| No. 1128 คืนที่ฝนตกหนัก (ตะพาบ) |
ไปค้างคืนที่บ้านน้องสาว บ้านแม่ห่างใต้ ใกล้แม่ขะจาน อ.เวียงป่าเป้า
|
| อากาศเย็นค่อนข้างมาก..นอนฟังเสียงฝนตกหนักนานติดต่อกันหลายชั่วโมง ฟังเสียงเพลินแล้วก็หลับไปอย่างมีความสุข |
รุ่งเช้าฝนยังคงตกพรำ ๆ นั่งมองสายฝนหน้าบ้านที่ไปพัก
|
| นึกถึงฝน่ตกหนักน้ำท่วม ในปี พศ. 2526 ที่ถนนอ่อนนุข เขตประเวศ กรุงเทพฯนานติดต่อกัน 3 - 4 เดือน รามคำแหงก็ไม่เหลือ |
|
| บ้านที่ปลูกอยู่แรก ๆ จะปลูกสูงกว่าซอยเกือบ 1 เมตร กทม.ใจดีทำถนนคอนกรีตให้ใหม่สูงเท่า ๆ ตัวบ้าน เราเลยถมดิน |
พื้นบ้านเลยสูงกว่าถนน นิดหน่อยค่อยสบายใจอยู่หลายปีจนกระทั่งปี พศ.2526
|
| เจอฝนตกติดต่อกันอีกหลายวัน ระดับน้ำขึ้นเรื่อย ๆ ทำเอาเราวิตกเพราะ เขตรังสิต กับเขตลาดกระบังที่ห่างไกลน้ำท่วมถนน |
| อีกไม่นานถ้า กทม.กับกรมชลประทานไม่ผลักดันน้ำออกไปทางสมุทรปราการ หรือแม่น้ำเจ้าพระยา |
| เรายุ่งแน่ |
| ก่อนหน้านั้น ผู้มีอำนาจแต่งตั้ง ผู้ว่าการกรุงเทพ จากคนเลยวัยเกษียณ |
| เราไม่มีสิทธิเลือก เลย...(ตอนนี้เราได้รับความเมตตา(มั้ง) ให้เรามีสิทธิ์เลือกผู้ว่า กทมแล้ว หุ หุ) |
| |
| น้ำท่วมกรุงเทพ กระจายไปทั่ว ที่หนักสุด แถว รามคำแหง บางจาก พระโขนงบางนาอ่อนนุชลาดกระบังแต่ กรุงเทพชั้นในรอด |
| น้ำไม่ท่วมเราได้แต่ น้ำรอระบาย แหะ ๆ หลายเดือน รถเก๋งวิ่งไม่ได้ ต้องจอดไว้ที่บ้าน ที่จอดจมข้างทางก็ต้องปล่อยไปก่อน |
เพราะรถยกคิดค่าบริการสูงแน่นอนรถของผมก็ต้องจอดไว้ที่บ้าน ใช้แม่แรงดีดสูง เอาอิฐบล๊อกหนุนไว้ 3 เดือนแบบนี้เลย
|
| ข้างบนเป็นรถคนอื่นของผมไม่ได้ถ่ายภาพจำได้ว่า พอน้ำลดก็นำรถลงแต่ซ่อมคลัชท์กับอย่างอื่นหมดไปหมื่นกว่า |
|
| ระหว่างน้ำท่วมทุกเช้าใส่กางเกงขาสั้นเดินลุยน้ำจากซอยในบ้าน 700 เมตรไปสู่ถนนอ่อนนุช |
ยืนรอ รถยีเอ็มซี ของทหาร ช่วยรับไปส่ง ที่ ลานจอดวัดธาตุทอง
ระยะทาง ไปกลับ 20 กมเพราะรถสองแถววิ่งไม่ไหว |
คือลึกมากต้องปรบมือให้ทหารที่มาช่วยใส่กางเกงขาสั้นขึ้นรถเมล์ใหญ่ จากวัดธาตุทองไป บริษัทแถว ถนนเพลินจิต
|
| ไปล้างขา ใส่กางเกงขายาวที่ใส่ถุง ทิ้งไว้ที่บริษัทหลายตัว.. นั่งทำงานประจำที่บริษัททุกวัน ก่อนหน้านั้นก็หลายปีทำการค้า |
| ส่วนตัวไปด้วยคือ ขายผ้าชิ้นส่งไปตามจังหวัดต่าง ๆ มีคนขาย 17 คน.ตจว.น้ำไม่ท่วกลับขายดี...ลำบากคือการเดินทางแถมเวลา |
| เข้าส้วมที่บ้านก็ต้องเป็นส้วมลอยฟ้า |
| คือน้ำท่วมบ้านสูงปริ่มพื้นบ้านทั้งที่สูงกว่าถนน 1 เมตร. เข้าส้วมได้ แต่ ต้องใส่ถุงก๊อบแก๊บ.. ขว้างลอยฟ้าไปให้ไกลแสน |
ไกล ไม่ต้องรอรถขยะหรอกครับ ไม่มีวิ่ง
|
| ต้องขึ้นรถเมล์(โดดงาน)ไม่ยากเพราะงานบริษัทลดน้อยลงมาก..ไปตัดผ้าที่ บางลำพู ส่งให้คนขาย เว้น วัน ยอดซื้อผ้ามาขายแต่ละวันไม่น้อยการค้า ตจว.กลับขายดี ทำให้กัดฟันสู้ |
| ต้องหอบถุงผ้าสีสายรุ้งนั่นแหละ ขึ้นรถเมล์ ไปลงวัดธาตุทอง ขึ้นรถยีเอ็มซีของทหารเข้าซอยอ่อนนุชอีก 9 กม. |
ลงจากรถแบบกถุงบ่าขึ้นบ่า สามเดือนกว่างานหนักมาก หุ หุ (แต่ได้เงิน)
เดินลุยน้ำไปอีก 700 เมตร ถนนคอนกรีตลื่นด้วย ลำบากสุด ๆ กลับไปถึงบ้าน 3 ทุ่ม เห็นลูกสาวเล็กมาก |
| นอนหลับบนเตียงนอน มีชามข้าววางไว้ข้าง ๆเห็นแล้วน้ำตา ริ้นขึ้นมา... ที่ปล่อยลูกไว้ตามลำพังที่บ้าน |
| |
| เออ หนอชีวิตปลุกลูกสาวอาบน้ำและให้เข้านอน เราก็ทำราคาผ้าแต่ละชิ้นเขียนจำนวนเมตร เบอร์ผ้าราคาแยกเป็นแต่ |
| แต่ละคนขาย(เซลล์)ใส่กล่องเบียร์ ห่อด้วยกระดาษสีน้ำตาล รัดเชือกขาว หยอดครั่ง แล้วอาบน้ำเข้านอน |
| ตื่นเช้าเอากล่อง ห่อผ้าใส่ถุง เดินลุยน้ำในซอย ไปดักรอรถทหาร แล้วต่อรถเมล์ไปทำงานแถวเพลินจิต กลางวันไปส่งของ |
| ที่ไปรษณีย์นานา หรือไม่ก็ฝากรถทัวร์ไปให้คนขายแต่ละจังหวัด |
|
กิจวัตรประจำวันอยู่กับการเดินทางหนักเมื่อยล้าเป็นเวลาเกือบ 3 เดือนระหว่างทำราคาผ้า มองดูทีวีเห็นคนงานย้ายถุงทราย
|
| ไปกั้นน้ำตามถนนต่าง ๆ ส่วนหูก็ฟังวิทยุคนเขานินทากันว่าผู้ใหญ่ที่เกี่ยวข้องไม่รู้ชื่อเป็นคนแก่รู้ไม่เท่าทันทีมงาน |
หลายคนเททรายทิ้งเอาถุงไปส่งขายอีกท้องที่เขาว่าซื้อขายกันอีกแห่งปล่อยทรายไหลลงท่อระบายน้ำ เราฟังแล้วไม่น่าจริง
เททรายออกทำไม ยกไปทั้งถุงไม่ดีกว่าหรือ..? ก็ฟังไว้..
|
| (ทำให้นึกถึงคนที่นำถุงทรายไปอุดในท่อระบายน้ำในปัจจุบัน หุ หุ) |
| |
| ฝ่ายสูบน้ำก็สูบออกจากถนนเพชรบุรีไปเข้าถนนรามคำแหง..กั้นที่รามฯ เสร็จก็สูบไปทิ้งที่ซอยอ่อนนุชซึ่งยาวกว่ายี่สิบ กม. |
| เรียกว่าหมุนเวียนน้ำแต่ฟังคนอื่นบอกว่าผู้ว่ากับทีมงานไม่มีภาพถ่ายทางอากาศเลยไม่รู้ทิศทางน้ำ |
| เราประชาชน ก็ได้แต่ มอง ผู้ว่าการ กทม.สมัยโน้น กับ ทีมงานทำงาน ที่ได้รับการแต่งตั้งเราได้แต่แบ๊ะ ๆ พูดไม่ออก ก็คงจะ |
| จริง อาจจะไม่มี ฮ.บินดูก็ได้ |
| ท่ามกลางความท้อแท้ และ สังเวช... การทำงานของคนสมัยก่อน แต่เรายังโชคดี คืนวันที่ 7 พฤศจิกายน 2526 |
| นั่งฟังวิทยุว่า ในหลวง ร.9 ได้เสด็จจากสวนจิตรดาตอนบ่าย |
เขารายงานว่าได้เสด็จจากสวนจิตรดาตอนบ่ายโดยรถแวน แวคคอเนียร์ มุ่งสู่บางนา ลาดกระบัง หนอง
 |
บอนตั้งแต่ตอนบ่าย ขณะนี้พระองค์อยู่ที่ สะพานโมราวรรณ ซอยอ่อนนุช เพื่อทอดพระเนตรเส้นทางน้ำ พระองค์ทรงดูแผนที่ |
ประกอบกับดูคลอง สายน้ำ จนมืดค่ำใช้ไฟฉายส่องดูแผนที่เป็นระยะพวกเราเห็นภาพในหลวง ร.9 ทรงงานแบบนี้บ่อยแต่ก็อยากดูไม่เบื่อเลย
 |
ผมดีใจ์รีบบอกให้ ที่บ้านรู้ข่าว บอกตรง ๆ ใจอยากจะไปเฝ้าพระองค์เป็นอย่างยิ่ง แต่โฆษกวิทยุแจ้งว่า พระองค์กำลังเสด็จกลับ |
| พวกเราต่างดีใจ ที่ในหลวงไม่เคยลืมพวกเรา พสกนิกรของพระองค์ |
|
| หลังจากนั้นอีก 3 วัน น้ำที่ท่วมซอยอ่อนนุช 20 กม..รวมทั้งซอยเล็กทั้งหลายแห้งอย่างรวดเร็ว ทราบข่าวว่าพระองค์ทรงแนะ |
| นำการแก้ไขเพราะพระบารมีของ ในหลวง ร.9 ของพวกเรา ช่วยให้ชาวอ่อนนุช บางนารามคำแหง |
ละแวกนั้นอยู่กันอย่างเป็นปกติ
พวกเราซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณเป็นอย่างยิ่งมิลืมเลือนเลย |
ภาพข้างล่างเป็นภาพเมื่อปีที่แล้ว น้ำไม่ท่วมอีก มองดูคลองประเวศที่พาดยาวจากบนลงมา
|
| จะเห็นถนนเส้นเล็ก ตรงคำว่า ไปรษณีย์ไทย มุ่งไป หมู่บ้านเอื้อสุข นั่นคือที่ ในหลวงเสด็จดูน้ำในคลองและดูทั่ว ๆ ไป |
| |
| ยัง ครับ.. พระองค์ทอดพระเนตรไกลกว่านั้นมากมาย โปรดให้เวนคืนที่ดินหนองบอน 644 ไร่กับอีก 37.5 ตารางวาสร้าง |
| แก้มลิงเมื่อ 19 พค 2531 |
| ให้ขุดดินในที่ลุ่มลึกลงอีก 10 เมตรเมื่อปี 2536 แล้วเสร็จปี พศ. 2542 สามารถรับน้ำจากถนนศรีนครินทร์ |
อ่อนนุชกับคลองซอยไปเก็บไว้ได้ 5 ล้านลูกบาตเมตรทำให้น้ำไม่ท่วมเขตประเวศอีกนาน
|
| สถานที่ข้างบน ปัจจุบันเรียกว่า ศูนย์ฝีกีฬาทางน้ำบึงหนองบอนที่คนไปเที่ยวมากมีทางปั่นจักรยานยาว 4 ก.ม.สวยพร้อมอุโมง |
| ต้นไม้ร่มรืนมีหน่วยงาน สำนักการระบายน้ำ สำนักสิ่งแวดล้อม งานจราจร สำนักวัฒนธรรมและกีฬา ฯ คอยดูแล |
 |
ต่อมามีโครงการสร้างอุโมงค์จาก บึงหนองบอนขนาดอุโมงค์คอนกรีตเส้นผ่าศูนย์กลาง 5 เมตรเพื่อส่งน้ำไปออกที่ |
แม่น้ำเจ้าพระยาแถวโรงไม้อัดเก่าบางนาใช้งบประมาณปีพศ.2558 เปิดประมูลได้ผู้รับเหมาก่อสร้างและก่อสร้างตามแบบ
|
| ที่ กทม.ออกแบบเรื่อยมา.. เขาสร้างคล้ายปล่องลงสู่อุโมงค์เป็นระยะ แต่เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2565 เกิดพื้นดินใต้อุโมงค์ |
|
| ช่วงอุดมสุขดินทรายไหลเลื่อนทำให้สพานข้างบนพังต้องหาทางแก้ไขตรงนั้นซึ่งใกล้ปล่อง |
| ทำให้งานชงักไประยะหนึ่งทราบข่าวว่า จะเปิดใช้อุโมงค์ที่เสร็จบางส่วนไปก่อนแต่จะใช้วิธีไหน ไม่รู้นะครับ 555 |
| ยังไงก็อย่าให้น้ำท่วมแช่นานเกิน 1 วันก็แล้วกันไปไหนไม่สดวกขับรถไปติดต่องานรถก็ติดนานหลายชั่วโมง |
| น้ำมันก็แพง ขอบ่นในฐานะคนไทยคนหนึ่ง... |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ (re 547/2,242) |
| st ผู้เข้าชม 2,357,301. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
น้ำท่วมปี 2526 อ้อน่าจะทำงานอยู่ที่ จ.นครนายก
บ้านที่พักยกพื้นสูง..อยู่ริมแม่น้ำนครนายก
ลุยน้ำถึงหน้าอกออกมาจากบ้านเกือบเดือน
ไม่ได้กลับ กทม.เลนฝยจนกว่าน้ำจะลด
วันนี้เตรียมรับ Superใต้ฝุ่น โนรู*
หวังว่าทางบ้านพี่ไวน์คงปลอดภัยๆนะคะ