ตุลาคม 2550
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
18 ตุลาคม 2550

ใบไม้นิ่ง....บทประพันธ์โดย....ปตารมินทร์




ใบไม้นิ่ง

ประพันธ์โดย....ปตารมินทร์ (pataramin)
ผลงานภาพโดย....กะว่าก๋า ฮาจนเขย่ง








ใบไม้นิ่ง..ทุกสิ่งอย่าง ค้างกับที่
ยามราตรี มิมีดาว สกาวไหว
อรุณรุ่ง พรุ่งนี้เยือน สะเทือนใจ
จะมีใคร..ไกลจาก พรากพลัดกัน


โลกเงียบเหงา เศร้าเงียบงัน พลันชะงัก
เสียงตึกตัก จากหัวใจ ยามไหวหวั่น
ระยะทาง ที่ห่างหาย หมายโรมรัน
เข้าฟาดฟัน ความมั่นคง ให้หลงทาง


ทุกสิ่งอย่าง ต่างปลุกเร้า เข้ารุกล้ำ
จึงร้องร่ำ พร่ำรำพัน วันไกลห่าง
สายสัมพันธ์ หมั่นสานต่อ รอจืดจาง
ยามลาร้าง จึงเจ็บปวด รวดร้าวใจ


สายลมร้อน มิผ่อนปรน กับคนร้าว..
อีกแสงดาว มิพราวแสง แจ้งขานไข
ทอดทิ้งกัน ฉันจึงเศร้า เฝ้าเสียใจ
เฝ้าร่ำไห้ ไม่มีใคร..เช็ดน้ำตา...



.............................




ใบไม้นิ่ง ทุกสิ่งอย่าง ค้างกับที่
ผ่านราตรี นี้พ้นไป ไม่พบหน้า
รัก..สุดรัก จะหักใจ ไม่ล่ำลา
ขอนอนจม..หยาดน้ำตา เพียงลำพัง


ไม่กล้าเอ่ย เผยออกมา ว่าลาก่อน
ความร้าวรอน..อ่อนไหว คงไหลหลั่ง
เรี่ยวแรงกาย คงหายไป ไร้พลัง
แต่ยืนยัน ยังแน่นหนัก.. มั่น “รักเธอ” .....



















.........................................................



ขออนุญาตใช้พื้นที่ตรงนี้ขอบคุณ
ปตารมินทร์ (pataramin)



ที่ใจดีมอบบทกวีนี้ให้ผมได้นำมาแบ่งปันเพื่อนๆทุกคนในบล็อกนี้ได้อ่านกัน
ผมไปเยี่ยมที่บล็อกคุณปตารมินทร์ ได้อ่านแล้วก็ชอบบทกวีบทนี้ครับ
ความชอบของผมคือ ความชอบแบบเดียวกับที่ชื่นชอบในงานเขียนของ Big-Lor อ่านแล้วรู้สึกอะไรบางอย่าง ที่เกิดขึ้นในความรู้สึกของตัวเรา

ผมเองไม่มีความรู้ในเรื่องของฉันทลักษณ์หรือภาษาที่ลึกล้ำเลิศหรู
แต่ชอบงานเขียนที่เต็มไปด้วย "ความรู้สึก"

ขอให้มีความสุขกับการอ่านบทกวีนะครับ


กะว่าก๋า


Create Date : 18 ตุลาคม 2550
Last Update : 18 ตุลาคม 2550 7:33:17 น. 9 comments
Counter : 948 Pageviews.  

 






แวะมายิ้มให้พี่กับมาดามชื่นใจก่อนน๊า
เดี๋ยวค่อยมาใหม่








โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:7:48:22 น.  

 


พี่ก๋าคะ..

ได้กวีคนใหม่แล้วเหรอคะ หันไปหันมา อ้าว คุณปาต้าเองอ่ะ เก่งจริง กลอนไพเราะดีนะคะ คุณปาต้า

ปกติเป็นสาวผู้ร่าเริงนี่นา ไหงมาบล็อกพี่ก๋า....ดูเศร้า...อิอิอิ โดนพี่ก๋าแกล้งป่าวคะ คุณปาต้า



โดย: น้องนก (Nok_Noah ) วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:9:07:59 น.  

 
คุณนกคะ ปาต้าไม่ได้ร่าเริงตลอดเวลาหรอกค่ะ

แต่..

ส่วนใหญ่ก็อารมณ์ดีนะคะ อิอิemo

ขอบคุณคุณก๋า กะ คุณนาย (อิอิ คนอื่นเค้าเรียกมาดามมั่ง ภรรยามั่ง ปาต้าไม่ขอแหวกแนวเรียก คุณนายละกันนะคะ) ที่ให้เกียจต้อนรับ(กลอน)ของปาต้านะคะ


โดย: pataramin วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:9:57:20 น.  

 
เหอๆ ไปอ่านมาจากบ้านคุณปาต้าแล้วล่ะบทนี้พี่ก๋า


โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:10:06:14 น.  

 
บทนี้อ่านกี่ครั้ง ก็เศร้า ...


โดย: ปาต้าแฟนคลับ (หยุ่ยยุ้ย ) วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:11:55:18 น.  

 
^
^
^
ยุ้ยอ่ะ เขิลลลล...นะ ตะเอง emoemoemo


โดย: pataramin วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:16:07:36 น.  

 
นั่นสิ.....
เชียร์ออกหน้าออกตาขนาดนี้
ตาบิ๊กอาจเคืองได้ 5555

emoemoemo


โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:16:24:02 น.  

 
โอ๊ะโอ.... sad เศร้า เหงาอย่างร้าย

กลอนเพราะมากมายทีเดียวค่ะ


โดย: D*U*A*N (thisisduan ) วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:23:25:52 น.  

 
ชอบรูปแรกง่า


โดย: sanomaru วันที่: 19 ตุลาคม 2550 เวลา:9:33:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]