No. 1163 เข้าสมาธิแล้ว รู้บางอย่างล่วงหน้าจริง..หรือ No.  1163  ทำสมาธิแล้ว รู้บางอย่างล่วงหน้าจริง...หรือ  อัพบล๊อกทุกวัน ศุกร์ และ จันทร์   ใช้ชีวิตแบบสบาย ๆ  นั่งเล่นนอนเล่นในที่กว้างสงบอากาศดี..เพื่อนบอกว่าลองไปทำสมาธิซิ สุขสงบไม่วุ่นวายได้อีกทางได้บุญ ด้วย..ถ้าเข้าสมาธิได้บ่อยชำนาญจะรักษาโรคบางโรคของตนเองได้ บางทีเหมือนตัวเองลอยได้...แปลกดีผมฟังแล้วก็อยากจะรู้ อยากเห็นว่าจริงหรือ และมีคนขู๋ว่าทำบาปจะต้องถูกบาปตามทัน...แล้วเราเมื่อก่อนเป็นคนชอบตกปลา เหวี่ยงแหจับปลาตามท้องทุ่ง ทุบหัวปลาฆ่าไก่   ยิงนกสารพัดที่จะทำ ตอนนั้นไม่คิดอะไรมากนอกจากหาอาหาร เพื่อนที่ไปปฏิบัติธรรม..บอกว่า บาปกรรมจะตามทันนะเออ  หยุดซะ เราก็อึ้ง..คงไม่เป็นไรเพราะไม่ฆ่าสัตว์นานแล้ว แต่ยังทำงาน เกี่ยวกับผับบาร์ มีคนเมาคุมตัวเองไม่ได้..ที่ผับบาร์เลิกแถวรัชดาซอย 4 ย่าน RCA หรือฝั่งธน (ภาพแทน) ..    หนุ่มลูกค้า..ออกจากผับก็เดินหน้าหนึ่ง ถอยหลังสอง เมาเละเทะ กว่าจะขึ้นแท๊กซี่ได้ .เหมือนส่งเสริมให้คนสนุกเกิน..ไป   ผมพอว่างก็ไปจ๊อกกิ้ง เต้นแอโรบิกกับสาว ๆ  555 มีเพื่อนที่ร่วมก่อตั้งแอโรบิก.. เป็นเจ้าของโรงฆ่าหมูเขาเล่าว่ามีปัญหาเยอะ  หมูบางตัวหลุดจากกระทอ..วิ่งไปมาเลยใช้เท้าเตะหมู จนซี่โครงหักฝึกเตะไว้จะได้เตะหนักเหมือนนักมวย... อีกปีกว่าเพื่อนเจ้าของโรงหมู..ขี่จักรยานล้ม หัวฟาด กระทบกระเทือนสมอง ซี่โครงหักผมไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลแถวบางนา น้องชายเพื่อนยังด่าพี่ชายตัวเอง เมิง..เตะหมูซี่โครงหัก เป็นไงกรรมตามทันเมิงแล้ว   มีคู่หนึ่งอยู่สุพรรณบุรีทำงานประจำสามีทำงานกรมหนึ่งยืมเงินผมก้อนโต ต่อมาก็รู้ว่าภรรยาเพื่อนรับทำแท้งด้วย..ครอบครัวแย่  เล่นหวยทั้งคู่..สามีก็ป่วย ลูกก็ป่วยหาสาเหตุไม่ได้กินไก่มื้อละตัวข้าวหลายชามแต่ผอมมาก เพื่อนหญิงอยู่วงการ รักษาผู้ป่วย แต่ก็ไม่ทราบว่าลูกป่วยเป็นอะไรรักษาไม่หาย ลูกน่าจะรับกรรมแทน(มั้ง)   ก่อนหน้านั้นผมเองต้องเข้าโรงพยาบาลอยู่ CCU มีสายระโยงระยาง ทั้งที่เป็นคนออกกำลังกายมาตลอด อาการเจ็บ จะคล้ายกับนกไก่..ที่เราฆ่าสมัยก่อนทั้งที่เชือดไก่ยิงนกเพื่อเป็นอาหาร(ตอนเด็ก) วันหนึ่งได้ไปถนนองครักษ์เส้นไปนครนายก  ขับรถไปส่งลูกสองคนเขาไปกราบเยี่ยมพระอาจารย์ชาญชัย    ณ ร่มอารามธรรมสถานท่านคุยกับลูกสาวทั้งสองคนเรื่องทั่ว ๆ ไปท่านจำได้ว่าลูกสาวคนหนึ่ง เคยขอเลื่อนปฏิบัติธรรม(ที่นั่นรับจำกัดประมาณ 100 คนต่อครั้ง) ต้องจองล่วงหน้าทางอินเตอร์เน็นท่านก็หันมาถามผมว่า   ใช่คุณพ่อที่ป่วยจนหนู(ลูกสาว)ไม่ได้มาปฏิบัติธรรมครั้งก่อนใช่เปล่าโยม ครับท่านผม่ป่วยเข้าไอซียูลูกเลยขอเลื่อนวันมาครับท่าน พระอาจารย์นั่งนิ่งมองที่ผมครู่หนึ่ง โยมควรจะมาฝึกทำสมาธิสิ่งที่ไม่ดีที่กำลังจะเข้าหาตัวจะเบาบางลงแต่ปัดทิ้งไม่ได้นะโยม เพราะกรรมที่ทำไว้ ยังไงก็ต้องชดใช้  ผมจะพยายามทำสมาธิครับท่าน... หลังจากนั้นผมได้ลองไปปฏิบัติธรรมกับที่อื่น 3 แห่ง...วันนี้เป็นวันที่สองได้มาฝึกสมาธิ ที่ร่มอารามธรรมสถาน คลองสิบ ปทุมธานี    ตี 4 ครึ่งพวกเราต่างเข้าห้องปฏิบัติ น่าจะ ร้อยกว่าคนชายนั่งแถวหน้า 1 แถวส่วนหญิงจะนั่งแถวที่ 2 พวกเรา ได้มีโอกาส ทำวัตรเช้า ก็สวดมนต์หลาย ๆ บทแบบภิกษุสวดนั่นเลยพวกเรานั่งบน อาสนะ ตอนไปทีแรก ยังคิดเลยว่า การทำวัตร คือเป็นกิจวัตรของพระสวดมนต์ตามหนังสือแผ่นผับที่ได้รับแจกกว่า 30 นาทีขณะที่ สวดมนต์ นัยตาก็จ้องดูตัวหนังสือ ไม่คิดอย่างอื่นเลยจิตเลยสงบโดยอัตโนมัติ   หลังจากนั้นให้พวกเราเดินจงกรม คือเดินเป็นเส้นตรงกลับไปกลับมาเงียบ ๆ นัยตามองข้างหน้าไม่เกิน 2 เมตรเป็นการ ทำสมาธิเบื้องต้นเพื่อให้จิตสงบ เมื่อครบเวลาแต่ละคนไปนั่งทำสมาธิต่อ ทำสมาธิมามักจะรู้ใจคนอื่นเสมอ เพื่อน ๆ เข้ามาอ่านนัยตากำลังจะปิดแน่เลยจิบกาแฟดำขม ๆ เลยครับ   พวกเราเดินจงกรม สงบ เงียบ ไม่วอกแว๊ก น่าจะครึ่ง ชม.ได้ยินสัญญานให้หยุด ทุกคนกลับเข้าที่นั่งสมาธิบนอาสนะก็เป็นผ้า หรือเบาะนุ่มปนแข็งนิดรอง... ทุกคนนั่งขัดสมาธิให้อุ้งเท้าขวาทับข้อเท้าซ้ายหลังตรง มือขวาทับซ้ายเช่นเดียวกัน ผมท่องพุทโธ ในใจติด ๆ กัน ดวงตาปิดธรรมดาแบบเบา ๆผ่อนคลายหัวไหลแขนแนบสีข้าง.แล้วก็วางจิตไว้ตรงระหว่างคิ้ว  พระอาจารย์แนะนำก่อนนั่งสมาธิว่า ใครเคยนำจิตไปผูกกับลมหายใจเข้าออกก็ให้ทำได้ ส่วนผมนั่งเก้าอี้ห้อยขาถึงพื้นพอดี หญิงที่ขาสั้น คงรู้ว่านั่งห้อยขาไม่ดีเลยนำมานั่งพลาสติครองเท้า.. นั่น..ยังแอบเห็นคนอื่น ทำอะไรอยู่ ตามวิถีคนธรรมดา 555 ทั้งห้องรูดผ้าม่านปิดมืด แบบสลัว เงียบสงบ ผมนั่งเอาฝ่ามือทับฝ่ามือซ้ายวางไว้บนตัก บริกรรมพุทโธวางจิตจรดจ่อไว้ ระหว่างหัวคิ้ว บริกรรมในใจครู่เดียวจิตก็นิ่งสงบ ความรู้สึก คล้ายอาการชา เกิดขึ้นที่ไหล่สองข้างค่อยลามลงมือทั้งสองข้างมีความรู้สึกว่าเล็บหัวแม่มือขวาค่อยกดหัวแม่มือ ขวา ค่อยกดหัวแม่มือซ้าย หนักขึ้นเรื่อย ๆ แล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็ หลุดพ้น ว่างเปล่า ความรู้สึกสงบปิติเกิดขึ้นนานเพียงใดไม่อาจจะทราบได้ แล้วก็ได้ยินเสียงพระอาจารย์ให้ออกจากสมาธิผ่อนคลายมือ แขนขาให้นั่งตามสบาย   ถึงเวลาพระอาจารย์ถามว่า ใครเข้าสมาธิแล้วเกิดความรู้สึกหรือเห็นอะไรบ้าง ส่วนใหญ่คนจะ ถามว่าและบอกว่า นั่งแล้ว เจ็บขา เจ็บน่อง เจ็บข้อจิตไม่นิ่ง บางคนก็บอกว่าคิดถึงงานที่ทำ เสื้อผ้าที่ตากไว้ ยังไม่ได้เก็บวันรุ่งขึ้นแฟนจะขับรถมารับ หรือเปล่าไม่รู้วัดอยู่ไกลด้วย  พระอาจารย์เจ้าขา หนูนั่งแล้ว หงายเงิบ ไปเลย ทีนี้แหละ พวกเรา ฮากันตึงเลย อีกคนเป็นหญิงนั่งสมาธิไม่นานเห็นตัวเองนั่งอยู่ มองตรงส่วนขาค่อย ๆ เลือนหายเหลือแต่เอว อีกคนเป็นชายนั่งตัวลอยขึ้นแต่ไม่มาก ส่วนผมถามว่าระหว่างนั่งสมาธิ ได้ยินเสียงดังปัง ดังมากปรากฏว่าไม่มีใครได้ยินเลย พระอาจารย์ท่านบอกว่า ที่รู้สึกหรือเห็นอาจจะไม่จริง หรือจริงก็ได้อย่าไปหลงติดหรือภูมิใจ ให้ทำสมาธิต่อจะเข้าใจเอง เวลานั่ง แล้วจะเห็น แสงสี ได้ยินเสียงดัง ได้กลิ่น เป็นเรื่องปกติอย่าไปสนใจเพราะนั่นคือ ความรู้สึกมีทั้งจริงหรือไม่จริง นั่งสมาธิแล้ว ตัวลอยอาจจะเป็นจริง.อาจเป็นความรู้สึก ส่วนหนูที่นั่งแล้วหงายเงิบไปไหนยกมือขึ้น คุณเธอค่อย ๆ ยกมือขึ้นนิด ๆ ขวยเขิน อ้อ... เมื่อคืนนอนดึก ตื่นตีอะไรละ หนูนอนไม่หลับได้ยินเสียงคนพับถุงก๊อบแก๊บเลยตื่นมาตอนตี 3 เจ้าคะ  ให้โยมลืมตาขึ้นมาครู่แล้วหลับตาทำสมาธิต่อนะ ที่พระอาจารย์เปิดโอกาสให้ถามข้างบน ท่านเรียกว่า "สอบอารมณ์" หมายถึงความรู้สึกที่ได้พบขณะนั่งสมาธิอาจจะรู้สึกว่า มีเรื่องแปลก ๆ เกิดขึ้นอย่างคาดไม่ถึง ไว้เล่าต่อนต่อ การสอบอารมณ์และการตอบชี้แจงคล้ายกัน..หลังจากนั้นได้เข้าฝึกอบรมจาก สมเด็จพระญาณวิโรดม (วิริยังค์ สิรินธโร) และคณาจารย์แห่ง วัดธรรมมงคลฯ ได้เพื่อนสายสมาธิอีกกลุ่มใหญ่เพื่อน ๆ ได้เป็นครูสมาธิและบางคนได้ศึกษาต่อได้เป็น อาจาริยสา ข้างล่างนี่ก็ใช่ ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ (re 147/) st ผู้เข้าชม  2,456,423. ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ ประกาศผลประกวดรางวัลจาก Bloggang  ในการเขียน/ทำบล๊อกเมื่อวันที่ 26 มกราคม 2566   ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่ช่วยโหวตให้ผม ได้รับรางวัล อันดับหนึ่ง ในการเขียนบล๊อกหมวด Diarist ครั้งที่ 18 (คนเขียนบล๊อกมาก และจัดประกวด 18 ครั้ง ผมได้รับการโหวตชนะไม่กี่ครั้งนะครับ)   Create Date : 27 มกราคม 2566 21 comments Last Update : 27 มกราคม 2566 5:54:46 น. Counter : 757 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณกะว่าก๋า, คุณเริงฤดีนะ, คุณหอมกร, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณอุ้มสี, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณปัญญา Dh, คุณtoor36, คุณnonnoiGiwGiw, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณSleepless Sea, คุณSertPhoto, คุณSweet_pills

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์ ผมเชื่อเรื่องกรรมมาก เพราะเจอมากับตัวเอง สมัยเด็กซนมาก ชอบฆ่าปลา ทำร้ายครับ สุดท้ายตัวเองก็ได้เจอความเจ็บแบบเดียวกับที่ทำกับปลา เข็ดเลยครับ 555 ชอบคำอธิบายในช่วงสอบอารมณ์ของพระอาจารย์ครับพี่ ท่านสอนได้ดีมากๆเลย   โดย: กะว่าก๋า 27 มกราคม 2566 5:39:47 น.

อนุโมทนาบุญค่ะ เห็นแล้ว..อยากไปถืออุโบสถศีลที่วัดอีกครา แต่ก็ยังกล้าๆกลัวๆ บุญทำกรรมแต่ง.. ของอ้อ..มี ปห.สายตานี่ ตอนเล็กๆ..ไม่ดื้อไม่ซน..ไม่ยิงนกตกปลา.. สงสัยกรรมจากแต่ปางก่อน   โดย: เริงฤดีนะ 27 มกราคม 2566 6:50:15 น.

ยินดีกับสายสะพายใหม่ด้วยพี่ไวน์ กลับจากพม่าก็มาเล่าเรื่องเก่าอีกแล้วเนอะ   โดย: หอมกร 27 มกราคม 2566 7:30:25 น.

สาธุ สาธุ   โดย: อุ้มสี 27 มกราคม 2566 9:39:09 น.

ขอบคุณครับ   โดย: ปัญญา Dh 27 มกราคม 2566 10:22:29 น.

ผมเชื่อเรื่องกรรมเหมือนกันครับพี่   โดย: The Kop Civil 27 มกราคม 2566 11:00:49 น.

เวรกรรมบางครั้งก็ตามไม่ค่อยทันนะครับ บางคนทำไม่ดีแบบเห็นๆ เลย แต่กรรมก็ตามไม่ทัน แถมได้ดีเชิดหน้าชูตาอีกต่างหาก แต่เคยเจอเคสแม่ค้าขายปลาช่อนครับ คือแกต้องทุบหัวปลา แล้วกแกก็ปวดหัวมากโดยไม่ทราบสาเหตุ ไปหาหมอตรวจเช็คก็ปกติ แต่ก็ปวดเป็นประจำ ตอนหลังแกเลิกขายปลาช่อนแกก็ไม่ปวดหัวแบบนั้นอีกเลย   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 27 มกราคม 2566 14:06:30 น.

สวัสดีครับพี่ไวน์ ยินดีด้วยครับ ทำสมาธิแล้วใจสงบดีครับ ตอนเด็กๆผมก็ชอบตกปลาเหมือนกันครับ   โดย: Sleepless Sea 27 มกราคม 2566 15:07:16 น.

อยากรู้เหมือนกันว่าจะเห็นอะไร แต่ดูแล้วอาจจะหงายตึงเหมือนพี่ท่านนั้นแล 55+ ความคืบหน้าของน้องตอนนี้คือ เตรียมหาบทสวดมนต์ไว้แล้วจ้า วันนี้จะไปทำความสะอาดห้องนอนเปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่ สร้างบรรยากาศ 555+ แต่น้องเชื่อเรื่องกรรมเรื่องบาปบุญคุณโทษนะคะ เรื่องฆ่าสัตว์เนี่ยะ ปกติเราไม่ทำกันอยู่แล้วไม่ค่อยห่วงเท่าไร แต่บาปกรรมที่ไปผูกเวรผูกกรรมไว้ที่เกี่ยวกับเรื่องอารมณ์ความรู้สึกเน่ียะ น่ากลัวกว่าค่ะพี่   โดย: nonnoiGiwGiw 27 มกราคม 2566 16:33:57 น.

นั่งสมาธิ จิตใจสงบครับ ยินดีกับสายสะพายด้วยครับ พี่ไวน์   โดย: สองแผ่นดิน 27 มกราคม 2566 23:11:15 น.

ยินดีกับสายสะพายด้วยครับ   โดย: SertPhoto 28 มกราคม 2566 8:06:15 น.

ขอบคุณพี่ไวน์ครับ   โดย: Sleepless Sea 28 มกราคม 2566 9:26:47 น.

สวัสดีครับพี่ไวน์ หลังจากพาเที่ยวพม่า พุกาม กันาหนักหน่วง วันนี้พี่ไวน์เบรกอารมณ์ด้วยการพาไปทำสมาธิซะแล้ว คุณพ่อผมก็บอกครับว่า ชีวิตเด็กผู้ชายสมัยก่อน ยิงนกตกปลานี่เป็นเรื่องปกติ ไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องบาปอำร จะมาคิดได้ก็โดนโต แล้วพ่อบอกว่าเคยอุบัติเหตุปากแตก ตอนนั้นคิดถึงปลาที่ตัวเองตกเบ็ดขึ้นมามีตะข้อเกี่ยวปลาเลยครับว่าคงเจ็บเหมือนตอนที่คุณพ่อโดนเย็บแผล หลายคนก็เป็นแบบที่ไวน์นะครับ ที่ออกกำลังกายมาตลอด พอบทจะป่วยก็ป่วยขึ้นมาดื้อๆ โชคดีที่พี่ไวน์เองก็ได้รับการรักษาถูกทางพอดี อ่านขั้นตอนและความรู้สึกขณะทำสมาธิแล้ว รู้สึกดีไปด้วยเลยครับ น่าจะเป็นช่วงเวลาที่สมองโล่งจากเรื่องหนัก ๆ ในแต่ละวันที่ต้องเจอ ยิ่งคนทำงานบัญชี production อย่างที่ไวน์คงมีเรื่องให้หัวจะปวดไม่ซ้ำ จังหวะทำสมาธิคงเหมือนได้ clear RAM จากบล๊อก ยินดีกับรางวัลครับพี่ไวน์ ผมต่างหากที่รู้สึกดีใจและยินดีมาก ๆ ที่มีโอกาสได้ยืน Best Diarist กับตำนานอย่างพี่ไวน์ครับ ^^ เรื่องยา คนที่มีปัญหาเกี่ยวกับปอดและหลอดลมก็ใช้กันปกติครับ เดี๋ยวนี้ไม่เฉพาะคนเป็นหอบหืดแล้ว แต่ผมไม่รู้เป็นไร เจ็บป่วยไม่กล้าพ่นยาต่อหน้าคนอื่น ต้องแอบหนีไปห้องน้ำหรือมุมส่วนตัวซักหน่อย 55555 ถ้าแพ้อะไรเยอะๆ ยาขยายหลอดลมนี่ช่วงได้ดีครับ ดีไม่ดีก็ต้องฉีดเข้าเส้นเลือดเวลาแพ้หนักๆ เมื่อสัปดาห์ที่แล้วผมก็หอบนี่แหละครับ ตอนดูอาการอยู่เกือบ 8 ชั่วโมง สรุปหมอในนอน รพ คืนนึง แหม่....นึกว่ารอดแล้ว งูสวัดน่ากัวครับ ผมกลัวมา เหมือนเป็นแล้วจะหายยาก เดี๋ยวๆ ก็กลับมาอีกเวลาภูมิตก แบบนี้ถ้าพี่ไวน์เคยเป็ฯงูสวัด ยาพ่นแบบนี้ก็ควรใช้แค่ยามจำเป็นนะครับ ใช้ต่อเนื่องแบบผมจะทำให้ภูมิคุ้มกันต่ำแล้วงูสวัดขึ้นได้ 55555 ยินดีครับพี่ไวน์ ผมก็เรียนรู้แนวทาง อารมณ์ขันจากพี่ไวน์นี่แหละครับ ยินดีที่ได้เขียนไดอะรี่ไปด้วยกันครับ   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 28 มกราคม 2566 9:33:33 น.

ลืมอีกเม้นครับ เพิ่งอ่านเจอ ช่วงนี้งานผมหนักหนามาก อ่านตอบไม่ค่อยทันเลยครับ แต่จะพยายามมาทักทายส่งกำลังใจไว้นะครับพี่ จากบล๊อก ดีครับที่พี่เค้ายังจับถูกกล้วย แต่พี่เค้าคงคิดแหละ เห็นยิ้มๆ หัวเราะ   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 28 มกราคม 2566 9:35:11 น.

อ้าวมือลั่น!!! เห็นยิ้มๆ หัวเราะๆ ตลอดเลย ที่พี่ไวน์เล่าเรื่องโหนรถเมล์อย่างเท่อ่ะครับพี่ ผมนึถึงหนัก 4kings เลย ที่พวกเด็กเก๋าๆ โหนรถอยู่ที่ประตู ส่วนเรื่องขับรถเข้าป่า หุย พี่ไวน์ครับ หลับตานึกนี่เหมือนในหนังเลย ชีวิตพี่อย่างแมนครับ มีทั้งบุ๋น มีทั้งบู๊ ครบรสมาก ผมนี่ถูกทิ้งไว้ในป่า ไม่รอดนะครับ 555555 มอร์เตอร์ไซด์ก็ขี่ไม่แข็ง   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 28 มกราคม 2566 9:37:54 น.

เคยเจอคนที่ทำร้ายสัตว์แล้วก็เจ็บป่วย หรือเจ็บปวดบาดเจ็บคล้ายสัตว์ที่เขาทำ จะบอกเป็นความบังเอิญก็ได้ คุณไวน์กับสายน้ำรักษาร่างกายตั้งแต่หนุ่มๆ แบบนี้สุขภาพแข็งแรงไม่ค่อยป่วยแน่นอน ไม่ค่อยได้เข้าทางพุทธเท่าไหร่ ต้องหันมาเข้าทางพุทธบ้างแล้ว   โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 28 มกราคม 2566 22:07:51 น.

ที่ไปพูดคุยที่บล็อก ถ้าเป็นพวกขวาจัดหน่อย มักไม่ค่อยมีเหตุผลเท่าไหร่ เราชอบแบบถกกันมากกว่า แล้วเอาหลักฐานมาแชร์กัน เท่าที่ทราบจากเพื่อนๆ ในบล็อก แบบ เลขสมาชิก XXX ก็เคยมีคนได้รางวัล พูดถึงเขียนอักษรไม่กี่ตัว เดี๋ยวนี้ในเฟสบุ๊คกำลังฮิต "ค" แต่คำฮิตนี้ในโทรทัศน์ไม่ค่อยพูดถึงเท่าไหร่   โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 28 มกราคม 2566 22:11:34 น.

แวะมาแสดงความยินดีที่ได้สายสะพายปีนี้ค่ะ ^_^   โดย: haiku 29 มกราคม 2566 15:59:08 น.

สวัสดีครับพี่ไวน์ ไปเชียงรายมาสามวันครับ ช่วงนี้กลับได้ ต้องกลับ เพราะพ่อมาดามไม่ค่อยสบาย พาเธอไปเยี่ยมพ่อเยี่ยมแม่ก่อนครับ   โดย: กะว่าก๋า 29 มกราคม 2566 16:57:33 น.

สวัสดีค่ะพี่ไวน์ ฝึกทำสมาธิ สิ่งที่ไม่ดีที่กำลังจะเข้าหาตัวจะเบาบางลงแต่ปัดทิ้งไม่ได้ เพราะกรรมที่ทำไว้ ยังไงก็ต้องชดใช้ สาธุกับคำสอนของพระอาจารย์ค่ะ และขออนุโมทนากับพี่ไวน์ในการปฏิบัติธรรมด้วยนะคะ ต๋าซื้อเมล็ดฟักทองแบบสำเร็จรูป สิ่งที่พี่ไวน์สงสัยน่าสงสัยด้วยค่ะ ขอบคุณพี่ไวน์สำหรับกำลังใจนะคะ   โดย: Sweet_pills 30 มกราคม 2566 0:25:45 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์   โดย: กะว่าก๋า 30 มกราคม 2566 5:13:11 น.