No. 1026 ไปเที่ยวดอยอ่างขาง ยากจริงหรือ...? No. 1026  ไปเที่ยวดอยอ่างขาง ยากจริงหรือ…?  หลายคนคงสงสัย ทำไมไปเที่ยวอ่างขางแค่นี้ ยาก....?  ลองอ่านต่อ...ครับ ดอยอ่างขาง เป็นแอ่งดอยที่หนาวเหน็บอยู่ไกลไปยากมาก ครั้งแรกที่ไปพี่ ๆ เขาชวนไป ได้แต่นั่งรถเกรงตัวแทบแย่ ถนนมันชันมากไปเที่ยวดูไม้ดอกในแหล่งท่องเที่ยวแล้วขับรถกลับ เสียดายจังหลังจากนั้น ก็หลายปีได้ขึ้นไปอีก ขับรถไปเอง ใช้พิคอัพ 4 ประตูพาพี่น้องไปกัน 5 คนคาดว่าคงจะนั่งเสียวแต่ที่ไหนได้  นั่งชี้สองข้างทาง ถ่ายรูปเล่นกัน ส่วนผมขับเอง เสียวกลัวเบรคแตกแต่ทำสีหน้าเฉย ๆ ไว้ก่อน 555 ไม่ได้จองโรงแรมที่พัก... คนเขาเล่าว่าจอดรถแล้ว เดินหาที่พักก็ได้....ก็ทำตามจอดรถไว้ตรงร้านขายของหน้าโครงการหลวง เดินลัดเลาะไปตามถนนเล็ก ๆ ชาวบ้านชี้ให้ดูว่า ห้องพักให้เช่าอยู่ข้างบน เดินไปไม่นานก็เจอเรือนพักเป็นห้องแถว ภาพชุดนี้่เกือบทั้งหมดใช้กล้องป๊อกแป๊ก ถ่ายท่ามกลางสายหมอก จะเห็นไม่ชัดแหะ ๆ โทษกล้องไว้ก่อน ที่พักเป็นตึกชั้นเดียวปลูกอยู่เชิงเขามีห้องพัก 5  ห้องมีระเบียงด้านหน้าให้นั่งชมวิว ดูห้องพักมีสองเตียงใหญ่ห้องน้ำดูสบาย ๆ มีน้ำอุ่นให้อาบผมเข้าไปดู เป็นเครื่องทำน้ำอุ่นด้วยแก๊สถังลงจะอยู่ข้างนอกห้อง กลางคืนนั่งเล่นริมระเบียงได้ตามสบาย มีอาหารว่างให้กินด้วยนะ อุ่น ๆ  ราคาห้องพัน พันกว่านิดหน่อย   โอเคเลย เจ้าของเป็นครูใหญ่อยู่โรงเรียนแถวนั้น เขาบอกว่ากลางคืนหนาวหน่อยนะ ไม่มีฮีทเตอร์แต่มีผ้าห่มให้เยอะ กลับไปขับรถพากันขึ้นมาตามถนนซอยดินเล็ก ลัดเลาะไปจอดไว้ที่ลานเล็กมาก ต่างหิ้วกระเป๋าของใครของมันเดินขึ้นเนิน ไปห้องพัก เก็บของ นั่งเล่นกันสิบนาทีได้มั้ง ก็พากันลงไปที่รถขับไปใน สถานีเกษตรหลวงอ่างขาง ยอมรับเลยว่าสวย ตอนนั้นยังไม่รู้เรื่องไปได้บางจุด ส่วนใหญ่จะดูพืชพัก ไม้ดอกเป็นหลัก   ... ... ... ... ออกมาก็เย็นมาก ๆ  แวะกินข้าวที่ร้านค้า อากาศหนาวลงอีก ดีเหมือนกัน กลับไปห้องพักเดินสบาย ๆ แค่ไต่เนินดินเท่านั้นเอง  ถึงห้องก็นอนเล่นบนเตียง บางคนไปนั่งระเบียงหน้าห้องพักแถวยาว ผมสนใจห้องน้ำแหะ ๆ  อยากรู้ว่าน้ำอุ่นเป็นไงเพราะที่ผ่านมาใช้ เครื่องทำน้ำอุ่นไฟฟ้า  ลองเปิดน้ำแล้วลองบิดเปิดแก๊ส ครู่เดียวน้ำที่พุ่งมาไม่แรงเท่าใดก็อุ่น เข้าท่าเลยจัดการ  ล้างหน้าแปรงฟัน ล้างมือแขน เท้าเป็นอันเสร็จพิธี 555 ไม่ต้องอาบก็ได้เดินตั้งนานเหงื่อไม่ออก  เรา ๆ กันเองคงไม่ได้กลิ่นอะไรเนาะ   ความมืดครอบคลุมไปทั่วอ่างขาง ทัศนวิสัยขมุกขมัวไกลออกไป มีแสงไฟยิบ ๆ  เป็นบางจุด ระเบียงหน้าห้องพัก ที่เป็นเรือนแถวพวกเรานั่งยืนมองไปไกล ๆ อยากจะรู้ว่าชาวบ้านเขาอยู่แบบไหนหนอ  อยากรู้เหมือนคนทั่วไป  ทุ่มกว่าครูเจ้าของก็มาจุดเตาถ่าน  หิ้วหัวมันเทศกองโตมาให้พร้อม ตระแกรงย่าง คีมคีบ หิ้วถ้วยกาแฟ ซอง กาน้ำร้อน ถ้วยช้อนมาให้ บอกว่าตามสบายนะครับ  ที่นี่ปลอดภัยไม่มีใครมากวน รอบ ๆ บ้านพัก เป็นญาติคนรู้จักกันทั้งนั้น เห็นมันเทศแล้วนึกถึง ที่ญี่ปุ่นมีคนขายมันปิ้งเป็นร้านเล็ก ๆ  มีนักสืบก็ตำรวจนอกเครื่องแบบแวะอุดหนุน  ตร.นอกเครื่องแบบ บิหักหัวมันเทศร่อน ๆ  ไอฉุย เป่าให้เย็นแล้วกัดกินอย่างอร่อย    พวกเรานำเก้าอี้เตี้ยมาวางรอบ เตาไฟที่ส่งไออุ่น หยิบมันเทศวาง ก่อนวางรีบเอาซ่อมจิ้มสองสามครั้งต่อหัว กันมันร้อน ๆ ระเบิดนะครับ  555  เคยปิ้งกินตอนเป็นเด็กที่เชียงใหม่ หักบิมันเนื้อสีเหลืองร้อน ๆ  กินอร่อย จิบกาแฟไอร้อนลอยกรุ่น จิบน้ำชาจีนที่แช่ใบใส่น้ำร้อนไว้ในกาเล็ก อากาศที่หนาวมาก ๆ  เปิดเทปฟังเพลงไปเรื่อย ๆ มีความสุขมาก เสียดายไม่มีกีต้าร์ไม่ได้เอามาด้วยร้องเพลงตามเทป ส่วนกีต้าร์ไม่ได้เอามาเล่นไม่เป็นครับ    ที่เห็นสายสืบญี่ปุ่น ซื้อมันเทศร้อน ๆ กินข้างถนน ลืมบอกไปอยู่ในหนังนะครับ ตอนนั้นยังไม่เคยไปญี่ปุ่น  เราดื่มด่ำกับอากาศหนาวเย็นนานแม้จะมีถ่านร้อน ๆ ผิง นัยตาเริ่มหนักเข้านอน 4  ทุ่มกว่าก็เข้านอนห่มผ้านวม หอมนุ่ม หลับไปเมื่อไรไม่รู้ ตื่นมาเห็นแสงไฟหน้าระเบียงรอดมาข้างล่างประตู พี่น้อยังนอนหลับสบาย ผมเสื้อกันหนาวตัวหนาใหญ่ ค่อย ๆ ย่องลงไป เห็นแสงไฟบ้านชาวบ้านใกล้ ๆ กันแว๊บวับ เดินไปดูที่รถพิคอัพของเรา เห็นขาว ๆ บนหลังคารถ  อ้าวน้ำแข็งจับเป็นแผ่นหนาเหมือน ในช่องแข็งของตู้เย็นโบราณ ตื่นเต้นครับ 555 อากาศหนาว ขนาดนี้รีบกลับไปที่ห้องปลุก ทุกคนงัวเงียไม่ยอมลุก ช่างเขาเถอะคนกำลังกินกำลังน้ำหนักเพิ่ม 555  ผมคว้ากล้องเดินลงลัดเลาะไปตามถนน ผ่านร้านค้าตรงหน้าโครงการหลวง แล้วเดินลงไปสู่ ที่โล่งมีหมอกลงหนา เห็นต้นท้อหรืออะไรนี่แหละปลูกอยู่เต็มพื้นที่ เลยหมุดรั้วหนามที่ขาดเหลือเพียง สองเส้น... เดินเข้าไปถ่ายภาพ ... ... อยู่ในไร่กว้างนาน ไม่เจอใครเลยก็ คนอื่นยังไม่ตื่น แสงอาทิตย์เริ่มสาดส่องลงมาผ่าน หมอกที่หนา ดูเวลาเกือบ โมงครึ่งเดินกลับไปทางเดิม  ร้านค้าเริ่มเปิดขายอาหารเช้ามีพวกอิวจาก๊วย ปาท่องโก๋ เดินไปปลุกพี่น้อง เล่าว่าเห็นน้ำค้างแข็งอยู่ข้างล่าง มีอยู่คนเดียวรีบเดินไปดูที่รถ เห็นน้ำแข็งเกาะ   ส่วนคนอื่นลุกล้างหน้าแปรงกัน  ทาครีมแต่งหน้า กว่าจะเสร็จก็โน่นสองโมงเช้ากว่า พอเล่าให้ฟังว่าข้างล่างน้ำค้างแข็ง ที่ต้นผลไม้ บอกไปว่าดี ๆ  จะไปดู พอผ่านร้านขายของแวะเข้าเลย ข้างบน ครูเจ้าของห้องพักมาทักทายตอนสาย นำข้าวต้ม กาแฟมาเลี้ยง ... ..   สรุปแล้วแต่งหน้าให้ คนขายของ/โจ๊กกับลูกจ้างดู  หุ หุ...  ผมก็พาเดินไปดูน้ำค้างแข็ง ก็สายไปแล้วจริง ๆ  แม้อากาศจะหนาว ขนาดนั้นเจอแดดอุ่น น้ำค้างแข็งก็ เริ่มหยดละลาย ผมก็พาเดินย่ำไปร้องเท้าผ้าใบเปียกชื้น คนอื่นคงจะเบื่อความแฉะ ขอเดินกลับ จะเข้าไปในโครงการหลวงอีกครั้งได้เลย.. ยอมเสียเงินซ้ำ   ดอยอ่างขาง สวยสงบหนาวสุด ๆ  อยากไปเที่ยวอีก ไปกี่ครั้งก็ไม่เบื่อครั้งหลังสุด ใช้เส้นทาง อ.ฝางหมายเลข 107 นำรถไปจอดที่ วัดหาดสำราญ หรือไปฝากที่ โตโตการ์เด้นวันละ 50 บาท(มั้ง) แล้วขึ้นรถสองแถวไป 25 กม. ถนนเส้นนี้ชันคนขับชำนาญ แต่น่าเสียใจ บ้านพัก 24  แห่งต้องรื้อถอนออกไปหมดเพราะบุกรุกป่าสงวนหน่วยงานราชการฟ้อง ยืดเยื้อมานาน หลายปีที่เขาต่อสู้ทางศาล และมีคำพิพากษาให้รื้อถอน ใครเคยไปพักรีสอร์ทสวย ด้วยบรรยากาศหนาวเย็น สะดวก ร้านค้าขายของที่ระลึกตรงทางซ้ายมือก่อนถึงทางแยกปัจจุบันถูก รื้อราบเรียบ ราชการทำเป็นสนามตามภาพถ่ายนี้ .... ..   น่าเสียดายที่พักที่อำนวยความสะดวกแก่คนทั่วไปทั้งไทย ตปท ที่ไปใช้บริการค้างคืน กินอาหารแล้วไปเที่ยวในสถานีเกษตร รวมทั้งขับรถไปเที่ยวที่อื่นถูกทุบรื้อไปหมด เข้าใจเลยแหละว่า บุกรุกป่าจนคดีถึงที่สุด  ทำให้สภาพป่าเสียหายเป็นจำนวน 20  กว่าไร่... หมู่บ้านร้านค้าเหล่านี้ผมเห็น สถานที่จริงรวมทั้งภาพจากแหล่งข่าวอื่น 10 กว่าปี...  แต่ทำให้คนมีงานทำรัฐก็ได้ภาษีมากมาย ไม่มีทางออกบ้างหรือ  เรา ๆ  อยู่นอกพื้นที่ก็อยากจะรู้ว่า หน่วยงานราชการน่าจะมีโครงการช่วยเหลือ หาทางออกแก่ชาวบ้าน   ถ้าใครจะไปเที่ยวดอยอ่างขาง ลองเข้าไปดูข้อมูลที่พัก ก่อนนะครับ อย่าทำแบบผมเมื่อไปครั้งที่ 2 ไม่ได้เด็ดขาด แต่ก็มีทางเลือก ไปขออาศัยสนามหญ้าโรงเรียนเทพศิรินทร์.กางเต็นท์เล็กส่วนบุคคลนอนค้าง ส่วนห้องน้ำ ขอเข้าของนักเรียนคงได้มั้ง จะตั้งวง ดื่มน้ำพรรค์นั้น หรือปิ้งย่างหมูกะทะได้หรือไม่นี่ซิ... ไม่อยากคิดเลย อย่าคิดดังนะเดี๋ยว คณะกรรมการชุดนั้นได้ยิน เกิดคิด ห้ามนั่งกินเกิน 4 ทุ่ม..  แต่ ๆ ๆ อย่าไปว่าเขานะจ๊ะ  555 เค้าเป็นห่วง แต่เรายังติดใจ บ้านพักท่ามกลางธรรมชาติอากาศหนาวเย็น ค่าเช่าห้อง สามพันกว่าบาทเอง ภาพที่พัก บรรยากาศระยะหลังสวยงดงาม กล้องถ่ายภาพทันสมัยขึ้นเลยนำมาลงอีกครั้ง แล้วเราจะได้เห็นอีกหรือ...ไม่ ? ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ  st ผู้เข้าชม  2,026,588. ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ   Diarist     Create Date : 01 ตุลาคม 2564 17 comments Last Update : 1 ตุลาคม 2564 5:14:52 น. Counter : 1549 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณหอมกร, คุณทนายอ้วน, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณtoor36, คุณกะว่าก๋า, คุณเริงฤดีนะ, คุณlovereason, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณอุ้มสี, คุณkatoy, คุณSweet_pills, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา

ดูจาภาพพี่ไวน์น่าจะหนาวมากเลยแน่ๆ   โดย: หอมกร 1 ตุลาคม 2564 8:27:27 น.

ที่แต่งหน้าทาปากใช่ให้คนชงกาแฟเท่านั้นคุณก็ดูด้วย อย่างน้อยก็ปกปิดริ้วรอยไง มาอ่านแล้วเห็รภาพอยากไปจัง แต่หาคนพาไปไม่ได้ หุหุหุ   โดย: พี่เก๋า IP: 124.122.187.43 1 ตุลาคม 2564 9:07:41 น.

555 ผมไม่ต้องแต่งหน้าแล้ว โป๊ะครีมแป้งเท่าใดก็ ลบ ริ้วรอยไม่ได้ครับพี่เก๋า ดีใจจังพี่แวะมาทักทาย   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 1 ตุลาคม 2564 9:34:26 น.

สวัสดีค่ะพี่ไวน์ ดอยอ่างขางบรรยากาศดีมากค่ะ อากาศเย็น มีแม่ขะนิ้งให้เห็นด้วย ถ้าไปเที่ยวเป็นหมู่คณะ มีกางเต็นท์นอนคงจะสนุกดีนะคะ แต่ในช่วงวิกฤตโควิดระบาด ไปเที่ยวคงจะไม่สนุกเท่าที่ควร ได้แต่เที่ยวทิพย์ มองเห็นภาพถ่ายแล้วจิตนาการไป ก็แฮปปี้ค่ะ ขอบคุณที่พาเที่ยวดอยอ่างขางค่ะ   โดย: จินดา IP: 58.8.76.118 1 ตุลาคม 2564 10:04:54 น.

เคยขึ้นไปอ่างขางครั้งเดียวตอนเป็นเด็กๆ จำได้แค่ว่านั่งรถนานมาก ทางน่ากลัว ตอนนั้นเพื่อนคุณลุงที่เป็นนักวิจัยพืชในอ่างขาง เดี๋ยวนี้ยังไม่กล้าไปอีกเลยครับ อิอิ   โดย: ทนายอ้วน 1 ตุลาคม 2564 11:40:14 น.

มาตามไปเที่ยวด้วย เคยไปนานแล้วค่ะ แล้วก็จะมาบอกว่า พี่เล่นแต่ต้นไม้ที่มีในบ้านป่า ไม่สะสมอะไรเพิ่มแล้ว นอกจากมีคนให้ ยิ่งไม้ต่างประเทศยิ่งขอบาย เลี้ยงไม่เป็นค่ะ   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 1 ตุลาคม 2564 13:28:00 น.

เดี๋ยวนี้อุณหภูมิจะยังเย็นได้เมื่อก่อนมั้ยอยากรู้เหมือนกัน คนไปเที่ยวก็ไปหนีร้อนล่ะนะ เดี๋ยวนี้เราสามารถหาข้อมูลได้ง่ายกว่าสมัยก่อนครับ ยังไงหาข้อมูลก่อนไปดีที่สุด กันความผิดพลาด   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 1 ตุลาคม 2564 15:48:03 น.

สวัสดีครับพี่ไวน์ มาชมทริปวัยรุ่นเที่ยวอ่างข่างครับ ดูจากถนนแล้วเข้าใจเลยครับว่าทำไมพี่ไวน์ถึงกัวเบรกแตก ถนนแบบนี้ผมก็ขาสั่นเหมือนกันครับ ไม่ใช่คนขับรถเก่งด้วย ^^'' สมัยก่อนอ่างข่างน่าจะบรรยากาศดีมาก ๆ เลยครับ อากาศเย็นๆ เย็นจนเกล็ดน้ำแข็งเกาะๆ หลังคารถ เกาะยอดหญ้า นั่งพิงไฟ ทำอาหารกินกัน เช้ามาก็ดริฟกาแฟร้อนๆ ดื่ม คงสดชื่นมาก ๆเลยครับ   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 1 ตุลาคม 2564 16:29:37 น.

สวัสดีครับพี่ไวน์ ผมเคยขึ้นอ่างขางครั้งเดียวครับ ไปกับเพื่อน 4 คน เที่ยงคืนคุยกันว่าลงดอยมั้ย ? หนาวเกิน 555 สุดท้ายก็ทนหนาวในเต๊นท์ เจอ 0 องศาเข้าไป เพื่อนบอกกินเหล้ายังไงก็ไม่อุ่นครับ 555 เห็นด้วยกับพี่ไวน์ครับในบทสรุปตอนท้าย ไม่จำเป็นต้องทำลายทิ้งก็ได้ ปรับสภาพ แก้ไข แล้วก็ให้ทำธุรกิจต่อไปน่าจะดีกว่า แล้วเข้มงวดกับคนใหม่ที่จะทำแทน   โดย: กะว่าก๋า 1 ตุลาคม 2564 17:14:41 น.

ปูเสื่อจองที่ก่อนนะคะ วันนี้ยุ่งๆ..แหม!! ปานขึ้นปีงบประมาณ 2565 ใหม่ ของทางราชการเลย. เดี๋ยวไปสวดมนต์เย็น แล้วดูฟุตบอล ไทยลีค ต่อ   โดย: เริงฤดีนะ 1 ตุลาคม 2564 18:20:08 น.

ครับพี่ เวลาไปเชียงราย ผมไม่ได้เล่นบล็อกเลยครับ เล่นจากมือถือไม่ถนัดครับพี่ ตัวหนังสือเล็กมาก อ่านไม่ได้เลยครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 1 ตุลาคม 2564 21:52:56 น.

สวัสดีค่า คุณไวน์ ไปเที่ยวอ่างขางด้วย อยากไปอีกจัง ไม่น่าเชื่อนุ่นไปตอนเด็กๆ พักที่คุณไวน์พักเลย จำได้ ม้านั่งสีน้ำตาลๆ หน้าห้องพัก ทีแรกไปแบบไม่ได้จองไม่ได้อะไรเข้าไปดูบ้านพักด้านในเต็มหมดเลยจอดรถที่หน้าร้านค้าด้านนอกแล้วเดินหา ได้ตรงนี้เลยค่ะ พันกว่า ตอนนั้นไปกันเป็นสิบจองสองห้องเค้าก็ให้พักค่ะ นั่งหนาวกันอยู่หน้าห้องเอาของมากิน ฟินสุดๆ ชอบบรรยากาศมากแต่ไม่ชอบเวลาอาบน้ำเลย คนที่บ้านแปะน้ำกันหมด 555 อาบไม่ไหวคะ่ หนาวจัดมากๆ ขนาดตอนนั้นไปเดือนมีนาต้นๆ เดือนค่ะ เห็นว่าตอนนี้ร้านค้าบ้านพักแถวนั้นไม่มีแล้ว ไม่รู้จริงมั้ยเพราะว่าไม่ได้ไปสิบกว่าปีแล้วค่ะ ล่าสุดตลกมาก เอารถไปสองคันมันจะมีก่อนถึงด่านอะไรสักอย่างไปทางแม่แตงที่มองไปทางซ้ายเห็นฝั่งพม่าชัดๆ รถพ่อเก่าขึ้นไม่รอดลงมาช่วยกันเข็นอะ ตลกมากเลย แต่นุ่นชอบมาก ดอยอ่างขางสวยคุ้มค่าที่ได้ไปจริงๆ ค่ะ ขากลับกลับทางฝาง ทางโหดมาก โหดจัดๆ กว่าปายอีกค่ะ แบบเด๋วหักศอก เด๋วหักศอกทำมุมสูงเกือบ 45 องศา ดีนะที่ไปขาลง ถ้าขาขึ้นคงถึงแค่ตีนดอย สงสารรถพ่อมากค่ะ 55 สนุกจัง อ่านแล้วคิดถึงบรรยากาศตอนเด็กๆเลยค่ะ แต่นุ่นไปเจอน้ำค้างแข็งแบบนี้ครั้งเดียวเอง ต่อไปไม่เคยเจออีกเลยค่ะ หรือไปผิดฤดูไม่รู้ บ้านพักสวยๆ ได้แต่มอง โห เพิ่งรู้ว่าบุกรุกป่าเยอะโดนรื้อหมด ไม่ได้ตามข่าวเท่าไหร่ค่ะ อ.เต๊ะดองบล็อกเก่งอัปบล็อกนานๆ ทีแต่เมนต์เพื่อนๆ เหมือนเขียนบล็อกเองค่ะ 55 สนุก อ.เต๊ะน่าจะไปเขียนนิยายตลกได้เลยค่ะ เรื่องหมอดูก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ไม่กล้าดูเลยเวลาทักไม่ดีจะไม่สบายใจ แต่เวลาทักดีงี้ชอบ อิอิ ล่าสุดก็ยังเสียดาย เพื่อนดูให้ว่าอย่าให้ใครยืมตังจะได้คืนยาก แต่เพื่อนดูช้าไป แงงงงงง ต่อไปไม่เอาแล้ว เศร้า นิยายโบราณเขียนยากตรงที่ต้องเป๊ะนี่แหละค่ะ แต่ว่ามันก็มีหลุดอยู่ดี เลยทำให้เขียนช้ามากเลย จะพยายามให้จบเดือนนี้แล้วค่ะจะได้ขายอีบุ๊ก อิอิ ขอบคุณคุณไวน์มากๆ เลยค่า   โดย: lovereason 1 ตุลาคม 2564 22:24:04 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์   โดย: กะว่าก๋า 2 ตุลาคม 2564 6:29:56 น.

เห็นแล้วสวยงามๆ พี่ไวน์เจอแม่คะนิ้ง น้ำค้างแข็งด้วย.. หนาวกาย หนาวหูเลยมั้งคะ อ้อเคยไปพักครั้งเดียว กับแม่ รู้สึกจะได้ที่พัก ในสถานีเกษตรฯ ตื่นมาได้ชม..ดอกไม้ พืชพรรณเกษตรงดงาม จากนั้นก็แค่ผ่าน เพราะหาที่พักยากในฤดูท่องเที่ยวอย่างพี่ไวน์ว่า วันนี้ว่าจะออกมาดูหนังโรง แล้วจ่ายตลาดเตรียมรับประทานเจค่ะ 4-13 ตค.   โดย: เริงฤดีนะ 2 ตุลาคม 2564 10:15:17 น.

หนังสือที่อ่านยากสำหรับผมมีหลายเล่มอยู่เหมือนกันครับ แต่ถ้าอ่านนานที่สุดกว่าจะจบ คือ พุทธรรม ของหลวงพ่อประยุทต์ครับ อ่านนานมาก เพราะหนังสือเล่มหนา ภาษาบาลีเต็มไปหมด เชิงอรรถมาครบ อ่านไปงงไปครับ 555 นักเขียนที่เขียนสั้นๆ เขาคงคิดว่ามันเหมาะกับคนอ่านในยุคปัจจุบันหรือเปล่าครับพี่ไวน์ เขียนสั้นๆ สำหรับคนใช้มือถืออ่าน แต่หลายเพจก็เขียนยาวมากๆ แต่ก็มีคนอ่านเยอะด้วยเช่นกัน อย่างที่ผมชอบก็จะมี เพจ วิเคราะห์บอลจริงจัง คุณวิศรุตเขียนได้หลายแนวด้วย ข่าวก็เขียนสนุกครับ (เขียนให้เวิร์คพอยต์ครับ)   โดย: กะว่าก๋า 2 ตุลาคม 2564 20:49:39 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์   โดย: กะว่าก๋า 3 ตุลาคม 2564 6:29:02 น.

สวัสดีครับคุณไวน์ ผมเคยได้ไปเที่ยวครั้งนึง นานหลายปีมากๆ แล้ว ยังจำความรู้สึกหนาวในครั้งนั้นได้ แต่เลเวลยังไม่หนาวเท่ากับทรปของคุณไวน์ครับ แต่จำได้ดีคือเครื่องทำน้ำอุ่นในห้องน้ำไม่ค่อยเสถียร เช่นพอปิดก๊อกเพื่อมาถูสบู่ พอเปิดก๊อกใหม่นี่เย็นวาบเลยครับ 55 โดดเลยเชียว บรรยากาศผิงไฟแบบนั้นน่าสนุกดีนะครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 3 ตุลาคม 2564 20:13:35 น.