No. 1147 เที่ยวแบบบ้าน ๆ @ Inle เมียนม่า |
|
ก่อนไปเที่ยวพม่า อยู่ในกรุงเทพหันไปทางไหนก็เจอรถตึกรามบ้านช่องรถติด ๆ เคลื่อนตัวได้ช้า |
อยากจะเห็นเมืองอะไรก็ได้ที่เป็นธรรมชาติปนกับวิถีชีวิตแบบบ้าน ๆ |
ดูข้อมูลเราน่าจะไปเที่ยวพม่าโดยเฉพาะทะเลสาบอินเลเห็นภาพคนอยู่บ้าน ริมท้องน้ำใหญ่ มีการปลูกผักบนน้ำด้วย อะแบบนี้ |
ต้องไป เรา 5 คนเลยบินจากไทย ไปเที่ยงย่างกุ้ง แล้วค่อยไปเที่ยวทะเลสาบอินเล |
เช็คเอ้าท์จากโรงแรมในย่างกุ้งเรียกแท๊กซี่ 2 คันกระเป๋าแต่ละคนใหญ่ ๆ ทั้งนั้นนั่งผ่านทะเลสาบอินยา ซึ่งอยู่ในเมืองย่างกุ้ง |
มีพื้นที่ 3.88 ตารางกิโลเมตรน่าไปเที่ยวตอนเย็น หนุ่มสาวเขาไปกัน เขาว่าอีกแหละว่ามีโรงแรมคืนละ 3 - 6 พันบาท |
บ้านของนางอองซาน ซูจี อยู่แถวนี้ด้วยลองเสิร์จดูในกูเกิ้ลก็ไม่มีบอกว่าอยู่ตรงไหน แต่เราไปเที่ยวแบบ บ้าน ๆ |
เลยได้แต่แล ๆ ไปก่อน |
แท็กซี่ คุยดีฟังออกมั่งไม่ออกมั่งนะครับ เราบอกว่าไปส่งที่สนามบินไป โซนในประเทศจะไปทะเลสาบอินเลนะ หมอรับคำ |
พอเข้าเขตสนามบิน ดูไปดูมา อ้าวพี่แกเลี้ยวเข้าไปส่งโซนต่างประเทศเฉยเลย เดาเอาแหละว่าคงอยู่ติดกัน |
วันนี้เลยเห็นสนามบินย่างกุ้งชัด ๆ คล้ายสนามบินดอนเมือง ลากกระเป๋าไปถามเจ้าหน้าที่เขาชี้ให้ดูตรงโน้น เอาก็เอา |
ลากกระเป๋าไป 200 กว่าเมตรเจอแล้วคล้ายท่ารถ บขส.ไทยไงงั้น คงอยู่ระหว่างปรับปรุงก่อสร้างเพิ่ม |
รอเช็คขึ้นเครื่อง |
ข้างในอาคาร กว้างพอประมาณ สอาดแบบเก่า.. เราเข้าไปนั่งข้างในโซนผู้โดยสารขาออกเขา X-Ray ตามปกติแถมห้าม |
นำน้ำขึ้นเครื่อง ทิ้งไว้ในตระกร้า ได้เลย.... |
|
พอเข้าไปนั่งข้างในได้ เปิดดูกระเป๋าสะพายอ้าวมีน้ำอยู่ขวดไม่รู้เขาตรวจผ่านได้ไงสงสัยจะขู่ เลยเปิดน้ำกินซะเลย |
เข้าไปเช็คที่สายการบิน MBZ ส่งมอบกระเป๋าโหลดลงใต้ท้องเครื่อง |
เป็นเครื่องบินเล็ก 2 ใบพัด ดูภาพอีกครั้ง อ้าวมีหลายใบพัดแต่บนเครื่องคงมีเพียง 2 เครื่องยนต์ |
จุดหมายปลายทางเราจะไปเมือง มะยองชเวใกล้กับเมือง ตองจีตามแผนที่ข้างล่างลองเช็คระยะทาง 400 กว่ากิโลเมตรจากย่างกุ้งอยู่ที่ รัฐฉาน |
|
จาก ย่างกุ้งข้างล่าง กะจะบินฉีกไป ขวามือ ไม่เข้า เมืองหลวงใหม่ เนบิดอร์ได้ที่นั่งติดกับหน้าต่างกะว่าจถ่ายรูปเมืองย่างกุ้ง |
แล้วก็ถ่ายได้ ก่อนที่เครื่องจะไต่ระดับขึ้นสูงภายในเครื่องดูแล้วที่นั่งนะจะนั่งสบายสำหรับคนสูง 180 ซม. |
พูดถึงที่นั่งของเครื่องสายนี้วางหัวเข่าได้ พอดีคือดีกว่าสายแอร์เอเซียที่เรานั่งจากดอนเมืองมาย่างกุ้ง |
นั่งไปเกือบ 40 นาที เครื่องค่อยลดระดับลง เห็นภูเขาหัวโล้นสีแดงคดเคี้ยวไปมา พื้นราบที่มีมากกว่าทำเกษตรแต่ดูแห้งแล้ง มาดูแผนที่ดาวเทียมก่อนเขียนเล่า อ้อ.. สนามบินเฮโฮ อยู่ตรงข้างข้างต้องนั่งรถข้ามภูเขาไม่สูงไปทะเลสาบอินเลเห็นภาพข้างล่างเห็นท้องน้ำสีน้ำเงินส่วนบนของภาพ ดูแล้วนึกย้อนหลังอ้างว้างมาก ๆ 555 |
เห็นทางวิ่งเครื่องบินยาว ๆ คงเป็นสนามบิน HeHo ที่เราจะลงชื่อไม่คุ้นเลยคือเมือง นยองชเว อีกหลายสิบ กม. |
แต่ไงเครื่องบินไม่ถึงสักที ลดระดับหลายครั้งก็ไม่ลง สั่นสะท้านไปทั้งลำทำเอาเสียว |
คงตกหลุมอากาศมั้งแบบนี้ข้างนอกอากาศคงจะร้อน...มาก ๆ นักบินก็ไต่ระดับขึ้นสูงไปอีกให้หายสะท้าน |
เครื่องลดระดับลงอีกบินวนเป็นวงกลม ไม่ยอมลงซะที กว่า 20 นาทีเครื่องจึงลดระดับแตะพื้นแล้วแท๊กซี่แล่นไป |
ข้างหน้าแล้วค่อยวกกลับสู่อาคารสนามบิน |
พอลงจากเครื่องมาได้ก่อนคนอื่น เห็นโฮสเตส สวย..ครับ เลยรีบลงมาดูทีมเที่ยวชักภาพได้ 2 ภาพ |
ลูกชายมากระซิบ พ่อ ๆ อย่าถ่าย ไม่รู้เขาห้ามเปล่า คุณชัยชนะ โพธิวาระที่เคยถ่ายหลายปีก่อนยังถูกห้ามถ่ายเลย |
อ้าวเหรอคงไม่เป็นไรมั้งเมื่อกี้ฝรั่งก็ถ่ายนี่ 555 |
เข้าไปอาคารยืนรอกระเป๋าคนไหนไม่โหลดลงท้องเครื่องก็หิ้วของ |
พ่อ ๆ ดูนั่น |
อะไรเหรอ |
เขาใช้รถเข็นแบบสี่ล้อแบบขนผักตลาดเลยพวกเราเลยยืนอมยิ้มกัน ระหว่างที่รอกระเป๋าอ๋อที่ลงช้า |
มีเครื่องขึ้นลงมาก ระหว่างที่รอ มีเครื่องขึ้นลง 4 ลำ |
เอากระเป๋าแล้วก็ไปยื่นพาสปอร์ตให้ ตม. แบบที่พวกฝรั่งทำ เจ้าหน้าที่ ต.ม พลิกดูแป๊บปั้มปึ้งแล้วคืนให้เฉย ๆ |
นอกอาคาร เป็นลานดินแดง มีแท๊กซี่ |
|
พื้นตรงเท้าเหมือนกับรถไม่เคยเช็ดเลย |
โชเฟอร์ขับพาไปเรื่อย ๆ เจอทางรถไฟตัดหน้า มีหญิงโบกธงเขียวให้รถไฟผ่านดูแล้วคงจะเป็น ภรรเมียคนรถไฟ |
ขับผ่านบ้านคนเป็นระยะ ค่อนข้างเบาบาง ห่าง ๆ กัน ไม่นานพี่โชเฟอร์แกก็เลี้ยวขวาเข้าสู่ป่าโปร่งขึ้นเนินเขาบ้างส่วนใหญ่เป็น |
ป่าไผ่รถไม่มีแอร์ด้วย ค่อนข้างร้อน ขับไปนานเหมือนกัน มีป้อมยามหมู่บ้านอยู่ขวามือ |
ที่ไหนได้เป็นป้อมเก็บค่าธรรมเนียมเข้าเมือง Inle เขาเก็บเป็น U$ คนละ 10 เหรียญ 5 คนก็ 50 ยูเอสดอลล่าร์ |
ไม่ใช่เล่น แต่เขามีใบเสร็จให้นะครับ |
|
นั่งรถนานเหมือนกัน ผ่านภูเขาเตี้ย ๆ ป่าไผ่ ท้องนา บ้านคนไม่ค่อยมี ยังเสียว ๆ ว่าแท๊กซี่จะพาไปจี้ซะมั้งคือไม่มีบ้านคนเลย |
ถนนแคบ และแล้วก็มีคูน้ำ อยู่สองข้างทาง คล้ายกับบ้านนอก แถวอยุธยา มีนกกะยางเริ่มคิดว่าอุตส่าห์นั่งเครื่องบินมาดูท้องนา เหรอ หุ หุ |
ชักเข้าเค้า เมืองแห่งทะเลสาป คงจะเป็นที่ลุ่ม ชุ่มน้ำ |
อ้าว นั่น นักท่องเที่ยวหญิง และชาย ชาวผิวขาว ปั่นจักรยาน สวนทางมา งั้นคงใช่แล้วเมือง Inle ไม่นานก็เข้าสู่ตัวเมือง |
เล็ก ๆ คล้ายกับเมืองอ่างทอง ของไทย |
มีสะพานคอนกรีต พอรถสวน สองข้างทาง มีลำคลอง รถขับข้ามสะพาน เรียบริมคลองไม่ถึง 300 เมตรเลี้ยวซ้ายไป 250 เมตร |
ก็เจอ โรงแรมที่พัก Apex Inle เราจองจากไทย |
เข้าไปห้องพักชั้นที่สอง เห็นห้องแล้วโอเคสอาดเล็กพอได้ |
ห้องน้ำ กว้างพอประมาณ มีผ้าขนหนูสำหรับ ห่ม แปรงสีฟัน ยาสีฟัน สบู่ น้ำอุ่นให้อาบ |
ห้องน้ำ ไม่แบ่งเป็นส่วนเปียกส่วนแห้งช่างเถอะเขามีหวีให้ด้วย... ก็โอเค ราคาไม่แพงห้องพัก 2 คน 1,100 กว่าบาทหาไม่ |
ได้ง่าย ๆ ในร่างกุ้งแต่ที่อินเลมีครับ |
พวกเรานอนพักเปลี่ยนกางเกงเสื้อแบบสบาย ๆ ลากรองเท้าแตะเดินเที่ยวกลับไป |
ด้านคลองที่นั่งรถผ่านมาเจอนี่ครับเวลานั้นบ่ายแก่ ๆ แล้ว |
|
ระหว่างที่เดินไปเก็บภาพต่าง ๆ ริมคลองมีคนขับเรือมาทาบทามจะให้เหมาไปเที่ยวทะเลสาบอินเล |
ฟัง เจ้าของเรือ เล่าว่า จะขับเรือออกไปจากคลอง ไกลเหมือนกัน ถ้าตอนเช้าหรือตอนเย็นอากาศจะเย็นมาก ๆ ในเรือมีผ้าห่ม |
เสื้อชูชีพเรือที่จะพาเราไปมีที่นั่งได้หลายที่นั่งแต่ดูแล้วมีทีนั่งประมาณ 5 คน งั้นเหมาะเลย |
ลูกชาย กะจุดที่จะไป กี่แห่ง.... เวลาที่จะเริ่มเที่ยว กับ เวลากลับเข้าเมืองยืนฟังเข้าของเรือเป็นทั้งคนขับจะ ฟัน เอ้ยคิดราคา |
กี่มากน้อย เรือจะออก 8 โมงเช้า ไป หลายที่ตามที่กำหนด กลับ ถึงฝั่งนี้ บ่าย 5 โมงเย็น |
ดูซิ... ว่าพวกเรา จะถูกฟัน... ค่าเรือ นำเที่ยวหรือไม่ ไว้ตอนหน้านะครับ |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ (re 369/1445) |
st ผู้เข้าชม 2,412,643. |
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
|
Diarist |
|
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
ดูจากภาพถ่าย
อินเลยังต้องพัฒนาอีกมากเลยนะครับ
ทั้งถนนหนทาง และ บรรยากาศ
นึกถึงบ้านเราเมื่อสัก 30 ปีก่อนประมาณนั้นเลยครับ