No. 1090 ทางแยก (ตะพาบ) |
 นำภาพทางแยกบ้านที่เกิดและอยู่ อ.ปาย ตอนเป็นเด็กมาประกอบ เพื่อแสดงว่าเป็นคน บ้านนอกครับ ภาพจากสตรีทวิว เป็นถนนคนเดินตอนกลางคืนเดินดูของ/อาหาร/เสียงสะล้อซอซึงดังเบา ๆ เป็นอำเภอหนึ่งของแม่ฮ่องสอน |
เห็นโจทย์ที่จะเขียน นึกถึงคนไทยต้องลำบากเพราะไวรัสโควิด ร้านบาร์ ผับต้องหยุดกิจการ ทำให้คนตกงานมาก |
ลูกจ้าง พนง.กิจการอื่นก็หงอยไม่มีเงินใช้ต้องกลับบ้านนอกอาศัยพ่อแม่กินไปก่อน คงได้ลิ้มรสไข่มด ผัก ปลาที่พอหาได้ |
มาทำอาหาร... จะไปโกรธรัฐก็ไม่ได้เพราะเขามีความห่วงใยว่า คนจะติดไวรัสโควิดแล้วนำไปแพร่พันธ์ให้คนติดมาก |
จขบ. ได้รับผลกระทบการเป็นอยู่แน่นอนแต่ไม่ท้อ |
 |
ปีกว่าที่ผ่านมาเห็นคนทำอาชีพที่ไม่เคยทำหลายอย่าง ขี่มอไซค์รับส่งอาหาร รับล้างแอร์ |
ฝึกทำอาหารที่เคยกินฝีมือแม่ จนได้รสชาติดีแล้วก็ทำขายละแวกบ้าน เมื่อมีคนติดใจก็เริ่มคิดจะขายออนไลน์ |
เลยทดลองขายและขายได้ดี... แถวบ้านมีคนขับแท๊กซี่ วิ่งรถแล้วไม่ค่อยมีคนขึ้นเลยฝึกทำข้าวมันไก่ น่าจะได้สูตรเฉพาะข้าวมัน |
|
ว่าต้องใช้น้ำมันของไก่กี่มากน้อย เคยกินอยู่สองครั้ง เขาทำน้ำจิ้มรสชาติใช่เลย มีเต้าเจี้ยว ขิงซอยพริก...ขี้หนูซอยรสเปรี้ยวนิด ๆ |
ข้าวมันไก่สีเหลืองจากมันไก่มีกลิ่นหอมของขิงด้วย เขี่ย ๆดูมีขิงแผ่นใส่ด้วยทำให้นึกถึงข้าวมันไก่ไหหลำที่เคยกินครั้งที่ |
เข้ามาเรียนในกรุงเทพใหม่ ๆ แถวสี่แยกแม้นศรีถนนบำรุงเมือง |
เพียงปีกว่า คนขับแท๊กซี่คนนี้ไม่ต้องวิ่งรถเพียงแต่ต้องตื่นน่าจะตี 3 -4 เตรียมทำข้าวมันไก่ไปขายที่ห่างจากบ้านเกือบ 3 กม. |
ขายดีมากคือ หมดทุกวันเปลี่ยนรถจากพิคอัพไปใช้ รถเก๋งเซกกันแฮนด์แล้ว |
บางร้านน่าจะใช้น้ำมันพืชหุงผสมข้าว ๆ เลยสีขาว ๆ ไม่หอมส่วนไก่คงเลือกไก่ไม่เป็น นำไก่มาต้มเฉย ๆ จืดซะ |
เนื้อไก่แข็ง ๆ ไม่นุ่มเลย...ไปกินแล้วรู้เลยว่า ขายไม่ดีแน่และก็เป็นจริง ม้วนเสื่อเอ้ยปิดเพิงขายไปแล้ว |
|
วันก่อนได้รับแจ้งจากบุรุษไปรณีย์เขียนใบแจ้งว่า มาส่งจดหมายแล้วไม่มีคนอยู่บ้านขอให้ติดต่อรับได้ที่ทำการไปรษณีย์หรือ |
จะให้นำส่งใหม่ก็บอกได้.... ใจหวั่น ๆ ว่าน่าจะมีเรื่องสำคัญเลยขับรถไปไปรษณีย์ (ข้างล่างเป็นภาพแทน)  |
กว่าจะรับจดหมายที่ค้างส่ง ต้องเดินเบี่ยงไปมาจากกองพัสดุ จดหมายทั้งชั้นล่างชั้นที่สอง มี จนท.กำลังคัดแยกน่าจะ 60 คน |
รถมอไซค์เรียงเป็นตับคงจะเตรียมตัวไปส่ง แสดงว่าคนไทยนิยมซื้อของออนไลน์มากผิดปกติ นั่นคือคนทำอาชีพขายสินค้าเพิ่ม |
ขึ้นกว่าเดิมมากมายเป็นทางเดินที่อาจจะมีหลายทางแยกก็ได้ ดูแล้วเป็นทางเลือกอาชีพของคนหลายล้านคน |
|
ส่วนตัวแล้วเคยขายสินค้าติดต่อกันประมาณ 10 ปี |
ความคิดที่จะขายแตกต่างกับคนไทยหลายล้านคนเวลานี้ คือบังเอิญเข้าสู่วงการขายสินค้า ขณะนั้นตำแหน่งหน้าที่การงานค่อนข้างดี |
มีญาติชวนแฟนก็ภรรยานำผ้าชิ้นสตรีไปขายก็ไม่ได้ว่าอะไร เขานำไปขายในหน่วยงานราชการ (นอกเวลา อิ อิ เขาว่า) |
เพียงแค่ 2 วันสินค้าหมด.. เลยคิดร่วมลงทุนด้วยเลยนำแหวนสร้อยคอไปขายนำมาซื้อผ้าไปขาย |
|
แต่ก็ไม่น่าเชื่ออีกเพียงสองสามวันยอดขายระเบิดเทิดเทิง 555 ขายเกือบหมด.. ผมเลยเข้าสนับสนุนด้านเงิน |
ตื่นเช้าตี 4 กว่านำถุงพลาสติกทอใหญ่ 5 ถุงขึ้นรถจะไปส่ง...ที่หน่วยงานรัฐ สองที่คือใส่ตรงนั่งกลางรถ กับหน้ากระโปรงรถ |
ใส่ได้นะครับเป็นรถโฟล์คเต่า.. (รุ่นนี้ภาพนี้เป็นภาพแทน)  เวลาก็เร่งเลยไปส่งสองแห่งหมดก็รีบขับรถไปทำงานต่อ |
จอดรถหยิบกระเป๋าเอกสารเห็นถุงผ้าตกค้าง ทำไงดีจะทิ้งไว้ในรถก็กลัวหาย เลยหิ้วไปที่ทำงานวางไว้ที่โต๊ะรับแขกในห้องทำงาน |
ที่เปิดค่อนข้างโล่งก็ทำงานไป |
|
ต้อยลูกน้องสาวคนสนิทเดินมาดูและขอเปิดดู ก็พยักหน้าดึงดูได้เลย ปรากฏว่ามีเพื่อน ๆ มาดูด้วย หยิบมาทาบตัวบิดไปมา |
ตัวต่างคนต่างชอบ ขอซื้อเลยบอกว่าใครชอบหยิบได้เลย สิ้นเดือนจ่าย ครึ่งที่เหลือจ่ายอีกสิ้นเดือน |
ผลคือผ้าทั้งถุงกว่า 40 ชิ้นขายหมดที่นั่นเป็นบริษัทประกันภัยมี พนง.เยอะ |
คนที่บ้านโทรมาถามเรื่องถุงผ้าที่ลืมไว้ในรถ เพราะมีผ้าชิ้นลายที่คนจองไว้ เลยบอกว่า ขายไปหมดแล้วอีกฝ่าย |
หัวเราะกิ๊ก.. ชอบใจ |
เลยบอกว่าเย็นนี้ไปเจอกันที่ตลาดผ้าบางลำพูก็แล้วกันเตรียมเงินไปซื้อผ้ามาเพิ่มถอนเงินไปแค่ 6 พันบาท.. สรุปแล้วไปซื้อ |
ผ้าชิ้นขนาด 1.5 เมตร 1.75 เมตรกับ 3.5 เมตรมาได้ถุง 2 ถุงใหญ่ |
 |
กลับบ้านเหนื่อยมากแต่ใจนึกสนุกเราต้องขายผ้าเงินผ่อนต่อไป เมื่อหลายปีก่อนเคยทำงานอีกบริษัทดูแลฝ่ายขาย 3 สาขา |
ทำเองไปไม่รอดแน่รุ่นพี่แนะนำว่่าต้องมีผู้แทนขายหรือเซลแมน |
หลายคนให้มากเข้าไว้... เลยตะลุยหาเซลแมนมาขายแทนประสพความสำเร็จระดับหนึ่ง งานพอไปรอด |
|
เมื่อถึงทางแยกหรือถนนหนทางของชีวิตเป็นทางเลือก เลยเริ่มอ่อย 555 หาคนมาช่วยขายคือ ให้น้องที่ทำงานช่วยขายแทน |
กระซิบบอกว่าช่วยจดชื่อ จำนวนเงินคนที่เอาผ้าไปสิ้นเดือนเก็บเงินส่งผมนะ ผมแบ่งให้ 10 % |
ผมถือหลักว่า ตั้งราคาไม่สูงเอากำไรพอประมาณแบ่งเงินให้คนอื่น เราจะได้กำไรน้อยก็จริง แต่ได้กำไรจำนวนมาก แต่ในจุดขาย |
แต่ละแห่งให้มีเซลแมนเพียงคนเดียว |
แฟนผมก็เมียนะแหละ เขาขายมาก่อนชำนาญกว่าผมเยอะ เขาขยันที่จะหิ้วถุงไปขายเองในหน่วยงานราชการยอดขายใช้ได้เลย |
เราช่วยกันไปซื้อสินค้ามาขาย เขารู้ว่าลูกค้าจะชอบลายผ้า เนื้อผ้าสีแบบไหน วันสองวันเราจะไปพบกันที่ตลาดผ้าบางลำพู ไปซื้อ |
ผ้าด้วยเงินสดครั้งละ หมื่นสองหมื่นบาท...เมื่อซื้อผ้าเสร็จก็มืดขับรถกลับไปบ้าน จัดทำราคาผ้าแต่ละชิ้นติดป้าย ขนาดผ้า |
และราคาเย็บติดใส่ถุงเตรียมไปขายในวันรุ่งขึ้น |
อาศัยเขามีเพื่อนเยอะเลยนำไปฝากขายที่ กรมทางหลวง การไฟฟ้าฝ่ายผลิต กระทรวงศึกษาแน่นอนคือกรมน้ำที่เขาทำงาน. |
แม้แต่ธนาคารแถว บางแคเช้ามาผมจะตื่นขับรถไปกันสองคน ไปส่งเสร็จต้องรีบขับรถกลับไปทำงาน |
ยอดขายเพิ่มมากเพราะเราซื้อด้วยเงินสด ใช้เงินสำรองจนหมดต้องขายทองคำที่มีอยู่บ้าง |
|
ปกติงานประจำจะจัดส่งพนง.ตรวจสอบไปตรวจสาขาเกือบ 60 สาขา พนง.ไม่พอผมก็เดินทางไปเองด้วยมีโอกาสพบ |
น้อง ๆ พนง.หรือสมุห์บัญชีสาขาดู ๆ ชีวิตประจำวัน |
ถ้าคนไหนใช้เงินเก่งซื้อของใช้เรื่อย ๆ มีเพื่อนเยอะจะชักชวนให้ช่วยขายสินค้าแบ่งเปอร์เซ็น ส่วนใหญ่แล้วดูไม่พลาดคนที่ผมชักชวน |
ขายของเก่งเพราะมีเพื่อนหญิงเยอะ สินค้าไม่มีปัญหาผมส่ง รถลาซาด้า เอ้ยไม่ใช่ส่ง ทางไปรษณีย์กับรถทัวร์ |
จึงมีเซลที่เป็นผู้หญิงในภาคเหนือ อิสาณ ภาคใต้หลายสิบคน ยอดขายมากกว่าขายในกรุงเทพกว่าสามเท่า |
|
สินค้าที่ไปซื้อประจำมี ตลาดผ้าบางลำพู ตลาดผ้าวัดกลางชลบุรี ตลาดปีนังคลองเตย รง.เสื้อผ้าสำเร็จรูปบางโพ ถ้าเครื่องใช้ไฟฟ้า |
ขายตามภาพ เมื่อมีคนสั่งก็ไปซื้อห้างแต่ เพิ่มราคามากหน่อย หุ หุ |
|
ใหม่ ๆ จะซื้อสินค้าไปให้เขาเลือกใช้เงินสดมาก สต๊อกสินค้าจึงมากตามไปด้วย ดีที่มีที่ปล่อยสินค้าได้เลยไม่มีปัญหา |
เมื่อเดินไปซื้อสินค้ามีจะกลับ เจ้าของร้านผ้าจะให้ลูกน้องแต่ละร้านเดินถือถุงผ้าตามไปส่งที่จอดรถเพราะซื้อเยอะ  ร้านอื่นเห็นก็ชวนให้แวะดูผ้าช่วยซื้อก็แวะดูเผื่อจะได้มีผ้าขาย เนื้้อดีมีน้ำหนักราคาคบได้ บอกร้านที่ชวนว่าาจะมาซื้อวันหลัง |
มีอยู่วันหนึ่ง พูดความจริงออกไปว่าอยากได้ผ้าไปขายแต่เงินหมดแล้ว |
ร้านนั้นเลยบอกว่า เฮียแว่นตัดผ้าไปก่อนงวดหลังมาจ่ายก็ได้ 555 ตั้งแต่นั้นมาแทบจะไม่ต้องจ่ายเงินสด ซื้อผ้าเงินเชื่อทั้งใน |
กรุงเทพและตลาดผ้าวัดกลางชลบุรี(บางร้าน) |
แต่ผมรักษาชื่อเสียงจ่ายเงินตรงตาม งวดเสมอไม่บิดพริ้วเด็ดขาดเพราะเขาให้เครดิตความเชื่อใจเราทำให้เราขยายตลาดได้มาก |
เท่ากับให้เงินทุนไม่คิดดอกเบี้ยด้วย |
ขายผ้ากับ สินค้าอย่างอื่นให้ลูกค้าแบ่งจ่าย 2 งวด จึงทำเงินให้ผมมีรายได้มากกว่าเงินเดือน 4 เท่าติดต่อกันเกือบสิบปี |
เป็นทางแยกที่ตัดสินใจเดินทางสู่การขายสินค้า |
ถ้าเพื่อน ๆ อยากขายผ้าแบบผมเลิกคิดไปเลยนะครับ 555 เพราะตลาดเสื้อผ้าเปลี่ยนไปเป็นแบบ เย็บสำเร็จพร้อมใส่แล้ว |
คนใม่นิยมไปซื้อผ้าไปจ้างช่างตัดอีกแล้ว แต่คงมีคนจ้างตัดชุดที่เนี๊ยบ ให้เหมาะกับงานที่จะไปอยู่บ้าง |
 |
ถ้าขายสินค้าอื่นเช่น อาหารการกินน่าจะเหมาะที่สุด เพราะกินแล้วเข้าห้องน้ำยังไง ๆ ก็ต้องกินทุกวัน |
|
คงมีคนอยากรู้ว่า ตั้งราคาสินค้าเงินเชื่อ บวกเพิ่มแบบแขกหรือเปล่า หุ หุ วันหลังจะเล่าให้ฟัง |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
st ผู้เข้าชม 2,251,436. |
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
|
Diarist |
|
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
ขายอาหารดูเหมือนง่าย
แต่ทำจริงก็ไม่ง่ายเช่นกัน
คนรอบตัวผมก็ลองหลายรอบ หลายคนมากๆ
ยิ่งเข้าออนไลน์ โดนหักค่าวางขายในแอพเค้า 30-35 เปอร์เซ็นต์
ขายไปขายมาแทบไม่เหลือกำไรครับ
ถ้ามีหน้าร้านยังพอได้กำไรมาถัวๆกันบ้าง