| No. 1187 รักแรก ..ยิ้ม... |
|
| อากาศร้อนไปทั่วทุกจังหวัด เห็นภาพเพื่อนหลายคนถ่ายภาพมาดูแล้ว น่าจะยืนอยู่แถวนั้นไม่นาน |
| เดา ๆ เอา..เกือบเดือนมานี้เลยไม่ค่อยเดินทางไปต่างจังหวัด |
| ไปติดต่อหรือทำกิจการบางอย่างในกรุงเทพ วันนี้ก็เช่นกันนั่งเย็น ๆ อยู่ที่ห้องทำงานที่บ้านแน่นอนอยู่ |
แล้วเปิดแอร์คอนดิชั่นเปลืองเงินหน่อยคงไม่เป็นไร
|
นั่งนึกได้ว่าเคยเขียนหนังสือไว้เมื่อสิบกว่าปีก่อนนำมาให้อ่าน คลายร้อนเป็นเรื่อง..เล่าเรื่องน่ารัก ๆ ท่ามกลาง
|
| อากาศเย็นค่อนข้างมาก.. ไปทำไร่อยู่บนดอยภาคเหนือคนเดียว…แถวบ้านแม่ขะจาน แม่ห่างใต้. อ.เวียงป่าเป้าเชียงรายบางวันก็ |
| ลงจากดอยไปเยี่ยมเพื่อน ๆ แก้เหงาต่างได้พูดคุยกัน...เพื่อนได้เล่าเรื่องที่ผ่านมา |
|
| น้ำค้าง รวมตัวบนใบไม้เป็นหยาดโตค่อยไหลเลื่อนบนผิวมันของใบหล่นสู่ดินเป็นระยะหมอกหนาลอยปกคลุมไปทั่วบริเวณ |
| หน้าบ้านอากาศหนาวเย็นแทรกไปทุกแห่งแสงแรกของวันเพิ่มทวีหมอกทั้งหนาลอยเลื่อนกับหมอกที่บางเบาในสวนผัก |
| หมอกบดบังลำแสงได้บางส่วน..สาดส่องเป็นลำยาว...สู่ใบผักกาดเขียวต้องหยาดน้ำค้างเป็นประกาย |
|
| ก่อนที่จะมาอยู่ที่นี่..เกิดอุบัติเหตหลังจากบริษัทส่งให้ไปทำงานที่จังหวัดสุรินทร์ขับรถ |
| หลบวัวที่วิ่งมา..เสียหลักชนต้นไม้ข้างทางบาดเจ็บนัยตาด้านซ้ายนิ้วมือสองข้างกระดูกแตกจนไม่อาจจะทำงานได้ |
บริษัทให้พักรักษาตัว 3 เดือน
|
| ลุงที่บ้านแม่ขะจาน อ.เวียงป่าเป้ารู้ข่าวชวนมา พักฟื้นจะพักที่บ้านสวนก็ได้ เลยไปพักที่ตูบกระท่อมหลังน้อย |
| อยู่เชิงดอยเตี้ย ๆ คนเดียวบ้านอยู่ห่างบ้านคนอื่นค่อนข้างมาก..เคยไปพักกับลุงป้าแล้วเกรงใจที่ป้าต้องทำอาหารให้กิน |
รู้สึกเป็นการรบกวนเลยขอไปอยู่บ้านหลังน้อยดีกว่า...
 |
เมื่อคืนนอนฟังวิทยุหลับน่าจะ 2 ทุ่มเศษ เช้ามืดตื่นมา...ขับรถบนถนนลาดยางสีดำในหมู่บ้านรอบกายหนาวเย็น |
กว่าสอง กม.ที่ขับผ่าน หมอกที่ลอยคลุมไปทั่วกะว่าจะไปสว่างบนเขื่อนลำเขางู
|
| แสงไฟวับแวมจากบ้านหลังเล็ก ของชาวบ้านเป็นระยะคงจะลุกขึ้นทำอาหารเตรียมตัวไปทำไร่ทำสวนไม่นานแสงแรกของวัน |
| ค่อยสาดแสงให้เห็นต้นไม้เกิดแสงเงาหมอกค่อย ๆ เลื่อนไปช้า ๆ บ้านหลังเล็กข้างหน้าดูสงบซ่อนตัวอยู่ท่ามกลาง |
กลางต้นไม้ กับพืชสวนครัว
|
| ขับสวนทางกับนักท่องเที่ยวจักรยานทัวร์ริ่งขวามือดอยเตี้ย ๆ ทอดยาวมีหมอกลอยเรี่ยอดที่จะหยุดถ่ายบรรยากาศไม่ได้ |
ด้านขวามือลำเหมืองเล็ก ๆ ไหลเคียงคู่ไปกับถนน
|
| มีสพานไม้ไผ่พาดผ่านสายน้ำไหลช้า ๆเสียงน้ำไหลปลาซิวตัวน้อยว่ายวิ่งไปมาเห็นลำตัวยสีขาวเงินซอกซอน |
| จอดรถไว้ริมต้นอินทนิลขนาดกลาง เดินข้ามสพานไม้ไผ่ ซุ้มกอไผ่ใหญ่สูงยอดโค้งคลุมครอบเป็นวงกลม ทางเดินเท้าเล็ก |
ทอดยาวออกไปแสงแดดสาดส่องสู่สวนผักเขียวขจีข้างหน้า
|
| ร่างหญิงชาวสวน กำลังหาบกระป๋องน้ำฝักบัวสองข้างเดินรดน้ำไออุ่นของน้ำที่ไหลจากบัวลอยกรุ่นสายน้ำถูกใบ |
| ผักกาดเขียวโน้มต่ำแล้วพลิกกลับตามเดิม |
| ขอเดินเข้ามาดูหน่อยครับ |
| ไผมาเจ้า (ใครมาคะ) หญิงชาวสวนหันมอง พร้อมกับถาม |
ผมมาจากเชียงใหม่ เอ้ออยู่ กท.นะครับ พักอยู่ในบ้านสวนตีนดอยโน้น
|
| อ้าวคนกรุงเทพหรือเชียงใหม่แน่เจ้า |
| ก็เกิดเชียงใหม่โต กรุงเทพ มาอาศัยลุงอยู่ที่บ้านสวนโน้นครับ |
| ผมชื่อโยธินพี่สาว อ้าว น้องสาวดีกว่า ผม ๆ |
| โอ้ยไม่ต้องพูดผมแผ๋มหรอก สุภาพมากไปแล้ว |
| อ้าว ก็คนมันเคยนี่นาน้องชื่ออะไร |
| อุ่นเจ้า.....มาเยี๊ยะหยัง (มาทำอะไร) |
| เห็นผักสีเขียวสวยเลยอยากจะถ่ายรูปผักกับรูปน้องสาวนะ |
| ถ่ายผักได้เลย ห้ามถ่ายรูปของขะเจ้าเน่อ ไม่สวยนะ |
| ได้ครับแต่ถ้าถ่ายไม่ให้เห็นหน้ากำลังรดน้ำได้หรือเปล่าละ |
| ไม่ได้ ว่าแต่ว่าคุณโยเยมาทำอะไรแถวนี้ |
| เอาแล้ว เจอสาวยวนเข้าแต่เช้า.....โยธินครับ ไม่ใช่โยเย ผมมาพักผ่อนคือบริษัทให้หยุดทำงานยาว |
| อ้อ ตกงานแล้วซิ |
| ก็ทำนองนั้นแหละ 555 ว้า คืองี้ ผมขับรถชนตัวช้ำนิ้วมือแตกมากใช้ทำงานไม่ได้นี่ไงนิ้วแข็งเจ็บเขาให้พักนะ |
| เดี๋ยวก่อนคุณโยเคยอยู่ดอยสะเก็ดหรือเปล่าละ |
| ใช่เคยอยู่นานมาแล้วเอ้อรู้ได้ไง |
| ก็ดูคุ้น ๆ แต่นานกว่า 10 ปีที่เคยเห็น ต๋อนขะเจ้ายังเป็นละอ่อนอยู่ |
| ไหนครับเอ้ยไหนขอดูหน้าน้องชัด ๆ หน่อยหน้าผากจมูกใช่แล้วน้องอุ่นลูกลุงกำธรเมื่อก่อนชอบร้องไห้ขี้มูกโป่งปากแบะนี่นา |
| แถม แหะ ๆ กินขี้มูกตัวเอง 555 |
| บ้า.... จำอะไรไม่รู้ |
| แต่ว่าตอนนี้จมูกโด่งกว่าเดิมแถมริมฝีปาก เอ้อ..สวย |
| อุ่นเบือนหน้าหนีซ่อนยิ้มแก้มแดงคงเขิน |
| แล้วพี่แหย... เอ้ย โยธินทำไมเปลี่ยนชื่อละเจ้า |
| เปล่าไม่ได้เปลี่ยนแม่กับพ่อตั้งว่าโยธินมาตั้งแต่เด็กแต่คนเรียกว่าแหย..ไปเองตอนนั้นไม่ค่อยกล้าต่อยใครนะ 555 |
| แล้วน้องอุ่นมาอยู่กับใคร |
| พ่อตายแม่กับน้องอุ่นเลยย้ายกลับมาอยู่ที่ บ้านป่าแงะที่นี่แหละ |
| งั้นพี่โยขอเยี่ยมแม่เอ้อป้า...หน่อย |
| ได้เจ้า...แต่แม่ไม่อยู่อุ่นจะบอกแม่ ๆ คงดีใจที่พบพี่โย ๆ อยู่คนเดียวหรือมากับแฟน |
| ยัง ๆ พี่ยังไม่ได้แต่งงานอยู่คนเดียว |
| งั้น ขะเจ้าเชิญกินข้าวเย็น |
| ไม่เอา..พี่จะกินข้าวร้อน |
| แหม.ยังชอบแหย่เหมือนเดิมนะพี่ไปถ่ายรูปเถอะน้องอุ่นขอรดน้ำผักก่อนบ้านน้องอยู่ข้างในโน้นนะ |
| |
| เห็นน้องอุ่นแล้วนึกขำเมื่อก่อนผมก็ชอบดึงผมน้องเขาเล่นจนหน้าหงายก็น้องชอบเลียกินขี้มูกจนผมต้องแหวะบ่อย |
| จริง ๆ แล้วลุงเขยผมกับพ่อน้องอุ่นเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน |
| |
| นึกถึงป้าอิ่มแม่น้องอุ่นใจดีให้ผมกินขนมบ่อย..น้องอุ่นอายุน้อยกว่าผม 9 ปี.. นั่นซิทำไมต้องเปรียบเทียบอายุ |
| ยัง งง อยู่ |
| ตอนเช้าที่เราพบกันน้องอุ่นใส่เสื้อสีน้ำเงินนุ่งผ้าถุงสีเดียวกันมัดผมไว้ท้ายทอยเป็นสองหางสั้น ๆ ต้นคอขาวมีไฝดำด้วย |
| เวลายิ้มแล้วเห็นฟันเรียงขาวสวยแก้มมีลักยิ้มแก้มสีชมภูเรื่อ ๆ |
| ดูนาฬิกาข้อมือบ่ายสองโมงยังอีกกี่ชม.นะที่เราจะได้ไป ๆ พบป้าอิ่มกับน้องอุ่น จะไปตอนนี้ก็ไม่ดีเพิ่งบ่ายสามโมงเอง |
| อยากเจอป้าอิ่ม กับน้องอุ่น...... |
| ยังไงไม่รู้ซิกลัวเขาว่าอยากจะเจอตัว ทีเมื่อก่อนเห็นน้องอุ่นแล้วผมวิ่งหนีกลัวน้องเอาขี้มูกป้ายนี่นา |
| ///////////////////////////////// |
| ดูนาฬิกากับแสงแดดยามบ่ายแก่ ๆ อากาศอุ่นสบาย รีบผลัดเสื้อผ้าอาบน้ำสระหัวโกนหนวดที่มีนิดหน่อยจะะดูดีขึ้น |
| รีบเช็ดตัวก็น้ำมันเย็นมาก ๆ เลยแต่งตัวหวีผมเสยนิด ๆ ใส่เสื้อผ้าคว้าเสื้อกันหนาวสีแดงตัวใหญ่ใส่แล้วขับไปตามเส้นทางเดิม |
| ดวงอาทิตย์เริ่มคล้อยต่ำไปกับ ดอยด้านขวามือ แสงคงสาดไปทั่วท้องนาซ้ายมือสีเขียว เห็นบ้านชาวบ้านปลูกเรียงราย |
| อยู่บนเกินบางบ้านปลูกผักไว้ใกล้บ้าน ไม่ต้องซื้อหาก็แบ่งปันกันลำเหมืองเล็กยังคงไหลเอื่อยไม่ขาดสาย |
|
| ผมโชคดีที่ได้มาพักอาศัยที่นี่มีน้ำท้องนาสายหมอกลอยเรี่ยไปกับดอยแปลงผักสีเขียว แปลงมันฝรั่งอากาศหนาวเย็นเกือบ |
| ตลอดวันมีความสุขแม้จะสุขเล็ก ๆ ก็ยังดีกว่าอยู่กรุงเทพ |
| สิ่งที่นี่มีก็น่าจะเป็นญาติเพื่อนที่มีจิตใจงามพูดกันธรรมดาแบบชาวบ้าน |
| ผมจะได้เจอน้องอุ่น กับป้าอิ่มแหะ ๆ น่าตาน่ารักอีกไม่กี่นาที ไปละครับ |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ (re.123/4,334)re.3 |
| st ผู้เข้าชม 2,521,226. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Literature |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
