ร้านอาหาร จากความฝันอันยิ่งใหญ่

สัญยิงสัญญา ว่าจะเขียนเีรื่องลง แต่หาเวลาแม้กระทั่งนอน ยังไม่ค่อยได้เลย ถือโอกาสมาอวยพร พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ เลยขอเล่าสักนิดนุงนะ รูปไม่มีอ่ะ เพราะเครื่องไวรัสลง รอบที่ 200 เซ็ง

เรื่องนี้ไว้เป็นอุทาหรณ์สำหรับคนที่อยากมีร้านอาหารนะจ๊ะ ถ้าทุนเยอะ ไม่เป็นไร ถ้าทุนน้อยแบบพี่ดาวเรือง ก็จะเป็นดาวโรยล่ะ

บทนำจากคราวก่อน ที่ท่านกำนันสามีสุดที่รัก ท่านปอดแตก เพราะตกต้นไม้ ตอนนี้กำนันหายดีแล้ว ออกว่ามาราชการได้เหมือนเดิม แถมบางครั้ง สอนให้ลูกหมูทำอาหารไทยซะอีกแนะ ทำเป็นที่ไหนกัน แต่ว่าแกรู้ไปซะทุกอย่าง กำนันแสนฉลาดอย่างนี้ อิฉันก็กลุ้มใจอ่ะดิ

เรื่องของเรื่อง ก่อนมาเจอกำนันนั้น พี่ลูกหมูระหกระเหินเดินทางไปทำงานร้านอาหารที่นิวเจอร์ซี่ ได้พบเพื่อนรัก "เฮี้ยง" ที่นั่น ระยะเวลาแค่ 3 เดือนที่ได้ทำงานด้วยกันแต่เช่าบ้านด้วยกัน เจอกันทุกวัน ทำให้เราสนิทกัน เพื่อนมักจะรอทำอาหารให้ทาน คือประมาณ หลังบ่ายสองไปแล้ว เพื่อนทำงานในครัว ส่วนลูกหมูเป็นพนักงานเสริฟ

ที่ประทับใจคือ น้ำพริกปลาทูๆ จะถูกแกะอย่างดี ผสมกันกับน้ำพริกมีผักเรียบร้อยในกระละมังอลูมิเนียม ตั้งรออยู่ เราจะไปนั่งหลังร้านและก็คุยกันทุกวันว่า หากเรามีร้านนะ เราจะทำอย่างโน้นทำอย่างนี้ บลาๆ

"เฮี้ยง" จะดูแลลูกหมูดีมากๆ เพราะเพื่อนมีครอบครัวที่โน่น แต่ลูกหมูก็จะคอยช่วยเหลือเพื่อนในเรื่องภาษา พาไปหาหมอ พาไปหัดนั่งซับเวย์ ไปไหนเพื่อนอยากรู้อะไร ก็สะกิดให้ถามให้

พอลูกหมูตัดสินใจมาดูลูท "เฮี้ยง" อวยพรให้โชคดีน้ำตาคลอหน่วย ยกกระเป๋าใส่รถแท็กซี่ให้ ไม่ยอมมาส่งที่สนามบิน เพราะไม่อยากร่ำลา

เรายังติดต่อกันเสมอมา ยังมีความฝันเดิมๆ เฺฮี้ยง ยังคอยส่งเสบียงมาให้เสมอๆ เพราะเพื่อนที่นี้่อ้อนว่าไม่ค่อยมีอะไรจะกิน

หลังแต่งงาน พาเพื่อนเขยไปให้รู้จัก ระยะเวลาที่พบกันก็ 8 ปีเข้าไป แหย่กันมากันไปอยู่เรือยๆ เมื่อไหร่จะเปิดร้านสักที เพื่อนจะมาช่วย

ดูมาดูไป ได้ร้่านแห่งหนึ่งแต่กว่าจะได้ก็อุปสรรคมากมาย จนเฮี้ยง เก็บของเข้าของออกจากกระเป๋าเดินทางไม่รู้กี่ครั้ง


หนแรก....ติดต่อเจ้าของร้าน เค้าอยากได้เงินมัดจำทันที แต่ทางเราไม่ให้ เพราะไม่อยากทำอะไรหุนหัน เจ้าของร้านเอาร้านให้คนอื่น เพราะเค้าเอามัดจำมาวาง นั้นเป็นรอบที่หนึ่งที่เพื่อนต้องขนของออกจากกระเป๋า

หนสอง... เจ้าของร้านติดต่อมาใหม่ ในขณะที่เราตัดใจไม่ทำแล้ว เดินทางไปเที่ยว ประกอบกับกำนันไม่อยากให้ทำ เราเลยต่อรองเค้าแบบสิ้นเยื่อขาดใย ปรากฏว่าเค้ายอมทุกอย่าง โทรฯ มาง้อระหว่างเรากำลังไปเที่ยว หาน้องสาว ที่ไวโอมิ่ง เพราะคนที่มัดจำ มาทำไม่ได้ ไม่มีทีมทำงาน ที่ไวโอมิ่ง แต่เราชักลังเล ทำดีไม่ทำดี

หนสาม....เมื่อกลับมาระหว่างวาวมัดจำไปแล้ว กำนันเกิดประท้วง ว่ารอยร้าวในครอบครัวจะเกิดขึ้นหากเราทำร้านอาหารเพราะเราจะไม่มีเวลาให้ครอบครัว อันเนื่องมาจาก เข้าไปสำรวจร้านพบว่าต้องปรับปรุงเยอะ เราถอดใจเลื่อกครอบครัว โทรฯ บอกเฮี้ยง เพื่อนบอกไม่เป็นไร เสียแล้วเสียไปเงินน่ะ หาเอาใหม่ (ง่ายเสียเมื่อไหร่)

หนสี่..กำนันวีนใส่เจ้าของเร้าน เพราะซ่อมหลังคาไม่ตรงสเป็ก คือสัญญา เราทำไว้เพื่อที่จะซื้อในอนาคตระหว่าง 3 ปี ลองตลาดก่อน ว่าต้องทำร้านให้อย่างนี้ๆ ม่ายงั้นเอาเงินคืน เจ้าของร้านบอกคืนให้ก็ได้เพราะึิคิดหนักว่ากำนันจะต้องเข้ามาสั่งการ เราก็เครียด เพื่อนกำนันก็มาเกลี้ยกล่อม บอกว่าถอยหลังไม่ได้แล้ว ให้กำนันในลองทำเถอะ เผื่อจะดี

หนห้า..กำนันยอมทุกอย่าง เรื่องกำลังไปได้สวย กำนันตกต้นไม้ ก็เลยคิดว่าไม่อยากทำ อยากอยู่ดูแลเค้าใกล้ๆ แต่เพื่อนๆ ก็บอกว่าเราห้ามเค้าไม่ให้ทำอะไรไม่ได้หรอก อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด

ดูซิเนี่ยะ เล่ายังเหนื่อยเลย ผมลูกหมูหงอกขึ้นมาทันใด หน้าที่เคยตึงก็เหี่ยว
เพราะึคิดมาก เอ้าวันนี้เล่าแค่นี่ก่อนล่ะกัน แค่เล่าก็หิวข้าวแล้ว เพราะเหนื่อยอ่ะ

ใครอยากเห็นร้านเป็นอย่างไร ไปดูที่ เฟชบุคนะ ร้านเล็กๆ ตกแต่งไม่มาก ทำเอาคนผิดหวังในรูปลักษณ์ก็เยอะ พื้นก็ไม่ได้ขัดใหม่ แต่ทำความสะอาดทุกวันเท่านั้น โต๊ะเก้าอี้ ใช้ของเก่าของเค้า ที่เป็นร้านอาหาร ทูโก เลยต้องเรียกตัวเองว่าคาเฟ่ ไม่มีคอนเซ็ปอะไร แต่พออาหารออกมา ผู้คนชอบว่าอาหารสวย ราคาถูก สดและอร่อย

แต่ก็ภูมิใจว่าด้วยเม็ดเงินแค่นี้ เราสามารถทำร้านอาหารขึ้นมาได้ จนบัดนี้ Trip Ad visor Google ออกมาว่า เป็นร้านอาหารฮิต อันดับ 8 จาก 167 ร้านอาหารของดูลูท ในระยะเวลาเพียงแค่ 4 เดือน ไม่มีการโมษณา ยังไม่มีแม้แต่แกรนด์ โอเพ่นนิ่ง คนมาที่ร้านเพราะ ปากต่อปากเท่านั้น และก็ทางเฟชบุ๊ค อย่างเดียว

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ได้จัดทำเป็นบุฟเฟ่่ ฉลองคริสมาต์ คิดแค่หัวละ 8.90 เหรียญ พร้อมเึครื่องดื่ม ร้านเล็กๆ คนต้องยืนรอ และเราเสริฟคนถึง 121 คน ทำเอาหายเหนื่อย

รูปก็ไม่มี เพราะเหนื่อยหัวฟู ทำอาหารกันไม่หยุดหย่อน "เฮี้ยง" ถึงกับประกาศ ไม่ทำแล้วนะบุปเฟ่ เพราะปีกเพื่อนจะหลุดอ่ะ พอบอกยอดขายแค่ครึ่งวัน เพื่อนเปลี่ยนใจ เออ..3 เดือนครั้งก็ได้ง่ะ

ตอนนี้ลูกค้าติดใจ ขอให้ทำใหม่สำหรับปีใหม่ เีีร็วไปหรือเปล่าเนี่ยะ คิดโปรแกรมไม่ทันวุ๊ย

สนใจร้านกิจกรรมร้าน "Pak's Green Corner...A world Cafe" เสริช์ได้ที่อากู๋หรือที่ลิ้งค์นี้จ้ะ https://www.facebook.com/PaksGreenCorner?fref=ts

//www.tripadvisor.com/Restaurant_Review-g43018-d3540462-Reviews-Pak_s_Green_Corner-Duluth_Minnesota.html

ขอให้ทุกๆ คน มีความสุขมากๆ นะจ๊ะ

Create Date : 25 ธันวาคม 2555 Last Update : 25 ธันวาคม 2555 23:44:21 น. Counter : 20185 Pageviews.		23 comments
Share Tweet