Group Blog
All Blog
|
น้ำ 2 ถัง ชายคนหนึ่งแบกถังน้ำสองใบไว้บนบ่า เพื่อไปตักน้ำที่ริมลำธาร ถังน้ำใบหนึ่งมีรอยแตก ในขณะที่อีกใบหนึ่งไร้รอยตำหนิ และสามารถบรรจุน้ำกลับมาได้เต็มถัง ...แต่ด้วยระยะทางอันยาวไกลจากลำธารกลับสู่บ้าน จึงทำให้น้ำที่อยู่ในถังใบที่มีรอยแตกเหลืออยู่เพียงครึ่งเดียว เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ดำเนินมาเป็นเวลา 2 ปีเต็ม ที่คนตักน้ำสามารถตักน้ำกลับมาบ้านได้หนึ่งถังครึ่ง... ...ซึ่งแน่นอนว่า...ถังน้ำใบที่ไม่มีตำหนิจะรู้สึกภาคภูมิใจในผลงานเป็นอย่างยิ่ง ขณะเดียวกันถังน้ำที่มีรอยแตกก็รู้สึก อับอายต่อความบกพร่องของตัวเอง ...มันรู้สึกโศกเศร้ากับการที่มันสามารถทำหน้าที่ได้เพียงครึ่งเดียวของจุดประสงค์ที่มันถูกสร้างขึ้นมา ...หลังจากเวลา 2 ปี ที่ถังน้ำที่มีรอยแตกมองว่าเป็นความล้มเหลวอันขมขื่น วันหนึ่งที่ข้างลำธาร มันได้พูดกับคนตักน้ำว่า... "ข้ารู้สึกอับอายตัวเอง เป็นเพราะรอยแตกที่ด้านข้างของตัวข้าที่ทำให้น้ำที่อยู่ข้างในไหลออกมาตลอดเส้นทางที่กลับไปยังบ้านของท่าน คนตักน้ำตอบว่า... "เจ้าเคยสังเกตหรือไม่ว่า มีดอกไม้เบ่งบานอยู่ตลอดเส้นทางในด้านของเจ้า แต่กลับไม่มีดอกไม้อยู่เลยในอีกด้านหนึ่ง เพราะข้ารู้ว่าเจ้ามีรอยแตกอยู่ ข้าจึงได้หว่านเมล็ดพันธุ์ดอกไม้ลงข้างทางเดินด้านของเจ้า และทุกวันที่เราเดินกลับ เจ้าก็เป็นผู้รดน้ำให้กับเมล็ดพันธุ์เหล่านั้น เป็นเวลา 2 ปี ที่ข้าสามารถที่จะเก็บดอกไม้สวย ๆ เหล่านั้นกลับมาแต่งโต๊ะกินข้าว ถ้าหากปราศจากเจ้าที่เป็นเจ้าแบบนี้แล้ว ...เราก็คงไม่อาจได้รับความสวยงามแบบนี้ได้" คนแต่ละคนย่อมมีข้อบกพร่องที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง แต่รอยตำหนิ และข้อบกพร่องที่เราแต่ละคนมีนั้น อาจช่วยทำให้การอยู่ร่วมกันของเราน่าสนใจ และกลายเป็นบำเหน็จรางวัลของชีวิตได้ สิ่งที่ต้องทำก็เพียงแค่ยอมรับคนแต่ละคนในแบบที่เขาเป็น และมองหาสิ่งที่ดีที่สุดในตัวของพวกเขาเหล่านั้นแค่นี้เอง เราก็จะอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขได้ ที่มา: The Cracked Pot ภาพ: Sketcha ์Ka-pom's note ปอมขอโทษที่หายไปนานมากๆ นะคะ กลับมาแล้วจ้า พี่น้องทุกท่าน ใช่ค่ะเข้าหน้าร้อนแล้ว สายลมร้อนของปีหน้าจะไม่เหมือนเดิมค่ะน้องปอม ไม่ได้คุยกันนานเลยสบายดีไหมคะ
โดย: วลีลักษณา วันที่: 8 มีนาคม 2567 เวลา:21:31:07 น.
ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆมาให้อ่านครับ
ช่วงกลางวันอากาศร้อนมากๆก็อยู่ในสำนักงานอย่างเดียวครับ เลิกงาน ก็วิ่งเกือบทุกวัน ถ้าไม่ได้วิ่งเหมือนขาดอะไรไปอย่างหนึ่งครับ โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 8 มีนาคม 2567 เวลา:23:10:01 น.
สวัสดีค่ะน้องปอม
หายไปนานเลยนะคะ คิดถึงเสมอค่ะ ขอบคุณที่แวะไปทักทายนะคะ โดย: เนินน้ำ วันที่: 9 มีนาคม 2567 เวลา:11:33:08 น.
โอ้ ดีใจจัง น้องปอม กลับมาแย้ว
อ.เต๊ะ ก็หายไปนาน พึ่งจะกลับมาต้นปีนี้เองจ้า ขอบคุณที่ยังไม่ลืม แวะไปเยี่ยมเยียนกันนะครับ เรื่องนี้นี่ สอนวิธีพลิกวิกฤต ให้เป็นโอกาสได้อย่างดีเลยนะครับ สุดยอดวิธีคิดเลยเชียว555 โดย: multiple วันที่: 9 มีนาคม 2567 เวลา:11:47:37 น.
สวัสดีค่ะหลานปอม ดีใจที่กลับมาแล้วนะคะ เรื่องนี้มีข้อคิดที่ดีมากค่ะ โดย: newyorknurse วันที่: 10 มีนาคม 2567 เวลา:3:32:51 น.
น้องปอมมาแล้ว คิดถึงนะคะ
พี่ต๋าไปเชียงใหม่มาหลายวัน ขอบคุณน้องปอมมากค่ะที่แวะชมเมนูบ้านพี่ต๋า+ส่งกำลังใจ น้องปอมสบายดีนะคะ ฝันดีคืนนี้ค่ะน้องปอม โดย: Sweet_pills วันที่: 12 มีนาคม 2567 เวลา:0:20:03 น.
|
กาปอมซ่า
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [?] กาปอม....เป็นกิ้งก่าตัวอวบ.... อารมณ์ดี เฮฮา ร่าเริง หัวเราะเก่ง..... ชอบสรรหาของอร่อยๆหม่ำ..... ชอบถ่ายรูป เน้นรูป ดอกไม้ ตุ๊กตาหมี และ ของกิน.... โดยเฉพาะขนม..หุ...หุ ตอนแรกชอบหาขนมมาแจกคนรอบข้าง....ถูกกล่าวหาว่าทำให้คนอื่นอ้วน...เพื่อให้ตัวเองดูดี ปอมเลยส่งภาพของกินให้แทน.... คนดูภาพก็ไม่อ้วน...... เว้นแต่ท่านทั้งหลาย...ยั้งใจไม่อยู่แล้วไปหาของจริงหม่ำ อันนี้ว่ากันไม่ได้นะจ๊ะ จริงๆแล้วปอมชอบเล่นตุ๊กตาหมี...ชอบอ่านหนังสือ...ชอบเขียนบันทึก....เขียนกลอน......กำลังหัดเขียนเรื่องสั้น . . . ปอมชอบอยู่ท่ามกลางเพื่อนฝูงเยอะๆ อ้อ.....ชอบดูดาว และรักวิชาดาราศาสตร์มากๆด้วยจ้า Friends Blog
Link |