หนีงานมาเจิมนี่หว่า อิอิ

มิน่า

งานเยอะ

กร๊าบบบบบบ

แคว่ก

ผลงานภาพโดย.....กะก๋า ผ้าป่าสามัคคี อนุโมทนาด้วยค่ะ


หัวใจที่ช้ำรัก
ถูกหาญหักด้วยรักลวง
ใจน้อยจึงพลอยหวง
เป็นห่วงรักไม่อยากมี

เหมือนจะเคย เอ๊ะ..หรือไม่เคย

.....หัวใจที่เจ็บจำ
เพียรเตือนย้ำอย่าหวามไหว
เปลี่ยนใบรักเป็นหนามใจ
มิให้ใครเตือนรอยจำ.....


คุณก๋า.... แวะไปบ้านโน้นทีค่ะ มีของมาอวดแล้ว ไปหน่อยนะ

หนามใจจึงก่อตัว
เพราะเกรงกลัวถูกย่ำยี
หนามรักที่ปักนี้
จะกางกั้นป้องกันใจ...ดีดี


..................................



ขอแจมตลอด เอิ๊กกกกกก

หนามใจเอารักบ่ง
อย่าพะวงอย่าผลักใส
หากหนามรักยอกย้อนใจ
ใจสลายคือบทเรียน....

อิอิ หายหน้าไปหลายวัน
ลาพักร้อนค่ะ
พาเด็กๆเที่ยว ไม่ได้ท่องเน็ตเลยค่ะ

หวัดดีต๋อนงายเจ้าอ้ายก๋า
ยินดีนักๆ เน้อเจ้าตี่เข้าไปแสดงความยินดีฮื้อจ๋า

ถ้าบ่ามีหนามดอกไม้อาจจะบ่าสวยงามก่อได่เนาะ

หนามใจจึงก่อตัว
เพราะเกรงกลัวถูกย่ำยี
หนามรักที่ปักนี้
จะกางกั้นป้องกันใจ



............

กลอนเพราะ ภาพงาม..มาติดตามอีกแล้วค่ะ

หนามใจจึงก่อตัว
เพราะเกรงกลัวถูกย่ำยี
หนามรักที่ปักนี้
จะกางกั้นป้องกันใจ
<
<
พึ่งเคยเห็นบทกวีข่มความงานของภาพ

จขบ. อกหักอะป่าวจ๊ะ

ช่วยดามให้ เอามะ เอามะ

คุณก๋า เนี่ย ท่าทางอารมณ์อ่อนไหวง่ายนะเนี่ย

แต่งกลอนเพราะจังคะ มีความสุขมากๆนะคะ

ง่าๆๆๆ มาลงทะเบียน
ปล.ชอบรูปแรก

รูปก็ถูกใจ กลอนก็โดน

ธรรมะ ธรรมโม สังโฆ

พี่ก๋า พี่มิกซ์..

ขอแจมแบบอารมณ์ต่อเนื่องกาพย์ยานี ๑๑ ของพี่มิกซ์นะคะ แต่แจมเป็นกาพย์ฉบัง ๑๖ แทนค่ะ


หนามรักปักในใจพี่..................เจ็บปวดเหลือที่
ฤดียังยอกชอกช้ำ

อยากช่วยดึงความระกำ...........เอารักโน้มนำ
สุขล้ำแทนทุกข์ดวงมาน

แม้มิเทียบเท่าลดามาลย์..........มิสวยอ่อนหวาน
กิ่งก้านมิมีเหมือนใคร

แต่ความมั่นคงทรามวัย...........ยังคงมีให้
เฉกไม้ที่ยืนคงทน

แคนตัสกุหลาบหินปน............คงหยัดยืนต้น
ทานทนต่อแสงตาวัน

ทนหนาวทนร้อนผ่านผัน.........มิเปลี่ยนแปรผัน
คงมั่นตราบนั้นวันวาย...

เมื่อวานเราไม่ได่พบกันเลย...

อากาศที่ชม.คงเย็นแระใช่ม่ะค่ะ

แวะมาเยี่ยมบล๊อกค่ะ เพิ่งรู้ว่ายังไม่ได้แอดบล๊อกคุณก๋า

ดอกกระบองเพชรสวยนะคะ ปาต้าเคยดูบ่อยๆ ที่บล๊อกพี่ไบรท (bite25)

สวัสดีค่ะ

นึกว่าจะไม่ได้เข้ามาชมความงามส่ะแล้ว ...
Net TOT ที่นี่ล่มแต่เช้า เพิ่งจะเข้ามาได้

ลุ้นแทบแย่ ...

แว่บมาดูคนนั่งคุยกับตัวเองครับ

ท่าทางจะมีความสุขดีมากๆนะครับ
ต้นไม้ทั้งหลายเนี่ย ทำให้คนมีความสุขได้ตลอดเลย

แวะมาโดนหนามตำใจแต่เช้าเลยค่ะ

หนาม..เยอะจัง...ที่บ้านคุณก๋าคงจะมีต้นไม้เยอะมากนะคะ
กลอนเพราะอีกแล้วค่ะ..

มือยังไม่ตกทั้ง....กวีและตากล้อง......
ยังเป็น.."กายกับจิต"..(แทนผีกะโลง)......
Duo(Not Durex)....สมบูรณ์จริง ๆ


ช้ำรัก.....ก็ช่างมันเถอะ.....ความรักมีอยู่ทั่วไป
หาได้ไม่ยากหรอก......
เป็นห่วงแต่..."พ่อหล่อใหญ่"...ของเราเท่านั้น
ว่าจะเลือกมากเกินไปไหม.....บนคานอากาศไม่ดีนะ.....
ข้างล่างอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยก็จริงแต่....ได้อารมณ์นะ
......ถามคุณก๋าดูได้.....ประสบการณ์สูงปรี๊ด


ช่วงนี้มาสะสมบุญกันดีกว่า
มาบอกบุญ.....ระดมทุนการศึกษา
เชิญบริจาคที่นี่นะครับ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=armydoc&group=4





.............................


ขออนุญาตนำมาไว้ตรงนี้นะครับ
บล็อกโดนถ่างงงงงมากมาย อิอิอิ

กะว่าก๋า

อ่านแล้วทำให้นึกถึงวรรณกรรมเกาหลีเรื่องหนึ่ง
ชื่อเรื่อง นายเม่น ไม่รูเคยอ่านรึเปล่าครับ
เรื่องพูดถึงชายหนุ่มที่ผ่านพ้นการแต่งงานและหย่าร้างไป
จากนั้นเขาก็ขยาดกับการมีความรัก ต้องพองขนไว้ป้องกันระยะห่างเมื่อเริ่มมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่น

...กำนันครับ...
ท่านประธานแก๊งไปไหนอ่ะครับ
ไม่เห็นออกแถลงการ

บทประพันธ์ ... เพราะมาก
เศร้าสะท้านทรวงจริงๆ เลยครับ

หลายๆ ต้น เหมือนที่บ้านก็มีค่ะ
คุณแม่เค้าชอบปลูกค่ะ น่ารักดีนะคะ ต้นเล็กๆ

------
อ่านแล้วกลับคิด(ไปเอง) ถึงหนามเล็ก ๆ
ที่คอยตำหัวใจตัวเองอยู่ค่ะ
ให้เจ็บ ให้ช้ำอยู่ร่ำไป เวลาที่หวนคิดถึง รักรา.. ร้างไกล

ถ่ายรูปสวยๆมาฝากอีกแล้ว...

พี่ก๋าคะ...

เมล์ใน profile ยังใช้อยู่ค่ะ ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่พี่ก๋าให้เกียรติ กลัวอย่างเดียว จะไม่ไพเราะเท่าของพี่มิกซ์นะคะ

นกไม่ได้จบเอกภาษาไทยเลยค่ะ สมัยเรียนมัธยมก็เรียนสายวิทย์ พอเรียนมหาวิทยาลัยก็ไม่ได้เรียนทางภาษาเลย ส่วนเรื่องฉันทลักษณ์ฝึกหัดเอาเองค่ะ

<
<
เสี่นก๋าไม่เห็นเล่าเรื่องที่จะไปประกวนร้องเพลงเลย เล่าให้ฟังหน่อยดิ...

อาเฮียจะไปประก่งปรกวดอะไรอีกเนี่ย...
จะดังกันใหญ่โต....

ขอลายเซ็นต์ไว้ล่วงหน้าเลยแล้วกัน...
เดี๋ยวดังแล้วเข้าไม่ถึง...

ผมเห็นเสี่ยก๋าไปคุยไว้ใน Bloc แม่น้องรัน ก็เลยดีใจ

เพราะเสียงของเสี่ยดีจริง นี่ถ้าเป็นสมัยรุ่นๆๆนี่จะหอบเอา

เสี่ยไปเล่นกีตาร์ที่ชายหาดให้ได้เลย คุณเสี่ยน่าจะลอง

เปิดกิจการร้านอาหารนะ เเล้วเสี่ยก็เล่นโชว์ไป ให้เมียเก็บ

ตังก์ ถ้าเสี่ยเปิดผมก็จะไปนั่งฟัง
<
<
ปล. เออของเด็กเสริฟสวยหน่อยนะครับ เผื่อผมหาทางกลับกรุงเทพไม่เจอ...
<
<
ปล. เสี่ยนายมันเเน่มากในเชิงดนตรี

จะประกวดจริงรึเปล่า
เอาจริงบอกด้วยน่ะ จะส่งแรงใจไปเชียร์
แต่อย่าลืมน่ะ "เพลงนี้ผมขอมอบให้กับคุณแม่น้องรันเพื่อนทางเน็ตของผม"

ไปล่ะเหนื่อย ยังต้องลุยต่ออีกสองวัน

ฝากบอกคุณนางฟ้าด้วยนะครับ ตัว

จริงผมออกจะน่ารัก เวลาผมกึ่มๆๆละก่อนน่ารักเป็น 2 เท่า

เนียงก๋า

บองเป็ดคิดถึงสี่สาวอ่ะ

คิดฮ่อดหลายเลย

จบแระ

เนียงก๋ามีข่าวอะไร แจ้งบองเป้ดกะป๋าบูด้วยนะเนียงนะ

เก๋ม่ะ ภาษาเด็ดๆจากเป็ดก๊าบๆๆ

แก๊งค์สามขยึ๋ยนี้ไฟแรงจัง

อัพบล๊อกรายวันบางวันสองบล๊อก

นี่ขนาดว่าท่านประธานบ่อยู่นะนี่

หลังจากรบรากับงานมาจนคิดว่าเสมอตัว

คือ ไม่แพ้มัน แต่ก็ไม่ชนะมัน

ได้แต่ประคองกันไปให้ผ่านพ้นด้วยดีแต่ละวัน

แต่สิ่งที่เราลืมดูแลไปคือ สุขภาพเรา

ถ้าเราชนะงาน แต่สุขภาพเราแพ้

การได้รับชัยชนะคงไม่มีประโยชน์อะไร

เนาะ

ตอนนี้กำลังดูแลสุขภาพตัวเอง

เพราะเริ่มรู้สึกว่า มันอ่อนแอลงไปนิด

อาจเพราะอากาศที่เปลี่ยนมากมาย
การพักผ่อนไม่เต็มที่
การเที่ยวไหนต่อไหนซะเพลิน

ทำให้ร่างกายเริ่มรับไม่ไหว
และมีอาการประท้วงกลายๆ

ก็เลยต้องอยู่นิ่งๆ พักเยอะๆ
และเล่นเน็ตน้อยๆ
อิอิ


แขกเยอะแบบเรา...ไม่ว่าไรหรอกย่ะ
ถ้าจะลืมกัน
เดี๋ยวพี่ก็มาหาเราเองแหล่ะ
ถ้าคิดถึงเรา

งาน Big-lor ที่บล็อกคุณก๋า ไพเราะ อ่านเข้าใจง่าย ...

แต่งานที่บล็อกคุณ Big-lor อ่านยาก ...
.
.
.

แต่ก็ชอบเข้าไปอ่านอยู่ดีนะคะ

เฮียจะไปประกวดอะไรเหรอคับ
ถ้าผมไม่บินทำงาน
จะไปเชียร์อ่ะ

ถ้าเราช่วยกันพัฒนาฝีมือการประพันธ์ของน้องบ่อยๆ
มีหวังเราได้ออกเงินชดเชยให้น้องเขาคนละครึ่งเป็นแน่แท้

พี่ฝันกลางวัน อยากจะมีบ้านหลังเล็กๆ
เปอร์เซ็นเป็นไปได้ 0
นี่มาเชียร์ให้พี่มีบ้านหลังใหญ่ญญญญญญญญ
ถ้าจะให้เป็นจริงคุณกิจต้องส่ง money มาเชียร์พี่
จาก 0 อาจจะเป็น 100

พี่ไม่ซี้อก้อมาได้ค่ะ
ถึงพี่ไม่อยู่ เมืองต่างๆ คงจะอยู่ครบ

อ้าว.....มาเร็วไปหน่อย คุณก๋ายังไม่อัพบล็อกวันนี้เหรอคะ

เฮ้อ.....วันพฤหัสแล้ว ดีใจจัง

ฟ้าวไปเลาะ ฮ่วยคื่อบ่อัพบล๊อคไปแระ