No. 1189 ย้อนรอย @ จันทบุรี |
 |
เมืองจันทบุรีหลายสิบปีก่อนเป็นเมือง ขุดหาพลอย...สวนผลไม้มีเงาะสีชมพูเป็นหลัก ทุเรียน ยางพารา. ฤดูร้อนก็แห้งแล้งสุด ๆ |
ฤดูฝนของจันทบุรีเจิ่งนองด้วยฝนไหลสู่พื้นราบ ตัวเมืองเป็นเนินสูงต่ำ  |
แม่น้ำจันทบุรีตัวเมืองบางวันน้ำเอ่อล้นรถเล็กมอไซค์ลำบากสุด ๆ  แล้วก็เป็นมาหลายปีในฤดูแล้งกับแห้งแล้งสุด ๆ แหล่งขุดหาพลอยมาก ที่ อ.ท่าใหม่  |
บางวันขี่มอไซค์เข้าไปในสวนยางพาราใบร่วงโกร๋น...ทับถมหนาใบพลิกพริ้วตามแรงลมของมอไซค์  |
ดูสวยเพลิน แต่ในสวนยางจะเงียบเหงามาก ๆ  |
พื้นที่ อ.ท่าใหม่จะเป็นเนินสูงต่ำ  |
เงาะ กระท้อนใบร่วงแต่ไม่มาก...ได้ร่มเงาได้บ้างเสียงเครื่องสูบน้ำดังแต๊ก ๆ ตลอดเวลา ชาวสวนใกล้กัน |
กำลังสูบน้ำรดพริกไทยไม้เลื้อยที่ขาดน้ำไม่ได้เลย ก่อนจะปลูกคนสวนจะต้องดูว่ามีน้ำพอเลี้ยงต้นในฤดูแล้งให้พอเพียง  |
ระยะที่ไปอยู่จันทบุรีจะไปแถวบ้านชำโสมบ้านเกวียนหัก อ.ขลุง อ.มะขามขี่มอไซค์ไปติดต่องาน |
รถบันทุกน้ำขับเข้าสวนส่งขายน้ำให้ชาวสวนกว่าจะเก็บพริกไทย ผลไม้ทุเรียนเงาะก็ต้องซื้อน้ำรดไม่ให้ตาย |
|
น้ำที่รถไปส่งจะถ่ายลงถังซีเมนท์สี่กเหลี่ยมใหญ่ในสวนชาวสวนจะสูบผ่านท่อไปสู่โคนต้นแต่ละต้นหมุนเวียนผลัดเปลี่ยน |
อาจจะ 3 วันให้น้ำ 1 ครั้งต้องจ่ายเงินไม่น้อยเลย |
ยางพาราที่ชาวสวนจันทบุรีปลูกไม่ต้องให้น้ำเขาเลือกปลูกบนเนินเขาหรือทางลาดก็ได้ถ้าเป็นเนินจะใช้พันธ์ 600  |
พื้นที่ราบใช้อีกพันธ์..ลูกค้าบริษัท มีทั้งทำยางพารา สวนผลไม้ พริกไทย.....บางครั้งแวะไปเยี่ยมเยียนไปเก็บเงินค่าสินค้า |
ชาวสวนยางพารา มักจะขอชำระเงินที่ค้างด้วยยางพาราแผ่น ณ เวลานั้นใช้มอเตอร์ไซด์สดวกเพราะต้องขี่ซอกซอนไปทางเล็ก ๆ |
ตามเนินเขาไม่มีถนนสำหรับรถยนต์ บางเส้นทางไม่เหมาะสำหรับรถยนต์  |
พนง.เก็บเงินมักจะชอบ...ผมชื่อเล่น ตูน ก็พลอยลำบากด้วยชาวสวนจะยกยางแผ่นใส่ท้ายมอไซค์ให้ทั้งสองคัน |
วางไว้ท้ายที่นั่งเป็นตระแกรงเหล็กยางแผ่นจะสูงกว่าหัว ชาวสวนเขาไม่มีตราชั่ง  รถที่ใช้ประจำคือรถ MZ จากเยอรมัน  |
เขากะยางแผ่นละ 1.5 กก.คูนด้วยราคายางขณะนั้นได้เท่า ๆ ค่าสินค้าของเรา แถมให้เราคนละ 2-3 แผ่น |
จะไม่รับก็ไม่ได้... ไม่มีทางเลือกคิดเป็นเงินหลายบาทนะครับ 555 |
เพื่อนที่เข้ามาอ่านบางคนอาจจะคิดว่าน้ำฝนแยะก็แย่.....แล้งก็แล้งจัดแห้งผากต้นไม้ไม่ชอบแน่เลย |
|
ทีแรกผมก็คิดแบบนั้นพี้นที่แบบนี้ไม่น่าปลูกผลไม้เลยแต่ชาวสวนเขากลับบอกว่า แบบนี้ดีที่สุดฝนตกมากน้ำหล่อเลี้ยงให้ต้น |
สมบูรณ์เหมาะมาก... |
ชาวสวนบอกว่าต้นเงาะคล้ายหญิงที่สมบูรณ์มักจะไม่มีลูก....ต้องให้อดยากในฤดููแล้งธรรมชาติ..ให้รู้ว่าถ้าเองตายก็ไม่มีลูก |
(น่าจะคล้ายคนแถบแอฟริกาแห้งแล้งเลยมีลูกมากมาย) |
เลยรีบออกดอกเตรียมให้มีลูกไว้สืบสกุลุต่อ เจ้าสวนเห็นดอกงั้นก็ดีเลยหาน้ำมารดจะได้เก็บผลไม้ขาย |
เคยเห็นเขาปลูกมะม่วง มะปราง ใน กรุงเทพ คอยรดน้ำทุกวัน งดงามมาก  |
คือ บ้าใบ ไม่ยอมมีดอกมีลูกไว้เชยชม...น่าจะเป็นจริงแบบที่ชาวสวนผลไม้จันทบุรีบอกไว้ |
|
ฝนจันทบุรีมักจะตกได้เวลา ใบเงาะเขียวเข้มแซมด้วยสีเขียวสีแดงของลูกเงาะต้นเงาะจะดูดซึมน้ำจากโคนเก็บไว้ |
ทำให้ลูกเงาะค่อย ๆ โตจากขนสีเขียวเริ่มออกแดงเรื่อ ๆ เจ้าของสวนจะรีบไปบอกคนงานรับจ้างเก็บเงาะไว้เนิ่น ๆ จะได้มีคน |
เก็บได้ทัน  |
บรรดาเจ้าของร้านปุ๋ยยาเคมี เริ่มยิ้มออกเตรียมรับเงินค่าปุ๋ยส่วนบริษัทที่ผมทำงานค่อยหายใจคล่องขึ้นที่จะได้รับชำระเงิน |
ตรงเวลาและจะได้มีลูกค้าใหม่เพิ่มขึ้น |
ทีมงานจะออกเยี่ยมเยียนลูกค้าเป็นประจำ แม้จะยังไม่ถึงเวลาที่ลูกค้าชำระให้ลูกค้าอุ่นใจหรือใช้บริการอย่างอื่นนาน ๆ จะใช้รถยนต์  |
วันเสาร์ตอนบ่ายได้ขับรถจิ๊บนัด ผจก.ภาคของบริษัทไปเยี่ยมญาติ..ท่านผู้ว่าราชการบ้านอยู่บนเนินร่มรื่นสวยคือ ผจก.ภาคพาไปฝากตัวท่านมีเมตตามาก ท่านเดินทางไปที่อื่นก็แนะนำให้รู้จัก นายอำเภอ กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน  |
ขากลับขับรถเข้าเส้นทาง อ.ท่าใหม่กะไปเยี่ยมลูกค้าอีกรายขับผ่านสวนยางพาราเริ่มมืดครึ้มตามปกติ |
ข้างหน้า เห็นมอไซค์จอดอยู่ข้างทาง คนขี่ก้ม ๆ เงย ๆ ลงดูยาง  |
รถเสียเหรอครับ |
ยางแบนนะพี่...อ้าวพี่ตูนเหรอดีเลย |
หวัดดีครับคุณยุ เอ..เครื่องมือถอดล้อไม่มีงั้นช่วยกันยกมอไซค์ขึ้นจิ๊บย้อนกลับไปปะยางแถวบ้านเนินวงดีกว่า |
|
เราสองคนช่วยกันยกใส่มอไซค์หนักมากใส่ท้ายรถเอาเชือกผูกจนแน่นขับไปร้าน... ช่างถอดยางเกือบชั่วโมงก็เสร็จปกติ |
ปะไม่นานแต่คราวนี้บังเอิญเจอตาปูใกล้แก้มยางเลยต้องสตรีมยางด้วยความร้อนประกบยาง  |
เอางี้ยกรถใส่ท้ายรถ ไปส่งที่บ้านคุณยุดีกว่านะครับมันมืดแล้ว |
ไม่ต้องคะ ยุขี่เองได้สิบกว่าโลเอง |
งั้นผมจะขับตามไปเรื่อย ๆ ทางมันเปลี่ยว |
คะ งั้นไปกินข้าวที่บ้านยุ |
เออ... ไม่ดีมังครับ คุณพ่อเอ้ยผู้ใหญ่ อาจจะ... |
พ่อถามถึงพี่ตูนว่าหายไปไหน..ไม่ยอมแวะบ้านเลย...ไปนะคะ |
 |
เลยใจอ่อน 555 ขับรถตามคุณยุวดีไปส่งถึงบ้านบางกะจะ ถนนมืดตลอดทาง เกือบจะไม่มีรถวิ่ง เข้าเขตสวนผู้ใหญ่กำธรยืน |
รอที่สะพานข้ามลำห้วยหน้าบ้านพอเห็นลูกสาวขี่รถกลับเข้าบ้านเห็นรถผมขับตามก็ยิ้มต้อนรับเชิญเข้าบ้าน |
คุณยุวดีกับน้องสาวช่วยกันให้จัดอาหารข้าวกินกัน 4 คน |
มีแกงเผ็ดไก่ที่เผ็ดมาก ๆ กับไข่ต้มเลยตักน้ำแกงราดข้าวนิด ๆ น้ำปลาพรมอร่อยแต่เผ็ดสุด ๆ ต้องกลั้นใจเคี้ยวเกรงใจเจ้าบ้าน |
พี่ตูนเรียนแล้วจบจากที่ไหนคะ |
วิทยาลัย... |
อ้าวยุก็เรียนจบที่เดียวกันแต่เป็นรุ่นน้องหลายปี |
พี่ตูนได้ยินอาจารย์เล่าเรื่องรุ่นพี่ของเราว่าทำงานดีจนได้เลื่อนตำแหน่งจากสมุห์บัญชีเป็น ผจก.ภายใน 2 ปีหรือเปล่าคะ |
ไม่เคยได้ยิน...อาจารย์ไม่เคยเล่าครับ |
อาจารย์ใหญ่จะเล่าให้พวกรุ่นน้องฟังและให้เป็น ธง ตัวอย่างแก่นักศึกษาคะ |
รุ่นพี่ชื่ออะไรเผื่อจะรู้จัก...มีเก่งหลายคน |
เสรี คะ |
เอะ ชื่อเดียวกับผมเป็นชื่อจริง..แล้วนามสกุล... |
คุณยุบอก....นามสกุล |
เลยต้องยิ้มเขิน ๆ นามสกุลผมเองทีนี้เลยถูกสัมภาษณ์จากพ่อผู้ใหญ่กับน้องสาวมากมาย ยอมรับเลยว่าปลื้มที่อาจารย์ |
ยกให้เป็น ธงให้น้องนักศึกษาฟังเป็นตัวอย่าง |
ความจริงตำแหน่งระดับ ผจก.สาขา เล็กมาก อีกอย่างบริษัทเขาขาดคนหาคนมาทำงานไม่ได้เลยแต่งตั้ง 555 |
|
ยัง งง.. อยู่เลยครับ ขณะที่เรียนไม่เก่งเลย ต้องสอบซ่อม เมื่อเข้าทำงานกับบริษัทพี่ ๆ ที่บริษัทช่วยแนะนำเพิ่ม |
ส่วนใหญ่ด้านเทคนิคเรียกว่า 4 ปีที่ได้ทำงานกับบริษัทแห่งนี้ถือเป็นครูในการทำงาน |
ลากลับพ่อผู้ใหญ่บอกว่ามาเที่ยวที่บ้านบ่อย ๆ นะ ถือว่าเป็นญาติก็แล้วกันมีอะไรก็แนะนำน้องทั้งสองคนอีกครึ่งเดือนจะเก็บ |
เงาะกันถ้าว่างให้มาช่วยหน่อยนะ ชีวิตที่เงียบเหงาเริ่มสดใส.....  |
ต้องบอกว่ากลับบ้านพักที่ อ.ท่าใหม่นั่งเคลียเอกสารก็อมยิ้มไป ผมกับพี่ไมตรีพักชั้นที่ 2 ของบริษัท..พี่ไมตรี(ไวน์)ถามว่ายิ้มอะไร |
เหรอแหม... จะบอกได้ไงเนาะ คนกำลังหนุ่มแน่นมีฝันบ้างแหละ |
อ้อ เพื่อน ๆ ที่มาเยี่ยมอย่าเพิ่งทวงภาพของคุณยุวดีนะไม่ได้ถ่ายรูปไว้ จะให้ดูรูปปัจจุบันก็คงไม่เหมาะด้วยเหตผลบางประการ |
เลยให้ดู ลักษณะคล้าย ๆ กับภาพที่นั่งห้อยขาที่มอเตอร์ไซค์ครับ |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ (re 362) |
st ผู้เข้าชม 2,525,670. |
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
|
Diarist |
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
เวลาพูดถึงจันทบุรี
นึกถึงสวนผลไม้กับพลอยก่อนเลยครับ
เพิ่งทราบว่ามีการปลูกยางพาราด้วย