ธันวาคม 2567
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
11 ธันวาคม 2567

: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร :


: วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร :
อรรถาธิบาย : พระสงฆ์จี้กง
แปลและเรียบเรียง : อมร ทองสุก








ในบรรดาหนังสือพระสูตร “วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร” ที่ผมอ่านมา 3-4 เล่ม
ผมว่าเล่มนี้อ่านยากที่สุด เข้าใจยากที่สุด ในความรู้สึกคือ
อาจเพราะเป็นการแปลอย่างละเอียด มีเชิงอรรถแทบจะในทุกบท
มีคำอธิบายศัพท์ต่าง ๆ มีคำอธิบายเนื้อหาเป็นจำนวนมาก

คุณอมร ทองสุกผู้แปล ใช้สำนวนแปลของท่านกุมารชีพ
และมีคำอรรถาธิบายโดยพระสงฆ์จี้กง ซึ่งเป็นพระสงฆ์ที่มีชื่อเสียงในประเทศจีน

“วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร” ได้รับการยอมรับนับถืออย่างสูง
ในเหล่าผู้ปฏิบัติธรรมสายมหายาน ว่าเป็นพระสูตรที่แสดงธรรมในเรื่อง “ความว่าง”
ได้อย่างหมดจดงดงาม

ผมใช้เวลาประมาณ 3 วันจึงอ่านหนังสือเล่มนี้จบ
เขียนบทกวีซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากหลักธรรมภายในเล่ม
รวมทั้งนำคำคมคำสอนที่ผมชอบจากหนังสือเล่มนี้มาฝากกันด้วยครับ


---------------------------------------------------------



: รากแห่งความคิด :

สิ่งทั้งปวง
ล้วนเป็นมายา
หากคิดว่าต้องมีสิ่งที่ได้
จึงจะเรียกว่าได้
ต้องมีธรรมที่ได้รับ
จึงจะเรียกว่ามีธรรม
นั่นยังเป็นเพียง ‘ปัญญาอาวรณ์’
คือเครื่องกั้นมิให้ตัวเราเข้าสู่ความรู้แจ้ง

จงพิจารณาร่างกาย
ว่ามีความเสื่อมทรามเป็นที่ตั้ง
เพื่อชะล้างความโลภ ความเห็นแก่ตัว

จงแผ่เมตตาไปยังสรรพสัตว์
เพื่อชะล้างความโกรธ ความเกลียด
ในจิตของตน

จงพิจารณาเหตุและผลของการเกิดดับ
เพื่อชะล้างความหลง ความเมามัว

จงพิจารณาสิ่งต่าง ๆ ตามความเป็นจริง
เพื่อชะล้างความยึดมั่นถือมั่นในตนเอง

จงพิจารณาลมหายใจ
เพื่อชะล้างความฟุ้งซ่าน
และความหลงผิดในจิตตน

เมื่อพิจารณาแล้วจึงได้รู้ว่า
กายก็ไม่เที่ยง
ความรู้สึกก็ไม่เที่ยง
ความนึกคิดก็ไม่เที่ยง
สิ่งทั้งหลายทั้งปวงก็ไม่เที่ยง

เมื่อทุกสิ่งไม่เที่ยง
แต่อยากให้มันเที่ยง
ก็เป็นทุกข์

เมื่อทุกสิ่งเป็นทุกข์
แต่อยากให้มันสุข
ก็ยิ่งทุกข์

ทุกข์คลาย เมื่อคลายทุกข์
เมื่อเห็นว่าทุกข์นั้นเป็นของไม่เที่ยง
เมื่อไม่เที่ยง ก็ไม่ทน
เมื่อไม่ทน จึงดำรงอยู่เพียงชั่วขณะ
แล้วในที่สุด ทุกข์นั้นก็คลายและค่อย ๆหายไป
เมื่อจิตในขณะนั้นของเราเข้าใจและยอมรับความจริง
อย่างที่มันเป็น


ชั่วขณะที่ทุกข์นั้นหายไป
คือ ชั่วขณะที่ว่างจากตัวตน


ในชั่วขณะที่ว่างจากตัวตน
จะมองเห็น ‘สัจจะ’ อย่างแจ้งชัด
และนำไปสู่ความรู้แจ้ง
การตระหนักใน ‘สัจจะ’ อย่างชัดแจ้ง
ย่อมนำไปสู่การหลุดพ้น

สิ่งสำคัญ
คือ ต้องรู้ว่า ‘ธรรมทั้งปวง’ เกิดขึ้นมาจากเหตุปัจจัย
ทุกสิ่งที่ประสบ คือ ‘มายา’ อันไม่เที่ยง

เช่นนั้นแล้ว

‘ความว่าง’
คือ สิ่งที่สร้างสรรพสิ่ง
และแม้จะสร้างสรรพสิ่ง
ก็หาได้ยึดมั่นถือมั่นในสรรพสิ่งเหล่านั้นไม่
เพราะรู้แล้วว่าทุกสรรพสิ่งนั้นคือ ‘มายา’
เมื่อปล่อยวาง ‘มายา’ ทั้งปวงได้จนหมดสิ้น
นี่คือ
“ความว่างอันแท้จริง”

 
















 



Create Date : 11 ธันวาคม 2567
Last Update : 11 ธันวาคม 2567 4:08:24 น. 15 comments
Counter : 538 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณRananrin, คุณปัญญา Dh, คุณหอมกร, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmultiple, คุณnonnoiGiwGiw, คุณThe Kop Civil, คุณtuk-tuk@korat, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณปรศุราม, คุณชีริว, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku


 
สวัสดีค่ะพี่ก๋า

แนวคิดปรัชญาแบบจีน ไม่แน่ใจเข้าใจถูกมั้ยนะคะ
แต่อ่านแล้วรับรู้ได้ว่า โลกนี้ล้วนแล้วแต่เคลือบด้วยมายา
หากจะทราบถึงแก่นแท้ ต้องศึกษาให้ลึกซึ้ง

อรุณสวัสดิ์ค่า


โดย: Rananrin วันที่: 11 ธันวาคม 2567 เวลา:4:31:46 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า

ผมเห็นว่าหากเราว่างจากกิเลสตัวตน จะทำให้สบายใจ
และมีสติ ปัญญาได้ครับ


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 11 ธันวาคม 2567 เวลา:6:07:17 น.  

 
วันนี้อ่านแล้วช่วยให้เห็นสัจธรรมได้
ทำให้ใจสงบดีนะคุณก๋า ว่าาแต่เช้า
ทำไมใครบางคนยังไใม่มาเล่าอะไรให้ฟัง



โดย: หอมกร วันที่: 11 ธันวาคม 2567 เวลา:6:33:37 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

วางอัตตาลงได้ ก็ละทุกข์ได้นะคะ

เมื่อตอนพี่ไปสุโขทัย สว อายุจะเข้าเลข7 ล่ะ
ยังมีอาการพอใจไม่พอใจกันอยู่เลยค่ะ

ขอบคุณค่ะก๋า
พี่หายแล้ว แต่แม่ยังไม่ค่อยดีเท่าไร
คนแก พอเป็นก็หมเรี่ยวหมดแรงนะคะ
เมื่อวานพี่ก็ไปเดินมานิดนึงค่ะ พอไหวก็ไปสักหน่อยค่ะ
เมื่อวานแสงท้องฟ้ากับแม่น้ำสวยมากเลยค่ะ
นี่ถ้าไม่ได้ออกไปเดินพี่พลาดเลยล่ะค่ะ 555

เช้านี้พี่น่าจะมาก่อนคุณหอมกรนะคะ


โดย: tanjira วันที่: 11 ธันวาคม 2567 เวลา:6:34:30 น.  

 
น่าจะมาหลัง 1 นาทีจ้า


โดย: หอมกร วันที่: 11 ธันวาคม 2567 เวลา:6:49:31 น.  

 
แวะมาเช็คชื่อ แล้วเม้นลูกพี่เต๊ะหายไปไหนเนี่ยะ
มาแล้วไม บ่ เม้น 5555+


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 11 ธันวาคม 2567 เวลา:8:48:59 น.  

 
หูย ขนาดคุณก๋า อ่านเล่มนี้ ยังตั้ง สามวัน แสดงว่าเข้าใจยากสุดๆ ไม่ธรรมดาเลยนะครับ

ใจเรานี่ มีทั้งด้านดี ด้านร้ายแล้วแต่จังหวะชีวิตว่าใครจะเพลี่ยงพล้ำ
ใครจะชนะนะครับ

เที่ยวช่วงเทศกาล เอาชีวิตไปฝากไว้ดับดวง และคนเมานะครับ
อาจารย์เต๊ะ ก็นอนอยู่บ้านเหมือนกันแหละครับ ฮ่าๆๆ



โดย: multiple วันที่: 11 ธันวาคม 2567 เวลา:8:50:20 น.  

 
เมื่อคืนลิเวอร์พูลเอาชนะรวดเป็นนัดที่ 6 แล้วครับ สำหรับแชมป์เปี้ยนลีกปีนี้


โดย: The Kop Civil วันที่: 11 ธันวาคม 2567 เวลา:10:02:31 น.  

 
สวัสดีเจ้า


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 11 ธันวาคม 2567 เวลา:10:24:35 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

มาอ่านข้อคิดและธรรมะจากหนังสือที่เธอนำมาเขียน การอ่าน
ข้อคิดในบล็อกเธอบ่อย ๆ ถึงแม้ว่า จะเป็นเรื่องที่คล้าย ๆ กัน คือ
การปล่อยวาง การทำจิต การละกิเลสทั้งปวง จุดหมายปลายทางก็
คือ นิพพาน อ่านทุกวัน ก็เตือนสติดีนะ อิอิ

โหวดหมวด แนะนำหนังสือ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 11 ธันวาคม 2567 เวลา:14:39:20 น.  

 
สวัสดีครับ

3 วันอ่านจบ...
ผมเคยอ่าน 3 อาทิตย์ยังไม่ถึงครึ่งเล่มเลยครับ

แต่ก็อ่านหนังสือสวดมนต์อ่ะนะ อ่านแต่หน้าเดิมซ้ำๆ


โดย: กะริโตะคุง วันที่: 11 ธันวาคม 2567 เวลา:15:01:09 น.  

 
สวัสดียามบ่ายค่ะ พี่ก๋า

เมื่อคืนก็ลุ้นบอลสนุกดีนะคะ คิโรน่าไม่หมูเลย
ตอนนี้เราก็สบายใจไปหนึ่งล่ะ 1-8 ไม่น่าพลาดแล้ว
นัดหน้า เสาร์4ทุ่มค่ะ เจอ เจ้าสัวน้อย ลุ้นกันต่อค่ะ




โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ วันที่: 11 ธันวาคม 2567 เวลา:15:20:47 น.  

 
ยังคงเป็นหนังสือพระสูตรที่ชื่ออ่านย้ากยาก
แถมเล่มนี้ยังอ่านยากที่สุดในบรรดาที่พี่ก๋าอ่านมาด้วย!
คงทำออกมาเชิงวิชาการเลยละครับ
เหมือนหนังสือประวัติศาสตร์เล่มของ อ.นิธิ เนี่ย อ่านย้ากกก กว่าท่านอื่นมาก
พี่ก๋าอ่านเล่มนี้สามวัน ผมอาจต้องอ่านสามปี อ่านบล็อกพี่ก๋าสรุปมาดีกว่า อิอิ


โดย: ชีริว วันที่: 11 ธันวาคม 2567 เวลา:21:18:32 น.  

 
สุข ทุกข์ ล้วนมายา วางมายาลงได้เกิดความว่าง
ผมเป็นไข้หวัด 2 วัน วันที่ 3 วิ่ง หวัดหายไปเลย
ค่าฝุ่นวันนี้ คุณภาพอากาศปานกลาง ยังวิ่งได้




โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 11 ธันวาคม 2567 เวลา:22:38:16 น.  

 
อันนี้อ่านแล้วเข้าใจยากจริงๆ ครับ แต่เท่าที่สัมผัสหลายๆ สิ่งที่เราเห็นอยู่ทุกวันนี้ มนัเ็นแค่ภาพมายาครับ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 12 ธันวาคม 2567 เวลา:22:12:42 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 395 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]