Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2565
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
20 มิถุนายน 2565
 
All Blogs
 
No. 1100 ระวังโควิด แต่ไปติดอย่างอื่น..?

No. 1100   ระวังโควิด ..แต่ไปติดอย่่างอื่น..?



 
ไวรัสโควิดระบาดมาเกือบสองปี...ชีวิตไม่สดใสเลย.. แรก ๆ ก็ห้ามออกจากบ้าน ..ต่อมาผ่อนผันให้ออกได้แต่ต้องกลับ
บ้านก่อนสี่ทุ่ม หุ หุ  ปกติจะไปออกกำลังกายในสวนสาธารณะตอนเช้าแต่สวนปิดหลายเดือน
ไม่เป็นไรหาทางออกได้ หลังบ้านเป็นถนนตัดใหม่ ร้านค้าปิดเกือบหมด..บ้านคนน้อย เลยปั่นจักรยานที่นั่นแทนที่เคยไป
ระยะปั่นสั้นหน่อยไปกลับไปกลับไม่เกิน  10  กม.พอได้เหงื่อ
 
บริษัทเขาก็ไม่ให้ไปทำงาน หุ หุ...  แต่โอนเงินเดือนให้ทุกเดือนพอไหว.. ที่เหงาคือปกติจะพา ทีมงานดนตรีร่มไม้ในสวนไปร้อง
ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งทุกวันศุกร์ แต่ก็ต้องงดไปเพื่อความปลอดภัยจาก ไวรัสที่อาจจะจับตัวเพื่อน ๆ ได้
โรงพยาบาลก็สั่งงดด้วยเหงามาก ๆ
 
นั่งจนพุงยื่น อึดจะแย่อยู่แล้ว...  ดูร่างกายน่าจะดีนะออกบ้านนิดเดียวก็ใส่แมสต์เป็นปี ๆ  ไม่มีอาการไอ เจ็บคอเลยหรือเป็นไข้เลย
เพื่อนเคยแซวว่า กลัวคนจะสงสัยว่าติดโควิดใช่เปล่าเลยกลั้นใจไว้  555
 
ทีแรกก็ไม่ค่อยกล้าขับรถกลับ ตจว.เพราะผ่าน สมุทรสาคร สมุทรสงคราม เพชรบุรี กว่าจะถึงหัวหินคงเจอด่านตรวจหลายแน่
ข่าวทางทีวีก็ประโคมเสียน่ากลัว...ว่าจะกักตัวไว้ 7 วัน...ฟังนักพูดชื่อดังทางทีวี/ยูทูปบอกก็ได้ อ.วีระ
โห้ย ผมไปนครสวรรค์ไม่เห็นมีแมวไหนมาตั้งด่านตรวจ จุ จุ อย่าอึงไป  555
 
เมื่อขับรถไปหัวหิน ไม่เคยเจอด่านใด ๆ เลย ข่าวที่ผ่านมาเขาขู่ไม่ให้คนเดินทางไปไหน ไปอยู่หัวหินครั้งละอาทิตย์ ร้านค้าปิด
มากเศรษฐกิจแย่ตาม ๆ กัน...  
 
ต้นเดือนมกราคม 2565  นัดเพื่อน ๆ  เจอกันที่แห่งหนี่ง..พูดคุยกันไม่ถึง ชม. รู้สึกร่างกายมีอาการแปลก ๆ เลยขอตัว
ไปหาหมอที่ รพ. หมอสอบถามพักใหญ่สั่งให้ เอกซเรย์ช่วงตัว (ภาพแทน 4 ภาพ)



ไปล้างท้องชนิดใส่น้ำยาอะไรไม่รู้ใส่ท่อที่จมูก เจ็บมากต้องหายใจเข้าออกตามที่พยาบาลบอก แต่สอดไปสอดมาปลายท่อ
ดันโผล่ออกที่ปากก็ต้อง ดึงออกสอดให้ลงท่อกระเพาะ รู้เลยว่าใคร ๆ ก็ไม่อยากถูกล้างท้อง


 
ตรวจคลื่นหัวใจด้วย ECG  พอผลออกมาหมอให้ แอดมิดทันที
ขอห้องพิเศษพอมีหรือเปล่าครับ
น่าจะมี แต่หมอขอแนะนำว่า...อาการแบบนี้อยู่ในห้องรวมดีที่สุด มีพยาบาลหลายคน จนท.อื่นอีก มีหมอประจำ
สั่งงดอาหารเพื่อตรวจส่องกล้องในลำใส้ ผมก็เหวอ.. เอาก็เอาว่างั้น



....



 
อีกวันเย็น ๆ ต่อมาก็รู้แล้วว่า  เชื้อโรคเข้ากระแสโลหิต.. เจาะเส้นเลือดติดเข็มคาไว้ให้ยาฆ่าเชื้อทุก 8 ชม. เจาะเลือดไปตรวจที่แล๊ปทุก
8 ชม.กลางคืนหลับอยู่ก็มีคนแตะแขน ขอเจาะเลือดคือเจาะเลือดทั้ง 6 วัน แขนอีกข้างใส่น้ำเกลือตลอด 7 วัน
อยากอาบน้ำก็ไม่ได้เพราะทั้งน้ำเกลือ/ยาจ่ายผ่านเครื่องอัตโนมัติลุกจากเตียงไม่ได้ ดีที่ จนท.มาเช็ดตัวให้ก็เช็ดทั้งตัวแหละ หุ หุ
วันที่ 5  จึงให้น้ำเกลือ/ยาฆ่าเชื้อ..แขวนที่เสาแทน เลยเข็นเสาไปเช็ดตัวเองที่ห้องน้ำได้
 
ที่น่าวิตก คือกลัวติดโควิดเพราะอยู่ รพ. วันแรกหมอมาแยงจมูกตรวจโควิด 2  ครั้งเพื่อความแน่ใจห่างกันไม่ถึง 4 ชม..
  คนไข้ชายสองคนที่นอนขนาบสองเตียง เป็นคนไข้อุบัติเหต แต่ทั้งสองบอกว่า  พี่ ๆ  ผมเคยติดโควิดก่อนจะมานอนที่นี่
อ้าวเฮ้ย ซวยแล้ว น้องสองคนคงเห็นผมหน้าเหวอ เลยบอกว่า ติดโควิดก็จริงผมไปพักที่โรงแรมหรู มีอาหารฝรั่ง ห้องแอร์จนหาย
รัฐเขาจัดการผมอยู่ที่นั่น 15  วัน พอออกได้ 10  วันดันเกิดอุบัติเหตกระดูกสันหลังหัก  อีกคนขาหัก ซี่โครงหัก
ที่น่าเบื่อ โทรศัพท์ประจำตัวดันเสีย รับได้บ้างไม่ได้บ้าง คนไข้คนอื่นเขานอนเขี่ยโทรศัพท์ดูข่าว ดูหนังกันเพลิน
อยู่ รพ. ครบ 7  วันหมอก็ปล่อยตัวกลับบ้าน และให้ทานยาต่ออีกระยะ
 
กลับบ้านไปแล้วรู้สึกสบายใจ ตรูรอดมาได้ไง เชื้อเข้ากระแสโลหิต และไม่ติดโควิดทั้งที่ รอบตัวมีแต่ไวรัสทั้ง
เรียนถามแพทย์ที่รักษาว่า  เชื้อโรคเข้าสู่เส้นโลหิตผมได้ทางไหนได้บ้าง
หมอก็บอกสั้น  ๆว่าหลายทาง..เช่นทางปาก ผิวหนัง ฯ
ก่อนเขียนเรื่องนี้เข้าไปดูในอินเตอร์เน็ต เป็นแบบนี้


 
แต่ร่างกายไม่แข็งแรงเลย เดินเซ ๆ เกือบ 2 เดือนเรื่อง จ๊อกกิ้ง หรือเดินออกกำลังกายเมินเสียเถอะมีที่ ทำได้ก็ เขียนบล๊อกแกงค์ 555
ไม่ได้บอกใครเลยยกเว้น เพื่อน ๆ ที่ชมรมดนตรีร่มไม้ในสวน
เพื่อน ๆแอบไปเยี่ยมเยียน หรือนัดพบกันอยู่หลายเดือนแล้ว แต่ใส่แมสต์และอยู่ระยะห่างกันตลอดนะครับ
 
ช่วงสองเดือนที่กลับไปพักที่บ้าน ร่างกายไม่แข็งแรง เลยพยายามออกกำลังกายโดยเดินที่ สวนสาธารณะที่ (วงแหวนต่างระดับ
ตัดถนนพัฒนาการไป ถนนเฉลิมพระเกียรติกับ ตัดถนนอ่อนนุช)



 
แค่เดินในสวนระยะทางน่าจะไม่เกินรอบละ 300  เมตร เหนื่อยมาก 555  ถ้าเมื่อก่อนติ๊ดเดียวเอง พยายามเดินให้ได้ 3 รอบ
เกือบเดือนจึงจะได้ที่กะไว้ ข้างล่างเป็นภาพสวนสาธารณะแยกทางต่างระดับ อ่อนนุช ถนนพัฒนาการ ภาพกลม ๆ ตรงข้างบน


 
พอดีมีข่าวว่า สวนน้ำบึงหนองบอนจะเปิดให้ คนไปออกกำลังกายได้ดีใจมาก  พอเปิดได้ไม่กี่วัน ไปซิครับ เปล่าไปเดินนะ
ไปเปิดเครื่องเสียง คอมพิวเตอร์ลำโพง ไมโครโฟนให้มันทำงาน ติด ๆ ขัดนิดหน่อยแล้วก็รันได้ตามปกติ
แน่นอน ฝึกร้องเพลงเพื่อขยายปอดที่น่าจะเหี่ยว ๆ แล้ว  555  วันแรกครึ่ง ชั่วโมง วันต่อไป 1  ชั่วโมงแล้วค่อยกลับบ้าน
ไปคนเดียวนะครับ



 
เห็นถนนในสวนน้ำบึงหนองบอน ราบเรียบคนเริ่มเดิน วิ่ง จูงหมาบ้างแล้ว ก็เริ่มเดินกับเขาบ้างวันแรกเดินช้าประมาณ 2 กม.
วันต่อ ๆ ไปเริ่มก้าวเท้ายาวแบบ เดินแข่งระบบหายใจดีขึ้นมาก เหนื่อยดีครับ 555 การเหนื่อยหอบได้แสดงว่าร่างกายเริ่มปรับพร้อม
ที่จะรับศึกหนักได้
 
พอว่างนั่งอ่านบันทึกเรื่องเล่าจาก ป่าทึบที่เขียนบันทึกไว้เมื่อ 10 ปีที่แล้วน่าจะดี เรื่องของเพื่อนคนหนึ่ง เขาเล่าการใช้ชีวิตในป่า
ถ้าเข้าอ่านจะคิดว่าเป็นนิยาย คนสมัยนี้ไม่ชอบนิยาย....เลยเก็บเงียบไว้ก่อน
เกือบเดือนมานี้เลย นำมาปัดฝุ่นเกลาสำนวนแล้วนำมาลงได้ 9 ตอนแล้วมั้ง 555  มีคนกลั้นใจอ่าน บางคนก็
กระทุ้ง ๆ ว่าไม่ชอบเพราะอยู่ป่าไม่ได้แน่ หุ หุ  ถ้าคิดอะไรไม่ออกขอนำเรื่องเล่าจากป่ามาลงบ้างนะครับ
 
ร่างกายที่เจอเชื้อเข้ากระแสโลหิตทำให้ ร่างกายอ่อนแอ.. ส่วนหนึ่งน่าจะเป็นเพราะยาที่เข้าไปขับไปฆ่าเชื้อให้ตายน่าจะไปทำลาย
แบคทีเรียบางอย่างที่เป็นประโยชน์แก่ร่างกายด้วย.. กว่าร่างกายจะปรับตัวได้ก็นาน


 
เมื่อสิบวันก่อน เริ่มนำจักรยานไปปั่นเบา ๆ  แค่สิบกว่ากิโล พอได้ไม่เหนื่อยแล้วแต่ยังไม่กล้าอัดแรง 555  ปั่นไปก็นึกถึงเราที่
ลงแข่งวิ่งมินิมาราธอน 10.5  กม. หรือวิ่งแข่ง 21. กม.ทำไมเราวิ่งได้
 
แต่วิ่งจ๊อกกิ้งทำให้ สมองโปร่งรับแรงกดดัน แก้ไขปัญหาหรือวางแผนงานที่ทำงานได้ค่อนข้างดี คือทำงาน 2 กิจการ
ในช่วงแต่ละอาทิตย์ได้สบาย ๆ ทั้งกลางวัน ต่อกลางคืนอีก 4 ชม..
ตอนนี้เดินเร็วออกกำลังกาย สลับปั่นจักรยานในสวนสาธารณะบึงหนองบอนรอบละ 4 กม.. วันละกี่รอบก็ดูร่างกายต่อไป
สักวันร่างกายเราจะแข็งแรงเท่า ๆ กับที่ผ่านมา
 
เขี่ยนเรื่องราวตอนนี้ เพื่อให้เพื่อน ๆ ระวังเชื้อโรค ไวรัสเข้าร่างกายกว่าจะ หายได้ต้องใช้เวลา.. และชวนเพื่อน ๆ ออกกำลังกาย
เพื่อนที่เชียร์ผู้ว่าราชการ กทม. ก็บอกว่าดีนะ.จะแข็งแรงเหมือน ท่านที่เดินกระฉับกระเฉงรับงานได้มากเรื่อง..สมองโปร่ง
 มีความริเริ่มดีมากหลายเรื่องที่..น่าทึ่ง...
เพื่อนอีกคนบอกว่า  โฮ้ยความคิดแบบนั้น ลุงของกรู..คิดไว้หลายปีแล้ว...
(เข้าการเมืองนิด เราอยู่ระหว่างกลางสบาย ๆ หน่อย)

 
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ  
st ผู้เข้าชม  2,278,232.
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ
 
Diarist
 



Create Date : 20 มิถุนายน 2565
Last Update : 20 มิถุนายน 2565 20:30:33 น. 29 comments
Counter : 907 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณกะว่าก๋า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณอุ้มสี, คุณหอมกร, คุณmultiple, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณThe Kop Civil, คุณทนายอ้วน, คุณEmmy Journey พากิน พาเที่ยว, คุณ**mp5**, คุณtoor36, คุณชีริว, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณSweet_pills, คุณLittleMissLuna, คุณกิ่งฟ้า, คุณเริงฤดีนะ, คุณtuk-tuk@korat, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณkae+aoe, คุณnewyorknurse


 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์

โควิดว่าน่ากลัว
แต่ตอนนี้ติดแล้วหายเร็วมาก
มาดามกับหมิงติดโควิด 5 วันตรวจล้วเหลือขีดเดียว
พี่สะใภ้ผมเพิ่งติดเมื่อ 10 วันก่อน 3-4 วันก็หายแล้วครับ
แต่กักตัวจนครบ 10 วันเพื่อความปลอดภัยของคนรอบข้าง

ส่วนติดเชื้อในกระแสเลือด
น่ากลัวและเป็นเรื่องใหญ่มากๆ
เหมือนที่พี่ไวน์เล่าไว้เลยครับ
พอหายมากว่าจะปรับร่างกายใหม่ให้เข้าที่เหมือนเดิม
ก็ต้องใช้เวลาด้วย

ไม่ป่วย ไม่ไข้ คือโชคดีจริงๆครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 มิถุนายน 2565 เวลา:5:53:31 น.  

 
สุดยอดเลยค่ะพี่ไวน์
อุ้มแวะมาอ่าน
อุ้มผ่านวิกฤติแบบนี้มาแล้ว
ปล่าวไม่ได้เป็น
ทั้งพ่อและแม่
ต่างติด้ชื้อในกระแสเลือด
ซึ่งก็ติดมาจากคนไข้ห้อวรวมนั้นแหละ
พ่อแม่นอนไม่รู้สึกตัว
โชคดีที่หมอเก่ง
หาเชื้อจนเจอ
พ่อแม่หาย
จนกลับมารู้สึกตัว
เหมือนหวยเนาะ
อาการแบบนี้
แม้ว่าสองเตียงข้างข้าง
จะเป็นโควิดมาก่อน
แต่ถ้าเราไม่ติด
สุขภาพแข็งแรง
เราก็ไม่เป็นอะไร
อุ้มเชื่อ


โดย: อุ้มสี วันที่: 20 มิถุนายน 2565 เวลา:7:37:24 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณพี่ ไม่ได้เจอกันนาน
ไม่ได้ช้อปปิ้งเลยค่ะ ไม่ แม้แต่จะแว๊บไปดู
ค่าครองชีพเค้าสูงค่ะ .. สังเกตดูการแต่งตัวของผู้คน แม้ร้าน brand name จะเยอะ ห้างจะใหญ่ แต่ผู้คนใส่เสื้อผ้าธรรมดามาก ออกจะแย่กว่าคนไทยด้วยซ้ำ เลยสงสัยว่า เสื้อผ้า brand name ที่เค้าขาย ๆ กันเยอะมาก นี่ .. มีแต่นักท่องเที่ยวรึเปล่า

ไม่นับคนรวยสิงคโปร์ นะคะ เพราะรายนั้น ไม่ได้พบเจอได้ทั่วไปในท้องถนน และบนรถเมล์


โดย: poongie วันที่: 20 มิถุนายน 2565 เวลา:7:57:40 น.  

 
เป็นกำลังใจใ้หคุณพี่ไวน์นะคะ เอาชนะโรคภัยไข้เจ็บให้ได้
ค่อย ๆ ออกกำลังไปทีละน้อยค่ะ อย่าหักโหม
โควิดแม้หายแล้วก็ยังทำให้อวัยวะภายในเราทำงานได้ไม่ดีเท่าเดิม
ถ้าเจ็บป่วยหนัก อยู่ห้องรวมจะได้รับการดูแลจากแพทย์ พยาบาลดีที่สุดค่ะ เพราะเค้าเห็นเราได้ง่าย ดูได้ไว รักษาได้ไวเมื่ออาการเปลี่ยนแปลง เสียอย่างเดียวคือไม่สะดวกและไม่สบาย ทั้งกับตัวเองและญาติ

ตัวเองเป็น จนท. ใน รพ. ทำงานกับคนไข้ในหอผู้ป่วย เข้าใจเลยค่ะ ...



โดย: poongie วันที่: 20 มิถุนายน 2565 เวลา:8:03:52 น.  

 
สวัสดีค่ะ


โดย: เนตร (นาฬิกาสีชมพู ) วันที่: 20 มิถุนายน 2565 เวลา:8:10:44 น.  

 
ติดเชื้อในกระแสโลหิต ดีนะไม่ถึงแก่ชีวิต
เนี่ยเพราะชอบเข้าป่าหรือเปล่าไม่รู้55




โดย: หอมกร วันที่: 20 มิถุนายน 2565 เวลา:8:16:47 น.  

 
โอ้ คุณพี่ไวน์โชคดีมากนะครับ ที่รู้ตัวเร็ว รีบไปหาหมอ
ติดเชื้อในกระแสโลหิตนี่ อันตรายมาก ต้องรักษาอย่างด่วนเลย

ส่องกล้องนี่ อ.เต๊ะ เคยโดน 2ทางเลย ทั้งทางปากบน ปากล่าง 555

ปากบนนี่ไม่เท่าไหร่ ปากล่างนี่ซิ จั๊กกะจี้ เอ๊ย ทรมาณมาก555

ดูภาพลำไส้ใหญ่ คุณพี่แล้ว เป็นผู้ชายที่ลำไส้ ผิวเนียนอมชมพู มากเลยนะครับ 555

ส่วนเรื่องห้องพักนี่ เวลา อ.เต๊ะ ไปนอน รพ.จะถามก่อนเลยว่า พยาบาลน่ารักมั้ย ไม่เกี่ยงว่าห้องรวม หรือห้องเดี่ยว
เพราะมันจะส่งผล มาถึงเรื่องการดูแล เช็ดตัว อิอิ

แต่พอเอาเข้าจริง ตอนเช็ดตัว พยาบาลคนสวย ไม่มา มาแต่ผู้ช่วย อวบระยะสุดท้าย แถมแรงแยะยังกับหมอนวดเชลยศักดิ์ กระดูกแทบหักเลยละครับ เย้ย 555

แล้วก็ เสียดาย ถ้าบ้าน อยู่ใกล้ สวนน้ำ จะช่วยไปคอรัส
ให้คุณพี่ หรือเป็นหางเครื่อง3ช่าให้ อิอิ

คุณพี่ไวน์บอก เอ็งไม่ต้องมาเลย ข้าร้องแต่ สากล ว้อย เย้ย555

ส่วนเรื่อง ขี่จักรยานออกกำลังนี่ คุณพี่แข็งแรงมากนะครับ ขนาดพึ่งจะหายป่วย ยังได้ตั้ง 10 โล
อ.เต๊ะ ขนาดไม่เป็นไร 5โล นี่ก็ร่อแร่แล้ว555

แล้วก็จักรยานนี่ อ.เต๊ะ ไม่กล้าแขวนท้ายรถเลย
เพราะเคยโดนจิ้ม ตรูด รถพังไม่ว่า กลัวจักรยานพังมากกว่า555

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม โคแก่ ด้วยนะครับ

ปล.บทสวดนี่ ท่อนแรก อ.เต๊ะ จำมาจากคณะตลก
ส่วนท่อนหลังของจริง แต่เลียนเสียง เกจิอาจารย์
เวลาปลุกเสก ของขลังครับ 555



โดย: multiple วันที่: 20 มิถุนายน 2565 เวลา:8:33:20 น.  

 
สวัสดีครับพี่
สนับสนุนให้หันมาออกกำลังกายอีกเสียงนึงเลยครับ เดี๋ยวนี้ผมตื่นเช้าออกมาปั่นกับวิ่งเหมือนกันครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 20 มิถุนายน 2565 เวลา:10:58:48 น.  

 
โกงกางก็จะอยู่น้ำกล่อยหรือน้ำทะเล
แต่ต้นนี้เป็นโกงกางเขาค่ะ
จึงต้องอยู่ตามภูเขา ถูกแล้วงัยคะ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมและให้กำลังใจนะคะ



โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 20 มิถุนายน 2565 เวลา:12:08:58 น.  

 
น้ำกร่อยค่ะ ไม่ใช่ น้ำกล่อย



โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 20 มิถุนายน 2565 เวลา:12:11:37 น.  

 
ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมชมบล็อคค่ะ


โดย: Emmy Journey พากิน พาเที่ยว วันที่: 20 มิถุนายน 2565 เวลา:14:28:16 น.  

 
หนังสือของคุณฟ้าพิมพ์จำนวนน้อยมากครับพี่
อย่างชุดนี้ผมหาซือ้ได้เป็นชุดสุดท้ายจริงๆ
สนพ. ก็คงไม่พิมพ์ออกมาในเวลาอันใกล้นี้แน่นอนครับ
หมดแล้วหมดเลย



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 มิถุนายน 2565 เวลา:14:31:21 น.  

 
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ


โดย: **mp5** วันที่: 20 มิถุนายน 2565 เวลา:15:29:44 น.  

 
ถ้าถึงมือหมอ ถึงโรงพยาบาลที่มีคุณภาพเร็วก็ช่วยได้เยอะครับ

ช่วงพักฟื้นผมรู้สึกว่าอาการหนักกว่าที่คิดแฮะ เดิน 300 เมตรเหนื่อยนี่หนักเลยครับ ถ้าวิ่งถือว่าไม่เท่าไหร่ เพราะวิ่งประมาณ 300 เมตรผมก็เริ่มเหนื่อยแล้ว แต่ตอนนี้ดีขึ้นหน่อยอึดขึ้นเพราะวิ่งมากขึ้นสัก 700-800 เมตรจะเริ่มเหนื่อย ค่อยเป็นค่อยไปดีกว่าครับ

คนเรามันคิดได้ แต่คิดแล้วไม่ทำ มันก็ไร้ค่า


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 20 มิถุนายน 2565 เวลา:18:08:32 น.  

 
เกริ่นขึ้นมาคิดว่าจะพูดเรื่องติดกีแบบที่กำลังฮิตกัน (ไม่ได้สิ....บนบล็อกแก๊งเธอจะเล่นมุกหยาบคายไม่ได้นะ)

ช่วง work from home สบาย มไต้องเดินทาง แต่มันก็จะเหงาๆ หน่อยนะครับ แถมไม่มีขอบเขตระหว่างเวลางานกับชีวิตส่วนตัวด้วย เหมือนต้องทำงานทุกขณะจิต
แล้วไม่ได้ไปออกกำลังลย ตอนนี้โรครุมเร้า ปกติจะออกกำลังที่ทำงาน พออยู่บ้านไม่รู้จะไปออกที่ไหน แถวบ้านวิ่งไปหมาก็เห่า
ติดเชื้อในกระแสเลือดฟังดูน่ากลัวครับ มีคนเสียชีวิตเพราะโรคนี้เยอะเลย


โดย: ชีริว วันที่: 20 มิถุนายน 2565 เวลา:18:39:57 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ไวน์
ชีวิตคนเราไม่มีอะไรแน่นอนค่ะ ถ้าเราปฎิบัติตัวดีทานอาหาร
ครบห้าหมู่ ออกกำลังกายบ้าง อยู่ในที่อากาศบริสุทธิ์ ทำจิตใจให้เบิก
บาน พักผ่อนนอนหลับเต็มที่ คิดว่าน่าจะใช้ชีวิตอยู่ได้สบายๆนะคะ
แต่บางทีก็ทำไม่ได้ตามสูตรที่ตั้งใจไว้ ก็เลยมีโรคภัยมาเบียดเบียน
ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับความพอดี และไม่ประมาท รู้สึกตัวเอง
พูดมากไปหน่อยแล้วค่ะ ก็พรำ่ไปเรื่อยเปื่อยประมาณว่าวันๆไม่รู้จะคุย
อะไรกับใคร (อย่าว่ากันนะคะ)


โดย: จินดา IP: 58.8.128.162 วันที่: 20 มิถุนายน 2565 เวลา:18:49:20 น.  

 
สวัสดีครับคุณไวน์

เดี๋ยวนี้เห็นข่าวต่างๆ คำว่าติดเชื้อในกระแสเลือดเยอะมาก
เค้าคงมีเลเวลในแต่ละอย่างใช่ไหมครับ
แต่ก็รู้สึกน่ากลัวอยู่ดี
ร่างกายภายในของคุณไวน์ต้องแข็งแรงเป็นทุนเดิม
แบบที่ดูการ์ตูนนิทานชีวิตแล้วสู่กับข้าศึกเชื้อโรคได้
แต่รอบนี้ข้าศึกอาจร้ายกาจไปสักหน่อย
แต่สุดท้ายก็พ่ายให้หน่วยรบในร่างกายไป

ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ผัดกีะเพรา ไข่ดาว ด้วยนะครับ


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 20 มิถุนายน 2565 เวลา:21:14:19 น.  

 
เบื่อโควิดเหมือนกันค่ะคุณไวน์ ได้ยินว่าเร็ว ๆ นี้แหละเราจะได้ถอดแมสออกกันแล้ว คิดถึงชีวิตแบบเดิม ๆ ที่ได้ออกไปเดินไปวิ่งแบบไม่ต้องกลัวอะไรนะคะ อดใจรอวันนั้นค่ะ เดี๋ยวนี้ชักอ้วนเพราะอยู่แต่ในห้องค่ะ


โดย: LittleMissLuna วันที่: 21 มิถุนายน 2565 เวลา:0:30:50 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ไวน์

การเข้าโรงพยาบาลช่วงโควิดน่าจะทำให้กังวลกว่าปกติหลายเท่านะคะ
พี่ไวน์ปลอดภัยและกลับบ้านได้หลังจากนอนโรงพยาบาลถึง 7 วันเป็นเรื่องน่ายินดีมาก
ขอให้ร่างกายฟื้นฟูแข็งแรงและออกกำลังกายได้ตามที่พี่ไวน์ตั้งใจเร็วๆค่ะ


โดย: Sweet_pills วันที่: 21 มิถุนายน 2565 เวลา:0:49:03 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 มิถุนายน 2565 เวลา:6:01:07 น.  

 
น้ากลัวมาก
2 ปี เป็นอะไรที่หดหู่มากๆค่ะพี่ไวน์
แต่..ชีวิตต้องดำเนินต่อไป
สู้ๆ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 21 มิถุนายน 2565 เวลา:11:44:05 น.  

 
น่ากั๋วเจ้าอ้ายไวน์
เชื่อจากทางเดินอาหารกาเจ้า
หลุต้องกาเจ้า

หว่างนี้บ่ค่อยว่างเลยบ่ได้เข้าตึงบล็อกตึงเฟสเลยเจ้า

---

วัดกู่เต้าวันอาทิตย์มีกาดไทยใหญ่โตยเจ้า ชอบไปซื้อของกิ๋นแต่บ่ฮู้ว่าช่วงโควิดเป๋นจ่ะใดก่บ่ฮู้เจ้า


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 21 มิถุนายน 2565 เวลา:14:19:20 น.  

 
สวัสดีครับพี่ไวน์
ติดเชื้อในกระแลเลือดนี่งานหยาบเลยครับ ดีที่รู้ตัวว่าป่วยเร็วแล้วไปรับการตรวจรักษาเร็วนะครับ คุณหมอเก่งด้วย ไม่งั้นคงแจกพาราให้กลับมานอนบ้านแน่นอน
แต่ดูแล้วไม่เบาแล้วนะครับ แถมตอนนี้ก็ยัง recover ได้ไม่เต็มร้อย อันนี้เข้าใจเลยครับ เวลาrecover จากการติดเชื้อแรงๆ นี่เอาจิงๆ นานนะครับ เผลอๆ เป็นปี

บรรยากาศสวนน่าเดินเล่นดีครับ ช่วงนี้หาที่โล่งๆ อากาศบริสุทธิ์เดินเล่นดีกว่า


ดีขึ้นเร็วๆ นะครับพี่ไวน์ เป็นกำลังใจครับพี่


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 21 มิถุนายน 2565 เวลา:16:49:25 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ไวน์ เมื่อคืนกิ่งมาอ่านแล้วง่วงมากค่ะ
จึงโหวตไว้ก่อนวันนี้มาแล้วค่ะ
การติดเชื้อในกระแสเลือดอันตรายมากเลยนะคะ
พี่ไวน์โชคดีที่ได้หมอดูแลดีรักษาจนหายกลับบ้านได้ภายใน 7 วัน ขอให้สุขภาพร่างกายแข็งแรงไวๆกลับมาเป็นปกติเช่นเดิมนะคะ

ขอบคุณพี่ไวน์ที่ไปให้กำลังใจบล็อกขนมจีนแกงไก่นะคะ

จากบล็อกเพลงบรรเลง ระนาดเอกเพราะมากๆค่ะ

ขอให้ร่างกายกลับมาปกติสุขภาพแข็งแรงไวๆนะคะ

โหวต Diarist ค่ะ





โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 21 มิถุนายน 2565 เวลา:22:02:00 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 มิถุนายน 2565 เวลา:4:44:43 น.  

 
หมิงขอไปถึงโรงเรียน 6 โมงครับพี่
มีแสดงละคร ผมเลยต้องตื่นตี 4 กว่ามาอัพบล็อกก่อนครับ
คอมของแม่ผมที่เล่นคาราโอเกะก็เสียครับ
ต้องเรียกช่างมาลงโปรแกรมใหม่เหมือนกัน
ตอนแรกแม่จะให้ผมซ่อมให้
ผมซ่อมไม่เป็นเลย 555

พี่ไวน์น่าจะชอบเรื่องแบบแนวท่องไพรนะครับ
ผมอ่านแล้วนึกภาพไม่ออกครับพี่
เพราะไม่ค่อยได้เดินเข้าป่าลึก
เลยไมไ่ด้อ่าน พี่ชายผมเคยซื้อมา
ผมก็ไม่ไ่ด้หยิบมาอ่านเลยครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 มิถุนายน 2565 เวลา:13:18:28 น.  

 

สวสดีค่ะคุณไวน์
หายไวๆนะคะ


โดย: newyorknurse วันที่: 23 มิถุนายน 2565 เวลา:2:35:23 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 มิถุนายน 2565 เวลา:5:31:06 น.  

 
เชียงใหม่อากาศร้อนมากครับพี่
อยากให้มีฝนตกลงมาบ้าง

โควิดจริงๆก็ยังติดอยู่นะครับพี่
เพียงแต่พอไม่เปิดตัวเลขคนติดเชื้อ
คนก็เลยไม่กลัว

ธุรกิจท่องเที่ยวก็ยังไม่สามารถเปิดได้อยู่ดีครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 มิถุนายน 2565 เวลา:12:39:53 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ไวน์กับสายน้ำ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [?]





เขียนการเดินทาง
ด้านธรรมชาติ
จักรยานเสือภูเขา



หลังไมค์ครับ
Friends' blogs
[Add ไวน์กับสายน้ำ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.