No. 1193 เปล่าตั้งใจ นะ...? |
พิมพ์ครั้งที่ 3 |
นั่งฟังข่าวการเมืองเบื่อเลยนำเรื่องนี้มาลง ดูแล้วหนุ่มสาวแรง...มีคนดีใจ+เสียใจ+มีความหวัง+กลัวตามกรรมทัน(กรรมแบด 555) |
บ้านของเราเป็นหอพักรับนักเรียนต่างอำเภอเพื่อเรียนหนังสือในเมืองเชียงใหม่ ดญ.ดำเรียนชั้นประถม 5 |
รร.ปิดเทอมแม่ของดำขอให้พาดำนั่งรถเมล์ไปส่งที่ อ.ดอยสะเก็ดผมดีใจที่ได้เดินทางไปต่างอำเภอ |
เมื่อไปส่งก็เลยได้พัก 2 - 3 วันได้เที่ยวตามท้องนา |
|
ตะวันสาดแสงกล้าเรา 3 คนเดินไปตามคันนา รอบกายต้นข้าวเหนียวสูงลำต้นอวบหนา น้ำใสท่วมกอข้าวมีฟองอากาศ |
ปูตัวเล็ก เกาะกอต้นข้าวปนอยู่กับปูตัวใหญ่ บางตัวเกาะบนคันนาเห็นเงาเราสามคนรีบมุดน้ำหนี |
ฟ้าที่ีสดใส เริ่มมีเมฆสีมืดลอยละล่อง อยู่เบื้องบนเคลือนตามกระแสลมบน วิทย์เจ้าถิ่น...เดินนำพาไปแถวลำน้ำกวง |
|
ดำเพื่อนหญิงชื่อดำ แต่ผิวขาว ...เดินแบกแซะ ก็ไม้ไผ่สานเป็นรูปสามเหลี่ยมดำรวบเส้นผมมัดไว้ต้นคอ |
ยามเดินหางม้า...แกว่งไปมาตามจังหวะเดิน เหงื่อเริ่มผุดที่หน้าผาก |
ผมกับประวิทย์เตรียม เบ็ดปัก 40 อันขุดใส้เดือนสีแดงคล้ำตัวยาวใส่กระป๋องนมเก่ามา 2 กระป๋องข้างหน้าลำเหมืองไหลช้า ๆ |
|
ดำ...ไปลองแซะริมเหมืองดู ฮา(ฉัน) กับไม...จะไปปักเบ็ดทางโน้นนะ วิทย์บอกน้องหญิง |
ดำ(สมถวิล)ขมวดผ้าถุงจากครึ่งน่องให้สูงขึ้นถึงเข่า ใช้เข็มขัดหนังสีน้ำตาลคาดจนแน่นลงน้ำใช้แซะไม้ไผ่กดลงในน้ำ |
ห่างจากริมเกือบเมตร ชัอนงัดชิดริมตลิ่งยกขึ้น ปลาซิวกับปลาขาวตัวเล็กติดขึ้นมาดิ้นไปมา ขาววับยามต้องแสงตะวัน |
ใช้มือช้อนจับปลาทีละตัวใส่ข้องที่มัดเอว ได้ 2 ตัว แล้วใช้มือเขี่ยเศษหญ้าหยิบกุ้งฝอน 4-5 ตัวใส่ข้อง |
แล้วใช้แซะ ช้อนปลาต่อข้างหน้า ลำน้ำกวงขวางอยู่เลยเดินแยกไปในท้องนาแทน |
ประวิทย์พาเดินบนคันนาลึกเข้าไป น้ำในนาที่เต็มไปด้วยต้นข้าวสีเขียวทึบน้ำเต็มเปี่ยมคันนาดูแล้วน่าจะมีปลา |
เลยให้วิทย์ปักเบ็ด...ผมเดินไปอีกทางให้ไกลกัน |
|
ปลดเบ็ดออกจับใส้เดือนเสียบร้อยเข้ากับตัวเบ็ด |
จับด้ามเบ็ดไม้ไผ่แทงลงกับคันนาที่อ่อนนุ่มเอียง...โน้มข้างหน้าให้สายเบ็ดสีคล้ำหย่อนในน้ำลึกประมาณ 2 นิ้ว |
ใช้มือควาน ดึงหญ้าที่ขึ้นเกะกะออกกว่ากว่าศอก ทิ้ง |
ดูแล้วน่าจะเป็นแหล่งปลาดุก เลยจัดการใช้มือคุ้ยดินในหน้าใกล้เบ็ดให้ขุ่น...ใช้นิ้วดีดน้ำดังเปาะ ๆ คล้ายกับเสียงปลาผุด |
ขึ้น 3 ครั้งแล้วเดินไปปักเบ็ดต่อ ห่างจากจุดเดิมกว่า 20 เมตร ปักไปเรื่อย ๆจนเบ็ด 20 คันหมด |
|
เราสองคน์เดินไปพักใต้ต้นทองกวาว.ไม่นานเสียงปลาสะบัดดีดน้ำดัง 2 จุด |
รีบเดินกลับดึงคันเบ็ดขึ้นปลาช่อนตัวเขื่องลอยขึ้นตามมือใช้มือจับรวบตรงหัวหย่อนลงในข้องไม้ไผ่ แล้วใช้มือขวาจับปลา |
เฉียงติดงัดให้เบ็ดหลุดจากปากปลา..ยัดปลาลงข้อง แล้วรีบไปปลดปลาอีกจุด |
ปลาดุกอุยตัวโตติดยกคันเบ็ดกับตัวปลาวางบนคันนา ใช้มือซ้ายกดหัวปลาแนบดิน |
ให้หัวปลาดุก..อยู่ระหว่างนิ้วกลางกับนิ้วชี้งอนิ้วทั้งสองรั้งเหงี่ยงปลาไว้ใช้มือขวาบิดเบ็ดออกใช้มือซ้ายจับปลาดุกใส่ข้อง |
เลยเดินกลับไปดูดำช้อนปลาได้ปลาขาวกับกุ้งกว่าครึ่งข้อง |
|
ประวิทย์ไปปลดปลาที่ติดเบ็ดใส่ข้องได้หลายตัว.รอนานคงไม่มีปลาติดเบ็ดเลย |
เดินกลับเรียบริมลำห้วยใหญ่กะไปเก็บยอดผักขี้เหล็กบนคันนาที่ตีคู่ไปกับลำห้วยใหญ่... มีเบ็ดก่องปักเรียงรายเยอะมาก |
เสียงปลาติดเบ็ดสบัดแรงอยู่ข้างหน้า รีบเดินไปดู |
โห..ปลาหลิม(ช่อน) ตัวโตเลยโว้ย ของใครหว่า เลยตะโกนเป็นภาษาเชียงใหม่ เบ็ดของไผ๋ ตะโกนไปหลายครั้ง เงียบ |
เจ้าของเบ็ดคงกลับบ้านไปแล้ว ทำไงดีวิทย์ |
ฮา ว่าคิงกู้เบ็ดเอาป๋าปิ๊กบ้าน(เอาปลากลับ)เลยดีกว่า 555 เจ้าของคงไม่รู้ |
(ภาษาเชียงใหม่ "คิง" = เมิง ..... ส่วนคำว่า "ฮา" = กรู) ใช้เรียกพูดกันเฉพาะเพื่อนคนสนิท |
เอางั้นเหรอวิทย์ แล้วดำว่าไง... |
ดำว่ามันไม่ดีนะ พี่ไม.. มันบาป |
ไม..คิง(เ มิง)อย่าไปฟัง ดำมัน... เอาไปเถอะ เอาปลาใส่ข้อง แล้วเอาเบ็ดปักไว้ตามเดิมเจ้าของไม่รู้หรอก |
หลังจากนั้น เรา 3 คนรีบเดินกลับบ้านอย่างเร็ว 555 กลัวเจ้าของเบ็ดจะจับได้ |
|
ไปถึงบ้านเอาปลาช่อน ดุกปล่อยในโอ่งใหญ่เก็บไว้ก่อน ส่วนปลาเล็กปลาขาวปลาซิว จับเอามาขอดเกล็ด ควักใส้ทิ้งมันขมปลาหลด |
ล้างเมือกจนสะอาดแยกออกจากกุ้งฝอย..ดำจัดการเก็บพริกชี้ฟ้า 8 เม็ดหั่นตะไคร้ หัวหอมแดง 4 ใส่เกลือโขลก |
ตามด้วยขมิ้นขนาดนิ้วก้อย(ดับกลิ่นคาว)ทำให้หอม 1 ข้อพอแหลกตักกะปิสีดำคล้ำใส่อีก 1 ช้อนโขลกพอนัวตักใส่กาละมังเล็ก |
เอาปลาตัวเล็กคลุกเคล้าจนทั่วแบ่งน้ำพริกอีกนิดใส่จานโตคลุกกับกุ้งฝอย |
ไปตัดใบกล้วน้ำว้ามานาบบนเตาถ่านให้ใบกล้วยนิ่ม.. ดำนำใบตองวางซ้อนเฉลียง 3 ชั้นตักปลาที่เคล้าน้ำพริกห่อเป็น 3 ห่อง |
ใช้ไม้กลัด กลัดหลายจุดจนแน่น |
ประวิทย์นำไปย่างบนเตาถ่านไฟแดง ยามใดไฟแรงคอยใช้ ตะหลิวเก่าตักขี้เถ้าโรยลดความร้อนเกือบครึ่ง ชม.กลิ่นใบตองหอม |
ปนกับกลิ่นปลาที่สุก |
พี่สาวเตรียมจานกับข้าวเหนียวที่นึ่งตอนเย็น ไว้บนเติ๋น(ชานบ้าน) แม่ของดำเอาแอ๊บปลาวางแกะใบตองกลิ่นหอมฟุ้ง |
ต่างคนใช้ช้อนกลางตักแอ๊บ 2 อย่างใส่จานตนเอง |
ปั้นข้าวเหนียว..จิ้มบดติดแอ๊บปลา..นำเข้าปากเผ็ด.กลาง ๆ เค็มนิดจากกะปิผสมขมิ้น |
รสชาติอร่อย.. งบกุ้งเวลาเคี้ยวจะได้กลิ่นเดียวกันแต่ความรู้สึกเวลาเคี้ยวกุ้งจะกุ๊บ ๆ จากเปลือกกุ้งฝอยรสเปลี่ยนนิด |
|
เย็นนั้นเราเตรียมตัวเดินขึ้นดอยไปนอนวัดเป็นประเพณีที่ อ.ดอยสะเก็ด |
ผมกลั้นใจอาบน้ำตักน้ำราดตัวอากาศเย็นหนาว..รีบเช็ดตัว แต่งตัวด้วยชุดเก่งสวมเสื้อกันหนาวผ้าสำลีเทาดำยืนรอผู้ใหญ่ |
เตรียมตัวพวกก๋วยสลากก็เครื่องใช้ต่าง ๆที่จะถวายพระใส่ ก๋วยไม้ไผ่คล้ายชะลอมรอบกายมืดเวลาประมาณ 2 ทุ่ม |
ผม ดำ วิทย์เขาให้ถือน้ำต้น(คนโท) ดินเผาสีแดงมีไม้ไผ่ปิดกระดาษย่นหลายสีพัน |
มีธนบัตรต่างชนิดเสียบ... พี่สาวกับแม่ย้ำเรา 3 คนรักษาอย่าให้เงินหายนะ อย่าให้น้ำต้น(คนโท) แตกเด็ดขาด |
|
เราเดินเลยตลาดไปนิดเดียว ก็ถึงทางเดินขึ้นดอยสะเก็ด เป็นถนนดินสีแดงเล็กชันเดินตามร่องดินมีคนฉายไฟนำหน้า |
เดินครึ่งชั่วโมงก็ถึงวัด ต่างพากันไปที่ศาลาวัดเป็นศาลาไม้ เอาก๋วยสลากกับต้นเงินต้นทองรวม |
กันไว้เฉพาะครอบครัวแล้วเข้านอนใช้ผ้าห่มที่นำติดตัวห่มอากาศเย็น |
ตื่นเช้ามาพวกเรา ต่างล้างหน้าล้างตาไปกินข้าวที่ ผู้ใหญ่จัดทำแจกจ่ายเป็นโรงทานกันทั่วทุกคน มีการฟ้อนรำ จ๊อยซอ(เพลง |
พื้นเมือง ที่คล้องจองแบบทำนอง น้อยใจยา) |
|
พระฉันอาหารพวกเรากินอาหารเรียบร้อย ก็ทำพิธีถวายสลากให้ตุ๊เจ้าก็ภิกษุแต่ละรูปจับสลากว่ารูปใดได้เบอร์อะไร เจ้าของ |
ก๋วยหรือตระกร้านำไปถวายทีละครอบครัวหรือกลุ่ม |
ก๋วยของครอบครัวของดำ พอรู้ว่าตุ๊เจ้าองค์นี้ได้ ก็เตรียมก๋วยกับต้นเงินต้นทองไว้ พี่สาวดำดูร้อง อ้าว.... เงินที่ติดไว้ |
3 ใบ..ที่ผมถือมาหายไป 1 ใบ ต้นของดำ หายไป 2 ใบ เป็นเงินใบละ 20 บาท |
โห..ผมกับดำ เหงื่อแตกพลั๊ก ทำเงินหายต่างคนต่างหน้าซีด |
(เมื่อก่อนใบละ 20 บาทราคาสูงมากนะครับ พวกเรายังไม่เคยเห็นใบละ 100 บาทเลยจริง ๆ) |
แม่ของดำพูดปลอบใจ ดำกับไมไม่ต้องตกใจมันหายไปแล้วช่างมันคงจะตกตอนเดินขึ้นดอยเมื่อคืน |
ไม่เป็นไรเอาเงินนี่สอดใส่แทน |
|
เรื่องเกิดมานานทั้งสองเหตการณ์ผมยังจำไม่ลืม |
ส่วนโขมยปลาผมว่า แหะ ๆ ผมถูกชดใช้ไปแล้วหละไม่นานหรอกเดือนกว่าหลังจากนั้นผมไป ปักเบ็ดที่ทุ่งนาหลังสนามกีฬา |
กลางของเชียงใหม่ถูกโขมยปลากับเบ็ด ไปสองชุดไม่รู้ใครโขมยเหมือนกันกรรมเวรต้องชดใช้ |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ (re 175/10666) |
st ผู้เข้าชม 2,535,961. |
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
|
Diarist |
แอ๊บปลา น่าทานๆ
หอมทะลุบล็อก..ว่างั้นเลยค่ะ