| No. 1236 ทำงานผูกไทด์..ไปทำไร่.. แล้ว ๆ....? |
|
| นั่งดูภาพที่เข้าเก็บไว้ในคอมพิวเตอร์แยกเป็นหมวดหมู่จะได้ค้นหาได้ง่าย |
| เห็นภาพแรกภาพที่สองถ่ายเอง..ทำให้นึกถึงช่วงชีวิตนั้นน่าจะเป็นช่วงที่ตกต่ำแต่ได่บทเรียนนอกตำราและน่าจะไม่มี |
| ใครพูดมากนัก.. การไปอยู่บนดอยเกือบ 2 ปีสดชื่น ไม่คิดอะไรมากไม่เจ็บอะไรมีแต่เงินพร่องลงเยอะมาก |
| จากครอบครัวในกรุงเทพไปอยู่ในแอ่งดอยที่ค่อนข้างกว้าง สาย ๆ เดือนเมษายนประมาณ 23 องศา..จะพักอยู่ในหมู่บ้านแม่ห่างใต้ |
| ห่างจากตัวตลาดแม่ขะจาน 3 กม..ห่างจากเชียงใหม่ประมาณ 80 กม. |
ไปปลูกขิงส่งโรงงานในเขตลาดกระบัง กรุงเทพเขารับซื้อ..ทำขิงดองส่งขาย ตปท.เนื้อที่ปลูก 50 กว่าไร่(ที่เช่า)
|
| คุมคนงานไปปลูกขิงที่รถไถ ๆ ไว้ ปลูกแล้วปูฟางให้ความชื้นระเหยช้าซื้อฟางเยอะมากต้องขับรถ 6 ล้อไปขน.. ไปซื้อขี้วัวทำปุ๋ย |
| เขตลำปาง...พาคนงานไปตักใส่ถุงปุ๋ยขนขึ้นรถไปเก็บไว้บนไร่ รถพิคอัพมีเพียง 2 คัน.. ต้องผลัดกันขับไปรับคนงานจากในหมู่บ้าน |
| ข้างล่างไปบนดอย ตอนเย็นช่วยกันขับรถพาคนงานไปส่งในหมู่บ้านข้างล่างวันละ 25 - 30 คน |
กลางคืนหนึ่งฝนตกพรำไม่หยุดรถพิคอัพ ขับขึ้นดอยไปรับผมไม่ได้
ลองเลื่อนภาพขึ้น ภาพแรก.. ผมอยู่คนเดียวบนดอยไม่มีคนเลย สบาย หรือไม่น่ากลัว หุ หุ
|
| หิวข้าว...มืดน่ากลัวมาก ฝนตกพรำ ๆ มองลงดอยเห็นแสงไฟวิบวับจากบ้านคนในตลาดห่างกระต๊อบเกิน 10 กม. |
| หิวมากก็ต้องควักข้าวสารในปิ๊บเคี้ยวดิบ ๆ ใช้มือรองน้ำฝนจากหลังคาตองตึงกิน ไม่กล้ากินน้ำในถังสีนำเงินเพราะมันน่าจะมียา |
ป้องกันเชื้อรา ยาฆ่าแมลงน่ากลัว...
ดูแลขิงหลายเดือนเพื่อขายเป็นขิงอ่อนส่วนหนึ่ง อีกส่วนกะจะขายเป็นขิงแก่ที่ได้ราคามากกว่าก็
|
| ฤดูเก็บเกี่ยวกระเทียมเริ่ม...ชาวสวนจะติดต่อนำตัวอย่างมาให้ดูจะมาขาย |
| ก็คอยรับซื้อกระเทียมที่ชาวสวนกระเทียมจะ ขุดกระเทียมมา 3 ปุ๊ก(คือมัดรวมกัน 5 - 6 ห้ว) แยกขนาดมา |
| ก็ตีราคาว่าขนาดนี้ รับซื้อ กก.ละ 8 บาท นี่ 11 บาทนะ.. แล้วก็นัดให้ชาวสวนถอนผึ่งไว้จะนำรถพิคอัพไปขนพร้อมทั้งนำตราชั่งไป |
ส่วนใหญ่จะนัดไปวันละไม่เกิน 2 แห่ง..ชั่งเสร็จก็ให้เขาขนขึ้นรถจ่ายเงินสดครบ
|
| รุ่งขึ้นจะมีคนงานหญิงมา คัดแยกกระเทียมขนาดเดียวกันมัดเป็นกระจุก.. จ่ายค่าแรงคนงานเป็นรายวัน คนงานจะนำไปแขวนราวไม้ไผ่ |
| ที่เราทำไว้ในโรงเรือนที่ร่มให้ กระเทียมคลายความชึ้นจะได้ไม่ฝ่อ |
|
| คนงานจะมาคัดขนาด ตัดรากด้วยกรรไกรเรียงขนาดหัวมัดต้นกระเทียมที่ยังมีสีเขียวปนกับน้ำตาลชาวสวนเขาถอนจากแปลงแห้งแต่ |
| ต้องมีปนต้นสีเขียวอยู่แล้ว |
| เมื่อก่อนที่ให้คนงานทำเป็นค่าจ้างเป็นรายวันไม่สูงเลย แต่ปัจจุบันเขาจ้างคนงานทำตัดรากคัดมัด คนหนึ่งทำได้ 80 -100 กล. |
เขาจ่ายเป็นกิโลแทนรายวันได้กระเทียมเตรียมแขวนมากกว่า
|
| พอแขวนได้พอ(ได้) ก็ให้คนงานขนลงมาวางไว้บน พื้นซีเมนตเรียบนำจุกกระเทียมวางซ้อนเป็นวงกลมขนาดครึ่งเมตรให้มีช่องว่าง |
| กลางวงวางเรียงสูงแค่เอว.. ที่ทำแบบนี้เพื่อรักษาความชึ้นให้พอเหมาะแขวนให้แห้งน้ำหนักลดลงประมาณ 30 % |
| สมมุติว่าจะทำกระเทียมเหลือ 80 กก. ต้องใช้กระเทียมที่แก่ถอนมาตัดมัด 230 กก. |
| กระเทียมเลยต้องมีราคาสูงกว่าเดิมพอสมควร |
| พอได้เยอะก็เรียกคนรับซื้อมารับไปขายต่อ ตามตลาดของเขา |
เราก็รับเงินสดได้กำไร พอสมควร...
|
| เมื่อชีวิตกลับเข้าสู่โหมดปกติ.. ได้นั่งทำงานในกรุงเทพนำคอมพิวเตอร์มาใช้เพื่อประหยัดค่าแรงจ้าง พนง. หุ หุ เริ่มเห็นความแตกต่าง |
| นั่นคือราคาสินค้าจากต้นทาง กลับปลายทางที่พวกเราคนในเมืองซื้อ |
| เมื่อหลายสิบปีก่อนมี ช่องว่างของราคาไม่มาก ( % ) แต่ 9 - 10 ปีมานี้แก๊ปต่างกันเยอะมาก... คล้ายกับเราฝากเงินกับธนาคาร |
| ได้ดอกเบี้ย 2.5 % เปรียบเทียบกับเพื่อนกู้ธนาคารเสียดอกเบี้ย 6 % หรือเท่ากับช่องว่างหรือ GP (กำไรขั้นตัน) 3.5 % |
| กลับมาทำงานด้านการเงินมีโอกาสค้นหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ต เลยเห็นความแตกต่างชัดเจนกว่าสมัยก่อนมากมาย |
| |
| ยกตัวอย่าง ไปจ่ายตลาดอาหารสด/แห้งมาให้ คนที่บ้านก็เมียนั่นแหละ 555 ราคากระเทียม(ไทย) หัวไม่โตเป็นที่ต้องการของคน |
| ทำอาหารมากเพราะกลิ่นหอม.. ในตลาดสด กท..ธรรมดามาก ๆ กก.ละ 190 บาทบางที 210 บาท |
| คลิกดูในเน็ตเมื่อไม่กี่วันตามภาพ |
|
| จะเห็นกระเทียมไทย ศรีสะเกษ 189 บาทก็โอเค.. เข้าใจแหละ... ลองสังเกตกระเทียมรุ่นต่าง ๆ เรียงกันมาราคาแตกต่างกัน |
| มาดูในตลาดสดไม่เห็นติดป้ายว่า กระเทียมจากไหนเป็นไปได้หรือไม่เขานำกระเทียม กก.ละ 80 บาทมาวางแทน |
| ได้กำไรเนาะ 109 บาท.. เพราะเขาวางกระเทียมขาย 2 ชนิดคือ 189 บาท |
อีกกองเป็นกระเทียม(จีน) หัวโตมากราคา 45 บาท น่าคิด...เรา ๆ ดูออกว่าเป็นกระเทียมใหม่สดหรือแห้งมากน้อยเพียงใด
|
| อย่างที่เขียนเล่าวิธีการเก็บผึ่งกระเทียมแก่จากไร่ คือไม่ให้มีความชื้นมากถ้า...ถ้าชื้นมากผู้รับซื้อรายใหญ่จะให้ราคาลดลง |
| ทำไม ๆ ๆ เจ้าหน้าที่หรือเจ้ากระทรวงไม่กำหนดว่า สินค้ากระเทียม หอม ข้าว.. ควรระบุไปว่า ความชื้นกี่มากน้อย... |
| ราคาคนกลางแตกต่างกับ ชาวสวนมากมาย |
| |
| ข้าวสาร ข้าวสารใหม่ความชื้นสูงจะราคาต่ำกว่า ข้าวสารเก่า หุงขึ้นหม้อแต่ความหอมลดน้อยกว่าข้าวสารใหม่ |
อีกอย่าง ข้าวขาวมะลิ ราคาต่ำกว่า ข้าวหอมมะลิ.. คนซื้อข้าวสารไม่ได้สังเกตรีบซื้อของราคาต่ำไว้ก่อนเหมือน ๆ
สินค้า เสริมอาหาร จะใช้คำว่าอาหารเสริมไม่ได้
|
| สว.ทั้งหลายที่หูตาเหลือกรีบซื้อของลดราคาจาก 15,000. บาทเหลือ 2,450 บาทเพราะกลัวจะไม่ได้ของแถมอีก 3 ขวด หุ หุ |
วกกลับเรื่องข้าวสาร เฟอร์นิเจอร์ไม้ยางพารา..เรื่องเครื่องวัดความชื้นไม่ได้แพงและไม่ยุ่งยากเลยนะ
|
| เมื่อก่อนจะเซ็นรับสินค้าไม้ยางพาราอบไล่ความชื้น ก็เปิดผ้า 555 คลุมรถใช้เครื่องจิ้มไปที่ไม้ ตัวเลขความชื้นก็โผล่ให้เห็นทันที |
| ที่รู้เพราะเคยทำงานเฟอร์นิเจอร์ต้องคุมไม้ไม่ให้ความชื้นสูงเกิน ตปท.จะไม่รับ |
| คนไทยเก่งมากนะครับในเรื่องซิกแซก หุ หุ |
| เพื่อน ๆ เคยซื้อขนมจีบ แล้วเขาให้น้ำจิ้มกับ กระเทียมเจียวมาด้วยเปล่า... กินขนมจีบกับกระเทียมเจียวไม่หอมเลย |
| บังเอิญน้องคนหนึ่งเล่าว่า ที่บ้านทำกระเทียมเจียวแต่ราคาแพงมาก เลยหนึ่งมันเทศสุกแล้วมายีป่นทอด |
| แล้วก็ใช้กระเทียมปน ๆ กัน..คลุกขายให้ร้านค้าไปขายต่อ |
มิน่ากระเทียมจึงไม่หอม คิดว่าเป็นกระเทียมจีน หุ หุ
|
ใช้ชีวิตแบบนี้ดีหรือ... นั่นซิ...
การลาออกจากงานในครั้งนั้น ทำให้กล้าที่จะไปทำงานแห่งใหม่ และแบ่งเวลาทำงานนอกเหนือจากงานประจำทำให้มีรายได้เพิ่มขึ้น
แต่ไม่ควรเปลี่ยนงานแบบข้างบนนะขาดทุนเกือบเอาตัวไม่รอด
|
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| St.จำนวนผู้เข้าอ่าน 2,653,952. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือนกรุณาเม้นท์ข้างล่างหรือทิ้งร่องรอยนิดผมจะได้กลับไปเยือนตอบแทนถูกครับ |
| |
| งานเขียน Diarist |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
การไปอยู่ในป่าก็ไม่ได้ดูโหดร้ายเท่าไหร่นะคะ สำหรับสมัยนั้น
กับคนยุคเราๆ เพราะเราปรับตัวได้ง่ายกว่าคนยุคนี้สมัยนี้ค่ะ (มั้งคะ)
ธัญว่าสมัยนี้ราคาสินค้าจากผู้ผลิตราคาต่างกันมากค่ะกับราคาขาย
เพราะมันหลายต่อมากกว่าจะมาถึงผู้บริโภคนะคะ
จากบล็อก
หลานชายอยู่ดอยดำที่อ. เวียงแหงค่ะคุณไวน์