| No. 1234 ชีวิตในป่า (ตอน 22 ทำไมต้องอยู่ป่า) |
| |
|
| ความเดิม หนุ่มชื่อกานหลงทางข้าป่าลึกเกิดอุบัติเหต..สองพ่อลูกชาวไตใหญ่พบนำมารักษาให้อยู่ด้วยที่กระต๊อบติดเขตพม่าค่อนไกล |
| ต้องเดินด้วยเท้าหลายวันจึงจะถึง อ.ปาย. และไปอยู่กับครูนินในป่าทั้งสองปรับตัวจากคนเมืองเคยทำการค้ามาปลูกพืชผักเพื่อกินอยู่ |
| กาน...พยายาม.ศึกษาชีวิตแบบสมถะแบบ ครูนินเพื่ออยู่อย่างสงบจะได้หรือไม่...(เขียนจากบันทึกคนเคยหลงป่า) |
| |
| มองสายฝนจากฟ้าในตูบเล็ก มุงหลังคาด้วยใบตองตึง(พลวง) เป็นที่พักยามแดดจัดหรือยามฝนตกเปืดโล่ง |
| พื้นเป็นดินเรียบแน่นมีท่อนไม้ขนาดฟุตกว่ายาวเมตรกว่าวางเป็นที่นั่ง 3 ท่อน |
| อากาศเย็นมาก...ดีที่เราจุดกองไฟแก้หนาว ลมไม่แรงเม็ดฝนเลยไม่สาดเข้าตัวตูบน้อยกว้างน่าจะไม่เกิน 3 คูน 3 เมตร |
| ครูนินนั่งบนท่อนไม้ นัยตามองเปลวไฟที่ลามเลียไม้ฟืนนิ่งนัยตาไม่กระพริบเลย เหมือนกันพี่พะก่อเล่าไว้ว่าครูนินนัยตาแข็งน่ากลัว |
| แต่ยามที่ครูพูดดูใจดีมีเมตตายิ้มนิด ๆ |
| เดิมครูครูทำงานอะไรพี่พะก่อว่าครูน่าจะผิดหวังชีวิตเลยหมกตัวอยู่ในป่า ขอโทษนะครับที่ผมพูดตรงแบบนี้ |
| ไม่เป็นไร.. ปกติครูจะไม่คิดอะไรย้อนหลังซึ่งอาจจะดีสำหรับเรา แต่อาจจะไปกระทบคนอื่นเดือดร้อนคือ อยู่ในปัจจุบันดีที่สุด |
| ครูไม่ต้องเล่าก็ได้ถ้ากระเทือนใจครู |
| ไม่ ๆ ครูไม่มีอะไรปิดบังครูทำงาน่หลายจังหวัดแล้วแต่บริษัทจะให้ไปทำ |
| งานครูเป็นด้านคุมการค้าส่ง มีเซลแมนเยอะกระจายตามจังหวัดและต้องติดต่อต่างประเทศนำสินค้าเข้ามาขาย |
| ครูไม่ได้เป็นเจ้าของกิจการนะเป็นคนที่เจ้าของเชื่อใจมอบให้ทำหน้าที่หลาย ๆ อย่าง |
| ครูมีพี่น้องแค่สองคน เขาแต่งงานมีครอบครัว..ครูอยู่คนเดียวไม่ต้องเลี้ยงดูหรือมีภาระอะไรได้เงินมาก็เก็บไว้ใช้จ่าย คือมีน้อยก็ใช้น้อย |
| มีมากก็ใช้ปกติคงเป็นเพราะตอนเด็กที่บ้านมีฐานะดีแต่ ครอบครัวล้มละลายเพราะการค้า ครูและน้องลำบากต้องหาเงินเรียนเอง |
| |
| แล้วกานละ ทำไมจึงมาอยู่ในป่าพะก่อนเล่าให้ฟังว่าเจอ กานนอนริมลำห้วยไม่รู้สึกตัว...จริงแล้วกานยังรู้สึกตัวไม่ใช่เหรอ |
| ก็ ๆ ครับครู.. ผมอยากลืมหลาย ๆ อย่างอยากอยู่ห่างไกลคน |
| แล้วทำงานอะไรมาก่อน |
| ผมเรียนกฏหมายควบคู่กับการทำงาน่สำนักงาน กม. ผมเรียนไม่จบต้องดร๊อบ..ลูกพี่จะไปว่าความที่ศาลกรุงเทพหรือ |
ต่างจังหวัดผมเตรียมเอกสารเบื้องต้นให้ลูกพี่ไว้ว่าความ.. กับทำเรื่องจัดทำเวอร์คเพอร์มิตให้ลูกค้าต่างชาติของลูกพี่..สำนักงาน กม.
|
| อยู่แถวสี่แยกนราธิวาส สีลมทำอยู่หลายปีแต่ไม่เป็นโล้เป็นพายเพราะทำตัวไม่ดี หุ หุ |
| เลยลาไปอยู่บ้านเกิดที่ระยอง เป็นหาเซลแมนมาทำงานขายสินค้าเงินผ่อน แต่ไม่ใช่ซิงเกอร์นะครับ เป็นบริษัทกึ่งต่างชาติเลย |
| ต้องเป็นพี่เลี้ยงเซลแมนใหม่ไปขายสินค้าเงินผ่อน.. พอไปได้มีเงินใช้จ่ายค่อนข้างดี |
| อ้าวแล้วทำอยู่ สนง.กฏหมายก็ดีแล้วนี่นา จะได้เรียนต่อจนจบจะมุ่งตีตั๋วเป็นทนายหรือเรียนต่อสอบเนติน่าจะรุ่งไม่ใช่เหรอกาน |
| ครับงานผมต้องติดต่อลูกค้า..เขานำเข้าสินค้าต่างประเทศ วิธีการส่งเงินมันซับซ้อน |
| หุ หุ คงทำนองว่า ซื้อสินค้า 1 หมื่นบาทแล้วให้ ต่างประเทศออกอินวอยซ์ 5 พันบาทจะได้เสียภาษีขาเข้าน้อยใช่เปล่า |
| ครู ๆ รู้เหรอครับ |
| นั่นละที่ครูไม่อยากทำงานกับต่างประเทศแถวเอเซีย... แล้วกานเห็นเขาส่งเงินที่เหลือด้วยใช่เปล่า |
| ครับเขานำเงินสดก้อนหนึ่งไปที่ส่งเงินตลาดการเงินแถวที่ทำงาน เขียนเลขบัญชีต่างประเทศ..พนง. เขาก็จิ้ม ๆ เครื่องคิดเลข+ |
| ค่าธรรมเนียมแล้วฉีกกระดาษนั้นให้.. เขาเดินกลับไปดูจีเมล ตปท.ทางโน้นหลังจากกลับว่าได้รับแล้ว |
| กานไม่สบายใจเรื่องทำผิดกฏหมายโพยก๊วนซินะ เลยไม่อยากทำ |
| ครับครูเรื่องอื่นอีกในวงการค้าผมเลยไป ทำงานคุมการขายสินค้าเงินผ่อนก็ดีครับครู ผมมีเพื่อนที่ระยองเยอะแล้วก็เกิดเรื่อง |
| ผม ๆ เลย ๆ.. |
กานเข้าใจผิดเรื่องแฟนนะ
อีกระยะคงจะกลับไปหาให้กานฝึกทำสมาธิเป็นประจำจะได้มอง |
| อะไรบางอย่างออกหรือตัดสินใจได้ถูก... กานอยู่กับครูต้องทำงานหนักไหวหรือเปล่า |
| ไหวครับครู ผมฝึกเดินจงกรม นั่งสมาธิแต่ก็ยังไม่เข้าใจบางอย่าง ทำไมต้องเดินจงกรมนั่งสมาธิเลยไม่ได้เหรอครับครู |
ยอมรับเลยว่า สะดุ้งเรื่องแฟนครูรู้ได้อย่างไรทั้งที่ไม่เคยเล่าให้ใครฟัง..ครูนินก็พูดต่อ
|
| กานสังเกตนะเวลาเดินจงกรมบริกรรมในใจ พุทโธตลอดเวลา..เพื่อให้จิตนิ่ง แต่ยังเห็นหรือได้ยินเสียง ยังรู้สึกว่าร้อน |
| หนาวเย็นอยู่เป็นการ ทำสมาธิเบื้องต้น |
| แล้วให้นั่งทำสมาธิ บริกรรมในใจพุทโธกานเพ่งจิตไว้ที่หน้าผาก หรือปลายจมูก หรือหน้าท้อง |
| เพ่งไว้หน้าผาก..จิตดิ่งเข้าสมาธิได้เร็วแต่บางครั้งผมเปลี่ยนไปวางจิตไว้ที่ท้องครู่เดียวท้อง เคลื่อนตัวเป็นลูกเป็นลอน |
| ผมกลัวครับครู |
| ไม่ควรเปลี่ยนที่เพ่งจิต ควรเพ่งจิตไปที่หน้าผาก..ควรใช้ที่เดิมไม่ควรเปลี่ยน.. กลับไปที่เดิมเข้าสมาธิได้หรือเปล่า |
เข้าได้ครับ ผมบริกรรมพุทโธติด ๆ กันครู่เดียวก็ดิ่งเข้าสมาธิ
|
| ดีแล้ว..ที่ครูให้เดินจงกรมก่อนก็ให้จิตเข้าสมาธิได้ง่าย.. ไม่แน่นะเมื่อฝึกทำสมาธิจนชำนาญหรือที่ทางพระว่า วสี... จะเหมือนพระภิกษุ |
| ผู้ใหญ่ที่ทำสมาธิมานาน ท่านเพียงนั่งหลับตานิ่งก็เข้าสมาธิได้เลย |
| แล้วทำไมต้องทำสมาธิบ่อยครับครู |
| คืองี้กานเคยสังเกตหรือเปล่าว่า เวลาเรานอนหลับสนิทตื่นมาแล้ว จิตจะโปร่งใสจิตสงบคิดจะทำโน่นทำนี่ พระอาจารย์หลวงพ่อบอกว่า |
| การนอนหลับคือ การทำสมาธิธรรมชาติ |
การนั่งสมาธิเป็นสมาธิสร้างขึ้นมา เป็นการสะสมพลังจิต
|
| ครูครับผมไปฝึกสมาธิที่วัดในกรุงเทพเกิดความเชื่อมั่น..พบเห็นบางอย่างเกี่ยวกับงานที่มีปัญหาต้องแก้หลายอย่าง |
| เลยนั่งนิ่งใช้เลยนั่งทำสมาธิทำงานถูกหรือเปล่าครับครู |
| หุ หุ..นั่นเขาเรียกว่า "ใช้สมาธิ" ทำงาน....เมื่อใช้บ่อยพลังจิต..ความเชื่อมั่นจะลดลงตลอดเวลา.. พระอาจารย์ของครูจึง |
| แนะนำให้ฝึกทำสมาธิ จะเกิดการสะสมพลังจิตเข้มแข็งเมื่อมีสิ่งยุ่งยากจะมองเห็นทางออกที่ดี |
| งั้นผมทำสมาธิธรรมชาติน่าจะดี แหะ ๆ นอนทั้งวันได้เปล่าครับครู |
| กานจะนอนหลับให้เกิดสมาธิธรรมชาติได้ แต่จะไม่มีใครคบหาแล้วจะมาหากินได้หรือ คิดดู |
| 555 ครูคงไล่ผมจากบ้านครูแน่เลย |
| ไม่ถึงขนาดนั้นกานเป็นคนอดทน เป็นคนช่างสังเกตตริตรองดี ดู ๆแล้วกานฝึกสมาธิได้ดีพอสมควร ปะฝนหยุดตก |
| เราเดินกลับบ้านดีกว่า วันพรุ่งนี้คนฝั่งพม่าจะมาหาครูคงจะมาขอคำปรึกษา 4 คนคงมาค้างหลายวัน |
| เขาเป็นชาวบ้านหรือทหารครับครู |
| เท่าที่เคยคุยกันเขา รับซื้อสินค้าไปส่งขายเมืองอื่น ผู้ปกครองที่มีอำนาจจะเกณฑ์คนไปฝึกอาวุธการรบ ระเบียบวินัยเมื่อครบ |
| จะให้กลับไปอยู่บ้านไม่ว่าคนนั้นเป็นหนุ่มสาวหรือคนที่แข็งแรงดู ๆ แล้วคงเป็นทหารปลดประจำการแต่เขามีสิทธิจะเรียกไปเป็นทหาร |
| เมื่อเมืองเขาต้องการนะ |
| ดีครับครูผมจะไปทำความสอาดกระท่อมให้ พอพักได้แต่มุ้งคงไม่พอครับครู |
| ไม่เป็นไรเขาเตรียมมุ้งผ้าห่ม อาหารมาพร้อมที่ผ่านมานำมาฝากครูด้วย กานอยากรู้อะไรก็ถามเขาได้เพื่อมีช่องทางทำงาน...ไม่แน่นะ |
| ครูว่ากานคงจะต้องเดินทางไปช่วยงานบางอย่างเขา |
| จริงหรือครับครู |
| คอยดูก็แล้วกัน อาจจะชวนกาน ไปขุดหลุมเพาะหรือเบิร์มหลบกระสุนระเบิดเวลารบจะปลอดภัยก็ได้มั้ง หุ หุ |
| กลับไปนั่งที่กระท่อม ชักวิตกเพราะครูพูดอะไรมักจะเป็นจริงหรือว่า...ครูรู้อะไรล่วงหน้า |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| St.จำนวนผู้เข้าอ่าน 2,648,492. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือนกรุณาเม้นท์ข้างล่างหรือทิ้งร่องรอยนิดผมจะได้กลับไปเยือนตอบแทนถูกครับ |
| |
| งานเขียนเรื่อง สั้น (ขนาดยาวปานกลาง) |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
