Bloggang.com : เนินน้ำ : ✿ ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 125 "เรื่องขำ ๆ ในชีวิตประจำวัน" ✿

✿ ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 125 "เรื่องขำ ๆ ในชีวิตประจำวัน" ✿

เรื่องขำ ๆ ในชีวิตประจำวันเหรอ....จะเม้าท์เรื่องของใครดีล่ะเนี่ยปรกติเรื่องของตัวเองก็ไม่ค่อยจะมีเรื่องขำ ๆ ซะด้วยมีแต่เรื่องหน้าแตกค่ะงั้นเล่าเรื่องของตัวเองก็แล้วกัน ไม่ถูกเพื่อนดักตบ 555

อย่างที่เกริ่นไปล่ะค่ะ เรื่องหน้าแตกที่จะเล่าวันนี้คือเรื่อง "ลืม"
แต่เรื่องนี้ฉันไม่อาจลืมได้ แม้จะผ่านไปกว่าสามสิบปีแล้วมั๊งโอ๊ย.. เดาอายุกันได้เลยสิเนี่ย

แนะนำตัวก่อนเข้าเรื่องนิดนึง เราเป็นคนเมืองชลลูกน้ำเค็มโดยกำเนิด เมื่อครั้งที่ยังเป็นละอ่อนน้อย ชีวิตประจำวันเด็กมัธยมก็คือ ต้องตืนแต่เช้ามืดแล้วก็ดั้นด้นมาเรียนหนังสือที่กรุงเทพฯ
บอกไปคงไม่เชื่อว่าค่าโดยสารรถประจำทางในชุดเครื่องแบบนักเรียนของฉันจากเมืองชลมาบางนาแค่ 4-5 บาทเท่านั้นเอง แต่ไม่ใช่รถปรับอากาศแบบในรูปนะจ๊ะ

แต่...ก่อนที่จะได้ขึ้นรถประจำทาง ฉันจะต้องนั่งรถสองแถวจากบ้านตอนตีห้าครึ่ง เพื่อมาขึ้นรถไปกรุงเทพเที่ยวตีห้าสี่สิบห้า หรืออย่างช้าไม่เกินหกโมงวันนั้น ฉันคงตื่นสายกว่าปรกติ ทำให้ฉันต้องรีบเร่งเพื่อไปให้ทันรถโดยสารเที่ยวนั้น

ฉันรีบวิ่งขึ้นรถสองแถวที่ผ่านมาหน้าบ้านคันแรก สองแถวต่างจังหวัดขึ้นได้ลงได้ตลอดทางไม่มีป้ายรถเมล์แบบกรุงเทพค่ะ แต่เมื่อรถวิ่งไปได้สักระยะหนึ่งฉันจึงควานหากระเป๋าสตางค์เพื่อเตรียมจ่ายค่าโดยสาร และทันใดนั้นฉันก็รู้ว่า "ฉันลืมหยิบกระเป๋าสตางค์มาจากบ้าน"

ฉันนั่งใจตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ไปตลอดทาง จะลงกลางทางก็ไม่ได้ ฟ้ายังไม่สว่างเลยสตางค์ก็ไม่มีติดตัวสักบาท ทำยังไงดี ทำยังไงดี

ฉันก็นั่งกระสับกระส่ายไปเรื่อย ๆ แหละจนสุดทาง แล้วก็ลงรถเป็นคนสุดท้ายตัดสินใจเดินไปบอกคนขับรถตรง ๆ ว่า"พี่คะ หนูลืมกระเป๋าสตางค์"
"อ้าว...แล้วมีเงินไปโรงเรียนเหรอ"
"ไม่มีค่ะ"

คนขับรถสองแถว ผู้ใจดีก็เลยหยิบเงินส่งให้ฉันมา 20 บาท
"ขอบคุณค่ะ" ฉันไม่ได้ขอนะ แต่ฉันก็รับไว้แบบมึน ๆ พร้อมกับสวัสดีสวย ๆ แบบนางงาม"พี่คะ ขอเหรียญบาทสักสองเหรียญด้วยนะคะ จะโทรศัพท์กลับบ้านให้เอากระเป๋าสตางค์มาให้" โห...ฉันช่างกล้า ได้คืบจะเอาศอก

พี่ก็เขาใจดี ให้มาอีกตามที่ขอ แล้วพี่เขาก็ขับรถไป ชื่อแซ่อะไรฉันก็ไม่ได้ถามแต่เดาว่าพี่เขาคงคิดว่าวันนี้ฤกษ์ไม่ดีแระ ไม่ได้ค่าโดยสารแถมยังต้องมาเสียตังให้ยัยเด็กนี่อีกแต่ฉันก็หวังว่าฉันคงจะได้คืนเงินพี่เขาในคราวต่อไปที่ได้ขึ้นรถพี่เขาอีกครั้ง

เมื่อพี่เขาขับรถไปแล้ว ฉันก็นึกได้ว่า แล้วฉันไปรับเงิน 20 บาทของพี่เขามาทำไม (วะคะ)
ในเมื่อฉันโทรกลับบ้านให้ที่บ้านเอากระเป๋าสตางค์มาให้ฉันที่ท่ารถแล้วพร้อมกับฟังเสียงบ่น ๆ ของพี่ชายที่ฉันชอบลืมของ และทำให้เขาต้องตื่นเช้าขับรถเอามาให้

วันเวลาผ่านไปเป็นสัปดาห์ และหลายสัปดาห์ ฉันก็ไม่มีโอกาสได้ขึ้นรถสองแถวคันนั้นอีก
และฉันก็ยังไม่มีโอกาสได้คืนเงินพี่เขา จนฉันเกือบลืมเรื่องนี้ไปแล้วถ้าไม่ใช่อยู่ ๆ วันหนึ่งขณะที่พวกเราไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านแถวบ้าน ซึ่งมีอยู่ร้านเดียวจึงเป็นเสมือนสภากาแฟแห่งชุมชนประมาณนั้น

กำลังโซ๊ยก๋วยเตี๋ยวอย่างเอร็ดอร่อย แม่ค้าเดินมาบอกว่า ผู้ชายคนโน้นให้มาเก็บเงินค่าก๋วยเตี๋ยวที่ฉัน
เฮ้ย... ใครแซว ก็นะตอนนั้นเราก็จัดว่ารูปร่างหน้าตาดีไม่ใช่เล่น ก๊าก...อวยตัวเอง"คนนั้นไง" แม่ค้าชี้ไปที่ผู้ชายคนหนึ่ง
กรี๊ดดด (ในใจ) ... เขาก็คือพี่ที่ขับรถสองแถวคนนั้นนั่นเองค่ะ
พี่เขาจำเราได้ มารู้ทีหลังว่าพี่เขารู้จักเรา รู้ว่าบ้านอยู่ไหน ลูกเต้าเหล่าใคร 55555

สรุปว่า มื้อนั้นเราก็จ่ายค่าก๋วยเตี๋ยวให้พี่เขาโดยดีค่ะ ตอนนั้นก๋วยเตี๋ยวชามละเท่าไหร่จำไม่ได้แล้ว แต่ไม่ถึงยี่สิบสองบาทที่ฉันเป็นหนี้แน่นอน ส่วนที่เหลือฉันจะคืนให้พี่เขา แต่เขาไม่รับคืนค่ะ บอกให้จ่ายค่าก๋วยเตี๋ยวก็พอแล้วงานนี้ฉันมีแต่กำไร และกำไร เลยนะเนี่ย

เพื่อน ๆ คงจะเดาว่าต่อไปคงเป็นเรื่องราวรักต่างชนชั้นของนักศึกษาคนสวยกับคนขับรถสองแถว แนวเดียวกับโกดำกับสาวกิ๋วแห่งสะพานรักสารสินใช่ม๊า... 555 เดาผิดค่ะเพราะเป็นแค่เรื่องของคนขับรถสองแถวใจดีกับนักเรียนขี้ลืมคนหนึ่งเท่านั้นเอง

ลองคิดดู ร้านก๋วยเตี๋ยวที่มีร้านเดียว แล้วตอนเที่ยง ๆ น่ะคนน้อยซะเมื่อไหร่
สุดท้ายเลยกลายเป็นว่าเรื่องที่ฉันลืมกระเป๋าตังแล้วไปขอยืมตังคนขับรถสองแถว
รู้ไปถึงหูคนที่บ้านฉันด้วย ถูกดุซะกระบุงโกยก็นะทำไงได้ ในเมื่อตอนนั้นฉันไม่มีทางเลือกนี่นาสวย เริ่ด เชิดแต่ไม่หยิ่ง แถมยังกล้าขอยืมสตางค์คนขับรถสองแถวด้วย อิอิ...เรื่องหน้าแตกของฉัน กับเรื่องราวที่เกี่ยวกับรถสองแถวยังมีอีกนะคะไว้มีโอกาสจะเอามาเล่าให้ฟังอีกค่ะ

แถมเรื่องขำ ๆ ของเพื่อนสักเรื่องหนึ่งละกันเพื่อนสาวเอวบางร่างน้อยคนนี้เธอแต่งงานกับฝรั่งออสซี่ร่างยักษ์แต่ใจดี๊ดีเธอต้องติดตามสามีซึ่งไปทำงานประเทศต่าง ๆ เรื่องขำ ๆ ครั้งนี้เกิดขึ้นที่ฟิลิปปินส์เธอกับสามีไปรับประทานอาหารที่ภัตตาคารแห่งหนึ่ง เป็นที่รู้ ๆ กันว่าฟิลิปปินส์พูดภาษาอังกฤษแบบไม่ใช่สำเนียงอังกฤษช่วงนั้นทางร้านคงมีจัดรายการอะไรซักอย่าง ซึ่งพนักงานก็แนะนำบลา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ไทเกอร์แบร์ บลา ๆ ๆ ๆ ๆ ฝรั่งออสซี่ผู้เป็นสามี ก็สั่งรายการนี้มาด้วยเข้าใจว่าเป็น เบียร์ยี่ห้อไทเกอร์พอเมนูที่สั่งไปมาเสิร์ฟ สองคนได้แต่ฮา แทนที่จะได้ดื่มเบียร์อย่างที่หวัง กลายเป็นว่าสองสามีภรรยาต้องอุ้มตุ๊กตาเสือและตุ๊กตาหมีกลับบ้านคนละตัว

ตะแล๊น ตะแล๊น ตะแล๊น

ตะพาบมือใหม่จบแล้วคร้าบบบบบบบ ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่หลวมตัวมาอ่านนะค๊าขอบคุณเจ้าของภาพด้วยค่ะ

Create Date : 04 มีนาคม 2558

Last Update : 6 มีนาคม 2558 7:48:17 น.

28 comments

Counter : 2067 Pageviews.

เจิมๆ ก่อน อิอิ

โดย: kae+aoe

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:12:39:03 น.

แล้วสาวสวยลืม...หัวใจไว้ที่คนขับรึเปล่าค่ะ

โดย: kae+aoe

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:12:44:30 น.

น้องโอเขียนงานตะพาบด้วยเหรอ
เล่าสนุกจัง
อ่านไป นึกภาพไป
ว่าแต่... เมื่อก่อนต้องนั่งรถจากชลบุรี
มาเรียนถึง กทม.เชียวหรือ
ไกลไม่ใช่เล่นเลยนะ มันยังไม่น่าจะมีมอเตอร์เวย์นะ

โดย: พูดไม่เก่ง แต่เจ๋งทุกคำ

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:12:53:00 น.

ว้ายยยย เกือบได้ระทึกกับเรื่องตำนานรักสาวสวยไฮโซ(แต่ต๊อง) กับหนุ่มคนขับสองแถวผู้ต้อยต่ำ(แต่ใจดีและแอบเค็มมาตามทวงตังค์ เสียภาพพระเอกมั่ก) ซะแล้ว ที่จริงสาวน้อยไม่ได้ขอยืมตังค์สองแถวนะ เค้าให้มาเอง ส่วนสองบาทนั่นขอเฉยๆ ไม่ได้กะจะคืน ฮ่าๆๆ

สมัยก่อนเดินทางจากชลบุรีมากรุงเทพมันนานโขอยู่นะ เป็นเด็กรักเรียนจริงๆเลย อุตสาหะสูงมาก

ไว้มารออ่านเรื่องอื่นด้วยนะค้า
วันนี้เอาโหวตหมวดสมุดบันทึกไปก่อน เป็นกำลังใจ

โดย: secreate

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:14:03:53 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
AdrenalineRush Food Blog ดู Blog
เนินน้ำ Diarist ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

อ่านแล้วยิ้มตามเลยค่ะพี่โอ เรื่องราวน่ารักจัง สาวนักศึกษากับหนุ่มขับสองแถว อิอิ

ภาพปลากรอบสวยนะคร๊าาา แอบชอบกระเป๋าสตางค์สีชมพู๊ ชมพู อิอิ

อากาศเริ่มร้อนแล้วเหรอคะที่เมืองไทย? ที่นี่ยังหนาวอยู่เลยค่ะ ไม่เห็นแสงตะวันมาเกือนอาทิตย์แล้วค่ะพี่โอ เซ็งมากก หิมะจะละลายก็ไม่ละลาย แถมบางวันมีหิมะโปรยๆนะคะ (จะโปรบปรายอีกทำไมเนี่ยเค้าจะหมดฤดูอยู่แระ)

ขอบคุณเรื่องราวน่ารักๆที่ทำให้ยิ้มในตอนเช้านะคะพี่โอ

โดย: LoveParadise

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:14:33:10 น.

พี่โอ อย่าปล่อยเรื่องทิ้งให้ จิ้น ต่อ สิ
เง้อออ แบบนี้จะมีภาคต่อไปไหม อิอิ

โดย: กาบริเอล

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:14:34:48 น.

พี่โอเขียนตะพาบด้วย!! อ๊ะ เริ่มเขียนจาก กม. ที่แล้ว อันนั้นยังไม่ได้อ่านเลยครับ (กม. นั้นผมโดด) ย้อนไปดูขนมรูปกุหลาบต่างๆ สุดยอดไปเลยครับ

สมัยก่อนรถรายังถูกอยู่เลยนะครับ สมัยผมเด็กๆนั่งรถเมล์น้ำเงิน-ขาว ในกทม. ก็ 2 บาท
ลืมเอาตังค์มาเขาไม่ว่าแล้วยังเอาเงินให้อีก ซึ้งในน้ำใจพี่คนขับรถเลยครับ แถมยังจำเราได้อีก กลัวพี่โอติดหนี้บุญคุณเขาเลยแกล้งบอกให้เลี้ยงก๋วยเตี๋ยว ช่างเป็นคนดีจริงๆ

โดย: ชีริว

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:14:39:40 น.

ว๊าวว ตะพาบของป้าโออ่านสนุกจัง
ปกติจะไม่อ่านของใครเลยนะ เพราะมันยาว ไม่มีเวลาอ่านง่าา

ชอบตรงมีรูปปลากรอบ คั่นไม่ลายตา สว ด้วย 555

ให้สามผ่านค่า

ปล ข้าวผัดไม่มีกุนเชียงหรอ แสดงว่าตาลายเห็นอะไรเป็นกุนเชียงละเนี่ย อันนี้หน้าแตกของจริงละ ฮาๆๆ
จะกลับไปดูใหม่หาไม่เจออ่ะ

โดย: สมาชิกหมายเลข 861805

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:15:38:45 น.

โชคดีมากๆเลยนะค่ะที่เจอคนใจดีแบบนี้ ถ้าเป็นสมัยไหนคงจะยากน่าดูเลยค่ะ

โดย: Kisshoneyz

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:15:56:23 น.

อ่านเพลินเลยค่ะพี่โอ
พี่เค้าใจดีจัง ออกเงินให้ก่อน
ตอนแรกคิดว่าเค้าจะยกให้พี่เลย
ไม่น่ามาเจอที่ร้านก๊วยเตี๋ยวเลยนะคะ อิอิ
เขียนสนุกดีค่ะ อ่านเพลิน

โดย: mambymam

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:18:45:52 น.

ดีนะเนี่ย ชื่อโอ ไม่ได้ชื่อแอ๋ว

ขอบคุณที่ไปเปิดวิกให้ และขอบคุณ
ความปรารถนาดีให้พ่อแม่เราสุขภาพ
ดีด้วยน้าาาา

โดย: nulaw.m (คนบ้านป่า

) วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:19:12:31 น.

งานเขียนตะพาบงวดนี้ แต่ละคนได้คิดถึงอดีตขำๆกัน

ทวนความจำ ยามเริ่มแก่ อิอิ

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:19:51:20 น.

น้ำใจของพี่คนขับรถทำให้เราจำได้ถึงวันนี้นะคะพี่โอ
เรื่องไทเกอร์แบร์ก็น่ารักค่ะ
งานตะพาบครั้งต่อไป พี่โอเขียนอีกนะคะ
พี่โอเขียน อ่านสนุกค่ะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต

เนินน้ำ Diarist ดู Blog
--------------------

สุขสันต์วันมาฆบูชาค่ะพี่โอ

โดย: Sweet_pills

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:20:19:16 น.

อ้าว! สวนทางกับพี่โอค่ะ

ขอบคุณพี่โอที่แวะบ้านต๋านะคะ
เดี๋ยวต๋าจะออกไปเวียนเทียนวัดแถวบ้านค่ะ
พี่โอนอนหลับฝันดีคืนนี้นะคะ

โดย: Sweet_pills

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:20:21:43 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
secreate Food Blog ดู Blog
เนินน้ำ Diarist ดู Blog

.......................................

อ่านเรื่องของพี่โอ . . . น่ารักมากเลยค่ะ

โดย: กาปอมซ่า

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:20:49:06 น.

เย้ๆๆๆ

มีสมาชิกในสมาคมคนขี้ลืมแล้วววววว
อ่านแล้วรู้สึกว่าไม่วังเวงอีกต่อไป
แต่พี่โอยังขอเศษเหรียญเค้าอีก
เป็นคนมี่ในหัวมีการวางแผนตลอดเวลานะคะเนี่ย

คุณพี่สองแถวใจดีมากๆค่ะ
คนสมัยก่อนเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่นะคะ
สังคมสยามเมืองยิ้มจริงๆ

โดย: AdrenalineRush

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:21:20:34 น.

สวัสดีครับพี่โอ

อ่านจบแล้วยิ้มไปกับความใจดี
ผมเชื่อเสมอครับว่าคนดีมีอยู่
และพร้อมที่จะช่วยเหลือเวลาที่เราต้องการครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:21:32:19 น.

น้ำใจไม่เกี่ยวกับฐานะจริงๆนะคะ

โดย: ชลบุรีมามี่คลับ

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:21:54:43 น.

ว๊าวพี่โอเขียนงานตะพาบด้วย รออีกวันนะครับพรุ่งนี้เช้าจะมาอ่าน แหะๆคืนนี้ตาจะปิดแล้ว

ขอบคุณพี่โอที่มาให้กำลังใจนะครับ ^^

โดย: วนารักษ์

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:22:27:46 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เนินน้ำ Diarist ดู Blog

โดย: ก้นกะลา

วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:22:53:25 น.

ถือเป็นความประทับใจนะ จริงๆ แล้วถ้าคนไทยในปัจจุบันยังคงเป็นแบบนี้สังคมคงจะดีมากๆ เลย ผมเคยเจอกรณีกระเป๋าเงินหายแล้วเค้าส่งพัสดุมาให้เลย มันทำให้เรารู้สึกอยากทำแบบเขาบ้างถึงจะไม่รู้ว่าใครแต่เขาคือฮีโร่สำหรับเราเลย

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 4 มีนาคม 2558 เวลา:23:32:16 น.

555++มาอ่านเรื่องขำๆของพี่โอครับ ^^

เอ เขียนแบบนี้ก็ได้นะเนี่ย แต่ทำไมผมคิดไม่ออก 555++ สงสัยจะเพราะอากาศร้อนนี่เป็นเหตุแน่ๆเลย

ถ้าเป็นผมก็ทำแบบที่ีพี่โอทำครับ ก็เราไม่มีตังค์นี่นา ผู้ใหญ่ให้ตังค์ก็ต้องรับไว้ เรามีหน้าที่เชื่อฟังผู้ใหญ่

ขอบคุณสำหรับเรื่องคลายร้อนฮาๆนะครับ ^^

โดย: วนารักษ์

วันที่: 5 มีนาคม 2558 เวลา:12:05:35 น.

พี่โอก็มีเรื่องฮ่าๆแสนน่ารักๆนะค่ะนี่
หนุ่มสองแถวนั่นต้องมองแล้วว่ารู้จักกัน
แบบว่าเอ็นดู สาวน้อยพี่โอตอนนั้นต้องสวย
ไม่ธรรมดาเหมือนกันนะค่ะนี่ ..อ่านไปคิดไป
โน้นน..เรื่องพี่โอถ้าสมัยนี้เรียกฟรุ้งฟรุ้งสนุกดีค่ะ
นอกจากฝีมือทำอาหารเก่งแล้วงานเขียน
ก็เรียบเรียงเรื่องน่าอ่านมากๆ เลยค่ะ
แพมชอบ..เปลี่ยนหน้าหลักแล้วเร็วมากๆ
เด่วตามไปร่ายมนต์ต่ออ่ะ ฮรี่ๆ

โดย: mastana

วันที่: 5 มีนาคม 2558 เวลา:18:58:13 น.

แสดงว่าพี่คนขับให้ยืมเพราะรู้จักใช่มั๊ยคะ
ถ้าไม่รู้จักจะให้ยืมมั๊ย แต่ก็ไม่แน่เนาะ
คนมีน้ำใจก็มีเยอะ
สมัยก่อนกับสมัยนี้อาจจะไม่เหมือนกัน อิอิ
ถ้าเป็นนุ่นคงแย่แน่ๆเลยค่ะ
ไม่กล้ายืม แถมไม่กล้าบอกด้วยสิคะว่าไม่มีตังค์ค่ารถ 55
แล้วจะทำยังไง แย่เลย

พี่โอเล่าสนุกดีค่า
เขียนตลอดเลยนะคะ จะรออ่านตะพาบพี่โอค่า

โดย: lovereason

วันที่: 5 มีนาคม 2558 เวลา:22:10:06 น.

หวัดดีค่ะ เพิ่งมีเวลามาอ่าน ..แหะๆ
เอ่อ เรื่องแบบนี้ มันสุดวิสัยจิงๆๆ ยังดีเจอคนใจดี
กรณีนี้ลูกชายเคยค่ะ ก็ขอยืมตัง คนขับดื้อๆเลย ..ป่านนี้ยังไม่ได้ใช้เขาเลยนี่ 555

โดย: tifun

วันที่: 6 มีนาคม 2558 เวลา:14:35:20 น.

55
ตามอ่านตะพาบครับ พี่โอ
ขี่จักรยานสองล้อไปโรงเรียนจนจบมัธยมปลาย สองแถวไม่ได้แอ้มเงินครับ

โดย: เศษเสี้ยว

วันที่: 7 มีนาคม 2558 เวลา:12:05:46 น.

555 อ่านแล้วอมยิ้มเลยครับคุณโอ

สาวเมืองชลนี่เอง.. ขยันจริงด้วยอุตส่าห์
นั่งจากชล ไปเรียนใน กท.

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 9 มีนาคม 2558 เวลา:6:28:20 น.

สวัสดีค่า เคสลืมกระเป๋าตังค์นี้ เคยเหมือนกันค่ะ นึกแล้วตอนนั้นใจหายแวปปปปป
อิอิ ดีจังนะคะ ให้ยืมเงินแถมนั่งสองแถวฟรีด้วย

โดย: มิลเม

วันที่: 11 มีนาคม 2558 เวลา:22:25:45 น.