: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - ประวัติท่านพระอาจารย์เจี๊ยะ จุนฺโท :
: ประวัติท่านพระอาจารย์เจี๊ยะ จุนฺโท :จัดทำโดย : มูลนิธิพระสงบ มนสฺสนฺโต
หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท ท่านเป็นพระที่มักน้อย สันโดษ แต่มุ่งมั่นในการปฏิบัติธรรมเพื่อผลแห่งการรู้แจ้ง บริขารของท่านทั้งจีวร สบง อังสะ ท่านใช้ของเดิมอยู่อย่างนั้น ขาดก็ปะชุนจนผ้าเปื่อย ท่านใช้บาตรใบเดียว กลดหลังเดียว กล่องเข็มกล่องเดียว นับตั้งแต่บวชจนมรณภาพ เป็นผู้ยินดีในเสนาสนะป่าที่เงียบสงบ ท่านชอบปลีกวิเวกออกธุดงค์ตามเงื้อมถ้ำป่าเขาเป็นกิจวัตร สมญานาม “ผ้าขี้ริ้วห่อทอง” ที่ได้รับจากหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต อาจารย์ใหญ่ฝ่ายกรรมฐาน จึงมิได้มาโดยไม่มีที่ไปที่มา หากแต่เกิดจากวัตรปฏิบัติอันเที่ยงตรงเที่ยงธรรมของท่าน จวบจนวาระสุดท้ายของชีวิต
จะว่าไปชีวิตนี้เปรียบประดุจผ้าขี้ริ้ว เหมือนถังขยะซึ่งคอยเก็บรับอานิสงส์ของกรรมดีกรรมชั่วที่ตนประพฤติ แล้วกรรมนั้นก็ส่งผลสะท้อนกลับมา หากพิจารณาชีวิตด้วยปัญญาธรรมแล้ว ย่อมระลึกรู้ได้ว่า “ร่างกายนี้” หาใช่สิ่งมีค่า เพราะคุณค่าที่แท้จริง คือ “ธรรมในใจ” หัวใจที่ฝึกฝนตน ปฏิบัติภาวนาจิตจนรู้แจ้ง คือ “ทองคำ” แม้จะถูกห่อหุ้มด้วยสิ่งใด ภายในก็ยังเป็น “ทองคำ” อยู่วันยังค่ำ
เคยมีหลายคนสงสัยในการประพฤติตน รวมทั้งกิริยาอาการ คำพูดคำสอนของท่าน ที่ตรงไปตรงมา เสียงดังฟังชัด กระตุกเตือนใจผู้ปฏิบัติโดยไม่เกรงใจใคร
ดังที่หลวงปู่จันทาเคยถามหลวงปู่เจี๊ยะเมื่อครั้งจำพรรษาด้วยกันว่า
“หลวงปู่...กิริยาภายนอกของหลวงปู่เป็นอย่างนี้ จะไม่กลัวคนคำตำหนิเอาบ้างหรือ ?”
หลวงปู่เจี๊ยะตอบว่า
“อันว่ากิริยาภายนอกนั้นจะเป็นอย่างใดก็ตามเถอะ ถ้าหากเรามุ่งมั่นปั้นใจจนเที่ยงดี ก็ยังดีกว่าคนที่กิริยางาม แต่ใจไม่เที่ยง”
แม้ยามที่ท่านอาพาตหนักก็ยังฝากคำสอนเตือนใจให้เหล่าศิษย์และประชาชนทั่วไปว่า“เราทุกคนที่เกิดมา ถูกความเกิด แก่ เจ็บ ตาย ความโศก ความเศร้า ความทุกข์กายทุกข์ใจครอบงำ ให้ทราบว่า เราทุกคนตกอยู่ในกองทุกข์ มีทุกข์ปรากฏอยู่ในเบื้องหน้าเป็นฉาก ๆ เหมือนกำลังเดินฝ่าดงหนาม ให้พากันพิจารณาขึ้นมาในใจว่า ทำอย่างไร เราจึงจะกำจัดดงหนาม คือ ทุกข์เหล่านี้ให้สูญสิ้นไปได้”หนังสือเล่มนี้ก็มีความคล้ายคลึงกันในส่วนของเนื้อหาภายในเล่ม เหมือนกับหนังสือเล่มอื่น ๆ ซึ่งจัดทำขึ้นโดยลูกศิษย์ของหลวงปู่เจี๊ยะ มีเพิ่มเติมเสริมขึ้นบ้างก็ในส่วนเรื่องเล่าและเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ซึ่งแตกต่างจากเล่มอื่นเพียงเล็กน้อย ปีนี้ผมอ่านหนังสือประวัติของหลวงปู่เจี๊ยะหลายเล่มติดต่อกัน เห็นความดี ความงาม ความเที่ยงธรรมในหัวใจท่านชัดเจนขึ้น แม้ท่านมรณภาพไปหลายปีแล้ว แต่คำสอนของท่านก็ยังคงเป็นหลักธรรมนำใจ ให้กับทุกคนที่ได้ศึกษาชีวประวัติของท่านได้เป็นอย่างดี
Create Date : 04 ธันวาคม 2567 |
Last Update : 4 ธันวาคม 2567 4:53:15 น. |
|
10 comments
|
Counter : 469 Pageviews. |
|
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณtanjira, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณหอมกร, คุณmultiple, คุณkae+aoe, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณปรศุราม, คุณปัญญา Dh, คุณสองแผ่นดิน |
โดย: tanjira วันที่: 4 ธันวาคม 2567 เวลา:6:33:23 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 4 ธันวาคม 2567 เวลา:6:54:29 น. |
|
|
|
โดย: kae+aoe วันที่: 4 ธันวาคม 2567 เวลา:8:13:48 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 4 ธันวาคม 2567 เวลา:8:37:58 น. |
|
|
|
โดย: ปัญญา Dh วันที่: 4 ธันวาคม 2567 เวลา:10:34:40 น. |
|
|
|
โดย: sawkitty วันที่: 4 ธันวาคม 2567 เวลา:14:29:58 น. |
|
|
|
โดย: กะริโตะคุง วันที่: 4 ธันวาคม 2567 เวลา:15:16:38 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 4 ธันวาคม 2567 เวลา:22:46:51 น. |
|
|
|
| |
คนเราเดี๊ยวนี้ อยู่กับความร่ำรวย ความจน
ความมั่งมีศรีสุข และเกียรติ นะคะ
ข่าวไม่ดีต่างๆเลยออกมากันทุกวัน
เพราะความโลภ ความอยากได้อยากมี
จนลืม ธรรม กันไปเลยค่ะ
อากาศกำลังสบายๆนะคะ คนออกไปเที่ยวน่าจะเยอะอยู่ล่ะค่ะ
หยุดกันหลายวันด้วยค่ะช่วงนี้
พี่มาก่อนคุณหอมกรนะคะก๋า