No. 1113 สบาย ๆ @ ศรีราชา..เขาและทะเล |
|
เล่าเรื่องทำงานและลงเรือชายฝั่งเจอพายุ จบด้วยเรื่องทำงานในป่าเจอตัวยึกยือทาก น่าแขยงน่ากลัวเพื่อน ๆ |
น่าจะไม่ชอบตัวทากเท่าใด งั้นเปลี่ยนบรรยากาศไปอยู่อำเภอหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากกรุงเทพ |
ปกติทำงานที่สำนักงานสีลม จะต้องไปที่ศรีราชาบ้าง บริษัทจะจัดให้พัก ณ คอนโดมิเนียมของบริษัทถ้า ต้องย้ายไปประจำก็จะให้ |
ห้องพัก 1 ห้องจ่ายค่าน้ำไฟฟ้าเอง. |
อำเภอนี้มีอาหารการกินเยอะมากทั้งราคาน่าคบ ราคาแพงหรูก็เยอะ ที่พักผ่อนหย่อนใจมีทั้ง ภูเขา อ่างเก็บน้ำ ทะเล เกาะ |
|
ตอนเย็นวันหยุดจะไปปั่นจักรยานใกล้ศูนย์กการค้าไปตามถนนสุขุมวิทเกือบถึงตลาดบางพระปั่นข้ามถนน |
ไปอ่างเก็บน้ำบางพระถนนจะขึ้นเนินเตี้ยบางช่วงสูงหน่อย คนที่นาน ๆ ปั่นอาจจะลำบากหน่อยเพราะต้องใช้พละกำลังน่องมาก |
|
เมื่อเข้าอ่างเก็บน้ำจะร่มรื่นแล้วก็ไปโผล่ทางแยกเข้าสันเขื่อน ที่นั่นแดดยังกล้างั้นก็ ขี่ลงเนินอย่างเร็วไม่ต้องปั่นแตะเบรคนิด ๆ |
เคยมีอยู่วันหนึ่งปั่นเลยไปสุดสันเขื่อนน่าจะ 1 กมกว่า.เกือบสอง กม.ก็วกกลับเส้นเดิม ปั่นไต่เนินได้หน่อยเดียวไม่ใช่เนินนิด ๆ แบบภาพข้างบนนะ..แต่เป็นเนินจากภาพข้างล่าง..จะเป็นลม 555 |
ช่วงขึ้นเนินสูงจริง กะว่าจะหยุดจูงขึ้น หุ หุอ้าวมีคนแซงขวาช้า ๆ เธอหันมามองยิ้มทักทาย...เป็นหญิงสวยด้วย |
ไม่ยอมเด็ดขาด เปลี่ยนเกียร์ให้เบาโยกตัวขย่ม จนถึงสันเขื่อนแต่ไม่เห็นสาวคนนั้นแล้วปั่นไม่ทัน หุ หุ |
|
พักเหนื่อยก็จูงจักรยานไปบนสันเขื่อน ลมพัดเย็นมีคนไปปั่นจักรยาน จ๊อกกิ้ง ถ่ายภาพถ้าเป็นวันหยุดยืนห่าง ๆ หน่อยนกชอบบินเกาะหัว |
จะมีคนเลี้ยงนกนำมาบินเล่นไปมาตามภาพแรก จะเรียกนกกลับก็เป่านกหวีดนกมันจำได้ว่า เสียงนี้เป็นนกหวีดของเจ้านาย |
|
ตอนเช้าบางวัน ขี้เกียจปั่นจักรยานก็ ใส่กางเกงขาสั้นลงมาที่สระน้ำของคอนโดอยู่ชั้นที่สามส่วนหน้ามองไปไกลจะเห็นทะเล |
ลงลิฟท์ แป๊บเดียวก็ถึง อากาศเย็นสบาย ลองจุ่มมือในน้ำ อุ่นนิด ๆ เอากล้องวิดิโอวางไว้บนโต๊ะเตี้ยเอาเสื้อปิดไว้นิด |
ยังไม่มีใคร ลงไปเปิดน้ำราดตัวให้สอาด ก่อนลงสระที่ลึกประมาณ 160 ซม. ลองยืนลึกเพียงลำคอ พุ่งตัวว่ายน้ำไปได้ครู่เดียวค่อนข้าง |
อึดอัดคือไม่ค่อยได้ว่ายน้ำ กล้ามเนื้อแขนกับไหล่ ไม่แข็งแรงพอ |
เลยว่ายฟรีสไตล์ ไปอีกขอบสั้น ๆ กลับไปกลับมา จะจมแม้จะจ๊อกกิ้ง เต้นแอโรบิกประจำ..ปัจจุบันปั่นจักรยานระยะทาง 30 - 50 กม. |
ติดต่อกันแต่กล้ามแขนไหล่ไม่ได้ออกด้วยเจอแรงกดดันของน้ำรอบตัว แขนเปลี้ยจมน้ำกว่าจะชินก็ต้องว่ายหลายรอบ |
แสงอาทิตย์เริ่มมาแล้ว ถ่ายวิดิโอไว้หน่อยก็ดี ทั้งสระเป็นของเราคนเดียวถ่ายยาวประมาณ 5 นาทีแต่ให้เพื่อนดู 1 นาทีก็พอ |
อย่าดูหมดนะ....ตอนหลังโชว์พุงหลามก็อายเป็นพยายามจะตัดหรือทริมออกแต่ตัดไม่เป็น |
|
นั่งพักเหนื่อยครู่เดียว มีญี่ปุ่น กับ สาว ๆ ลงมาเล่นน้ำหลายคนบอกตรง ๆ ญี่ปุ่นหุ่นอื้อหืออย่าบอกใคร ผิวขาว |
สายวันนั้น ไม่อยากจะไปไหน ทำแซนด์วิซ ง่าย ๆ มีขนมปังโฮลหวีตใส้กรอกสไลค์สเปรดชีดใช้ปากงับ ๆ แบบที่เคยกินตอนขับรถ |
ไปทำงานที่กรุงเทพแต่นี่ดีหน่อย มีน้ำส้ม กับนมสดพร่องไขมันดื่ม |
|
นอนดูทีวี ทักทายเพื่อนชาวบล๊อก เฟชนั้นแน่นอนอยู่แล้วเห็นเพื่อนหลังไมค์มาถามว่า ทำไมจึงชอบร้องเพลง เพื่อนคงอึดอัดไม่ชอบ |
เราเอง เมื่อก่อนเบื่อเพลงมาก ๆ กลางคืนไปทำงานที่ผับ บาร์ในย่านต่าง ๆ ไปคืนละแห่งเจอเพลงใหม่ ๆ ก็ฟัง ๆ ไปแหะ ๆ |
เหมือนคนอ่านหนังสือให้ฟัง ดนตรีไปทางนักร้องก็ร้องไป ส่วนใหญ่จะเป็นนักดนตรี/นักร้องรุ่นใหม่ยังไม่ดัง |
|
ถ้าไปภัตตาคารริมเจ้าพระยา เขาจ้างนักร้องดัง ๆ มาร้องให้ลูกค้าฟัง เขามาเพียง 2 คน 555 คือนักร้อง |
กับคนคุมเสียงส่วนตัวมาพร้อมแฟลชไดร์แค่นั้นจริง ๆ ไม่ต้องมีนักดนตรี |
|
นักร้องเก๋าหน่อยขึ้นเวที ลูกค้าปรบมือต้อนรับส่วนดีเจหรือคนคอนโทรลเสียงปรับเสียงนิดเดียวก็ปล่อยเพลง เสียงดนตรีจริงที่บันทึก |
ไว้บางเพลงใช้เสียงสังเคราะห์ไพเราะมาก นักร้องคุมเสียงได้ดีได้อารมณ์เพลง รัก หวาน หรือเศร้าทำได้หมด |
บางช่วงจะเล่นกับคนดูข้างล่าง ใช้เวลาประมาณ ชั่วโมงครึ่งถึง สอง ชม.. รุ่นนี้จะใช้เพลงที่ดัง คนชอบฟังเป็นหลักโดยเฉพาะเพลง |
ประจำตัวของนักร้อง... |
ก่อนกลับจะลงไปทานอาหารที่ร้านจัดให้ ทานนิดหน่อยแล้วก็เซ็นรับค่าร้องเพลง 2 หมื่นถึง สองหมื่นห้าพันบาท |
|
ส่วนนักดนตรี/นักร้องรุ่นใหม่ที่ร้องก่อน จะรับค่าเล่น/ร้อง 1600 - 3500 บาทเขาจะนำไปแบ่งกัน 4 -5 คน แต่ถ้าเป็นวงเล่นรอบดึกก่อนเที่ยง |
คืนจะเล่นร้องเพลงเร็ว ๆ แรง ๆ ลูกค้าอยู่ในวัยทำงานจะชอบ ส่วนผมบางทีเอารถออกไม่ได้ก็ฟังเขาไปสนุกดี |
คือเป็นเพลงมัน ๆ แต่ถ้าบางแห่งมีห้องดีสโก้ก่อน เดินผ่านผมจะใช้ทิชชูอุดหูสองข้างแล้วค่อยเดินผ่าน 555 กลัวหูจะเสีย |
|
ที่ศรีราชามีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่ง จะเริ่มจับกลุ่มกันตอนเย็นยามโพล้เพล้ ไปเดินไปจ๊อกกิ้งกันในสวนไปสะพานเกาะลอยแล้วกลับมา |
เข้าคิวร้องเพลงในสวนสุขภาพริมทะเลใกล้สะพาน.. ไปใหม่ ๆ ไม่รู้จักใครก็ไปนั่งฟังปรบมือให้กำลังใจ คนที่ร้องดี |
ส่วนนักดนตรีไม่ต้องครับ 555 เป็นคอมพิวเตอร์ดีเจหลีจัดการ |
ไปหลายครั้ง นักร้องชายกับนักร้องหญิงสองสามคนเข้ามาทักทาย ถามว่าร้องเพลงเป็นไหม |
ก็ ๆ พอเป็น (ผมมิได้บอกว่าเป็นคนจัดตั้งชมรมดนตรีที่ กท) |
ร้องหน่อยไหม |
ได้ครับ งั้นเอาเพลง อาลัยรักของครูชรินทร์ก็แล้วกัน |
พอเพลงจบมีคนปรบมือให้เหมือนกันนะ 555 พอดีผมไปใช้ไมค์ที่ดีเจหลีเขาปรับให้หญิงใช้ร้องเพลง ไม่ใช่ไมค์สำหรับชาย |
(ดีเจหลีชำนาญมาก) เมื่อใช้ร้องเพลงมันไม่ใช่แบบที่เราร้องเสียงออกไม่เต็มที่ ต้องโทษไมโครโฟนซะเลย หุ หุ |
ทำนองร้องไม่ดีโทษปีโทษกลอง |
ถ้าไปศรีราชามักจะไปป้วนเปี้ยนแถวชมรมดนตรีในสวน คุ้นเคยกับนักร้องประจำเช่น คุณสมยศ(ถนัดร้องเพลงสุเทพ) คุณนิภา |
พวกเรายังติดต่อกัน มีระยะโควิดมาเยือน เราต้องแยกกันเพื่ออยู่ หุ หุ ลองฟังเพลงที่เพื่อน ๆ เขาร้องกันที่สวนริมทะเล |
ลองฟังวิดิโอชุดนี้ เพื่อนที่ ศรีราชานะครับ ตอนหลังนี้ไปร่วมกับเขา |
|
พี่ผู้ชาย ชื่อ ธีระพันธ์ ..แหะ ๆ ไม่รู้ที่มาของชื่อนักร้องหญิงชื่อคุณจุ๋มขี้เล่น |
พี่ผู้ชายเขาร้องดีมาก ๆ เห็นใส่กางเกงเสื้อหลวม ๆ แบบนั้นก็เถอะ |
|
นึกถึงอาหารเที่ยงอยู่ที่นั่นจะชวนกันไปกินอาหารแบบง่ายมาก ๆ ร้านไก่ยาง สั่งส้มตำเป็นเพิงทางไป รพ.สมเด็จ ณ ศรีราชา |
|
สั่งไก่ย่าง 1 ตัว 130 บาท สับมาเลย กับ ส้มตำ |
จ่ายค่าไก่ ส้มตำ ข้าวเหนียวไป 170 บาท น้ำดื่มไม่มีขายนำจากรถไก่กินไม่หมดใส่ถุงกลับห้องพัก ไม่อายด้วยเพราะคนไทยต้อง |
ประหยัดไว้ก่อนอีกอย่างพัก คอนโดบริษัทจะปิ้งย่างแกงกลิ่นแรงไม่ได้ ต้องเปลี่ยนวิธีหาอาหารเป็นแบบนี้ |
ใครชอบห้องอาหารหรู จัดสวย ราคาสูง ก็มี หรือจะเข้าบาร์ญี่ปุ่นก็ได้นะมีเยอะมาก ถ้าเพื่อน ๆ มีอายุ 40 กว่าปีแต่งตัวเรียบร้อยใส่กางเกงมีจีบหน้าเดินท่อม ๆ คนเดียวตอนเย็นหรือกลางคืนจะมีน้อง ๆ หญิงแถเข้ามาชวนเข้าร้านเป็นภาษาญี่ปุ่นเลยแหละ ส่วนผมจะถูกชวนหรือเปล่า... นั่นซิ |
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
st ผู้เข้าชม 2,316,097. |
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
|
Diarist |
|