานรู้ว่าผม เคยอยู่ป่าและเขียนหนังสือด้านป่าเลยเล่าให้ฟังบอกว่า พี่นำไปเกลาเรียบเรียง |
ให้อ่านง่ายจะนำไปใช้ลงเวฟไหนก็ได้ |
 |
เป็นไงกานอาหารคนไตเหมือนคนระยองเปล่า |
ไม่เหมือนครับครู คนระยองกินเผ็ด ไม่ใส่น้ำมันมาก พี่ส่างปาทำอร่อยดีผมกินของพี่ ๆ อร่อยดีเขาชมว่าผัดถั่วเน่าเมอะ |
อร่อยดี 555 ผมจำจากพี่พะก่อสอน |
ส่างปาเข้าไทยแถวไหน |
เข้า อ.ปาย เอาใบชากับเม็ดกาแฟไปส่งขาประจำ มีหัวบัวหิมะ...  แล้วคนคุมม้าต่าง 5 ตัวไปบ้านก่อนผมแวะมาพักคุยกับครูก่อน |
ใบชาได้ราคาดีเปล่า  |
เท่า ๆ เดิม.. แต่เม็ดกาแฟเขาให้ราคาลดลง เปิ้นบอกว่าอยากได้พันธ์อาบิก้ามากกว่า  |
เป็นธรรมดาของพ่อค้านะส่างปาคงบอกไปแบบนั้นเองอยากกดราคา แล้วส่างปาชอบกินกาแฟแบบไหน |
555 ผมกินได้ทั้งนั้นแล้วครูชอบพันธ์ไหน |
เดี๋ยวนี้ครูไม่กินกาแฟแล้วกิน ชาจีนชงน้ำร้อนก็พอ...ครูพอรู้ว่าเขาใช้กาแฟพันธ์อะไรบ้างมีคนอยากเป็น บาริสต้าเยอะ |
มีคนอยากเป็นปืนเหรอครับครู |
บาเร็ตต้าเป็นชื่อปืน แต่คนชงกาแฟเรียกว่าบาริสต้า......คนพวกนี้ต้องเรียน ลิ้นรับรสดีด้วยนะอยากรู้เรื่องนี้เปล่าส่างปา |
คุณกานน่าจะสนใจเรียนมากกว่านะครูผมกินกาแฟอะไรก็ได้  |
ผมเคยไปพม่าแถวอินเล กับพุกามเจอฝรั่งคนไทยไปเที่ยวเยอะมาเขาชอบเข้าร้านกาแฟสด ดูแล้วพวกนี้น่าจะไม่ค่อยมีเงินทำไม |
เขากินกาแฟแพง ๆ แบบนั้นครับครู |
ไม่นะกานฝรั่งที่ชอบแบกเป้ไปใส่กางเกงขาสั้นเขามีเงินระดับกลาง ๆ เทียบเท่าคนไทยที่ทำงานหรู ๆ ฝรั่งพวกนี้ชอบท่องเที่ยว |
เขากินง่าย ๆ อยู่ง่าย กินของแปลก ๆ..  เอาละส่างปากับเพื่อน ๆ แวะมาพักอย่างเดียวหรืออย่างอื่นด้วย |
มาพักกับได้มาคุยกับครูอยากเรียนสมาธิจะได้เข้าสมาธิได้ลึก ๆ เขาว่าครูเหาะได้ |
เหาะไม่ได้หรอกแต่มักจะรู้ว่า จะเกิดขึ้นมากกว่าเช่น ไปทำร้ายคนอื่นเขาก็จะโกรธบางทีก็มาแก้แค้นนะ |
|
หนานสิมคนที่เคยมาหาครู. เขาเล่ามานั่งสมาธิที่นี่ใจมันคิดถึงคนโน้นคนนี้ไม่เข้าสมาธิ เลยท่องพุทโธในใจตามที่ครูสอนไว้ |
และท่องเร็วขึ้น ๆ แล้วรู้สึกว่าบคล้ายหลับไปไม่รู้สึกตัวแล้วก็เริ่มเห็นผู้ชายใส่กางเกงสะดอสีน้ำตาล  |
มีผ้าสีน้ำตาลพันหัว..เดินมาหายิ้มให้หนานสินแปลกใจไม่ได้กลัวครู่เดียวร่างนั้นก็หายไป |
|
จำได้แล้วหนานสินมาหลายครั้งเขาถามครูเรื่องนี้เหมือนกัน |
เป็นจริงหรือเปล่าครับครูเป็นวิญญาน |
ภาพที่เห็นอาจจะเป็นจริงหรือไม่จริงก็ได้อย่าไปยึดติดหนานสิมโชคดีที่พบแบบนั้น พระอาจารย์บอกครูว่า เป็นนิมิต |
ฝันหรือครับครู |
นิมิตคล้ายกับฝันแต่ อีกระดับสูงกว่า..คนที่่มีจิตสงบพูดง่าย ๆ คือเป็นคนที่มีจิตแข็งกล้ากว่าคนที่ไม่ได้ฝึกสมาธิ |
บางคนมีจิตเมตตาที่สั่งสมมาแต่ชาติก่อนหรือชาตินี้ เช่นทำบุญทำความดีไม่หวังผลตอบแทนจากผู้รับ |
ผมกับส่างป่ามีสิทธิ์แบบนั้นหรือเปล่า |
ได้สิ ต้องฝึกทำสมาธิตามที่ครูสอน ถ้าตั้งใจเพื่ออยากเห็นภาพในนิมิตหรือเห็นเลขหวยพระอาจารย์ของครูบอกว่า |
ความตั้งใจแน่แนวทำให้เข้าสมาธิไม่ได้ด้วยซ้ำ  |
เอาละมาฝึกเดินจงกรม... ส่างปากับกานเคยทำแล้วช่วยเป็นพี่เลี้ยงให้สองคนการวางมือตรงไหน ควรมองใกล้ไกลเท่าใด |
แยกกันเดินตรงหน้ากระท่อมครูหรือริมลำห้วยก็ได้เดินครึ่ง ชม.นะ |
เดินจงกรมท่อง พุทโธ ติด ๆ กันครึ่งชม..จิตจะสงบไม่ค่อยคิดอะไรแล้วให้นั่งทำสมาธิต่อทันที่ นั่งขัดสมาธิ์หรือนั่งห้อย |
ขาบนแคร่ไม้หรือบนก้อนหินก็ได้ |
|
นั่งทำสมาธิเวลาผ่านเลยไปเกือบชั่วโมงได้ยินเสียงครูนินเดินจากกระท่อมมายืนมองเงียบ ๆ |
เอาละครบหนึ่งชั่วโมงลืมตาขึ้นทุกคน.... ให้นึกถึงพ่อแม่ญาติ ๆ ที่อยู่หรือที่ตายเพียงคิดว่า ขอมอบผลบุญกุศลที่ข้าฯ ได้ทำแก่ทุกคน |
แล้วยกมือไหว้ด้วย... |
/////////////// |
นั่งสมาธิมีใคร พบเห็นหรือได้ยินเสียงร้อนหรือหนาวหรือมีความรู้สึกอย่างอื่นบอกครูว่าไง อินต๊ะนั่งอมยิ้ม |
ผม ๆ นั่งตอนแรก ๆ ปวดขา ทำไงจึงจะหายครับครู |
น่าจะเป็นทุกคนเมื่อฝึกนั่งสมาธิแล้วหายหรือเปล่าแล้ว ท่องอะไรหรือเปล่า  |
ท่องพุทโธ ๆ ตามที่คุณกานบอกไว้.. แรก ๆ ก็ไม่หายพอพุทโธถี่เร็วขึ้นเลยไม่รู้สึกอะไรไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยครับครู |
ดีแล้วทุกคนถ้าเจอแบบนี้ให้ทำตาม อินต๊ะ ใครนั่งขัดสมาธิ์ไม่ได้ขามันแข็งก็ให้นั่งบนก้อนหินหรือบนแคร่ได้นะ |
ว่าไงส่างปาเจออะไรบ้าง |
ไม่เจออะไรครับครูนั่งหลับตาทำสมาธิมีความรู้สึกเงียบสงบจริง ๆ ก่อนที่ครูจะเดินมาเท้าสะเอวมองมาที่พวกเรา |
ผมได้ยินเสียงน้ำลำห้วยไหลด้วย |
หึ หึ เห็นครูยืนเท้าสะเอวด้วย รู้สึกหรือเห็น |
ไม่เห็นครับครูผมนั่งหลับตาได้ยินเสียงน้ำลำห้วยไหลเสียงครูเดินมาเงียบ ๆ น่าจะเท้าสะเอว 555 |
ใช้ได้...ทำสมาธิถึงจุด ๆ หนึ่งแล้วจะเงียบไม่คิดไม่เห็นอะไรแต่ประสาทสัมผัสยังมี คาดการณ์หลาย ๆ อย่างได้ ฝึกสมาธิให้บ่อย |
จนชินจะรู้เองว่า นั่งสมาธิครบเวลาหรือยัง..ต่อไปครูไม่ต้องมาปลุกให้ออกจากสมาธิ... เอาละทุกคนกลับไปพักตามสบาย ๆ |
ส่างปา พี่อินต๊ะ ส่างตอง กลับไปที่กระท่อมแล้ว |
ดูแล้วกานคงจะยังสงสัยอะไรอยู่ทำไมไม่ถามต่อหน้าคนอื่น |
เกรงใจครับครู งั้นผมถามเลยว่าครูทำไมมาอยู่ในป่าคนเดียวไม่กลัวอะไร |
ครูคงไม่มีศัตรูอะไรเพราะครูมีแต่ให้ |
เมื่อก่อนครูเดินทางติดต่องานต่างประเทศบ่อย งานหลักอยู่ที่ไทย |
ประเทศที่ไปไม่ใกล้จากไทย มีคนรู้จักชวนไปอยู่กับคนกว้างขวางด้านการค้า กลุ่มคนที่ว่ามีความคิดกว้างไกล |
บังเอิญเข้าสู่ด้านการปกครอง.....แนวคิดเขาเด่นเกินกลุ่มอื่นเลยสร้างศัตรูอีกอย่างไป ขวางทางการค้าทำให้เขาต้องซื้อของได้ราคาแพง |
ครูกับกลุ่มการเมืองนี้รุ่งโรจน์มากคนในประเทศนั้นชอบ |
ครูทำงานอยู่เบื้องหลังคนไม่ค่อยรู้จัก ยกเว้น เจ้าพ่อวงการค้า..รู้ว่าแนวคิดนั้นเป็นของครูอยู่ที่นั่น 3 ปีกว่า รับซื้อสินค้าเฉพาะกลุ่ม |
คล้ายกับจำนำ+รับซื้อล่วงหน้า..ทำให้เจ้าพ่อหลายคนลงขันจะกำจัดกลุ่มที่ครูทำงาน  |
เขาตามเก็บครูเหรอครับ |
ไม่ ๆ วันนี้พอแค่นี้ก่อนกานไปพักผ่อน ดูแลส่างปากับเพื่อน ๆ แทนครูด้วย |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
St.จำนวนผู้เข้าอ่าน 2,658,461. |
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือนกรุณาเม้นท์ข้างล่างหรือทิ้งร่องรอยนิดผมจะได้กลับไปเยือนตอบแทนถูกครับ |
|
งานเขียนเรื่อง สั้น (ขนาดยาวปานกลาง) |
แล้วจะไม่เจอนิมิตเลื่อนลอยนะพี่ไวน์